Αυτό τον Ολυμπιακό, κανένας δεν τον θέλει αντίπαλο!

Νιώθω εαυτόν τυχερό που είχα κάτσει κι είχα χαζέψει στην τηλεόραση το πρώτο παιχνίδι της Κ19 του Ολυμπιακού σε αυτή την πορεία της στο Youth League της UEFA, κόντρα στην περσινή πρωταθλήτρια Ιταλίας, Λέτσε, εκείνο το 3-1 στο Καραϊσκάκη, στις αρχές του περασμένου Οκτώβρη. Πολύ απλά γιατί «κόλλησα» με αυτή την ομάδα κι έκτοτε δεν έχω χάσει παιχνίδι της!

Τι έχει αυτή η ομάδα που σε κάνει να θέλει να την βλέπεις σε κάθε παιχνίδι της; Πέραν του εξόφθαλμου και πλέον σημαντικού, της ύπαρξης δηλαδή μίας πολύ καλής φουρνιάς ταλαντούχων ποδοσφαιριστών, η Κ19 του Ολυμπιακού είναι μία ομάδα με την οποία κανείς αντίπαλος δεν θέλει να παίξει! Γιατί είναι ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης, γιατί αποτελεί ένα εξαιρετικά δυσκολοκατάβλητο αντίπαλο, γιατί είναι ένα σύνολο που θα σου βγάλει τα άντερα επί 90 λεπτά. Εξ ου άλλωστε και το ότι κανείς δεν την έχει κερδίσει. Είτε παίζοντας διπλά παιχνίδια (με Λέτσε 3-1, 3-1 και με Γκαμπάλα 3-0, 4-0!), είτε παίζοντας μονά παιχνίδια (προκρίσεις στα πέναλτι επί της Ίντερ και της Λανς στο Καραϊσκάκη, πρόκριση χθες με τριάρα επί της Μπάγερν στο Μόναχο)!

Ένα «μπράβο» είναι λίγο για τη δουλειά αυτών των παιδιών και του προπονητή της, του Συλαϊδόπουλου, αλλά και του Μαυρογενίδη. Με αυτόν τον Ολυμπιακό κανείς δεν θέλει να παίξει μαζί του! Γιατί δεν μπορείς να τον κερδίσεις! Είτε προηγείται στο σκορ με 3-0 από το 40^ο λεπτό όπως χθες, είτε χάνει 0-2 από τη Λανς μέχρι το 58^ο λεπτό! Είτε παίζει με παίκτη παραπάνω, όπως συνέβη σε εκείνο το πρώτο ματς με τη Λέτσε, λόγω αποβολής Ιταλού από το 16^ο λεπτό, είτε παίζει με παίκτη λιγότερο, όπως συνέβη στο ματς με την Ίντερ, λόγω αποβολής του Παπακανέλλου στο τελευταίο 20λεπτο. Η Λέτσε μέσα στον Πειραιά είχε μπορέσει να ισοφαρίσει σε 1-1 στο 61^ο λεπτό. Κι αυτή στο τέλος τρία έφαγε!

Ακόμη κι όταν η Κ19 του Ολυμπιακού δεν κατάφερε να επικρατήσει στο 90λεπτο της Ίντερ και της Λανς, τα κατάφερε στα πέναλτι! Ξέρετε πώς; Δεν είναι μόνο ότι ο γκολκίπερ Σίνα έπιασε τρία-και μαγκιά του! Είναι ότι σε δέκα εκτελέσεις, δεν αστόχησε ούτε σε μία «ερυθρόλευκος»! Όλες μέσα πήγαν! Δείγμα κι αυτό της σωστής συγκέντρωσης και της σοβαρότητας που έχει όλη η ομάδα, αλλά κι ο κάθε παίκτης προσωπικά. Σε συνδυασμό με το πόσο είχε μελετήσει το σταφ τα πάντα! Την κάθε λεπτομέρεια.

Κοιτάξτε, σε όλη αυτή τη διαδρομή, είδα παίκτες στις ιταλικές και στις γαλλικές και στις γερμανικές ομάδες, πιθανότατα καλύτερους από τα δικά μας τα παιδιά. Ίσως κι ομάδες, όπως η Λανς, που ήταν καλύτερη του Ολυμπιακού. Αλλά δεν είδα σε καμία, στον ίδιο βαθμό, το πνεύμα της αφοσίωσης, της μαχητικότητας, της νοοτροπίας «θα πεθάνω μέσα στο γήπεδο», που βγάζει αυτή η ομάδα, γεμάτη με Ελληνόπουλα, σε αντίθεση με τους αντιπάλους της, που είναι γεμάτοι με ξένους παίκτες-κι ας το κρατήσουμε κι αυτό, για την τεράστια σημασία που έχει να χτίζει ένας ελληνικός σύλλογος πάνω σε Έλληνες.

Δεν είναι η πιο φαντεζί ομάδα του Γιουθ Λιγκ ο Ολυμπιακός, όχι. Αλλά στα καλά διαστήματα που θα βγάλει μέσα στο παιχνίδι, θα σε σκοτώσει (!), δεν θα την γλιτώσεις: τα τρία γκολ χθες μέσα στο Μόναχο σε οκτώ λεπτά (32’-40’) δεν ήταν κάτι τυχαίο! Στη Λανς είχε βάλει δύο σε ένα τετράλεπτο (58’-62’) κι έτσι είχε ισοφαρίσει σε 2-2 από 0-2! Στη Λέτσε εδώ είχε βάλει δύο μέσα σε 15 λεπτά (71’-86’) κι είχε κάνει 3-1 το 1-1. Στη ρεβάνς στην Ιταλία το σκορ ήταν 0-2 υπέρ του Ολυμπιακού στο 20’ με γκολ στο 7’ και στο 19’!

Κοιτάξτε, αυτό που εγώ βλέπω είναι μία ομάδα που πάνω απ΄ όλα έχει καλή νοοτροπία, με τον ένα παίκτη να θυσιάζεται για τον άλλο, με τον «Φορτούνη» της Κ19, τον Παπακανέλλο να κάνει τάκλιν σαν δεξί στόπερ και να διώχνει σε κόρνερ όταν θα χρειαστεί, με τον φοβερό γκολτζή Μπάμπη Κωστούλα να κάνει άμυνα σαν τρελός. Αλλά και μία ομάδα με αρχές, με ρόλους, που ξέρει τι θέλει και τι πρέπει να κάνει. Και που μπορεί ακόμη και να υποφέρει μέσα στο παιχνίδι. Ξέρει ότι θα δοκιμαστεί σκληρά σε κάποια διαστήματα κι έχει μάθει να το παίζει κι αυτό!

Χθες ο γκολκίπερ Σίνα, σχεδόν άριστος σε όλο το υπόλοιπο παιχνίδι, έβαλε την Μπάγερν στο παιχνίδι με μία λάθος απόκρουση σε μακρινό σουτ που έφερε τη μείωση του σκορ σε 1-3 στο 63’. Ε, για 30 λεπτά ο Ολυμπιακός υπέφερε από τις ατελείωτες γερμανικές επιθέσεις, τα στημένα που κέρδισαν, τις πολλές τελικές που έκαναν. Έμεινε όμως όρθια η ομάδα, παρότι δέχθηκε αφόρητη πίεση. Ναι, έχοντας και την τύχη της ομάδας που αποπνέει υγεία.

Δεν είναι…τέλεια η Κ19 του Ολυμπιακού. Για παράδειγμα, τρώει περισσότερες επιθέσεις απ΄ ό,τι πρέπει από τον άξονα, ίσως γιατί παίζει με δύο μόνο καθαρά κεντρικά χαφ (λόγω του 3-4-3, που όταν αμύνεται γίνεται 5-4-1), ενώ συνήθως οι αντίπαλοι έχουν τρεις. Αλλά βλέπεις ότι ο κάθε παίκτης κι όλοι μαζί θα τα δώσουν όλα, έως το τελευταίο λεπτό. Βλέπεις ότι ξέρουν πότε και πώς θα πρεσάρουν ψηλά, για να κλέψουν μπάλες όχι μόνο από τους αμυντικούς, αλλά κι από τον γκολκίπερ!

Εν κατακλείδι, για να καταλήξω κάπου: Αν δεν αξιοποιηθεί αυτή η φουρνιά που είναι γεμάτη ταλέντο από τον Ολυμπιακό, κάτι δεν θα έχει κάνει σωστά ο ίδιος ο σύλλογος, όχι τα παιδιά, όχι το σταφ της Ακαδημίας. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα πάει χαμένο τόσο ταλέντο. Και δεν καταλαβαίνω γιατί στην 28άδα της πρώτης ομάδας τη νέα σεζόν να μην υπάρχει χώρος για τους δύο Κωστούλες, όχι μόνο για τον φορ αλλά και για τον στόπερ, για τον Κουτσίδη, τον Μουζακίτη και τον Παπακανέλλο. Τουλάχιστον γι΄ αυτούς, γιατί μπορεί και να αδικώ κι άλλα παιδιά όπως ο Κουτσογούλας κι ο Μπάκουλας.

Τώρα επιτέλους είναι η ώρα για τον Ολυμπιακό να γευθεί τους κόπους, τα έξοδα, τις επενδύσεις τόσων ετών για τις υποδομές της Ακαδημίας του. Κανείς ξένος προπονητής, όποιος κι αν είναι αυτός στο τιμόνι της ομάδας τη νέα σεζόν, δεν πρέπει να αλλάξει ένα πλάνο που μοιάζει με μονόδρομο, για να φέρει καμιά καραβιά Ισπανούς, Γάλλους, Πορτογάλους, Αργεντίνους κλπ.

Άσχετο: Το περασμένο καλοκαίρι ο Ολυμπιακός είχε στείλει με την πρώτη ομάδα για προετοιμασία στο εξωτερικό τον Μπάμπη Κωστούλα. Το αποτέλεσμα ξέρετε ποιο ήταν; Ο Μαρτίνεθ να πει μέσα σε 10 ημέρες ότι το παιδί είναι ακόμη ανέτοιμο και σωματικά κλπ. Μα ρε φίλε, 16 ετών είναι! Πώς θα είναι έτοιμος. Η μαγκιά σου είναι να τον ετοιμάσεις εσύ ως προπονητής, σιγά σιγά, να τον εντάξεις. Αφού βλέπεις ότι το παιδί είναι μηχανή των γκολ-χθες είδατε, με το που του στρώθηκε καλά η μπάλα, δεν είχε μα και μου. Το κάρφωσε αμέσως!

Η φωτογραφία της ημέρας:

Ο Συλαϊδόπουλος με τον Μαυρογενίδη ξέρουν αυτή την ομάδα απέξω κι ανακατωτά. Δεν είναι απλά καλοί στη δουλειά τους-είναι ότι υπάρχει ένα σωστό μοντέλο λειτουργίας, μία ομάδα με τον ίδιο προπονητή, με τον ίδιο κορμό. Κι έτσι βλέπεις ότι με το που εντοπίζεται ένα αγωνιστικό θέμα, ο πάγκος επεμβαίνει εύστοχα. Με το που είδαν ότι η Μπάγερν άρχισε να πιέζει πολύ μετά τη μείωση του σκορ, πέρασαν τον αμυντικό χαφ Λιατσικούρα, αντί του έξω αριστερά Πνευμονίδη.

Βλέπεις ρε παιδί μου ότι η ομάδα έχει μία συνέχεια και μία συνέπεια. Έλειπε χθες ο καλύτερος αμυντικός, ο Κουτσίδης, λόγω θλάσης. Το τεχνικό τιμ, όμως, είχε έτοιμη λύση! Είχε δουλέψει τον Τανούλη, ένα στόπερ με παρόμοιο στιλ (επιβλητικό, δυναμικό, ψηλό κ.α), που κάλυψε το κενό μια χαρά, παρότι ουσιαστικά έπαιζε πρώτη φορά σε επίπεδο αρχικής ενδεκάδας στην Ευρώπη. Κι όλο αυτό το κλίμα σοβαρότητας βελτιώνει και τον κάθε παίκτη ξεχωριστά. Αν έβλεπες το πρώτο ματς με τη Λέτσε και το χθεσινό παιχνίδι, θα καταλάβαινες τι σημαίνει πρόοδος.

Ο αριστερός μπακ Αλαφάκης δεν καταλαβαίνει πλέον τίποτα, παίζει μπρος πίσω όπως πρέπει. Ο δεύτερος κεντρικός χαφ, Μπάκουλας, είναι κι αυτός φοβερό εργαλείο, βρίσκεται παντού. Ο αριστερός κυνηγός Πνευμονίδης δεν θα αφήσει καμία φάση να πάει χαμένη και θα κυνηγήσει το γκολ από το πρώτο λεπτό. Ο αριστερός στόπερ Πρεκατές έχει δέσει καταπληκτικά σε αυτή την άμυνα τριών, με τον Κώστα Κωστούλα δεξιά να βγάζει μάτι με την ωριμότητα του τόσο αμυντικά, όσο και στο χτίσιμο επιθέσεων από πίσω. Ο αρχηγός Κουτσογούλας είναι ένας μοντέρνος δεξιός μπακ χαφ, που δεν μπορώ να τον δω του χρόνου σε κάτι λιγότερο από βασικό στον Ολυμπιακό Β.

Επιθετικογενή με τα χαρακτηριστικά του Παπακανέλλου, δεν βρίσκεις εύκολα. Τους χόρεψε χθες τους Γερμανούς τρεις φορές. Μία, δύο, την τρίτη έβαλε και την γκολάρα. Ο δε Κωστούλας κάθε φορά που έπαιρνε την μπάλα μέσα η, κοντά στην περιοχή της Μπάγερν ήταν κίνδυνος θάνατος, χωρίς όμως να ξεχνάει και το ρόλο του εργάτη που πρέπει να έχει μέσα του κάθε παίκτης αυτής της ομάδας.

Και για το τέλος ένα

Συγχαρητήρια σε αυτά τα παιδιά,τους νέους του Ολυμπιακού.
Το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αποδεικνύουν ότι τα εγχώρια ταλέντα μπορούν και τους αξίζει μια ευκαιρία. Μην υποτιμάμε τα Ελληνόπουλα. ΜΠΡΑΒΟ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ #OlympiacosBC #olympiacosfc #olympiacos #ολυμπιακος pic.twitter.com/vKbCuQxJMN

— Αρμαγεδώνας ®️ (@arma_gedonas) March 12, 2024