Προπονητής που επελέγη σωστά

Το πιο θετικό στοιχείο της ιστορίας της πρόσληψης του Ντιέγκο Αλόνσο από τον Παναθηναϊκό, κρίνοντας από όσες πληροφορίες έχουμε μέχρι σήμερα σχετικά με το ιστορικό της, είναι ότι η διοίκηση ακολούθησε το εγχειρίδιο σε αυτή τη διαδικασία. Δηλαδή εμπιστεύθηκε την κρίση αυτού που έχει επιλέξει να πληρώνει για να αναλαμβάνει την ευθύνη της επιλογής - τον τεχνικό διευθυντή. Δεν μπορώ να ξέρω, διότι δεν έχουμε όλες τις πληροφορίες, αν ήταν δική του εισήγηση και ο Μαουρίτσιο Σάρι, ή ποιοι άλλοι ήταν οι υποψήφιοι ώστε να μπορώ να έχω άποψη σχετικά με το πώς σχημάτισε το προφίλ του ταιριαστού προπονητή, αλλά εδώ υπάρχει ένα γεγονός: όπως είχε κάνει και στον καιρό του στην ΑΕΚ, περνώντας τα διαφορετικά στάδια μέχρι να φτάσει στην εισήγηση της πρόσληψης του Ματίας Αλμέιδα, ο Γιάννης Παπαδημητρίου αναζήτησε έναν προπονητή που να ταιριάζει στο προφίλ που είχε σχηματίσει. Παρακολούθησε την συντριπτική πλειονότητα των αγώνων του σε Ισπανία, Ουρουγουάη, Μεξικό, Αμερική για να τον γνωρίσει μέσα από το scouting. Κι ύστερα, μετά από μια έρευνα για να μάθει σχετικά με την ηγεσία και τη νοοτροπία του άρχισε την διαδικασία των συνεντεύξεων μαζί του.

Όλοι εμείς, που παρακολουθούμε τα γεγονότα από απόσταση, δεν μπορούμε να έχουμε άποψη σχετικά με την ορθότητα των επιλογών. Μπορούμε όμως να καταλαβαίνουμε αν υπάρχει ή όχι μέθοδος, αν υπάρχει μια στρατηγική και υπάρχει η γνώση προκειμένου αυτή να υπηρετηθεί. Στον βαθμό που μπορεί κάποιος να αφουγκράζεται αρκετά σχετικά με την μέθοδο και τις διαδικασίες από μακριά, μου είναι εύκολο να πω ότι ο Παπαδημητρίου ακολούθησε την πεπατημένη στην διαδικασία της επιλογής του Αλμέιδα.

Το μόνο λάθος που έκανε ο Παναθηναϊκός ήταν το σχετικό με την επικοινωνία. Παρουσίασε ως πρώτο του στόχο έναν “άπιαστο” στόχο - τον Μαουρίτσιο Σάρι. Και τώρα, που έχει εδώ τον Ντιέγκο Αλόνσο, η εντύπωση που έχει δημιουργηθεί είναι ότι ο Παναθηναϊκός έκανε έκπτωση, ενώ δεν πρόκειται περί αυτού. Ο Αλόνσο ήταν προπονητής που ήθελε ο Παναθηναϊκός, δηλαδή ο τεχνικός διευθυντής του. Δεν ήταν μια καβάντζα που επελέγη υπό καθεστώς εκνευρισμού για το “όχι” του Σάρι.

Ο τρόπος που χειρίστηκε επικοινωνιακά ο Παναθηναϊκός το θέμα του προπονητή και οι αποτυχίες του Αλόνσο σε Ουρουγουάη και Σεβίλλη, έχουν αυξήσει το ρίσκο στην επιλογή προπονητή. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ο Ουρουγουανός προπονητής δεν θα έχει την ανοχή που θα είχε αν είχε παρουσιαστεί εξαρχής ως ο “εκλεκτός” ή αν δεν είχε γράψει πρόσφατα το αποτυχημένο πέρασμα των 9 εβδομάδων από τη Σεβίλλη. Άρα έχει μεγάλη ανάγκη να πετύχει στα πρώτα ευρωπαϊκά προκριματικά - μεγαλύτερη ενδεχομένως από την ανάγκη που θα είχε για άμεσα αποτελέσματα ο Σάρι.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ντιέγκο Αλόνσο είναι ένας “κανονικός” προπονητής. Μιλούν για εκείνον οι τίτλοι που κατέκτησε στο Μεξικό, και η δουλειά που έδειξε, η οποία είχε κερδίσει θαυμαστές. Το προφίλ του είναι ενός προπονητή που αναβαθμίζει το ελληνικό πρωτάθλημα, όπως κάνουν οι προπονητές που έχουν οι άλλες διεκδικήτριες του τίτλου. Το κρίσιμο για τον Παναθηναϊκό, προκειμένου να αφήσει λιγότερα πράγματα στην τύχη, είναι το να δώσει στον νέο του προπονητή όσο πιο σύντομα τα εργαλεία, δηλαδή τους ποδοσφαιριστές, που θα τον κάνουν να νιώσει σιγουριά ότι η ομάδα του θα αρχίσει άμεσα να εκφράζει τις ιδέες του στα παιχνίδια. Ο Αλόνσο έχει ανάγκη να πάρει τον κόσμο μαζί του. Και για να συμβεί αυτό χρειάζεται να δημιουργήσει καλές εντυπώσεις στα πρώτα παιχνίδια. Για να το καταφέρει, θα χρειαστεί και τύχη στις κληρώσεις και τα παιχνίδια. Προηγουμένως όμως θα χρειαστεί ποδοσφαιριστές που θα τον βοηθήσουν να φτιάξει μια ομάδα από της οποίας την απόδοση να αναδύονται εξαρχής τα στοιχεία που εκείνος θέλει να έχει η αγωνιστική ταυτότητα του Παναθηναϊκού του.