Αν γυρίζαμε τη συζήτηση λίγο περισσότερο στο ποδόσφαιρο

Από την περασμένη Παρασκευή, που βγήκε στον αέρα η συζήτηση που κάναμε με τον Σωτήρη Συλαϊδόπουλο για την πορεία της ομάδας του Ολυμπιακού προς την κατάκτηση του UEFA Youth League το instagram μου άρχισε να γεμίζει από μηνύματα των ποδοσφαιρόφιλων - οπαδών όλων των ομάδων και όχι μόνο του Ολυμπιακού. Συνέβη αυτό που υπέθετα: άνθρωποι που αγαπούν το ποδόσφαιρο και θέλουν να το κατανοούν καλύτερα και βαθύτερα εκφράζουν την ευχαρίστησή τους για το γεγονός ότι είδαν και άκουσαν έναν προπονητή να τους μεταδίδει την ιδέα του για το παιχνίδι, το μοντέλο παιχνιδιού της ομάδας Κ19 του Ολυμπιακού που κατέκτησε τίτλους και έφτασε στον μεγαλύτερο τίτλο στην Ευρώπη, την νοοτροπία και τα υπόλοιπα στοιχεία της ηγεσίας του.

Θα ήθελα πολύ οι “συνεντεύξεις” σαν αυτή να γίνουν η ρουτίνα μας και να μη συνεχίσουν να αποτελούν την εξαίρεση. Θα μπορούσε αυτό να συμβεί, ή τουλάχιστον θα μπορούσαμε, τα media, να δημιουργήσουμε αυτή την προοπτική αν αποφασίζαμε να γυρίσουμε την συζήτηση στην ουσία, δηλαδή στο ποδόσφαιρο και να μην επιμείνουμε στα εξωαγωνιστικά και τα - συνήθως - τοξικά. Δεν θέλουμε όμως. Και γι’ αυτό οι ομάδες, δηλαδή οι διοικήσεις τους, συνεχίζουν να συμπεριφέρονται φοβικά απέναντι στα αιτήματα των media για συνεντεύξεις με τους πρωταγωνιστές - δηλαδή με τους ποδοσφαιριστές και τους προπονητές.

Ευτυχώς όμως το κοινό αλλάζει. Και γι’ αυτό μας απορρίπτει, εμάς τα media και στρέφεται αλλού για να αναζητήσει πιο ποιοτικό περιεχόμενο. Γνώριζα εξαρχής ότι μια συζήτηση σαν αυτή που κάναμε με τον Σωτήρη Συλαϊδόπουλο δεν αφορούσε τους “πολλούς”. Δεν ήταν “κίτρινη”, δεν είχε “ίντριγκα”, δεν είχε “παρασκήνιο”, δεν είχε “διαιτησία”, δεν είχε “υπονοούμενα”. Έχει πολλή γνώση, πολλή εμπειρία, πολλή προπονητική ανησυχία, πολλή σκέψη πάνω στην εξέλιξη του ποδοσφαίρου, των προπονητών και των ποδοσφαιριστών. Δεν είναι μια τυπική, πατροπαράδοτη ελληνική συνέντευξη για το ποδόσφαιρο. Ήμουν εκ των προτέρων σίγουρος ότι αυτό δεν είναι περιεχόμενο “για τους πολλούς”. Με μεγάλη μου χαρά όμως επιβεβαιώνω αυτό που εκ των προτέρων εκτιμούσα: οι “λιγότεροι” έχουν γίνει “πολλοί”. Περισσότεροι από ποτέ στην διάρκεια της τελευταίας 30ετίας στην Ελλάδα. Και σε εμάς, τα media, αναλογεί η ευθύνη να βοηθήσουμε ώστε οι “λιγότεροι”, που είναι πλέον “πολλοί”, να γίνουν περισσότεροι.

Γράφω αυτό το σημείωμα για να πω και δημόσια ένα “ευχαριστώ” προς τον Σωτήρη Συλαϊδόπουλο για την εμπιστοσύνη, προς τον Ολυμπιακό για την αποδοχή του αιτήματός μου, αλλά και για να ενθαρρύνω όλους εμάς που θέλουμε να μιλήσουμε περισσότερο για ποδόσφαιρο και διστάζουμε να το κάνουμε επειδή νομίζουμε ότι δεν είναι “εμπορικός” αυτός ο λόγος. Σιγά σιγά γίνεται εμπορικός - δηλαδή ο λόγος με βάθος αποκτά όλο και μεγαλύτερη απήχηση στην Ελλάδα. Και όλοι εμείς γινόμαστε λίγο πιο χρήσιμοι.