Όποια και από τις δύο να πάρει το EURO, χαλάλι της!

Γεννήθηκα στην Ισπανία, μεγάλωσα στην Ισπανία και, παρότι Καταλανός, αγαπώ την Ισπανία (για να μην λένε οι κακεντρεχείς…). Χάρη σε αυτή την προνομιακή δουλειά που κάνω εδώ και πάνω από 25 χρόνια, είχα την τύχη να δω από κοντά τους Φούριας Ρόχας να σηκώνουν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2008 στο «Ερνστ Χάπελ» της Βιέννης στην Αυστρία, τίτλος που άνοιξε έναν ένδοξο κύκλο τεσσάρων ετών και αποτίναξε, μια για πάντα, την ταμπέλα των λούζερ που (όχι άδικα) τους ακολουθούσε…

Το κερασάκι, βεβαίως, ήρθε δύο χρόνια αργότερα, το 2010, όταν υπό τους ήχους της αδίστακτης βουβουζέλας (απίστευτο βάσανο…) απόλαυσα με την ψυχή μου το γκολ του Αντρές Ινιέστα στο «Σόκερ Σίτι» του Γιοχάνεσμπουργκ της Νοτίου Αφρικής, το οποίο έδωσε στην Ισπανία το πρώτο της αστέρι παγκόσμιας πρωταθλήτριας.

Εκ του μακρόθεν σε αυτό το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, όμως, είδα μια ομάδα που με εντυπωσίασε και, αναμφίβολα, με ψυχαγώγησε περισσότερο από εκείνη την ένδοξη ομάδα του «tiki taka» που έπνιγε τον αντίπαλο με ασφυκτική πίεση ψηλά και τον ζάλιζε μέχρι λιποθυμίας με ατελείωτη (και ουσιαστική βεβαίως) κυκλοφορία της μπάλας.

Η νίκη, βεβαίως, καλύπτει τα πάντα. Η τωρινή Ισπανία, όμως, έπαιξε το πιο ωραίο ποδόσφαιρο, σου έδωσε λόγους για ποδοσφαιρικά χαμόγελα και, από πλευράς μπάλας, δεν τίθεται θέμα σύγκρισης με την αντίπαλό της στον τελικό του EURO2024.

Αρκεί αυτό όμως; Όχι, σε καμία περίπτωση. Η Αγγλία είναι επίσης αήττητη στην διοργάνωση (και με τον Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ γενικά σε ματς Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος) και στα γερμανικά γήπεδα, έστω και κόντρα σε αντιπάλους μικρότερου βεληνεκούς, έδειξε ότι είναι αλύγιστη.

Φλέρταρε με την απόλυτη καταστροφή στην φάση ομίλων, αλλά τερμάτισε πρώτη. Φλέρταρε με τον αποκλεισμό στην φάση των «16», αλλά ισοφάρισε με… ανάποδο ψαλίδι (!) στο πέμπτο λεπτό των καθυστερήσεων και προκρίθηκε στην παράταση.

Φλέρταρε με κάζο στο 118’ του προημιτελικού, γλιτώνοντας το γκολ αποκλεισμού από… απευθείας κόρνερ (!) και, εν τέλει, πήρε την πρόκριση στα πέναλτι. Φλέρταρε ξανά με το πικρό ποτήρι στον ημιτελικό, όπου βρέθηκε πίσω στο σκορ στο πρώτο δεκάλεπτο και, με γκολ στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων, έκλεισε ραντεβού με την ομάδα που, στον δικό της πολύ πιο κακοτράχαλο και απαιτητικό δρόμο, απέκλεισε μεταξύ άλλων τρεις παγκόσμιες πρωταθλήτριες (Ιταλία, Γερμανία και Γαλλία).

Παρότι λόγω καταγωγής υπάρχει ξεκάθαρη αδυναμία για την Ισπανία, ειλικρινά όποια από τις δύο και αν το πάρει… χαλάλι της! Οι Φούριας Ρόχας το δικαιούνται γιατί έπαιξαν το καλύτερο ποδόσφαιρο και διαθέτουν δύο από τους παικταράδες – αποκάλυψη της διοργάνωσης, Λαμίν Γιαμάλ και Νίκο Γουίλιαμς, οι οποίοι λογικά θα μας απασχολήσουν πολύ για την επόμενη 15ετία.

Και τα Τρία Λιοντάρια, όμως, δικαιούνται το τρόπαιο γιατί δεν τα παράτησαν ποτέ, ξεπέρασαν κάθε αντίπαλο κόντρα στην κυνικότητα – μιζέρια του προπονητή τους και, διάολε, αυτό το περιβόητο «it΄s coming home» πρέπει κάποια στιγμή να επιβεβαιωθεί.

Και αυτός είναι ο πρώτος τελικός της Αγγλίας μακριά από τα πάτρια εδάφη, οπότε η «επιστροφή στο σπίτι» θα είναι χειροπιαστή πραγματικότητα, ειδικά σε μια χώρα που παραδοσιακά ήταν εχθρική προς τους Άγγλους.

Χαλάλι για την Ισπανία ή για την Αγγλία. Χαλάλι για τον 17χρονο Γιαμάλ που σκέφτεται μετά το EURO να έρθει διακοπές στην Ελλάδα (σε περιμένουμε!). Χαλάλι, όμως, και για τον 30χρονο Χάρι Κέιν, ο οποίος σε μια καριέρα γεμάτη γκολ δεν έχει κατακτήσει ούτε έναν τίτλο και πρέπει κάποια στιγμή να βάλει τέλος σε αυτή την «κατάρα».

Όποια και από τις δύο και αν σηκώσει το τρόπαιο «Ανρί Ντελονέ» απόψε στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου, θα γράψει ιστορία. Η Ισπανία θα φτάσει τα τέσσερα, τα οποία δεν έχει καμία ομάδα, ενώ η Αγγλία θα πάρει το πρώτο της και θα προστεθεί σε μια ένδοξη και περιορισμένη λίστα που περιλαμβάνει δέκα χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

Απολαύστε τον τελικό του 17ου Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, όχι με την κοινότυπη ευχή «να νικήσει ο καλύτερος», αλλά αυτός που θα μας προσφέρει περισσότερες συγκινήσεις. Και, μετά από δέκα χρόνια απουσίας από τις μεγάλες διοργανώσεις, η ευχή που πραγματικά ταιριάζει είναι η εθνική μας ομάδα να επιστρέψει άμεσα στο διεθνές προσκήνιο, ξεκινώντας από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2026…