Ο Λεμονής την μάζεψε την ομάδα και την βοήθησε πολύ

Τις αποφάσεις του ο Ολυμπιακός για το θέμα του νέου προπονητή θα τις ανακοινώσει την άλλη εβδομάδα. Δεν θα ασχοληθώ τώρα με αυτό το κομμάτι, αλλά όταν έρθει η ώρα.

Αυτό που θέλω σήμερα να καταγράψω είναι η βοήθεια που έδωσε στην ομάδα ο Λεμονής σε αυτό το διάστημα που δούλεψε στο Ρέντη. Κι αποδείχθηκε ότι ήταν κατάλληλη επιλογή-μία επιλογή που έπρεπε να γίνει από την ώρα που κρίθηκε σκόπιμο να απομακρυνθεί ο Μπέντο.

Ο Τάκης δούλεψε σκληρά αυτές τις 40 ημέρες για να παρουσιάσει μέσα στον Απρίλιο έναν αν μη τι άλλο πιο καλό Ολυμπιακό, από αυτόν που είχαμε δει τον Μάρτιο. Αξιοποίησε την φρεσκάδα του (όντας εκτός δουλειάς για κάμποσο καιρό), πήγαινε στο Ρέντη πρώτος κι έφευγε τελευταίος και προσπάθησε πολύ μελετημένα και στοχευμένα να κάνει πράγματα για την ομάδα σε όλους τους τομείς. Να κάνει καλές προπονήσεις, να κερδίσει παίκτες που ήταν ανενεργοί, να διαχειριστεί παίκτες στους οποίους είχε γίνει «υπερχρήση», να διαβάσει τον εκάστοτε αντίπαλο και, βέβαια πάνω απ΄ όλα να φέρει αποτελέσματα.

Κάπως έτσι πήρε τις νίκες που έπρεπε να πάρει για την κατάκτηση του τίτλου (με το ρίσκο της απώλειας στη Λιβαδειά με τους αναπληρωματικούς). Μπορεί οι πολλοί να πιστεύουν ότι ήταν εύκολο το πρόγραμμα (και πράγματι ήταν βατό) και ότι έτσι ήρθαν οι τρεις νίκες με Πλατανιά, Κέρκυρα και ΠΑΣ, αλλά πιστέψτε με, όσοι ήξεραν την κατάσταση της ομάδας, γνώριζαν κι ότι τίποτα δεν ήταν εύκολο όπως ήταν ο Ολυμπιακός...

Όπως εκμεταλλεύθηκε ο Λεμονής και την γνώση του για το DNA του Ολυμπιακού, κάτι επίσης πολύ σημαντικό. Έτσι, έστω για ένα ημίχρονο ανά ματς η ομάδα έπαιζε καλό, στρωτό και με ωραία γκολάκια ποδόσφαιρο. Κι υπήρξε κι ένας ορθολογισμός- δεν είδαμε π.χ. πράγματα όπως τον…Τσόρι σέντερ φορ με τον Ατρόμητο η, τον Καρντόσο εκτός 18άδας στη Λεωφόρο, δηλαδή με τον Ολυμπιακό χωρίς αναπληρωματικό φορ...Όπως είδαμε κι ένα πολύ διαφορετικό Μάριν, τον Ρομάο να βγάζει προσωπικότητα και τον Φορτούνη να τα δίνει όλα, ανεξαρτήτως καλής ή μέτριας απόδοσης, παρακαλώ σε ρόλο έξω δεξιά, εκεί δηλαδή που δεν θέλει να παίζει…

Ασφαλώς δεν ήταν επιτυχία της ομάδας και του προπονητή ο αποκλεισμός από την ΑΕΚ. Αλλά στο ποδόσφαιρο υπάρχει κι ο παράγοντας τύχη κι η παράμετρος διαιτησία. Κι ας αφήσουμε τη διαιτησία. Αλλά το να έχεις τρία δοκάρια σε δύο ημιτελικούς κι ειδικά το τρίτο δοκάρι να είναι στο 89’ της ρεβάνς, δεν τα λες ακριβώς και…ρέντα!

Ο Λεμονής εμφάνισε με την ΑΕΚ μία ομάδα που σαν συνολική εικόνα και στα δύο παιχνίδια ήταν ανώτερη κι είχε περισσότερες ευκαιρίες. Η ΑΕΚ ποτέ δεν κυριάρχησε επί του Ολυμπιακού, αντίθετα ο Ολυμπιακός «πάτησε» την ΑΕΚ για μισή ώρα στο Καραϊσκάκη κι είχε στο ΟΑΚΑ διπλάσιες ευκαιρίες, διπλάσια κόρνερ και κατοχή μπάλας 39-61…

Ήταν αρκετά καλά δουλεμένα και τα δύο παιχνίδια, αλλά πρέπει να σε θέλει κι η μπάλα. Στο πρώτο ματς ο Ολυμπιακός επένδυσε στο να κτυπήσει στην πλευρά του Ντίντακ, έχοντας «τσεκάρει» ότι η ΑΕΚ το 80% των γκολ της τα τρώει από τα αριστερά της! Έτσι ήρθε το γκολ, έτσι ήρθε το δοκάρι του Μάριν, έτσι το τετ α τετ του Ρομάο με τον Ανέστη, έτσι κι η ευκαιρία του Ανσαριφάρντ αμέσως μετά το 1-2! Στο δεύτερο ματς ο Ολυμπιακός απόντος του μοναδικού του κλασικού εξτρέμ σε καλή κατάσταση (Σεμπά) θέλησε να κλειδώσει το μηδέν με τρία κεντρικά χαφ και να σκοράρει με κάποιο ξεπέταγμα του Καρίμ η, τους παίκτες που έρχονταν από πίσω-ήρθαν από το α΄ ημίχρονο οι φάσεις με Φορτούνη, Μάριν, Καμπιάσο, Ρομάο, αλλά δεν έγινε το 0-1...

Στο β΄ ο Ολυμπιακός για 30 λεπτά πράγματι δεν απειλούσε, αλλά όπως επισήμανε κι ο σχολιαστής του ΟΤΕ TV Γ. Χριστόπουλος είχε μία σωστή ανάπτυξη κι όλο και έπαιρνε μέτρα στο παιχνίδι. Ήρθε όντως από λάθος (του Μάνταλου) το 0-1, αλλά τι να λέμε τώρα-εδώ ο Ολυμπιακός στο Καραϊσκάκη έχασε από δύο στημένες φάσεις…Κι όταν ο Χιμένεθ την πάτησε κι άλλαξε την επίθεση του (με φορ τον Αλμέϊδα κι αριστερά τον Αραούχο), περνώντας δεξιά τον Μάνταλο, που δεν μπορούσε να γυρίσει πίσω ούτε με σφαίρες για να βοηθήσει τον Γκάλο, άρχισε να φεύγει μπροστά ο Ντε Λα Μπέγια και να κάνει πάρτι με τις σέντρες του. Δεν έκατσε η φάση του Καρντόσο και σώθηκε ο Μανόλο, ειδάλλως νομίζω ότι σήμερα δεν θα ήταν προπονητής της ΑΕΚ…Κι ο Ολυμπιακός θα ήταν στον τελικό, με ψυχολογία στα ουράνια και ξεκούραστος, και θα βλέπαμε με τον ΠΑΟΚ πόσα απίδια πιάνει ο σάκος...

Τέλος πάντων, για να κλείσω, επιστρέφω στον πρόλογο: ο Ολυμπιακός θα ανακοινώσει την άλλη εβδομάδα την απόφαση του για το θέμα προπονητή. Εγώ δεν γράφω αυτά που γράφω για τον Τάκη, προκειμένου να «προετοιμάσω έδαφος», όπως ίσως ερμηνεύσουν κάποιοι εξυπνάκηδες τέτοια άρθρα. Το κάνω γιατί θεωρώ ότι πρέπει να του πιστωθεί του Λεμονή ό,τι του αναλογεί σε αυτό το κρίσιμο τελευταίο κομμάτι της σεζόν. Δεν λέω ότι τα έκανε όλα τέλεια. Λέω όμως, υπεύθυνα, ότι δούλεψε πολύ και καλά. Την «μάζεψε» την ομάδα και την βοήθησε.

Κι η ιστορία γράφει: ο προπονητής Λεμονής έχει συμμετοχή στα 6 από τα τελευταία 14 πρωταθλήματα του Ολυμπιακού (2001, 2002, 2003, 2007, 2008, 2017)!…