Ο Ντέμης, οι ξένοι αρχιδιαιτητές και το VAR ήταν το νέο καθεστώς που ήθελε η UEFA αλλά δεν προχώρησε η FIFA

Τέσσερις μέρες πριν από το πρώτο μεγάλο ντέρμπι στην Superleague, περίπου έναν μήνα μετά τις εκλογές στην ΕΠΟ και την ανάδειξη νέας διοίκησης και περίπου δύο μήνες μετά τις επιλογές που έκανε η FIFA για την Επιτροπή Παρακολούθησης της ΕΠΟ, είναι ώρα για μια ανακεφαλαίωση, η οποία θα μας φανεί χρήσιμη ενόψει της συνέχειας, αλλά και για μια καταγραφή των τελευταίων δεδομένων, τα οποία δημιουργούνται τις τελευταίες ημέρες στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Οσα έχουν συμβεί στην διάρκεια των πρώτων τεσσάρων αγωνιστικών της Superleague ήταν αρκετά για να αποδείξουν ότι τα λάθη που έκανε η FIFA στους χειρισμούς και τις επιλογές της στην διάρκεια των τελευταίων περίπου δύο μηνών είναι ικανά να “κάψουν” τη νέα ελληνική διοίκηση της ΕΠΟ και να κρατήσουν το ελληνικό πρωτάθλημα στην ίδια, κακή, κατάσταση στην οποία το βρήκαν οι FIFA & UEFA όταν αποφάσισαν ή αναγκάστηκαν, τον περασμένο Οκτώβριο, να πάρουν την υπόθεση “ελληνικό ποδόσφαιρο” στα χέρια τους.

Το πρώτο λάθος, το οποίο ήδη πληρώνει η FIFA, ήταν η επιλογή της να κάνει πίσω στην αρχική απόφασή της να στελεχώσει με ξένους την Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας. Αυτό ήταν ένα σενάριο που έβρισκε σύμφωνη την ΕΠΟ, υποστηριζόταν από την UEFA και έδινε μεγάλη ικανοποίηση και ανακούφιση στην Κυβέρνηση. Η ιδέα ήταν να επιλέξει η FIFA τρεις αλλοδαπούς με εμπειρία και τεχνογνωσία για να τους παραδώσει το σύνολο της ευθύνης για την ελληνική διαιτησία. Τελικώς ήταν η ίδια η ιδέα αυτή που αποθάρρυνε την FIFA, η οποία φοβήθηκε το “πολιτικό κόστος” που θα της προέκυπτε στην αποτυχία του project. Προκειμένου να μην χρεωθεί στο 100% την ευθύνη για την πορεία της ελληνικής διαιτησίας, προτίμησε να επιλέξει έναν ξένο, τον επικεφαλής και να επιτρέψει αυτός να πλαισιωθεί από Ελληνες, με συνέπεια σήμερα ο Βίτορ Μέλο Περέιρα να περιβάλλεται από τους Τριτσώνη, Κουκουλάκη, Καλύβα, και τον Τσαχειλίδη που εσχάτως προστέθηκε για να δημιουργηθεί μια πεντάδα.

Αυτό το καθεστώς, που έχει δημιουργηθεί στη διάρκεια των τελευταίων περίπου 40 ημερών λειτουργεί ήδη εις βάρος της νέας διοίκησης της ΕΠΟ, στην οποία χρεώνονται, σε επίπεδο εντυπώσεων, τα λάθη των διαιτητών, την ίδια ώρα που ουδείς μπορεί να νιώθει σίγουρος ότι οι Ελληνες της ΚΕΔ δεν λειτουργούν υπό το σύνηθες κλίμα πιέσεων και, κατά συνέπεια, ουδείς μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο ο Πορτογάλος αρχιδιαιτητής να νιώθει ήδη την πίεση των συνεργατών του. Στο σημείο αυτό έχει νόημα να επαναλάβω ότι τέτοιου είδους και τέτοιας φύσης πιέσεις είχαν αποδειχθεί ικανές να αποσυντονίσουν τον Περέιρα στο τελευταίο του διάστημα στη θέση του αρχιδιαιτητή στην Πορτογαλία.

Η δεύτερη επιλογή της FIFA που έχει ήδη αποδειχθεί λανθασμένη ήταν αυτή της στελέχωσης της Επιτροπής Παρακολούθησης της ΕΠΟ. Η FIFA ήταν εξαρχής αρνητική στο ενδεχόμενο στελέχωσης αυτής της επιτροπής από Ελληνες. Στις αρχές του περασμένου Ιουλίου όμως τα στελέχη της που ήταν επιφορτισμένα με την ευθύνη επίλυσης του ελληνικού προβλήματος συμφώνησαν, καταρχήν, με την πρόταση της UEFA, την οποία επιδοκίμαζε ως εκπρόσωπος της ελληνικής Κυβέρνησης ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης, για την τοποθέτηση του Ντέμη Νικολαΐδη στην θέση του προέδρου της επιτροπής. Η ιδέα ανήκε στον Θόδωρο Θεοδωρίδη, ο οποίος είχε σκεφτεί τον Νικολαΐδη και μερικούς μήνες πίσω, τον περασμένο Οκτώβριο, τον καιρό που η FIFA έψαχνε Ελληνες που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ουσιαστικά και δυναμικά ως μέλη της Επιτροπής Εξομάλυνσης της ΕΠΟ και να διοικήσουν για ένα διάστημα την Ομοσπονδία.

Και ενώ ο Θεοδωρίδης και ο Βασιλειάδης συμφωνούσαν ότι ο Νικολαΐδης θα μπορούσε, εφόσον αποδεχόταν την πρόταση της FIFA, να λειτουργήσει ως εγγυητής του 50-50, και να αποδειχθεί ιδανικός συμπαραστάτης και συνεργάτης της διοίκησης της ΕΠΟ προκειμένου αυτή να καταφέρει να βρει δρόμο και τρόπο για να λειτουργήσει ανεπηρέαστη από το ελληνικό ποδοσφαιρικό περιβάλλον των πιέσεων, η FIFA έκανε πίσω. Κι αυτό μάλλον συνέβη επειδή τα στελέχη της FIFA φοβήθηκαν να βάλουν στα πόδια τους έναν Ελληνα που δεν θα λειτουργούσε ποτέ ως ενεργούμενό τους και, συνεπώς, θα ελλόχευε ο κίνδυνος να τους εκθέσει. Η FIFA επέλεξε τελικώς τον Αυστριακό Χέρμπερτ Χέμπελ, ένα 60χρονο δικηγόρο, ο οποίος έχει συμπληρώσει 34 χρόνια στη διοίκηση της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, τόσο στο Σάλτσμπουργκ όσο και στην Αυστρία και για την ώρα περιορίζεται σε ρόλο θεατή των συνεδριάσεων της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΠΟ. Προφανώς για τον Μπιορν Βασαλο, τον διευθυντή της διεύθυνσης ευρωπαϊκών ομοσπονδιών της FIFA, ο οποίος είναι ουσιαστικά αυτός που έχει επιφορτιστεί με την ευθύνη να λύσει το ελληνικό πρόβλημα, ο Χέμπελ είναι ένας πολύ πιο βολικός συνομιλητής και συνεργάτης συγκριτικά με τον Νικολαΐδη. Η πραγματικότητα όμως έχει ήδη αποδείξει στον Βασάλο ότι την Επιτροπή του δεν την “φοβάται” και δεν την λογαριάζει κανείς εκ των μεγάλων παικτών της ελληνικής αγοράς του ποδοσφαίρου, με συνέπεια ο ίδιος ο Μαλτέζος παράγοντας να αναγκάζεται να συνεχίζει να ασχολείται ενεργά με το ελληνικό ποδόσφαιρο πολύ περισσότερο από όσο ήλπιζε ότι θα χρειαζόταν. Και το ίδιο ισχύει για τον Σέρβο Ζόραν Λάκοβιτς, που είναι σήμερα ο διευθυντής εθνικών ομοσπονδιών της UEFA και κατέχει τη θέση που κατείχε ο Θόδωρος Θεοδωρίδης προτού γίνει γενικός γραμματέας της UEFA. Ο Λάκοβιτς, που είναι στενός συνεργάτης του Θεοδωρίδη, τρώει πολύ χρόνο στην Ελλάδα για την διαχείριση της κρίσης και την επικοινωνία με τους μεγάλους συλλόγους προκειμένου να πείσει ότι οι FIFA & UEFA προσπαθούν να βοηθήσουν την νέα διοίκηση της ΕΠΟ να λειτουργήσει σε καθεστώς “50-50”.

Η τρίτη επιλογή της FIFA που αφήνει, μέχρι ώρας, αβοήθητο τον νέο πρόεδρο της ΕΠΟ Βαγγέλη Γραμμένο, ήταν η απόφασή της να καθυστερήσει να λειτουργήσει στο ελληνικό πρωτάθλημα την VAR (video assistant referee), η οποία, λογικά, δηλαδή αν κρίνει κανείς από την πολύ μικρή εμπειρία του πρώτου κύκλου ζωής των πρωταθλημάτων της Ιταλίας και της Γερμανίας, θα έβγαζε τους Ελληνες διαιτητές από την πολύ δύσκολη σημερινή θέση τους. Η FIFA πίστεψε ότι δεν θα έπιανε τόπο μια – υψηλή – επένδυση και ότι το μόνο που θα συνέβαινε θα ήταν ότι οι Ελληνες θα άρχιζαν να κυνηγάνε τους videoδιαιτητές αντί να κυνηγάνε τους διαιτητές, κάτι που για την ώρα δεν συμβαίνει συχνά στα πρωταθλήματα που κάνουν χρήση αυτού του τεχνολογικού εργαλείου. Η ΕΠΟ όμως ήδη πιέζει τη FIFA να της φέρει την VAR, και την αναγκαιότητα αυτή την υπογραμμίζει στην επικοινωνία του με την Παγκόσμια Συνομοσπονδία και ο υφυπουργός Αθλητισμού, με συνέπεια σήμερα να μοιάζει πιθανό η FIFA να αναθεωρήσει και να πατήσει γκάζι στην διαδικασία για τον υπολογισμό της επένδυσης προκειμένου να αποκτήσει βιντεοδιαιτητές και το ελληνικό πρωτάθλημα.

Τέσσερις ημέρες πριν από το ΑΕΚ – Ολυμπιακός όλοι οι προαναφερθέντες τρέμουν στην ιδέα του τι θα συμβεί αν η απόδοση και οι αποφάσεις των διαιτητών αλλοιώσουν το αποτέλεσμα του κυριακάτικου ντέρμπι ή το καθορίσουν. Τα δύο υψηλά στελέχη των FIFA & UEFA, οι Βασάλο και Λάκοβιτς συνεχίζουν να παραμένουν σε επαφή με τις διοικήσεις των μεγάλων ομάδων προκειμένου να τους πείσουν να δώσουν χρόνο στο νέο καθεστώς διοίκησης και λειτουργίας του ελληνικού ποδοσφαίρου και της διαιτησίας, αλλά ουδείς εκ των δύο μπορεί να νιώθει βέβαιος ότι το βράδυ της Κυριακής θα είναι ένα βράδυ χωρίς ζωντανούς εφιάλτες. Και φυσικά αυτοί οι δύο παράγοντες γνωρίζουν ότι το πρωί της Δευτέρας μπορεί να τους βρει αντιμέτωπους με τη δυσαρέσκεια ή και την οργή της νέας διοίκησης της ΕΠΟ και – κυρίως αυτού – του υφυπουργού Αθλητισμού, διότι η Ομοσπονδία και η Κυβέρνηση θα θελήσουν να πάρουν απόσταση και να δείξουν τους υπεύθυνους για ένα νέο φιάσκο στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Κι αν η ΕΠΟ είναι “ελεγχόμενη”, ως μέλος της UEFA, η Κυβέρνηση δεν είναι. Και ο δημόσιος καταγγελτικός λόγος ενός υπουργού των σπορ εναντίον των FIFA & UEFA δεν περνά καθόλου απαρατήρητος από τα διεθνή media αυτή την εποχή.

Η σημερινή προτεραιότητα των FIFA & UEFA είναι να αγοράσουν χρόνο ηρεμίας προκειμένου να καταφέρει να λειτουργήσει ο Βίτορ Μέλο Περέιρα και να σουλουπώσει την ελληνική διαιτησία. Οσο όμως οι διαιτητές, και μαζί τους και αυτοί που τους επιλέγουν, θα παραμένουν εκτεθειμένοι στους ελληνικούς κινδύνους και στους ελληνικούς πειρασμούς, το ελληνικό πρόβλημα του ποδοσφαίρου δεν θα λύνεται. Και η κόντρα μεταξύ των μεγάλων παικτών του θα μεγαλώνει. Και μαζί της θα μεγαλώνει πολύ και ο κίνδυνος παταγώδους αποτυχίας του νέου καθεστώτος που επιχειρεί να δημιουργήσει η FIFA.