Οταν το μέλλον συμβαδίζει με το παρόν
Ναι, το παρόν προηγείται. Στο βάθος υπάρχει το πρωτάθλημα, το κύπελλο, ο… κήπος του Τσάμπιονς Λιγκ. Ναι, έτσι είναι. Το μέλλον όμως, δεν έπεται. Συμβαδίζει! Και σ’ αυτό ο ΠΑΟΚ εμφανίστηκε συνεπέστατος. Πως, πότε και γιατί; Απλά, πολύ απλά, με την υπογραφή νέων συμβολαίων στο Δημήτρη Πέλκα και στον Ευθύμη Κουλούρη.
Και, προσέξτε μια σημαντική λεπτομέρεια: το έκανε σε μια περίοδο έντονης αμφισβήτησης των Ελλήνων παικτών πέριξ της Τούμπας. Σε μια εποχή που «11 στους 11» είναι ξένοι στην ενδεκάδα. Με τους μπαμπάδες των μικρών εκκολαπτόμενων άσων να μονολογούν: «πότε και πως θα παίξουν τα παιδιά μας» Γι’ αυτό και οι σημερινές ανανεώσεις έχουν την αξία τους…
Τα δύο παιδιά αποτελούν «φλέβα χρυσού» των ασπρόμαυρων υποδομών, που η διοίκηση του Θόδωρου Ζαγοράκη έστησε στην Τούμπα, με στόχο την καλλιέργεια ταλέντων και την ανέγερση εντυπωσιακής υποδομής για την οποία ο Ιβάν Σαββίδης την τελευταία πενταετία – εξαετία ξόδεψε σχεδόν δέκα εκατομμύρια ευρώ!
Η επένδυση του ιδιοκτήτη της ασπρόμαυρης ΠΑΕ στον κρίσιμο και σημαντικό τομέα προσδοκά στην απόδοση καρπών στο μέλλον. Δεν έχουν πολλές ομάδες στην Ελλάδα τη συγκεκριμένη δυνατότητα. Αντίθετα λίγες την έχουν στο επίπεδο του ΠΑΟΚ. Κι ελάχιστες μπορούν, να την αξιοποιήσουν. Δε αρκεί - με άλλα λόγια -να παράγεις ταλέντα. Πρέπει να έχει και πλαίσιο ενεργοποίησης τους. Με περιθώρια αξιοποίησης τους. δυνατότητα επέμβασης και διαμόρφωσης του μέλλοντος.
ΠΕΛΚΑΣ: ΔΕΝ ΠΗΓΕ ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΟΥ ΠΑΟΚ!
Ο μικρός από τα Γιαννιτσά υπέγραψε σήμερα το δεύτερο «μεγάλο» συμβόλαιο της καριέρας του. Σε νούμερα και αριθμούς (εφορία δεν είμαστε…) πολύ μεγαλύτερο από εκείνο που υπέγραψε χαμογελαστός δίπλα στον Φρανκ Αρνεσεν στις 27 Ιουλίου του 2015, λίγους μήνες μετά την επιστροφή του στην Τούμπα από την Πορτογαλία, όπου είχε κάνει το «αγροτικό» του στη Βιτόρια Σετούμπαλ.
Και τότε, όπως και τώρα, θυμήθηκε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα του ΠΑΟΚ. Ηταν ένα παιχνίδι για τον τρίτο προκριματικό γύρο του Γιουρόπα Λιγκ στο Τελ Αβίβ κόντρα στην Μπνέι Γιεχούντα το καλοκαίρι του 2012. Δεν είχε καν πατήσει τα 19 του όταν μπήκε στο παιγνίδι, φορώντας τη θρυλική φανέλα «με το 10 το καλό». Με απύθμενο θράσος (ανθός του ταλέντου) και με απέραντο τσαμπουκά (καρπός της κλάσης) έβγαλε την πρώτη πάσα για το 0-2! Στη ρεβάνς, μια εβδομάδα αργότερα στην Τούμπα, πέτυχε το πρώτο του γκολ και έγινε ο τέταρτος νεότερος ποδοσφαιριστής (σε ηλικία 18 ετών και 10 μηνών) που σκόραρε σε ευρωπαϊκό παιχνίδι του «Δικεφάλου».
Θυμάμαι σαν τώρα και γελώ, την αντίδραση του Κώστα Ιωσηφίδη όταν άκουσε από το στόμα του μικρού να του λέει «Το 10 θέλω κύριε Κώστα αν είναι ελεύθερο»... Σχεδόν ιεροσυλία! Ηταν Ιανουάριος του 2012 όταν κλήθηκε να περάσει από τα γραφεία της ΠΑΕ, για να υπογράψει το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με τον ΠΑΟΚ. Το «10» δεν το πήρε τότε, γιατί δεν ήταν διαθέσιμο, του το έδωσε λίγους μήνες αργότερα ο Γιώργος Δώνης, αλλά το βάρος της αποδείχθηκε αβάσταχτο. Δεν το ξαναπήρε, βολεύτηκε μια με το «27» πριν φύγει για τον Απόλλωνα Καλαμαριάς και το «77» όταν επέστρεψε από τη Σετούμπαλ.
Τρελός ΠΑΟΚτσής, ο πατέρας του Πρόδρομος, υπήρξε μέλος του συνδέσμου φίλων ΠΑΟΚ Γιαννιτσών, το «Πατριαρχείο», έπαιξε ποδόσφαιρο ως λίμπερο μέχρι Δ' Εθνική με τη φανέλα του Αξού και αποφάσισε ότι οφείλει να αφιερωθεί στην οικογένειά του, στη σύζυγό του Ειρήνη και στα δυο τους παιδιά, το Γιάννη και το Δημήτρη, παρά να πάρει μεταγραφή στον Εδεσσαϊκό. Κάπως έτσι και μια τυχαία γνωριμία με τον Αντώνη Μήνου έφεραν τα δύο αδέρφια στις Ακαδημίες του πρώην διεθνή τερματοφύλακα της ΑΕΚ και μετά από τέσσερα χρόνια πήγε στην Ακαδημία της περιοχής του, την Αθλητική Ακαδημία Γιαννιτσών.
Χάρη στο Γιώργο Τσιμπίνη, πρώην ποδοσφαιριστής και Κυπελλούχου με τη φανέλα της Λάρισας, έμαθε να παίζει ομαδικό ποδόσφαιρο και σταμάτησε να θέλει να περάσει όλους του τους αντιπάλους με τη μπάλα. Και κάπου εκεί, ο δωδεκάχρονος Πέλκας μαθαίνει για το ενδιαφέρον του Άρη! Οι «κίτρινοι» έφτασαν μια ανάσα από την απόκτηση του, αλλά για καλή τύχη ολόκληρης της οικογενείας εμφανίστηκαν οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ, ο Θόδωρος Ελευθεριάδης και ο Κώστας Μαλιούφας, που τον είδαν και εισηγήθηκαν αμέσως την απόκτηση του.
Στους ξενώνες της Τούμπας στήνεται η «τετράδας των Γιαννιτσών», εκείνος, ο Χαρμάνας, ο Αγγελίδης, ο Πρέμτσης, ο Γιώργος Τουρσουνίδης τον ρίχνει στην πρώτη του μάχη στα 14 του με την ομάδα κάτω των 17 και κάπως έτσι ξεκίνησε ο δρόμος προς την πρώτη ομάδα. Στην πορεία των ετών έγινε αρχηγός στην Κ17 και στην Κ20 και στις 20 Φεβρουαρίου του 2017 φόρεσε στο μπράτσο για πρώτη φορά το περιβραχιόνιο του αρχηγού της ανδρικής ομάδας του ΠΑΟΚ. Σκόραρε στο 4-0 επί της Βέροιας, δάκρυσε, πανηγύρισε μπροστά στη Θύρα 4 και ευχαρίστησε το Θεό «για την πιο συγκινητική στιγμή της καριέρας μου».
Οι επόμενοι μήνες ήταν κάπως δύσκολη. Βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα, πρώτα για τον άσεμνο τρόπο με τον οποίο πανηγύρισε το γκολ εναντίον του Πανιωνίου, για τα… like στον Τζαβέλλα, αλλά λυτρώθηκε το απόγευμα της 27ης Απριλίου όταν με μια εκπληκτική εκτέλεση φάουλ άνοιξε το δρόμο για την πρόκριση του «Δικεφάλου» στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας.
ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Ο ΠΙΟ ΚΑΛΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ…
Ο πατέρας του, Προκόπης, υπήρξε ποδοσφαιριστής στα νιάτα του στα τοπικά ερασιτεχνικά της Σκύδρας, το ίδιο και ο αδερφός του, που τελικά παράτησε το ποδόσφαιρο και αφοσιώθηκε στις σπουδαίες του. Κι ο Ευθύμης Κουλούρης ήταν από τους καλύτερους μαθητές.
Το γνωρίζω από πρώτο χέρι, τον έχω δει να πηγαίνει κάθε μέρα στις προπονήσεις και στη συνέχεια να στρώνεται στο διάβασμα. Κάποιες φορές κοιμόταν στο αυτοκίνητο, μέχρι να εγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκη. Οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ τον ανακάλυψαν το 2009, σ’ ένα τουρνουά στη Σκύδρα και είχε ξεχωρίσει από τα υπόλοιπα παιδιά. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2013 κατέκτησε το πρωτάθλημα με την Κ17, σκοράροντας το νικητήριο γκολ στον τελικό κόντρα στον Ολυμπιακό και εκείνο το καλοκαίρι ξεκίνησε με τον Βλάνταν Ίβιτς στην Κ20.
Μέσα στη χρονιά, 2013-2014, άρχισε να… πυροβολεί γενικώς και αδιακρίτως, οδηγώντας τη β’ ομάδα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και αναγκάζοντας τον Χουμπ Στέφενς να τον πάρει και στις προπονήσεις της πρώτης ομάδας. Στο ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα, σ’ έναν αγώνα κυπέλλου με τον Απόλλωνα στη Ριζούπολη, το Φεβρουάριο του 2014, σημείωσε δυο γκολ, δύο εβδομάδες αργότερα σκόραρε εναντίον της Καλλονής και μέσα στην Τούμπα, αλλά η απομάκρυνση του Στέφενς από την τεχνική ηγεσία, ουσιαστικά του έκοψε τα φτερά.
Με τον Αναστασιάδη, την επόμενη σεζόν, έκανε ελάχιστες συμμετοχές, τις περισσότερες ως αλλαγή, ενώ Τούντορ και Άρνεσεν το καλοκαίρι του 2015 αποφάσισαν πως πρέπει να πάρει δανεικός σε ομάδα για να πάρει χρόνο συμμετοχής. Κάπως έτσι βρέθηκε να κάνει το «αγροτικό» του στην Κύπρο, τη σεζόν 2015-16, με τη φανέλα της Ανόρθωσης.
Παιδί των ασπρόμαυρων ακαδημιών, με δύο τίτλους στο παλμαρέ του, ο Κουλούρης δεν χρειαζόταν να (ξανά)συστηθεί στον Ίβιτς, εισηγήθηκε το περασμένο καλοκαίρι στο Λούμπος Μίχελ την παραμονή του στην ομάδα. Ο Σέρβος πρώην τεχνικός, μάλιστα, ήταν αυτός που στήριξε ανοικτά, δημόσια και στα… ίσια, και τους τρεις επιθετικούς του.
Το έκανε όταν η ατέρμονη συζήτηση των οπαδών, περί έλλειψη λύσεων στη θέση των φορ, άρχιζε να «καίει» και να γίνεται επικίνδυνη για την ίδια την ομάδα του. Κάποια στιγμή, ο Μίχελ συζήτησε το ενδεχόμενο να παραχωρηθεί εκ νέου δανεικός. Εκανε κάποιες επαφές, αλλά το θέμα δεν προχώρησε!
Ποδοσφαιρικό είδωλό του είναι ο Ζλάταν Ιμπραϊμοβιτς, έκανε το «ball boy» στην Τούμπα, όπως και κάποια χρόνια πριν ο Στέφανος Αθανασιάδης, τον οποίο κόντρα σε πολλούς τον θεωρεί πηγή έμπνευσής του, ενώ έφτασε να είναι αρχηγός της εθνικής ομάδας των Ελπίδων.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
