Σε νοσταλγώ, σαν μια ανάμνηση παλιά σε νοσταλγώ!

Κάθε Τετάρτη σε περιμένουν περιστροφές* στο καζίνο της bwin. |21+ *Ισχύουν όροι και προϋποθέσεις.

Ξαφνικά, τις τελευταίες ώρες το facebook, από εκεί που σε κάθε timeline διαβάζαμε για μέτρα κατά της διασποράς του κορονοϊού, για κρούσματα, για νεκρούς, για #μένουμεσπίτι, για εμβόλια και SMS εξόδου, γέμισε φωτογραφίες με γνώριμα πρόσωπα.

Ο Μαραντόνα, ο Κρόιφ, ο Πλατινί, ο Φαν Μπάστεν, ο Μπάτζιο, ο Καντονά, ο Αναστόπουλος, ο Σαραβάκος, ο Μαύρος, ο Χατζηπαναγής και πάει λέγοντας. Κόσμος και κοσμάκης. Ή μάλλον για να είμαστε ακριβείς παικταράδες και παικταράδες. Από κάθε γωνιά του πλανήτη. Μυθικά ονόματα του Παγκοσμίου ποδοσφαίρου, αλλά και παίκτες-θρύλους που δόξασαν τις φανέλες των ελληνικών ομάδων. Μέσα σε λίγες ώρες από προφίλ σε προφίλ… ξετυλίχθηκε ένα πολύχρωμο, υπέροχο κουβάρι αναμνήσεων.

Μνήμες από κανονική μπάλα, μνήμες από μεγάλες διοργανώσεις, μνήμες από πρωταθλήματα που πέρασαν στην ιστορία. Το μυαλό ταξιδεύει με την μηχανή του χρόνου σε άλλες εποχές, όμορφες εποχές τέτοιες που έκαναν τον καθένα για τους δικούς του λόγους να λατρέψει τη μπάλα.

Στην εποχή των… λουκέτων σε όλα τα πρωταθλήματα, σε όλες τις διοργανώσεις, ακόμη και στο Euro ένα τέτοιο «πισωγύρισμα» όχι μόνο ήταν ευπρόσδεκτο, αλλά και απαραίτητο. Όσο η καραντίνα μας κρατάει ακόμη σε mood #μένουμε_σπίτι, τόσο η δίψα για ποδόσφαιρο ή γενικά για οποιοδήποτε σπορ είναι ακόμη μεγαλύτερη. Η στέρηση από κάτι τόσο αγαπημένο είναι μεγάλη.

Γι’ αυτό όλο και μεγαλώνει καθημερινά το… κίνημα των «παρακολουθώ κάθε μέρα αγώνες esports» από κόσμο που σε «εποχές κανονικότητας» δεν ξέρει να κρατάει ούτε καν το χειριστήριο (σ.σ ο υπογράφων είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα).

Γι’ αυτό και δεχθήκαμε ως…μάνα εξ ουρανού να βλέπουμε σε «κονσέρβα» από την ΕΡΤ κάθε βράδυ δύο ματς από το πρόσφατο Μουντιάλ της Ρωσίας. Γι’ αυτό με θρησκευτική ευλάβεια παρακολουθούμε από τις συνδρομητικές πλατφόρμες τόσο της Cosmote όσο και της Νova παλιούς αξέχαστους αγώνες από τα μεγάλα πρωταθλήματα της Ευρώπης, από το Champions League, αλλά ακόμη κι από την… χιλιοτραγουδισμένη Σούπερ Λίγκα.

Υπάρχει κανείς φίλος της μπάλας που αυτές τις μέρες κλεισμένος σπίτι του, μακριά από όλους κι από όλα δεν θα έβλεπε live ακόμη κι ένα «ταπεινό» ματσάκι τύπου… Λαμία-Βόλος; Προσωπικά ούτε τις δηλώσεις των προπονητών στο flash interview μετά την λήξη δεν θα έχανα.

Όσο περνούν οι ημέρες εγκλεισμού, τόσο περισσότερο ακούγονται έστω και με την μορφή… φημών και ψιθύρων αρχικά ημερομηνίες για τυχόν επανέναρξη πρωταθλημάτων. Τόσο σε επίπεδο χωρών, όσο και σε αυτό της ΟΥΕΦΑ.

Λίγο από μέσα Μάη, περισσότερο από αρχές καλοκαιριού, αλλά καθημερινά ακούμε/βλέπουμε/διαβάζουμε/γράφουμε ότι τα… ποδοσφαιρικά γρανάζια λαδώνονται για να ξεκινήσουν καλά. Για ένα (από κάθε άποψη μεταφορική και κυριολεκτική) θερμό καλοκαίρι. Η επιστροφή στις, έστω και σε μικρά γκρουπάκια, προπονήσεις των ομάδων στην Γερμανία είναι μια οσμή κανονικότητας. Ομάδες που λειτουργούν στο 101% του επαγγελματισμού προφανώς κάτι είδαν, κάτι ξέρουν και αποφάσισαν έτσι.

Κι επειδή όλα στην εποχή του κορονοϊού είναι ένα ντόμινο, μακάρι να λειτουργήσει κι αυτή την φορά ως ντόμινο αλλά με θετικές επιπτώσεις.

Να ξαναδούμε την ασπρόμαυρη στο χορτάρι, την πορτοκαλί στο παρκέ, την χρωματιστή στο φιλέ και πάει λέγοντας. Ανάγκη όλων και ουσιαστική και ψυχολογική είναι να πάρει μπρος η βιομηχανία που λέγεται «παγκόσμιος αθλητισμός».