Το καλύτερο αποχαιρετιστήριο δώρο του Μέσι στην Μπάρτσα

Ολοι όσοι παρακολουθούμε αυτό που συμβαίνει στην Μπαρτσελόνα στη διάρκεια της τελευταίας 15ετίας το φανταζόμασταν ότι θα ήταν μια πολύ δύσκολη ημέρα εκείνη της αποχώρησης του Λίονελ Μέσι. Στην συντριπτική πλειονότητά μας όμως η εικόνα που βάζαμε στο μυαλό ήταν εκείνη της ημέρας που ο Μέσι θα ανακοίνωνε ότι βγάζει τα ποδοσφαιρικά παπούτσια, ή σε κάθε περίπτωση η ημέρα που θα έφευγε «φιλικά», περίπου όπως αποχώρησαν ο Τσάβι κι ο Ινιέστα.

Ολοι εμείς όμως δεν ήμασταν/είμαστε στην θέση του Ζόσεπ Μαρία Μπαρτομέου – δηλαδή δεν διοικούσαμε/διοικούμε την Μπαρτσελόνα, ούτε λαμβάνουμε μέρος στην διαδικασία της χάραξης της στρατηγικής του ποδοσφαιρικού συλλόγου που αποτελεί τον επιχειρηματικό πυρήνα μιας εκ των μεγαλύτερων αθλητικών πολυεθνικών εταιρειών στην ιστορία. Από όλους τους ανθρώπους στον πλανήτη, ο μόνος που θα μπορούσε να συναισθανθεί τον κίνδυνο να χωρίσει «εχθρικά» με τον Μέσι ήταν ο σημερινός πρόεδρος της Μπαρτσελόνα. Η ευθύνη για τους χειρισμούς στην υπόθεση του Μέσι στη διάρκεια της τελευταίας 6ετίας ήταν αποκλειστικά δική του. Και φυσικά ήταν δική του η επιλογή να δημιουργήσει η Μπαρτσελόνα για τον Μέσι τα «προνόμια», για τα οποία μίλησε στον Αργεντινό ο Ρόναλντ Κούμαν προκειμένου να του επικοινωνήσει το μήνυμα ότι αυτά θα «κοπούν» στην δική του εποχή.

Αρκεί να έχεις παρακολουθήσει τη σειρά ντοκιμαντέρ που κατέγραφαν την πορεία της Μπαρτσελόνα στην σεζόν 2018-’19 για να μπεις στο νόημα. Η προσπάθεια της Μπαρτσελόνα ως οργανισμού να μετατρέψει τον Μέσι σε ηγέτη των αποδυτηρίων, η οποία βρισκόταν σε εξέλιξη από το 2015, όταν αποχώρησε ο Τσάβι, είχε αλλοιώσει τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς του Μέσι στα αποδυτήρια. Ενας τύπος εσωστρεφής, προσπαθεί να πει την τελευταία λέξη στα αποδυτήρια για να εμψυχώσει τους συμπαίκτες και να τους χτίσει την αγωνιστική νοοτροπία. Μιλά στους άλλους κρατώντας τα μάτια του καρφωμένα στο έδαφος. Μιλά και δεν μεταδίδει πάθος, παρά μόνο αυτόν τον εκνευρισμό που κουβαλά κάποιος που προσπαθεί να παίξει έναν ρόλο ξένο με τα ανθρώπινα, τα φυσικά χαρακτηριστικά του. Τον βλέπεις και συνειδητοποιείς ότι ανέλαβε έναν ρόλο που δεν του ταίριαζε όχι επειδή το ήθελε αλλά επειδή η Μπαρτσελόνα του έδειξε με τη στάση της ότι πρέπει να τον αναλάβει.

Δεν είναι ότι η διοίκηση του Μπαρτομέου έτρεφε για χρόνια το «εγώ» του Μέσι τόσο που να τον κάνει να νιώθει ότι την εξουσιάζει. Είναι ότι στην πραγματικότητα του το ζήτησε η ίδια να το κάνει, για λόγους μικροπολιτικής, επειδή ο Μπαρτομέου το αντιλαμβανόταν ως «βολικό» για τον ίδιο και τα συμφέροντά του. Και σήμερα ο ίδιος πρόεδρος που το 2015 απαιτούσε από τον προπονητή της Μπαρτσελόνα, τον Λουίς Ενρίκε, να υποχωρήσει στην κόντρα του με τον Μέσι απειλώντας τον με απόλυση, επιτρέπει στον Ρόναλντ Κούμαν να στείλει το μήνυμα στον Μέσι ότι κόβονται τα προνόμιά του.

Το γυμνό μάτι δεν βλέπει πώς γίνεται να μη βγει ζημιωμένη σε όλα η Μπαρτσελόνα, δηλαδή ποδοσφαιρικά και επιχειρηματικά, από την αποχώρηση του Μέσι. Θα αλλάξει μέγεθος, με όρους επιχειρηματικούς, η Μπαρτσελόνα στον πρώτο καιρό της ζωής της χωρίς τον Μέσι. Επειδή όμως – λογικά – μαζί με τον Μέσι η Μπάρτσα θα αλλάξει και διοικητικό ηγέτη, διότι δεν μπορεί να σταθεί όρθιος ο πρόεδρος που «έφαγε» τον Μέσι, όπως άλλωστε προκύπτει και από την καμπάνια συλλογής των 16.520 υπογραφών μέχρι τις 17 Σεπτεμβρίου προκειμένου να πέσει η διοίκηση Μπαρτομέου, η Μπαρτσελόνα εξασφαλίζει κάτι σημαντικό: την νέα αρχή, την οποία θα αναγκαζόταν να κάνει την ημέρα που θα έλεγε αντίο στον Μέσι, δεν θα την κάνει με τον πρόεδρο που κατάφερε να αποδομήσει την ομάδα που έφτιαξε ο Γκουαρδιόλα και συντήρησε ο Λουίς Ενρίκε. Δεν θα την κάνει με τον πρόεδρο που την μετέτρεψε βίαια και στυγνά σε πολυεθνική επιχείρηση και παγκόσμιο τουριστικό αξιοθέατο αλλάζοντάς της το dna και αφαιρώντας της την “mes que un club” κουλτούρα. Δεν θα την κάνει με αυτόν που μετέτρεψε την ακαδημία σε εργοστάσιο φθηνών προϊόντων με ακριβό αμπαλάζ και άλλαξε την ιδέα της Μπάρτσα αγοράζοντας galacticos. Μάλιστα αν το δει κανείς από αυτή τη σκοπιά, φεύγοντας ο Μέσι κάνει στην Μπαρτσελόνα ένα πολύ μεγάλο δώρο: αν κάποιος μπορούσε να ρίξει τον πανίσχυρο Μπαρτομέου από την θέση του, ήταν μόνο ο Μέσι. Και επειδή θα τον «φάει» αποχωρώντας και όχι παραμένοντας, η προσφορά του έχει μεγαλύτερη αξία. Αυτές είναι οι καλύτερες συνθήκες για μια νέα αρχή, για την αρχή της ζωής χωρίς τον Μέσι. Διότι η αρχή θα γίνει χωρίς αυτόν που έφερε την Μπαρτσελόνα στην δεινή θέση που βρίσκεται σήμερα.