Ho visto Maradona!

Μιχάλης Λεάνης Μιχάλης Λεάνης
Ho visto Maradona!

bet365

Ο Μιχάλης Λεάνης γράφει για τον Ντιέγκο που είχε δει και είχε θαυμάσει από την πρώτη στιγμή στη Νάπολι...

Παναθηναϊκός - Μπάγερν Μονάχου: Δεκάδες ειδικά για πόντους, ριμπάουντ, ασίστ, εύστοχα τρίποντα. Συναρπαστική εμπειρία στοιχήματος! |21+

Και εγώ ο τυχερός που το έχω δει!

Το αστέρι , τον Αποσπερίτη στον πλανήτη ποδόσφαιρο.

Το αειφανές άστρο στον Γαλαξία των αμέτρητων αστεριών στη χρυσή και ανεπανάληπτή εποχή του ποδοσφαίρου.

 

Του ποδοσφαίρου όχι μόνο των χρημάτων και των υψηλών μπάτζετ, των χορηγών , των εταιριών και του στοιχήματος , αλλά του ποδοσφαίρου των μεγάλων παικτών, των προσωπικοτήτων , το ποδόσφαιρο του συναισθήματος , του θεάματος , της καρδιάς!

Γι' αυτό και το τραγούδι που τον συνόδευε στα γήπεδα της Ιταλίας από το ‘84 που πρωτόπαιξε με την φανέλα της Νάπολι την καρδιά είχε στην πρώτη του στροφή.

«Mama Papa perche mi spaca il cuor

Ho visto Maradona , ho visto Mradona

Il primo goleador»

Έχω δει , πιο σωστά έχω απολαύσει, Ντιέγκο Μαραντόνα στη ζωή μου όσο κανένας άλλος συνάδελφος της γενιάς μου, αν και εκείνη την περίοδο ούτε που μου είχε περάσει από το μυαλό να γίνω αθλητικός συντάκτης.

Ενδεχομένως μόνο έλληνες φοιτητές στη Νάπολη να έχουν γεμίσει με περισσότερο Μαραντόνα το κουτί των αναμνήσεων τους.

Τον έχω απολαύσει ζωντανό , ολοζώντανο, για πρώτη φορά στην έδρα των Partenopei την περίοδο κατάκτησης του πρωταθλήματος 86-87 με αντίπαλο την Τορίνο και σκορ 3-1 για τους γηπεδούχους.

Η Γκρανάτα τότε με Ντοσένα , με Τζούνιορ, με Κίφτ.

Τον έχω κυνηγήσει με το βλέμμα μου στο Ολίμπικο όλες τις χρονιές μέχρι το ΄90 , στο Αρτέμιο Φράνκι έδρα της Φιορεντίνα τρεις χρονιές , στο Σαν Σίρο με Μίλαν και Ιντερ και φυσικά στο Μουντιάλ του 90 σε όποια γηπεδο έδινε παράσταση.

Μόνο όταν τον έβλεπες ζωντανό καταλάβαινες το μέγεθος των ικανοτήτων του.

Μόνο στο γήπεδο μπορούσαν να φτάσουν μέχρι τη θέση σου και να σε σκεπάσουν τα κύματα ενέργειας που εξέπεμπε αυτή η ανθρώπινη σβούρα.

Από την τηλεόραση έπαιρνες μια γεύση, τίποτα παραπάνω, είχες μια εικόνα , αλλά η μαγεία χανόταν!

Όπως χάνεται για κάθε αθλητή μοναδικό στο είδος του.

Για κάθε αθλητή που μεταμορφώνει το αδύναμο στο πιο απλό πράμα στον κόσμο. Που σε πείθει ότι αν πάρεις και εσύ μια μπάλα σίγουρα θα τα καταφέρεις.

Πέρασαν πολλά χρόνια για να αντιληφθώ πόσο τυχερός πραγματικά υπήρξα στη ζωή μου την δεκαετία του ‘80 που έζησα στην Ιταλία και έτσι είχα την δυνατότητα σηκώνοντας απλά το βλέμμα μου στον ουράνιο θόλο του ποδοσφαίρου να βλέπω μπροστά μου, χωρίς την βοήθεια ενός τηλεσκόπιου, όλα τα αστέρια εκείνης της χρυσής εποχής.

Πρόλαβα και είδα τον Κρόλ, τον Πασαρέλα, τον συμπατριώτη του και συμπαίκτη του στη Φιορεντίνα Μπερτόνι, τον Σόκρατες, τον Σερεζο, τον Τζούνιορ , τον Φαλκάο, overdose από Φαλκάο λόγω Ρώμης, τον Μπρέιντι , τον Χέιντλι, τον Έλκιερ ( τι σέντερ φορ !!!) , τον Μπρίγκελ, τον Ρουμενίγκε, τον Φέλερ, τον Μπόνιεκ , τον Πλατινί, την χρυσή τριπλέτα των Ολλανδών της Μίλαν, Φαν Μπάστεν-Ράικαρντ- Γκούλιτ, τον Κανίγια, τον Ζίκο, τον Καρέκα , τον Λάουντρουπ και συγχωρέστε με αν ξέχασα κανένα!

Όλοι αυτοί με ώθησαν να δω το ποδόσφαιρο με άλλο μάτι παρόλο που δεν ήταν το αγαπημένο μου σπορ!

Με εκπαίδευσαν να το ξεχωρίζω από την μπάλα που όλοι λίγο-πολύ μπορούσαν να κλωτσήσουν.

Με όλους αυτούς κατάλαβα ότι μέχρι τότε στη ζωή μου είχα δει πολύ λίγο ποδόσφαιρο!

Και ήταν ο ζωντανός μπροστά στα μάτια μου Μαραντόνα που με έπεισε πως αυτό το παιχνίδι με το δερμάτινο τόπι, ακόμα και στο υψηλότερο επίπεδο , δεν είναι τίποτα άλλο από ένα παιχνίδι , ένας τρόπος έκφρασης από σχεδόν συνομήλικους μου ταλαντούχους ποδοσφαιριστές , ένας τρόπος εκτόνωσης , όχι πολύ διαφορετικός από τον τρόπο που βιώσαμε όλοι μας κάποτε στις αλάνες.

Ήταν αυτός που μου έμαθε να αμφισβητώ ακόμα κι αυτό που υπηρετώ , κάτι σαν τους θεοσεβούμενος που βρίζουν τα θεία!

Ήταν αυτός που μας έμαθε να γελάμε ή να κλαίμε για κάτι όμως λιγότερο σημαντικό από τα τόσα σημαντικά που μας περιστοιχίζουν.

Ο Μαραντόνα ήταν ο τελευταίος εκπρόσωπος του παιχνιδιού της αλάνας , ο τελευταίος εκπρόσωπος του πραγματικού ποδοσφαίρου με σάρκα ,οστά και συναίσθημα!

Ο τελευταίος και πιο σπουδαίος εκπρόσωπος μια γενιάς ποδοσφαιριστών αντισυμβατικών ,παρόλο που δεν το εκδήλωναν όλοι τους σε κάθε κοινωνική τους συμπεριφορά, ήταν ο τελευταίος των Μποέμ με πρώτο τον Τζότζ Μπέστ, ήταν ο τελευταίος μιας γενιάς που μισούσε τα πρότυπα , τα είδωλα, που έπαιζε ποδόσφαιρο όχι γιατί ενδιαφερόταν αν θα τους μοιάσουν οι νέοι για να τους ακολουθήσουν , αλλά γιατί , όπως και οι ποιητές, με αυτό τον τρόπο μόνο μπορούσαν να εκφραστούν πνευματικά και να αναπνεύσουν!

Ο Ντιέγκο ήταν ο πρώτος και ο τελευταίος που κοντραρίστηκε με την ΦΙΦΑ με την ΟΥΕΦΑ, με όλες τις αρχές και όλα τα ιερατεία , με την Καμόρα , με τον πρόεδρο της ομάδας και όλους τους παράγοντες.

Ο πρώτος και ο τελευταίος που προξένησε διχασμό, στη παγκόσμια φίλαθλη κοινότητα, με την στάση του και τις ενέργειες του, χωρίς μάλιστα ποτέ του να απολογηθεί!

Ήταν ο πρώτος και ο τελευταίος που αμφισβήτησε το αλάθητο του Πάπα στην ίδια την έδρα του Καθολικισμού ζητώντας από τον Ποντίφικα να μοιράσει τα πλούτη του Βατικανού στου φτωχούς.

Ήταν ο τελευταίος της γενιάς του που αγάπησε φανέλα, που ένοιωσε ότι αυτό το πανί έχει αίμα και ρίζες, ο τελευταίος που θέλησε και απαίτησε να τον αγαπά ο κόσμος γι’ αυτό που είναι , γεμάτος εξαρτήσεις και αδυναμίες κι όχι γι’ αυτό που ο κόσμος θα ήθελε να είναι!

Γιατί ήταν άνθρωπος κι όχι Θεός όπως ήθελαν να πιστεύουν όσοι τον λάτρεψαν!

Ήταν ο τελευταίος στο σύγχρονο ποδόσφαιρο που πήρε μόνος του πρωτάθλημα , ουσιαστικά με την νίκη της Νάπολι μέσα στο Κουμουνάλε με αντίπαλο την Γιουβέντους, στο πιο ανταγωνιστικό μάλιστα εκείνη την εποχή πρωτάθλημα στον κόσμο.

Ο τελευταίος και ο Μ-Ο-Ν-Α-Δ-Ι-Κ-Ο-Σ που κατέκτησε μόνος του Μουντιάλ ακόμα και αν η φάση με το περιβόητο χέρι του Θεού, αποτελεί την ετυμηγορία της καταδίκης του από τους απανταχού εκφραστές του καθωσπρεπισμού , από τους απανταχού politically correct επικριτές του.

Για το γκολ με το χέρι ισχύει ότι και με τον ηλίθιο που του έδειχναν το φεγγάρι κι αυτός κοιτούσε το δάκτυλο.

Και ήταν ο Μπόμπ Ρόμπσον που το διατύπωσε πιο καθαρά από τον καθένα στην πολύκροτη εκείνη συνέντευξη στο περιθώριο του πολυσυζητημένου προημιτελικού.

Όταν τον ρώτησαν οι δημοσιογράφοι τι είχε να πει για το πρώτο γκολ εκείνος του απάντησε με ερώτηση.

Εσείς τι έχετε να πείτε για το δεύτερο;;;

Ελα ντε;

Ο Ντιέγκο δεν είχε απέναντι του την Εθνική της Σαουδικής Αραβίας , ούτε της Τζαμάϊκα!

Είχε απέναντι του την Εθνική Αγγλίας -μια από τις καλύτερες στην ιστορία της- και την πέρασε όλη με τελευταίο θύμα τον Σίλτον!

Με τον θάνατο του Μαραντόνα κλείνει οριστικά το κεφάλαιο πραγματικό ποδόσφαιρο, το ποδόσφαιρο των δημιουργών, με τα πάθη , τα λάθη τις αδυναμίες , τις εξαρτήσεις, τις απίστευτες εμπνεύσεις των δημιουργών του για όλους όσους το έζησαν , ταυτίστηκαν και πορεύτηκαν μαζί του, για όσους στην ταυτότητα τους το τρίτο νούμερο είναι το 6 το 5 ή ακόμα και το 4!!!

Για όλους αυτούς που μετά την απόσυρση του Μαραντόνα το ποδόσφαιρο αν και το λαϊκότερο και δημοφιλέστερο παιχνίδι στον πλανήτη συμπεριλαμβάνεται πλέον στο μενού των πιο ακριβών και πολυτελών ρεστοράν χωρίς όμως την γεύση και την νοστιμιά του παρελθόντος!

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Μιχάλης Λεάνης
Μιχάλης Λεάνης

Σύμφωνα με καλά εξακριβωμένες πηγές και μετά από άνοιγμα μυστικών αρχείων η γέννηση του τοποθετείται το σωτήριο έτος 1862 το πολύ!

Από μικρός ήθελε πολύ να κάνει ότι κάνουν όλα τα παιδιά!!!

Ξεκίνησε να αρθρογραφεί στην παρανομία πριν ο Γουτεμβέργιος ανακαλύψει την τυπογραφία και ο Μητσοτάκης την διαπλοκή!

Έκτοτε η εξέλιξη του, γενικά στον χώρο, υπήρξε ραγδαία και άκρως εντυπωσιακή!

Άριστος σκοπευτής , χωρίς να κλείνει το ένα μάτι, άσος του βολάν στους δυο τροχούς, δεινός σκακιστής, ικανότατος ισορροπιστής σε ζαρωμένο σχοινί και φοβερός ματάκιας της καθημερινής έγκυρης ειδησιογραφίας!

Παντοτινός λάτρης του ωραίου φύλου, εισαγωγέας και προμηθευτής ειδών αλιείας στην Πίνδο και στα Άγραφα, επιφανής αυτοδύτης ενυδρείου, παρασημοφορημένος αμπελουργός, πολέμιος των Ισμαηλιτών του Μπεγκ Ουμ , πρώτος χορευτής του Βασιλικού Μπαλέτου του Πόγραδετς, πρύτανης στην Κρατική Σχολή των Φυσιολατρών του Βούπερταλ, πρωτοσύγκελος της σκήτης του Προφήτη Δανιήλ, αρχισυναγωγός του Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν, παντοτινός νοσηρός θαυμαστής της φυγόκεντρης περιπέτειας σ’αυτούς τους μίζερους καιρούς τους γεμάτους από μέτριους συντηρητές φαντασίας και ονείρων, μα πάντα ευχάριστος στα πάρτι!!!