Αν ήσουν ο Δουβίκας, θα προτιμούσες ΠΑΟΚ ή Ουτρέχτη;

Είσαι, λοιπόν, ο Τάσος Δουβίκας. 21 στα 22. Σέντερ φορ. Ούτε ακραίος μπακ, ούτε στόπερ που παράγουμε αφειδώς τα τελευταία χρόνια. Προέρχεσαι από σούπερ σεζόν, αμέσως μετά τη χειρότερη σεζόν της καριέρας σου, στην ομάδα από την οποία αναδείχθηκες, τον Αστέρα Τρίπολης. Πέρυσι είχες παίξει 59 λεπτά σε 3 ματς όλη τη σεζόν. Εφέτος έπαιξες 32 ματς, με 13 γκολ και 3 ασίστ στο Βόλο. Σε μια ομάδα με τον καλό κόουτς Ανχελ Λόπεθ, ο οποίος σε βοήθησε πολύ. Και ατομικά, αλλά και με τον τρόπο με τον οποίο είχε στήσει μια ομάδα που προσπάθησε από την εκκίνηση της σεζόν να εξασφαλίσει την παραμονή της στη Superleague 1 παίζοντας ποδόσφαιρο. Και εναντίον των «μεγάλων» και εναντίον των ισοϋψών ομάδων του.

Επειδή το είδος «Ελληνας ταλαντούχος σέντερ φορ» σπανίζει στα μέρη μας, ευλόγως προκαλείται ενδιαφέρον από κάποιους μεγάλους. Της ΑΕΚ το ενδιαφέρον φτάνει μέχρι ενός σημείου, του ΠΑΟΚ φτάνει στην επίσημη πρόταση προς τον παίκτη και το Βόλο. Το boss (Αχιλλέας Μπέος) θέλει για τους δικούς του λόγους να σε πουλήσει στον Δικέφαλο, ο οποίος εφέτος έτρεξε τη σεζόν με σέντερ φορ τους Κρμέντσικ και Σφιντέρσκι. Ο Δουβίκας επέλεξε τελικά την ολλανδική ομάδα. Οικονομικά δεδομένα δεν γνωρίζουμε. Ας υποθέσουμε για την οικονομία της κουβέντας ότι η απόκλιση στη δική του αμοιβή δεν ήταν μεγάλη, είτε «υπέρ» της Ουτρέχτης, είτε υπέρ του Δικέφαλου. Οτι πάνω – κάτω ο νεαρός θα έπαιρνε τα ίδια χρήματα. Η αμοιβή του Βόλου δεν μας ενδιαφέρει (1,2 εκατ. ευρώ), ούτε είναι αυτό που εξετάζουμε: το αφεντικό είχε την προτίμησή του, αλλά η τελική απόφαση ανήκει στον παίκτη.

Ας επιχειρήσουμε, λοιπόν, ο καθένας με τα δικά του κριτήρια και τη δική του οπτική γωνία να τα βάλει κάτω και να κάνει την επιλογή του, αφού παραθέσουμε κάποια δεδομένα ως τροφή προς σκέψη για την τελική υποθετική επιλογή μας.

Από τη μια πλευρά η Ολλανδία...

• Η Ουτρέχτη (αναπτυσσόμενη πόλη με φημισμένο Πανεπιστήμιο, πολύ κοντά στο Αμστερνταμ, και σε σχετικά κοντινή απόσταση από Βρυξέλλες και Ντίσελντορφ) είναι στην έβδομη θέση της Eredivisie. Ας τη θεωρήσουμε ως ένα «τακτοποιημένο» (σταθερό/αξιόπιστο) κλαμπ που στόχο έχει την έξοδο στο Εuropa League.

• Συμμετέχει στο ολλανδικό πρωτάθλημα το οποίο μεταδίδεται σε περίπου 50 χώρες παγκοσμίως.

• Δεν εξασφαλίζει εύκολα την έξοδό της στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, όμως τη «βλέπουν» (όπως και όλους) ομάδες όπως ο Αγιαξ, η PSV και η Φέγενορντ.

• Το πρωτάθλημα έχει έναν από τους υψηλότερους μέσους όρους γκολ/ματς και Xgoals/ματς σε όλη την Ευρώπη.

• Είναι η μοναδική Λίγκα πανευρωπαϊκά στην οποία έχουν ευδοκιμήσει πολλοί Ελληνες σέντερ φορ. Από την εποχή του Νίκου Μαχλά, του Γιάννη Αναστασίου και του Αγγελου Χαριστέα που έφτασαν στο ανώτατο επίπεδο της καριέρας σε ομάδα με το ειδικό βάρος του Αγιαξ, μέχρι τον Βαγγέλη Παυλίδη (Βίλεμ – 11 γκολ φέτος) και τον Γιώργο Γιακουμάκη (Φένλο – 27 γκολ φέτος) που φορτώνουν γκολ τα αντίπαλα δίχτυα.

• Η Ουτρέχτη θέλει τον Δουβίκα για βασικό σέντερ φορ, το έχει ξεκαθαρίσει εξ' αρχής. Του έχει αναλύσει το σχέδιο, τους στόχους και τη διαδρομή της ομάδας για την επόμενη σεζόν.

• Ο προπονητής της Εθνικής Ελλάδας είναι Ολλανδός (Τζον Φαν'τ Σχιπ) και έχει λεπτομερή data για όλους τους Ελληνες παίκτες της Eredivisie.

Από την άλλη πλευρά η Ελλάδα...

• Ο ΠΑΟΚ παίζει σταθερά στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Κάθε χρόνο! Και αυτό δεν προβλέπεται να... σταματήσει. Την υπέρβαση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ δεν την έχει κάνει ακόμα, αλλά συχνότατα συμμετέχει στους ομίλους του Europa League.

• Είναι μια από τις πιο δημιουργικές ομάδες του πρωταθλήματος και ειδικά τα 2-3 τελευταία χρόνια έχει δείξει διάθεση να στηρίξει τους Ελληνες παίκτες: όσους δείξουν ότι μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις.

• Οι πρόσφατες πωλήσεις των Λημνιού (Κολωνία), Πέλκα (Φενέρμπαχτσε), Γιαννούλη (Νόριτς), Aκπομ, αλλά και του Ευθύμη Κουλούρη στην Τουλούζ αποδεικνύουν πως αρχίζει να προοδεύει ως selling club, κι ας μην προσπορίζεται σε ορισμένες περιπτώσεις τα χρήματα που θα επιθυμούσαν οι διοικούντες ή οι οπαδοί του.

• Σταδιακά, είτε λόγω σχεδιασμού, είτε εξ ανάγκης, (δείχνει να) θέλει να εμπιστευτεί περισσότερο τον Ελληνα παίκτη. Δειλά - δειλά ξανά...

• Είναι ένας από τους μεγαλύτερους ελληνικούς συλλόγους, έχει πλέον (επί Ιβάν Σαββίδη) ως στόχο τον πρωταθλητισμό κάθε χρόνο (ανεξάρτητα από το αν τα καταφέρνει ή όχι), κερδίζει τίτλους (Κύπελλα πολλά...) και «στέλνει»« με σχετική ευκολία παίκτες στην εθνική Ελλάδας, λόγω της απόδοσης και των εμφανίσεών τους.

• Με εξαίρεση το «φαινόμενο Τζόλης» ουδεμία ελληνική «μεγάλη» ομάδα στηρίζεται σε Ελληνες επιθετικούς. Ο ΠΑΟΚ πήρε το νταμπλ με αρχι-σκόρερ τον «Μεγαλέξανδρο» Πρίγιοβιτς, έχει αποκτήσει αμέτρητους αλλοδαπούς εξτρέμ, μεσοεπιθετικούς και σέντερ φορ τα τελευταία 4-5 χρόνια, πούλησε τον Κουλούρη επειδή είχε πετύχει 25 γκολ σε 35 ματς με τη φανέλα του Ατρομήτου!

Αυτά είναι σε γενικές γραμμές τα δεδομένα. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι η Ουτρέχτη ήταν πιο «safe» επιλογή και ο ΠΑΟΚ πιο «ρισκαδόρικη». Θα μπορούσε, όμως, να το δει και διαφορετικά: πρώτα να γίνει το παραπάνω βήμα στο «χωριό» και μετά να πάμε και τα ταξίδια μας! Σε κάθε περίπτωση, ας έχουμε στο μυαλό μας ότι δεν είναι ορθό να βάζουμε στην ίδια ζυγαριά διαφορετικούς νέους Ελληνες παίκτες οι οποίοι σε αντίστοιχη ηλικία (εκεί γύρω στα 21-23) προτίμησαν το εξωτερικό. Αυτό, το... «εξωτερικό» διαφέρει σε πάμπολλους παράγοντες. Πόλη, κλαμπ, χώρα, δυναμική/απήχηση πρωταθλήματος, αμοιβή, θέση του παίκτη, πλάνο/στόχοι ομάδας, πρότζεκτ για τον παίκτη στην ομάδα, δυνατότητες προοπτικής. Προφανώς κι' άλλοι, ειδικότεροι, πάμπολλοι!

Ας ευχηθούμε καλή επιτυχία στο παλικαράκι, ανεξάρτητα από τι θα προτιμούσε ο καθένας μας κι ας αναλογιστούμε ότι κάθε Ελληνας παίκτης που διάγει βίον ανθόσπαρτον μακριά από εμάς ανοίγει κι έναν ωραίο δρόμο για περισσότερους, ως διαφήμιση των υπηρεσιών του και του... περίφημου greek football. Με την ευχή οι ελληνικές ομάδες να δίνουν ακόμα μεγαλύτερο βάρος στις «αναπτυξιακές» δομές/ηλικίες, με την ελπίδα να εμπιστεύονται περισσότερο τον αξιόλογο Ελληνα παίκτη και με την προσδοκία της ανάδειξης περισσότερων αξιοπρόσεκτων Ελλήνων επιθετικών...