Ο Φερνάντο Σάντος μετά τον θρίαμβο της Ελλάδας!

Ο ομοσπονδιακός τεχνικός, μια μέρα μετά την επική πρόκριση στους 16 του Μουντιάλ, ήταν ευδιάθετος και μίλησε στην συνέντευξη τύπου για το πως η εθνική έφτασε στην πρόκριση αλλά και για την Κυριακάτικη πρόκληση με την Κόστα Ρίκα στο Ρεσίφε!

Μετά από τόσες ώρες, ξυπνώντας το πρωί και φέρνοντας το φιλμ του αγώνα στο μυαλό σου, σας εξέπληξε αυτή η επιτυχία; Ήταν κάτι που δεν το περιμένατε;
Όχι, δεν θα έλεγα οτι αιφνιδιάστηκα. Ικανοποιήθηκα. Είναι μία δουλειά που κάνουμε από την προετοιμασία. Κάποια στιγμή θα έβγαινε στον αγωνιστικό χώρο. Έχουμε δουλέψει πολύ σε αυτή τη λογική, από το ξεκίνημα της προετοιμασίας. Ήταν θέμα χρόνου και ικανοποιήθηκα που έγινε σε ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι που μας έδωσε την πρόκριση. Εξάλλου έχουμε δει ότι η ομάδα έχει παίξει με ανάλογη απόδοση και σε άλλα ματς, όπως με την Ρουμανία, όπου ήμασταν καλοί και επιθετικά και αμυντικά. Τώρα πρέπει να πείσουμε τους παίκτες οτι έτσι πρέπει να συνεχίσουμε να παίζουμε έτσι. Πρέπει να το κάνουμε σε όλους τους αγώνες, ανεξάρτητα τον αντίπαλο. Η δυναμικότητα του αντιπάλου επηρεάζει τους παίκτες. Μεταβάλουν την απόδοσή τους και δεν έχουν τα ίδια επίπεδα συγκέντρωσης, όπως έγινε με την Κολομβία. Η χθεσινή βραδιά ανήκει στους ποδοσφαιριστές. Είμαι σίγουρος οτι κανένας δεν κοιμήθηκε από την ένταση και την χαρά. Σήμερα θα ξεκουραστούν και θα χαρούν την πρόκριση. Εμείς κοιτάζουμε το επόμενο παιχνίδι, το οποίο είναι δύσκολο γιατί αν θέλουμε να συνεχίσουμε να γράφουμε ιστορία πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε όπως τα δύο τελευταία. Η Κόστα Ρίκα δύσκολη αντίπαλος. Και αυτό πρέπει να το έχουμε στο μυαλό μας, γιατί είναι πολύ σημαντική στιγμή.

Γίνεται μία μεγάλη κουβέντα για το αν η Εθνική ομάδα πρέπει να βασίζεται στην άμυνα της ή όχι; Εσείς είπατε οτι είναι δύσκολο να αλλάξει. Μήπως η εικόνα με την Ακτή σας κάνει να αναθεωρείσαι λίγο την άποψή σας;
Αυτό που θα ρωτήσω εγώ είναι τί αλλάξαμε; Η στρατηγική μας ήταν ίδια. Μία ομάδα που θα προσπαθούσε αμυντικά να είναι συμπαγείς και επιθετικά να γίνει όσο πιο επικίνδυνη γίνεται. Δεν ήταν θέμα τακτικής ή πλάνων... Η μεγάλη διαφορά ήταν τα επίπεδα συγκέντρωσης της ομάδας, γιατί στον πρώτο αγώνα με κόστισε πολύ ακριβά. Μπορεί να καταφέραμε να κάνουμε 4-5 ευκαιρίες, αλλά δεχτήκαμε 3 γκολ που δεν είναι φυσιολογικό για αυτή την ομάδα να τα δέχεται έτσι... Νομίζω οτι εκεί είναι το λάθος. Δεν πρέπει να παίζουμε σαν την Βραζιλία ή την Μπαρτσελόνα. Αυτές οι ομάδες έχουν τα χαρακτηριστικά που χρειάζεται. Εμείς είμαστε η Ελλάδα και έχουμε την δική μας ταυτότητα. Αμυνόμαστε καλά, σπανίως δεχόμαστε γκολ και δημιουργούμε ευκαιρίες με διάφορους τρόπους, όχι μόνο με στημένα και αντεπιθέσεις. Το κάναμε με την Κολομβία, αλλά μας κόστισε η συγκέντρωση που έχει να κάνει με πολλούς παράγοντες και το πληρώσαμε ακριβά.

Υπάρχει η εκτίμηση οτι η είσοδος του Σάμαρη και του Λάζαρου, άλλαξαν την εικόνα της ομάδας. Θα μας μιλήσετε για αυτές;
Το γεγονός οτι προτιμήσαμε να παίξουμε με τρεις κινητικούς επιθετικούς ήταν για να δημιουργήσουμε προβλήματα στην αντίπαλη άμυνα, καθώς έβρισκαν απέναντι παίκτες που δεν θα έπρεπε. Ο Ανδρέας μπήκε καλά στον αγωνιστικό χώρο, αλλά δεν ξέρουμε τί θα γινόταν αν ο Κονέ έμενε στον αγωνιστικό χώρο. Πιστεύω οτι θα έκανε καλό παιχνίδι και θα ήταν παίκτης κλειδί, γιατί έχει τον ελεύθερο ρόλο πίσω από τους επιθετικούς. Δύσκολα θα τον έχουμε μαζί μας, την Κυριακή. Ευτυχώς ο Σάμαρης βοήθησε πολύ. Κανένας παίκτης δεν κερδίζει μόνος του παιχνίδι. Όλοι μαζί το κάνουν. Κάτι που το είχαμε πει πριν το Μουντιάλ. Από την άλλη καταλαβαίνω τις ερωτήσεις που μου γίνονται, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι αυτά που κάνατε είναι μετά τον αγώνα. Εγώ πρέπει να προβλέψω τι θα γίνει στο παιχνίδι και ποιος παίκτης με τα χαρακτηριστικά που έχει μπορεί να μας φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ο προπονητής αυτό πρέπει να κάνει...Κάνω το καλύτερο για την Ελλάδα, σύμφωνα με τους ποδοσφαιριστές που έχω στην διάθεσή μου.

Θυμάμαι στα τέσσερα χρόνια που είστε στην ομάδα, τέσσερις τελικούς. Κροατία, Ρωσία, Ρουμανία που ήταν διπλός αγώνας. Τι είναι αυτό που κάνει την ομάδα άτρωτη;
Μιλάμε τώρα για εύκολα παιχνίδι, αλλά δεν υπάρχουν. Εκεί πρέπει να επικεντρωθούμε τώρα. Σε αυτό απάντηση μπορείτε να δώσετε εσείς... Εγώ την απάντηση την έχω δώσει στα 12-13 χρόνια που είμαι στην Ελλάδα. Από τις πρώτες στιγμές που είχα στην ΑΕΚ, το πρόβλημα του Έλληνα ποδοσφαιριστή είναι συχνές μεταπτώσεις λόγω κάποιων παραγόντων. Η χρήση της λέξης ψυχολογία που χρησιμοποιείται ως πανάκια για ότι συμβαίνει... Είναι η πιο εύκολη δικαιολογία που έχω ακούσει ποτέ, ειδικά από τη στιγμή που δεν μπορεις να πεις συγκεκριμένα τι εννοείς αυτό περνάει πιο εύκολα. Δεν κοιτάζεις τον καθρέφτη να πεις τι έκανα λάθος. Τρώμε γκολ και λες οτι δεν είχα καλή ψυχολογία και όχι οτι αδράνησα... Αυτό δεν είναι κριτική, είναι η κατάθεση της πραγματικότητας. Ένας ποδοσφαιριστής χάνει ένα γκολ, μένει 2-3-4 δευτερόλεπτα και το σκέφτεται, την ώρα που ο αντίπαλος μπορεί να βγάζει αντεπίθεση. Αυτό είναι το πρόβλημα, η συγκέντρωση... Εμείς οι Έλληνες νομίζω οτι έχουμε ακόμη ένα αρνητικό. Επικεντρωνόμαστε μόνο στα αρνητικά και δημιουργούμε αρνητική αύρα γύρω από την ομάδα. Αυτό που πάντα κάνω είναι να έχω ρεαλισμό και να τον μεταδίδω στους ποδοσφαιριστές, χωρίς να περνάω τα όρια της κακομοιριάς. Νομίζω οτι οι παίκτες στα δύο τελευταία παιχνίδια έδειξαν οτι έτσι είναι τα πράγματα... Χωρίς δικαιολογίες, χωρίς ψυχολογίες, έδειξαν τί μπορούν να κάνουν. Άτρωτοι δεν είμαστε, αλλά ξέρουμε οτι είναι πολύ δύσκολο για κάθε ομάδα να μας κερδίσει.

Εδώ στην Βραζιλία σας θυμούνται για το 2004. Πως νιώθετε που πλέον υπάρχει ακόμη ένας λόγος για να σας μνημονεύουν;
Η Ελλάδα είναι γνωστή στον κόσμο, όχι τόσο για το 2004, αλλά λόγω κουλτούρας, επιστήμης και του πολιτισμού που μετέδωσε σε όλο τον κόσμο. Το 2004 ήταν τεράστια επιτυχία. Νομίζω οτι μόνο η Ελλάδα και η Δανία είναι μοναδικές που το έχουν κατακτήσει. Ηταν πολύ σημαντική στιγμή για την Ελλάδα και την έζησα. Το χάρηκα, αλλά λυπήθηκε επειδή το έχασε η Πορτογαλία. Αλλά ήμουν περισσότερο χαρούμενος, γιατί από τη στιγμή που δεν το πήρε η πατρίδα μου ήθελα να το πάρει η Ελλάδα. Για το τώρα, νομίζω οτι γράφουμε ιστορία. Το ξέρετε αυτό... Είναι όμως μία ιστορία που έχει γραφτεί. Είναι παρελθόν και δεν θέλουμε να μείνουμε σε αυτό.

Το παιχνίδι έγινε πιο απρόβλεπτο λόγω των αλλαγών; Ο Σαμαράς είναι επιθετικός ή εξτρέμ;
Επιθετικός είναι, αλλά δεν είναι το κλασσικό φορ, το βαρύ που θα πάρει όλες τις μπάλες με την πλάτη και θα προσπαθήσει να κερδίσει φάουλ. Για εμένα επιθετικός είναι και ο Λάζαρος και ο Φετφατζίδης και ο Σαλπιγγίδης. Υπάρχουν όμως και άλλοι επιθετικοί, πιο στατικοί, που παίζουν πιο μέσα στην περιοχή και δεν βγαίνουν εκτός για να ζητήσουν την μπάλα. Οπότε επιθετικός είναι ο Σαμαράς, όχι όμως ο κλασσικός. Δεν έχει αυτά τα χαρακτηριστικά. Δεν ξέρω αν έκανε το παιχνίδι μας πιο απρόβλεπτο. Έκρινα οτι αυτή η τακτική ήταν πιο σωστή και οτι θα δημιουργούσαμε πιο πολλά ρήγματα... Ξέραμε που έπρεπε να χτυπήσουμε, λέγαμε οτι θέλαμε να χτυπήσουμε στις αντεπιθέσεις και αυτό απέδωσε πολύ καλά. Αν αντιμετωπίζαμε ομάδα με αμυντικούς προσανατολισμούς, τότε θα είχαμε κάνει διαφορετική επιλογή επιθετικού. Θα είχαμε φορ περιοχής και όχι κινητικό επιθετικό.

Έχουμε νέα για τον Παναγιώτη και τον Ορέστη; Η Ελλάδα είναι μέσα για να σώσει την τιμή της Ευρώπης. Που αποδίδεται αυτό το πράγμα;
Ο Κονέ είναι οριστικά εκτός Μουντιάλ γιατί έχει μυϊκό τραυματισμό. Δεν προλαβαίνει να τον ξεπεράσει και να είναι έτοιμος. Από την άλλη του Καρνέζη η περίπτωση είναι διαφορετική, καθώς απλά μπλοκαρίστηκε η σπονδυλική του στήλη. Πιστεύω οτι θα το ξεπεράσει και θα είναι έτοιμος. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι η Ελλάδα και η επιτυχία της. Δεν θέλω να την συγκρίνω με τις άλλες αποτυχίες. Είναι τεράστια επιτυχία από μόνη της. Δεν χρειάζεται να ασχολούμαστε με τους άλλους. Σίγουρα είναι λυπημένοι. Πρέπει να επικεντρωθούμε στο πως η επιτυχία αυτή θα μεγαλώσει ακόμη περισσότερο. Αν δούμε το θέμα σε τεχνικούς όρους, βλέπουμε γιατί στην Αμερικανική ήπειρο δεν έχει καταφέρει να το κερδίσει ευρωπαϊκή ομάδα. Έχει να κάνει με τις κλιματικές συνθήκες και τα ταξίδια. Δεν το χρησιμοποιώ όμως ως δικαιολογία. Είναι όμως κάτι που επηρεάζει. Θα πρέπει να σταθούμε όμως και στην εξαιρετική δουλειά που έχουν κάνει οι αμερικάνικες ομάδες όπως η Κόστα Ρίκα, η Χιλή, η Ουρουγουάη... Δεν μιλάμε για τις κλασσικές, την Βραζιλία και την Αργεντινή. Η Κόστα Ρίκα βρέθηκε στον όμιλο του θανάτου. Όλοι θεωρούσαν την Κόστα Ρίκα σκοτωμένη. Είναι καλή ομάδα και δεν τα κατάφερε από τις κλιματικές συνθήκες. Πέρασε με το σπαθί της. Θα την αντιμετωπίσουμε και ελπίζουμε να συνεχίσουμε...

Αν κάτι άλλαξε είναι οτι μετά την είσοδο του Σάμαρη, παίξαμε με τρία καθαρά χαφ. Στην Ελλάδα λέμε ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει, το συμμερίζεστε; Επίσης σύμφωνα με τους παίκτες, αυτή η συμμετρία μας έδωσε και καλή ψυχολογία...

Και στα υπόλοιπα παιχνίδια παίξαμε με τρεις επιθετικούς και επιθετικογενείς παίκτες, γιατί οι Μανιάτης, Κονέ είχαν τέτοιες ελευθερίες, ενώ επιθετικές ικανότητες είχαν και τα μπακ. Η Κόστα Ρίκα παίζει με 4-5-1, άρα είναι διαφορετικός αντίπαλος από ότι η Ακτή Ελεφαντοστού που είχε αμυντικές αδυναμίες. Αυτή τη στιγμή δεν έχω στο μυαλό μου ποιοι θα παίξουν. Πρέπει να βρούμε πως δεν θα δεχθούμε φάσεις και το πως θα δημιουργήσουμε καταστάσεις έτσι ώστε να σκοράρουμε και να περάσουμε. Ειλικρινά δεν μπορώ να πω ποιος θα αγωνιστεί, έτσι και αλλιώς σήμερα ξύπνησα αργά... Οι συνεργάτες μου βέβαια είχαν σηκωθεί νωρίτερα. Μετά το μεσημεριανό θα δούμε τα τρία παιχνίδια της. Όταν θα κατασταλάξω ποιο θα είναι το πλάνο, θα καταλήξω και στο ποιοι θα παίξουν. Αυτό που θέλω από τους παίκτες, είναι να ηρεμήσουν. Με την ίδια συγκέντρωση, με χαμηλά το κεφάλι. Πρέπει το περιστατικό στις 17 του μήνα να μας γίνει μάθημα ότι όταν είμαστε ενωμένοι μπορούμε να κάνουμε μεγάλα πράγματα.

Στην Ελλάδα βγήκαν στους δρόμους. Εγώ θα σταθώ στο Αρακαζού, όπου οι Βραζιλιάνοι βγήκαν στον δρόμο. Το περιμένατε; Θέλετε να πείτε ένα ευχαριστώ;

Αυτό είναι κάτι που το περίμενα... Ξέρω τους Βραζιλιάνους γιατί ζουν έντονα τη νίκη. Είναι ένας λαός που χαίρεται τη στιγμή και ψάχνει να βρει τρόπους να διασκεδάζει. Το ξέρω επειδή ο γιος μου ζούσε εδώ τρία χρόνια. Μιλαω την ίδια γλώσσα και τους κατάλαβα γρήγορα. Είναι σαν τους Έλληνες με τις γιορτές. Θέλω να πω ένα ευχαριστώ σε όλους εδώ στο Αρακαζού. Στο ξενοδοχείο, την αστυνομία, την ασφάλεια... Όλος ο κόσμος μας δίνει συγχαρητήρια και είναι πολύ όμορφο αυτό. Πρέπει να τους βγάλουμε το καπέλο και να τους πούμε ένα ευχαριστώ. Μακάρι να συνεχίζουμε να χαιρόμαστε για αρκετό καιρό ακόμη. Θα ήθελα να ευχαριστώ τους Βραζιλιάνους ποδοσφαιριστές για τα εκατοντάδες μηνύματα που έλαβα πριν τον αγώνα, αλλά και μετά τον αγώνα. Παρά το γεγονός οτι πάνω από όλα είναι οπαδοί της Βραζιλίας, πιστεύω οτι υποστηρίζουν και λίγο Φερνάντο Σάντος.