Όσα έμαθα σχετικά με την έρευνα του Εισαγγελέα

Θα μοιραστώ μαζί σας όσα άκουσα και κατάλαβα από δικαστικές πηγές σχετικά με την έρευνα που βρίσκεται σε εξέλιξη από τον Εισαγγελέα Αριστείδη Κορέα για την ύπαρξη και δράση εγκληματικής οργάνωσης στο ποδόσφαιρο.

Πριν από όλα, επειδή πολλοί μπερδευόμαστε και κάνουμε συγκρίσεις με το καλοκαίρι του 2011, ας ξεκινήσουμε από την ειδοποιό διαφορά: τότε επρόκειτο για μια δικογραφία η οποία είχε σχηματιστεί από την Εισαγγελέα Πόπη Παπανδρέου, η οποία με βάση την έρευνά της είχε ασκήσει διώξεις και είχε ζητήσει τη σύλληψη κατηγορούμενων. Τώρα ο Εισαγγελέας δεν έχει φτάσει ακόμη εκεί, δεν έχει σχηματίσει δικογραφία και δεν έχει ασκήσει διώξεις. Σήμερα που συζητάμε δεν υπάρχουν κατηγορούμενοι. Υπάρχουν ύποπτοι, “οιoνεί κατηγορούμενοι”, όπως είναι ο όρος, και μάρτυρες. Και ακριβώς επειδή δεν υπάρχει δικογραφία και δεν υπάρχουν κατηγορούμενοι γι’ αυτό παρανομεί όποιος αναφέρει ονόματα στα media. Πάμε όμως παρακάτω.

Ο Κορέας, που και αυτός υπήρξε συνεργάτης της Εισαγγελέως Ελένης Ράικου, όπως και η Πόπη Παπανδρέου, ακολουθεί ως στιγμής διαφορετική στρατηγική στον χειρισμό της υπόθεσης. Προτίμησε προτού σχηματίσει τη δικογραφία και απαγγείλει κατηγορίες προς οποιονδήποτε να καλέσει τους πάντες για να δώσουν εξηγήσεις. Το έκανε, μου λένε άνθρωποι που έχουν χειριστεί το ίδιο σοβαρές υποθέσεις, στην προσπάθειά του να βγάλει άκρη, να βρει περισσότερα στοιχεία και, τελικώς, να απαγγείλει μόνο “δεμένες” με στοιχεία κατηγορίες και όχι μια δικογραφία που θα αποδειχθεί “άδεια” στην περίπτωση που αυτή η υπόθεση φτάσει σε δίκη. Αν πήγαινε σε δίκη με βάση τα στοιχεία που έχουν διαρρεύσει, απλώς θα πρόσθετε ακόμη μια δίκη - φούσκα στην ιστορία της Δικαιοσύνης. Φούσκα αντίστοιχη της πρώτης δίκης του ποδοσφαίρου, που παρακολουθήσαμε το περασμένο φθινόπωρο.

Πώς και γιατί διέρρευσε η υπόθεση και διέρρευσαν τα στοιχεία προτού φτάσει ο Εισαγγελέας στον σχηματισμό δικογραφίας και την άσκηση διώξεων; Είναι πιθανό όλα αυτά να διέρρευσαν από κάποιον εκ των “υπόπτων” και των λοιπών μαρτύρων που κλήθηκαν να δώσουν εξηγήσεις. Βάσει νόμου όλοι αυτοί πήραν στα χέρια τους αντίγραφα των στοιχείων που είχε συλλέξει μέχρι εκείνη τη στιγμή, της ανάκρισής τους, ο Εισαγγελέας. Αυτό λοιπόν μοιάζει και το πιθανότερο: κάποιος εξ αυτών, για λόγους που δεν είναι εύκολο να γίνουν αντιληπτοί, διέρρευσε τα δικαστικά έγγραφα.

Φαινομενικά αυτή η διαρροή δεν εξυπηρετεί την έρευνα, δεν βοηθά τον Εισαγγελέα. Ουδείς όμως γνωρίζει την τακτική και την στρατηγική του σε αυτή την υπόθεση. Σοφότεροι πάνω σε όλα αυτά θα γίνουμε στις αρχές του Σεπτεμβρίου, και αφού προηγουμένως έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία απολογίας των υπόπτων και έχει σχηματιστεί δικογραφία.

Μπορεί να υπάρχουν κι άλλα στοιχεία, που δεν έχουν διαρρεύσει; Εντελώς υποθετικά, μπορεί. Έμπειρα, σε αντίστοιχες δικαστικές υποθέσεις, μάτια πάντως που ανέγνωσαν τα έγγραφα που διέρρευσαν δεν διέκριναν την πιθανότητα να υπάρχουν επιπλέον στοιχεία. Και αυτό είναι κάτι που ήδη γνωρίζουν, με διάφορες τεχνικές, οι δικηγόροι των υπόπτων.

Μέχρι εδώ λοιπόν τίποτα παραπάνω, τίποτα περισσότερο. Είναι μια υπόθεση που ουδείς γνωρίζει αν θα εξελιχθεί και θα καταλήξει σε δικογραφία και, πολύ περισσότερο, σε δίκη. Όλα αυτά βεβαίως απασχολούν την Δικαιοσύνη, την πραγματική Δικαιοσύνη, όχι την αθλητική, την ποδοσφαιρική. Εκείνη θα έπρεπε να έχει ήδη ζητήσει τα στοιχεία από τον Εισαγγελέα Κορέα, για να τα μελετήσει και να αποφασίσει αν πρέπει ή όχι να ασκήσει πειθαρχικές διώξεις. Αυτό είχε κάνει, έστω για το θεαθήναι, σε όλες τις αντίστοιχες υποθέσεις του πρόσφατου παρελθόντος. Στην προκειμένη περίπτωση όμως η ποδοσφαιρική Δικαιοσύνη, όπως και η διοίκηση του ποδοσφαίρου, δηλαδή η Superleague και η ΕΠΟ, σιωπούν. Σαν να μην καταλαβαίνουν ότι η σιωπή τους δείχνει ένοχη και ότι όσο δεν επικοινωνούν προς την κοινωνία των ποδοσφαιρόφιλων ότι θα ασχοληθούν με την υπόθεση και θα διώξουν τις σκιές από το ποδόσφαιρο αφήνουν το δηλητήριο να φτάνει ακόμη βαθύτερα στο κορμί του ποδοσφαίρου και βάζουν εντονότερα χρώματα στον πίνακα που απεικονίζει ένα ποδόσφαιρο βουτηγμένο στη διαφθορά.

Όσο για τα media και τη στάση που κρατούν σε αυτή την υπόθεση, είμαι ο τελευταίος που θα τα υπερασπιστώ, όπως έχετε αντιληφθεί όσοι ακολουθείτε τον προφορικό και γραπτό λόγο μου στην πορεία του χρόνου. Κάθε Μέσο κάνει τις επιλογές του. Σε μια άλλη χώρα θα κρινόταν από αυτές. Θα κρινόταν από τους αναγνώστες/ακροατές/τηλεθεατές. Εδώ όμως είναι Ελλάδα. Κι αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ.