Παύει να είναι «παράσημο» για τον Ολυμπιακό η ήττα…

Το μεγαλύτερο παράσημο για τον Ολυμπιακό είναι να ψάχνεις να βρεις τις λεπτομέρειες, τα μικρά “γιατί” που του στέρησαν μία δεύτερη νίκη μέσα σε 15 ημέρες κόντρα στην Γιουβέντους. Από την άλλη αν ο Ολυμπιακός αισθάνεται ότι όντως μεγάλωσε τόσο πολύ, πρέπει γρήγορα να αφήσει στην άκρη την λογική “τους κοιτάξαμε στα μάτια και είμαστε περήφανοι για αυτή την εμφάνιση”, όχι γιατί δεν αντικατοπτρίζει την αλήθεια, αλλά γιατί αυτά είναι για τον έξω κόσμο.

Για το εσωτερικό της ομάδας είναι “τι έφταιξε και δεν πήραμε το αποτέλεσμα και την πρόκριση από αυτό το ματς”.

Ο Ολυμπιακός βρίσκεται πλέον σε μόνιμη βάση μέσα στα 30 club με την υψηλότερη βαθμολογία στην UEFA και το επιβεβαιώνει και φέτος ότι δικαίως βρίσκεται εκεί. Είτε κερδίζει, είτε χάνει, το κάνει με πολύ πειστικό και απολύτως ανταγωνιστικό τρόπο. Είτε παίζει με την Γιουβέντους, είτε παίζει με την Ατλέτικο, είτε παίζει εκτός, είτε παίζει εντός, είτε φέτος είτε πέρυσι, είτε πρόπερσι, ο Ολυμπιακός επιβεβαιώνει ότι πλέον είναι απολύτως ανταγωνιστικός στο κορυφαίο επίπεδο. Αρα καιρός είναι να περάσει και το ίδιο το club στο επόμενο βήμα.

Και το επόμενο δεν έχει ως «παράσημο» την εξαιρετική εμφάνιση αλλά ήττα, αλλά μόνο το εξαιρετικό αποτέλεσμα. Αλλωστε το ίδιο το club δηλώνει πρώτον “συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε” και δεύτερον «στόχος είναι η καθιέρωση στις πρώτες 16 ομάδες της Ευρώπης τα επόμενα χρόνια». Μαγκιά του που τον βάζει τόσο ψηλά τον πήχη. Και είναι πραγματικά ένας πολύ μεγάλος στόχος που υπάρχουν πιθανότητες και προυποθέσεις να επιτευχθεί αρκεί πρώτον να σχεδιαστεί προσεκτικά και δεύτερον ο σύλλογος να γίνει ακόμη πιο απαιτητικός από τον εαυτό
του.

Τι σημαίνει θέλω να είμαι στα top 16 club της Ευρώπης σε μόνιμη βάση; Σήμερα ο Ολυμπιακός είναι στο Νο25 και για να βρεθεί στο top 16 πρέπει να ξεπεράσει ομάδες όπως η Βαλένθια, η Ιντερ, η Σάλκε, η Λεβερκούζεν, η Πόρτο, η Σαχτάρ. Για καμία από αυτές μία ήττα από την Γιουβέντους όπως και να ήρθε αυτή, με όποιον άδικο ή δίκαιο τρόπο κι' αν σημειώθηκε δεν θα ήταν παράσημο. Δείτε το εσείς από μακριά. Θα λέγατε ποτέ ότι είναι παράσημο για την Σάλκε ή την Σαχτάρ ή την Πόρτο μία ήττα που σημειώθηκε έστω και από ατυχία από την Γιουβέντους; Όχι προφανώς.

Παράσημο και μάλιστα μεγάλο για τον Ολυμπιακό ήταν η νίκη επί της Γιουβέντους, η νίκη επί της Ατλέτικο, η πρόκριση στις καλύτερες 16 ομάδες της Ευρώπης πέρυσι, η νίκη με 2-0 επί της Γιουνάιτεντ στο πρώτο ματς της νοκ άουτ φάσης. Αυτά είναι πλέον τα παράσημα για τον Ολυμπιακό και όχι μία ήττα από μία έστω πολύ ακριβότερη ομάδα, επειδή όντως την κοίταξε στα ίσια και ενδεχομένως δεν έπρεπε να χάσει από αυτήν.

Και είναι κατόρθωμα του Ολυμπιακού που έχει φτάσει σε αυτό το επίπεδο την τελευταία πενταετία, να μην πρέπει να θεωρείται παράσημο για αυτόν μία πολύ καλή εμφάνιση και μία δοξασμένη μεν, ήττα δε, από την Γιουβέντους, αλλά ο αποκλεισμός της και η δική του πρόκριση στις 16 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.

Τώρα που ο Ολυμπιακός έχει φτάσει σε αυτή τη λεπτή γραμμή της υπέρβασης, ο στόχος πρέπει να είναι αυτός ακριβώς και όχι το «έφτασε μία ανάσα, ένα γκολ, μακριά από αυτήν». Η διαφορά της καλής ομάδας από την μεγάλη ομάδα αυτή είναι. Οντως τον Ολυμπιακό τον σέβονται πλέον στην Ευρώπη. Τον σέβονται και τον αντιμετωπίζουν ως μία καλή ευρωπαϊκή ομάδα. Αν κάνει την υπέρβαση και μπει στις 16 καλύτερες ομάδες της βαθμολογίας σε μόνιμη βάση, τότε δεν θα τον αντιμετωπίζουν ως καλή ομάδα, αλλά ως μεγάλη ομάδα. Αυτός πρέπει να είναι ο επόμενος
στόχος. Προφανώς είναι δύσκολος, προφανώς και δεν μπορεί να είναι απαίτηση, αλλά πλέον είναι ζητούμενο υπέρβασης.

Οχι ότι είναι μικρό αυτό που έχει πετύχει τα τελευταία χρόνια. Οχι το ότι από εκεί που μέχρι πριν μία δεκαετία ήταν ανυπόληπτος ευρωπαϊκά, πλέον αντιμετωπίζεται με σεβασμό από όλους, είναι ένα μικρό επίτευγμα. Το αντίθετο, είναι πράγματι ένα κατόρθωμα. Απλά ο Ολυμπιακός αν θέλει να περάσει στο επόμενο στάδιο, δεν έχει την πολυτέλεια να κάθεται πάνω σε αυτό το επίτευγμα, αλλά πρέπει τώρα που είναι η στιγμή του, η ευκαιρία του να αναζητήσει το επόμενο. Οπως λέει και ο ίδιος ο Μίτσελ, ο προπονητής που του δίνει την ώθηση να πάει
ακόμη πιο ψηλά “όταν έχεις μία ευκαιρία μπροστά σου δεν την αφήνεις ποτέ”.

Και ο Ολυμπιακός την έχει μπροστά του...