Βοήθησε με ένα κλικ να χτιστεί ΤΟ γήπεδο...

Η ιστορία μας μοιάζει με παραμύθι, αλλά δεν είναι. Είναι η πιο ρεαλιστική πλευρά για το πως αντιμετώπισε η μικρή κοινωνία των οπαδών ενός συλλόγου την ιστορία του. Και είναι μία διδακτική ιστορία για κάθε Ελληνα ποδοσφαιρόφιλο, για κάθε Ελληνα φίλαθλο. Και ακόμη περισσότερο είναι μία διδακτική ιστορία για το πώς φτιάχνεις ένα γήπεδο, για την ακρίβεια, για τον τρόπο με τον οποίο οι ίδιοι οι οπαδοί ετοιμάζονται να κατασκευάσουν ένα υπερσύγχρονο γήπεδο 20 χιλιάδων θέσεων για χάρη της ομάδας…

Aργότερα θα σας ζητήσω να βοηθήσετε κι' εσείς που διαβάζετε αυτό το κείμενο, στην εκστρατεία υπέρ της κατασκευής του γηπέδου τους με έναν πολύ απλό και σύντομο τρόπο... Αργότερα όμως. Πρώτα επιτρέψτε μου να σας διηγηθώ το… παραμύθι.

Η διάσπαση...

Η ιστορία μας ξεκινά πριν 13 χρόνια. Τότε, τον Μάιο του 2002 η διοίκηση ενός μικρού, αλλά ιστορικού συλλόγου του αγγλικού ποδοσφαίρου ανακοίνωσε την πρόθεσή της να... μεταφέρει την έδρα του από την παραδοσιακή γειτονιά του Γουίμπλεντον στην κωμόπολη Μίλτονς Κέινς η οποία απέχει περίπου 90 χιλιόμετρα από το Λονδίνο.

Η απόφαση από την τότε διοίκηση πάρθηκε γιατί η FC Γουίμπλεντον ήταν άστεγη από το 1991. Το γήπεδο της, το “Plough Lane”, το οποίο φιλοξενούσε τους αγώνες της ομάδας από το 1912 ήταν πλέον τόσο παλιό που δεν μπορούσε άλλο να την φιλοξενεί (δεν πληρούσε καν τις προυποθέσεις) και για διάφορους λόγους δεν μπορούσε να ανακατασκευαστεί ούτε να μεγαλώσει σε χωρητικότητα. Ετσι μετακόμισαν στο «Σέλχαστ Παρκ» της Κρίσταλ Πάλας και μπήκαν στην διαδικασία να αναζητήσουν την νέα έδρα τους. Μέχρι εδώ καλά...

Η διοίκηση μετά από αρκετά χρόνια άκαρπης αναζήτησης, αποφάσισε να αλλάξει πόλη στην Γουίμπλεντον μεταφέροντάς την στο Μίλτον Κέινς και αυτή η απόφαση οδήγησε στην διάσπαση. Οι περισσότεροι από τους φίλους της ομάδας αρνήθηκαν να την ακολουθήσουν και στις 30 Μαϊου του 2002 δημιούργησαν την AFC Wiblendon και ξεκίνησαν τα πάντα από την αρχή, από το μηδέν. Τι σημαίνει αυτό; Μα από την 9η τη τάξη ερασιτεχνική κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου.

Το νέο ξεκίνημα...

Εκείνο το καλοκαίρι οι οπαδοί της AFC είχαν πολύ δουλειά. Πρώτα έπρεπε να βρουν το γήπεδο που θα παίζουν. Μετά να φτιάξουν ομάδα από το μηδέν. Τα κατάφεραν. Μετά από έρανο που έκαναν μεταξύ τους μάζεψαν 1,2 εκατ. λίρες. Ιδρυσαν και μία εταιρεία την «The Dons Trust» και κατέβασαν την AFC στο γήπεδο. Σε ποιο γήπεδο; Με τα χρήματα που συγκέντρωσαν αγόρασαν ένα μικρό γηπεδάκι στο Κίνγκστον χωρητικότητας 4.850 θεατών εκ των οποίων κάθισμα έχουν μόνοι οι 2.250! Ηταν όμως δικό τους και αγορασμένο με δικά τους λεφτά! Απευθύνθηκαν και σε μία τράπεζα από την οποία πήραν δάνειο (χρεώθηκαν οι ίδιοι δηλαδή) και βρήκαν και τα χρήματα για την λειτουργία της ομάδας τον πρώτο χρόνο.

Δοκίμασαν πάνω από 230 ποδοσφαιριστές, και έφτιαξαν το πρώτο ρόστερ της ομάδας κατεβαίνοντας στο πρωτάθλημα της 9ης κατηγορίας. Το γήπεδο ήταν πάντα σχεδόν γεμάτο και το εισιτήριο λίγο τσουχτερό γιατί η ομάδα χρειάζονταν τα έσοδα.
Η AFC ανέβηκε μέσα σε λίγα χρόνια ουκ’ ολίγα σκαλοπάτια του αγγλικού ποδοσφαίρου. Πέντε ανόδους σε 10 χρόνια είχε προκειμένου να φτάσει στην τέταρτη τη τάξη κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου και να γίνει ένα απολύτως επαγγελματικό club. Σήμερα λοιπόν παίζει στην League 2 μόλις μία κατηγορία κάτω από την Μίλτον Κέινς και συνεχώς μεγαλώνει.

Το καταστατικό της ομάδας που ανήκει μόνο στον κόσμο της...

Η AFC Γουίμπλεντον μεγαλώνει στα χέρια των οπαδών της οι οποίοι όχι μόνο εξακολουθούν να έχουν πάνω από το 75% των μετοχών του club, αλλά επιπλέον σύμφωνα με το καταστατικό της εταιρείας που ίδρυσαν για να πάρουν τις μετοχές της AFC, το club δεν μπορεί να πουλήσει περισσότερο από το 25% των μετοχών. Είναι απαράβατη συνθήκη ότι το 75% θα ανήκει πάντα στους οπαδούς της ώστε να μην μπορέσει ποτέ κανένας ιδιοκτήτης να αγοράσει το club και στη συνέχεια να πάρει οποιαδήποτε απόφαση με την οποία δεν συμφωνούν οι οπαδοί!

Σήμερα το club μεγάλωσε τόσο πολύ, με αποτέλεσμα να φτάσει ξανά μπροστά σε εκείνο το σημείο που οδήγησε στην διάσπασή του. Το γηπεδάκι στο Κίνγκστον που αγόρασαν πριν χρόνια με τον έρανο του 1,2 εκατ. λιρών, είναι μικρό. Πολύ μικρό για τις ανάγκες του συλλόγου και πολύ παλιό για τα δεδομένα της εποχής. Επιπλέον δεν τους χωράει πλέον και δεν μεγαλώνει, ούτε ανακατασκευάζεται…

Το όνειρο που γίνεται πραγματικότητα...

Και εδώ ακριβώς φτάνουμε στο σήμερα. Για την ακρίβεια πριν από 16 μήνες όταν ζητήθηκε από μία κατασκευαστική εταιρεία να παρουσιάσει στους μετόχους της AFC, στους οπαδούς δηλαδή, μία μελέτη για ένα υπερσύγχρονο γήπεδο 20 χιλιάδων θέσεων. Πριν μερικούς μήνες η μελέτη ολοκληρώθηκε (στη φωτογραφία που συνοδεύει το κείμενο βλέπετε την μακέτα του νέου γηπέδου) και πλέον το μεγάλο project, είναι στην τελική φάση του.

Τόπος κατασκευής του νέου γηπέδου, εκεί ακριβώς όπου ήταν χτισμένο το “Plough Lane”, η φυσική έδρα της Γουίμπλεντον για πάνω από 80 χρόνια. Το όνειρο πλησιάζει. Ενα υπερσύγχρονο γήπεδο 20 χιλιάδων θέσεων, το οποίο αρχικά θα έχει χωρητικότητα 11 χιλιάδων (τόσες είναι οι ανάγκες τώρα), αλλά με προοπτική (εύκολη κατασκευαστικά) να επεκταθεί κατά 9 χιλιάδες θέσεις και να μετατραπεί σε γήπεδο χωρητικότητας 20 χιλιάδων θεατών, είναι πλέον προ των πυλών.

Η διοίκηση της Γουίμπλεντον, οι εκπρόσωποι και οι «έμμισθοι» υπάλληλοι των οπαδών (πρόεδρος είναι ο Ερικ Σάμουελσον ο οποίος είναι οπαδός της ομάδας, συνταξιούχος λογιστής και η αμοιβή του ως πρόεδρος είναι μία πένα, ούτε καν λίρα, το χρόνο) τρέχουν ήδη το project “Bring The Dons Home” με στόχο την επιστροφή της Γουίμπλεντον στο σπίτι της.

Ποιός θα το πληρώσει;

Ηδη έχουν καταθέσει αίτηση στο Merton Council για την κατασκευή του γηπέδου και σε αυτό το αίτημα προτάσσουν όχι την ανάγκη κατασκευής ενός γηπέδου για την Γουίμπλεντον, αλλά και τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, τις πολλές θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν, την δυνατότητα άθλησης και προπόνησης των παιδιών και πολλά άλλα θέματα που δεν αφορούν άμεσα το ίδιο το club. Προφανώς το club δεν ζητάει χρήματα, παρά μόνο την έγκριση για την κατασκευή. Οι πηγές χρηματοδότησης (αρχικά θα χρειαστούν περίπου 20 εκατ. ευρώ για την κατασκευή του
γηπέδου των 11 χιλιάδων θέσεων) θα είναι οι ίδιοι οι οπαδοί, ένα δάνειο και τα έσοδα από την ονοματοδοσία για την οποία έχουν ήδη απευθυνθεί σε αρμόδια εταιρεία που αναζητεί χορηγό.

Το επιχείρημα για να προσελκύσουν χορηγούς που θα πληρώσουν καλά προκειμένου να βάλουν το όνομά τους στο γήπεδο είναι απλό. “Βάλε το όνομα της εταιρείας σου δίπλα στο όνειρο. Χάρισε το όνομα της εταιρείας σου στο μοναδικό γήπεδο στο κόσμο που το έκτισαν οι οπαδοί της ομάδας, οι οποίοι είναι και ιδιοκτήτες της”. Οπως και να το κάνουμε είναι ελκυστικό...

Η εταιρεία που έχει αναλάβει να κάνει τις διαπραγματεύσεις με τους υποψήφιους χορηγούς εμφανίζεται σίγουρη. “Με μία τόσο όμορφη ιστορία ως background είναι πολλοί αυτοί που θα ήθελαν να συνδέσουν το όνομά τους. Να πουν το αδύνατο γίνεται δυνατό και να πληρώσουν ώστε αυτό το γήπεδο να έχει το όνομά τους”

Βοήθησε τους κι εσύ να χτίσουν το γήπεδο - όνειρο...

Είτε έτσι, είτε αλλιώς τα χρήματα είναι το μικρότερο πρόβλημα, το ασήμαντο. Το σημαντικό είναι να πάρουν την έγκριση από το συμβούλιο του Μέρτον. Προς αυτή την κατεύθυνση η διοίκηση της Γουίμπλεντον ξεκίνησε μία μεγάλη εκστρατεία με επιχειρήματα και συμβολισμούς. Καταρχάς έφτιαξε μία ιστοσελίδα την bringthedonshome.org και με στόχο την ενημέρωση όλων για τις λεπτομέρειες του project αλλά και την προώθησή του. Ζήτησε από όλους τους οπαδούς της ομάδας, αλλά και από όποιον εκτιμά την προσπάθειά τους και θέλει να την στηρίξει να στείλει ένα
γράμμα στο συμβούλιο του Μόρτον και να εκφράζεται θετικά για αυτή την προσπάθεια, ενώ δίνει την δυνατότητα σε όλους όσοι θέλουν να εκφράσουν απλώς την συμπαράστασή τους να το κάνουν με ένα κλικ.

Μέχρι σήμερα περισσότεροι από 13 χιλιάδες φίλοι της Γουίμπλεντον έχουν πατήσει το κίτρινο κουμπί κάτω από την ένδειξη support us. Περισσότεροι από 13 χιλιάδες έχουν φωνάξει με τον τρόπο τους “Βring the Dons home”, είμαι σίγουρος ότι όσοι διαβάσατε αυτό το κείμενο θα μπείτε στον κόπο να κάνετε κι εσείς ένα απλό κλικ (μπορείς να το κάνεις εδώ). Φανταστείτε τον ενθουσιασμό τους όταν θα διαπιστώσουν ότι χιλιάδες κλικ ήρθαν μέσα σε λίγες ώρες από την Ελλάδα. Οταν θα διαπιστώσουν ότι η προσπάθειά τους και η ιστορία τους έχει μεγάλη απήχηση σε μία άλλη χώρα…

Γιατί το ποδόσφαιρο θα υπάρχει, όσο θα υπάρχουν τόσο αληθινές ιστορίες...

Υ.Γ. Ζητώ συγγνώμη που σας κούρασα και σας έβαλα στην διαδικασία να διαβάσετε ένα τόσο μεγάλο κείμενο, αλλά ήθελα να γνωρίζετε καλά την ιστορία και το κλικ σας, να μην είναι απλώς ένα κλικ, αλλά ένα κλικ αληθινής συμπαράστασης...