Η μπασκετική Ρεάλ δείχνει το δρόμο στην ποδοσφαιρική

Η μπασκετική Ρεάλ ήταν αυτή που διέσωσε το γόητρο του συλλόγου τη φετινή σεζόν. Η ομάδα του Πάμπλο Λάσο κατάφερε να επιστρέψει στην κορυφή της Ευρώπης έπειτα από 20 χρόνια και αποτέλεσε το «γιατρικό» των φίλων της «βασίλισσας», απαλύνοντας τον πόνο τους για την καταστροφική σεζόν στο ποδόσφαιρο. Όχι μόνο έμεινε χωρίς τίτλο το 2015 η ποδοσφαιρική Ρεάλ, αλλά ταυτόχρονα βλέπει τη μισητή Μπαρτσελόνα να οδεύει σε ένα εντυπωσιακό τρεμπλ. Κι αυτό πονάει πολύ περισσότερο τους «μερένγκες». Γι’ αυτό και η περηφάνια τους για φέτος είναι το μπάσκετ.

Ποδόσφαιρο στο ζενίθ, μπάσκετ στο ναδίρ

Το εκ διαμέτρου αντίθετο αποτέλεσμα των δύο τμημάτων του συλλόγου τη φετινή σεζόν έχει εξήγηση και ξεκινά πριν από ένα χρόνο, την ίδια περίπου εποχή. Τότε, η Ρεάλ Μαδρίτης των σούπερ σταρ (μόνο) ήταν το ακλόνητο φαβορί για την κατάκτηση της Ευρωλίγκα, όμως δέχθηκε μια απίθανη «σφαλιάρα» στον τελικό του φάιναλ φορ από τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, χάνοντας το τρόπαιο. Λίγες ημέρες αργότερα, η ποδοσφαιρική Ρεάλ έφτανε στην κατάκτηση του δέκατου Τσάμπιονς Λιγκ (ή Κυπέλλου Πρωταθλητριών) στην ιστορία της, νικώντας στον τελικό την Ατλέτικο Μαδρίτης. Ο Ρονάλντο και η παρέα του στο ζενίθ, ο Ρούντι και οι υπόλοιποι στο ναδίρ.

Οι μεταγραφικές κινήσεις του καλοκαιριού

Η Ρεάλ ήταν μπροστά σε ένα σταυροδρόμι και στα δύο τμήματα. Στο ποδόσφαιρο ήθελε να γίνει η πρώτη ομάδα που θα κατακτήσει το δεύτερο συνεχόμενο Τσάμπιονς Λιγκ και στο μπάσκετ έψαχνε να βρει τι φταίει για τις δύο σερί ήττες σε τελικό φάιναλ φορ. Ο «αέρας» της υπεροχής που είχε στο ποδόσφαιρο την οδήγησαν για μια ακόμη φορά σε μια αλόγιστη μεταγραφική πολιτική. Απέκτησε τους νέους galacticos Χάμες Ροντρίγκες και Τόνι Κρόος, οι οποίοι είναι παικταράδες μεν, soft δε και μετά από λίγο καιρό έδιωξε παίκτες που την είχαν οδηγήσει στην κορυφή της Ευρώπης και ήταν... σκυλιά στον αγωνιστικό χώρο, όπως ο Ντι Μαρία και ο Τσάμπι Αλόνσο.

Αντίθετα, εντελώς διαφορετική ήταν η μεταγραφική πολιτική στο μπάσκετ. Ο Πάμπλο Λάσο κατάλαβε πως τα τρόπαια δεν κερδίζονται μόνο με το ταλέντο του Ρούντι ή του Γιουλ και αποφάσισε να εμπιστευθεί ρολίστες. Τι κι αν έφυγε ο Μίροτιτς για το ΝΒΑ; Η Ρεάλ δεν προχώρησε στην απόκτηση νέων σούπερ σταρ. Αντρές Νοτσιόνι, Γιόνας Μασιούλις, Κέισι Ρίβερς και Γκουστάβο Αγιόν ήταν οι τέσσερις κυριότερες προσθήκες στο φετινό ρόστερ. Το αποτέλεσμα μιλάει από μόνο του και την προσφορά τους την κατάλαβε πρώτος απ’ όλους ο Ολυμπιακός στο χθεσινό τελικό. Τα προηγούμενα χρόνια η Ρεάλ μπορεί να είχε πληρέστερο ρόστερ, όμως στα κρίσιμα οι αστέρες της «πνίγονταν». Φέτος, την κράτησαν ζωντανή παίκτες με λιγότερο ταλέντο, όμως με ψυχή πρωταθλητή.

Ψάχνοντας έναν «Νοτσιόνι» και έναν «Μασιούλις»

Το παράδειγμα της μπασκετικής Ρεάλ οφείλει να ακολουθήσει φέτος το καλοκαίρι η ομάδα του ποδοσφαίρου. Δε χρειάζεται ο Φλορεντίνο Πέρεθ να ξοδέψει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσει νέους galacticos. «Εργάτες» χρειάζεται η Ρεάλ στον αγωνιστικό χώρο, που δε θα φοβούνται να βάλουν τα πόδια τους στη φωτιά και στα κρίσιμα θα φωνάξουν «παρών». Έναν «Νοτσιόνι» στη θέση του τερματοφύλακα για αποτελέσει τον αντι-Κασίγιας και έναν «Μασιούλις» στη θέση του αμυντικού μέσου, που μετά τη φυγή του Τσάμπι Αλόνσο έχει μείνει... ορφανή. Από ‘κει και πέρα ένας «Ρίβερς» για τη θέση του αναπληρωματικού σέντερ φορ θα ήταν, επίσης, μια εξαιρετική προσθήκη για τη Ρεάλ. Το μπάσκετ έδειξε το δρόμο της επιτυχίας στο ποδόσφαιρο. Το θέμα είναι αν θα τον ακολουθήσει και ο Φλορεντίνο Πέρεθ. Ίσως του αρκεί να σκεφτεί πως ο ίδιος ένιωσε την περασμένη Τετάρτη με τον αποκλεισμό στο Τσάμπιονς Λιγκ από τη Γιουβέντους και πως ένιωσε χθες με την κατάκτηση της Ευρωλίγκα από την ομάδα του.

Υ.Γ. Πέρσι έκανε απίθανο σερί στην κανονική περίοδο η Ρεάλ στο μπάσκετ και στο τέλος «λύγισε». 22 συνεχόμενες νίκες έκανε φέτος η «βασίλισσα» από τον Σεπτέμβριο έως τον Ιανουάριο στο ποδόσφαιρο και το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο με το περσινό του μπάσκετ. Καμιά φορά και οι «γκέλες» είναι απαραίτητες, ειδικά στο ξεκίνημα. Σε ρίχνουν από το «συννεφάκι» και σε προσγειώνουν στην πραγματικότητα.

Υ.Γ. 2 Πολλές φορές ο τίτλος του ακλόνητου φαβορί αποδεικνύεται μπούμερανγκ. Το κατάλαβε καλά η μπασκετική Ρεάλ το 2013-14, το κατάλαβε και η ποδοσφαιρική το 2014-15.