ΠΑΟΚ - Ολυμπιακός: Δέκα αξέχαστες στιγμές!

Ο «Δικέφαλος» έχει να καυχιέται για το σπουδαίο επίτευγμα και τη… θρυλική παράδοση των 21 αγώνων χωρίς ήττα από τους «ερυθρόλευκους», που επί 23 χρόνια κουβάλαγαν, «σαν μια μαϊμού στο σβέρκο τους», όπως είχε πει κάποτε ο Ντέιβιντ Μπλατ, τη «ρετσινιά» της Τούμπας.

Από την άλλη δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι και ο Ολυμπιακός έχει να επιδείξει σημαντικές στιγμές μέσα στο ασπρόμαυρο «κάστρο», που ως τον Μάιο του 1992 έμοιαζε να είναι απόρθητο. Πάνω απ’ όλα το αήττητο σερί του από τον Οκτώβριο του ’97 (όταν έχασε 2-1) μέχρι και τον Μάιο του 2010 (όταν έχασε 1-0 για τα πλέι οφ) με επτά νίκες και πέντε ισοπαλίες σε 12 ματς πρωταθλήματος.

Πάμε να θυμηθούμε δέκα χαρακτηριστικές στιγμές των ντέρμπι, ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός, από το 1959 μέχρι και σήμερα…

1959: Η ΠΡΩΤΗ ΑΠΟ ΤΙΣ 34 ΝΙΚΕΣ ΤΟΥ ΠΑΟΚ

Στη δύση της δεκαετίας του ’50 η Ελλάδα ετοιμάζεται να υποδεχθεί τον πρόεδρο των ΗΠΑ Αϊζενχάουερ στα δε γήπεδα της Α’ Εθνικής η μία έκπληξη διαδέχεται την άλλη και το ΠΡΟ-ΠΟ, που μόλις έχει μπει στη ζωή των Ελλήνων, μοιράζει κάποιες χιλιάδες δραχμές στους μοναδικούς νικητές. Το ίδιο διάστημα οι κινηματογράφοι της εποχής κατακλύζονται από εκατοντάδες χιλιάδες σινεφίλ για να δουν την Αλίκη Βουγιουκλάκη στην κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο»!

Το πρώτο εθνικό πρωτάθλημα βρίσκεται στην 5η αγωνιστική του και στα τέλη Νοεμβρίου, ο ΠΑΟΚ θα υποδεχθεί για πρώτη φορά τον Ολυμπιακό στην Τούμπα. Οι «ερυθρόλευκοι» ανηφόρισαν στη Θεσσαλονίκη χωρίς ελλείψεις, από τον «Δικέφαλο» απουσίασε την τελευταία στιγμή ο «ασθενήσαντας αιφνιδίως» σταρ της εποχής, Λάμπης Κουϊρουκίδης. Με ανακοίνωσή της η ΕΠΟ ενημέρωνε ότι στα γήπεδα δεν θα επιτραπεί η είσοδος σε κανέναν άλλον πλην όσων έχουν εισιτήρια, των δημοσιογράφων, των συμβουλίων των αγωνιζόμενων σωματείων και των παικτών. Τα εισιτήρια του ντέρμπι διατίθενται από τα κλασικά πρακτορεία ΠΡΟ-ΠΟ της οδού Εγνατίας, Κουϊρουκίδη, Κοντόπουλου, Αθανασιάδη, ενώ με δεύτερη απόφαση της η Ομοσπονδία όρισε τον αγώνα Άρης-Προοδευτική να ξεκινήσει στις 11 το πρωί προκειμένου ο κόσμος να μπορέσει να δει το μεγάλο παιχνίδι στις 3 μ.μ. χωρίς πρόβλημα…

Στην Τούμπα ο πρωταθλητής την προηγούμενη χρονιά, Ολυμπιακός, σώζεται από πανωλεθρία! Κι αυτό χάρη στις πολλές σωτήριες επεμβάσεις

του σημερινού αντιπροέδρου της ΠΑΕ, Σάββα Θεοδωρίδη! Οι υπόλοιποι διεθνείς των «ερυθρολεύκων», Στεφανάκος, Παπάζογλου, Υφαντής και Σιδέρης, προφανώς δεν «κατέβηκαν» στο γήπεδο και η νίκη του ΠΑΟΚ με 2-0 θα μπορούσε να πάρει διαστάσεις θριάμβου. Οι Χαβανίδης, Κιουρτζής, Λέανδρος και Νικολαϊδης έκαναν ότι ήθελαν την άμυνα του Ολυμπιακού, που έμεινε όρθια –χάρη στις αποκρούσεις του Θεοδωρίδη- μέχρι το πρώτο λεπτό του δευτέρου μέρους. Ο Λέανδρος άνοιξε το σκορ για να έρθει στο 80ο λεπτό το γκολ – ποίημα του Κατηκαρίδη. Η βολίδα του επιθετικού του ΠΑΟΚ έστειλε την μπάλα στο «Γάμα» της ερυθρόλευκης εστίας, παρά την εκτίναξη του τερματοφύλακά του.

H νίκη, σε συνδυασμό με την ήττας της ΑΕΚ στη Δράμα από την Δόξα με 2-0, ο ΠΑΟΚ φιγουράριζε στην πρώτη θέση της βαθμολογίας ισόβαθμος στους 13 βαθμούς μαζί με Πανιώνιο, Απόλλων και Παναθηναϊκό.

1965: Ο ΓΙΟΥΤΣΟΣ ΠΡΟΛΑΒΕ ΚΑΙ… ΣΚΟΡΑΡΕ

Στην Αθήνα η κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου έχει πολύ ψηλά στην ατζέντα της το Κυπριακό θέμα, μαζί με τον Κύπριο εθνάρχη Μακάριο είναι τα δύο πιο σημαντικά πρόσωπα στην επικαιρότητα, την ίδια ώρα που η Μεγάλη Βρετανία και ο υπόλοιπος κόσμος θρηνεί την απώλεια του Γουίνστον Τσόρτσιλ.

Ο πρώτος γύρος του πρωταθλήματος της Α’ Εθνικής φτάνει προς το τέλος του και το αποτέλεσμα του ντέρμπι, ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός στην Τούμπα, θα έκρινε την τελική κατάταξη των δύο ομάδων στο βαθμολογικό πίνακα. Υπήρχε, όμως, αρκετό παρασκήνιο πριν από εκείνο το ματς.

Ο αγώνας αρχικά ήταν προγραμματισμένος για τις 3 Ιανουαρίου 1965. Όμως, λόγω κακών καιρικών συνθηκών, αναβλήθηκε για την επομένη. Στις 4 Ιανουαρίου, λοιπόν, όντως ο καιρός είχε βελτιωθεί σημαντικά και η Τούμπα ήταν κατάμεστη. Ο Αυστριακός διαιτητής Πολ Σίλερ, όμως, έκρινε πως το γήπεδο ήταν ακατάλληλο για την τέλεση του αγώνα. Η απόφαση αυτή θεωρήθηκε από τον κόσμο ως εσκεμμένη προκειμένου να μην γίνει ο αγώνας και ο Ολυμπιακός να προλάβει να εκδώσει το δελτίο του Νίκου Γιούτσου και οδήγησε σε εκτεταμένα επεισόδια. Τελικά, η αναμέτρηση πραγματοποιήθηκε στις 27 Ιανουαρίου, ο Γιούτσος όντως πρόλαβε ν’ αγωνιστεί κι ο Ολυμπιακός επικράτησε 0-4.

Οι «ερυθρόλευκοι» ανηφορίζουν από το μεσημέρι του Σαββάτου στη Θεσσαλονίκη και η αποστολή καταλύει στη βίλα Ριτζ, το πιο κοσμοπολίτικο ξενοδοχείο της πόλης. Η αιώνια κόντρα με τον Ολυμπιακό, εξαιτίας της αρπαγής της «ωραίας Ελένης» των ΠΑΟΚτσήδων, του Γιώργου Κούδα, δεν έχει ξεκινήσει, έτσι οι ποδοσφαιριστές της Πειραιώτικης ομάδας μπορούν να κάνουν άνετα και μόνοι τους, παρά το δριμύ ψύχος, μια βόλτα στην παραλιακή λεωφόρο της Θεσσαλονίκης. Άλλες εποχές…

Η παρέα του Γιούτσου και του Σιδέρη μετατρέπει το ντέρμπι σε έναν υγιεινό περίπατο. Ο Ολυμπιακός περνάει με το εντυπωσιακό 0-4 και παραμένει στην κορυφή της βαθμολογίας. Η νίκη του δίκαιη και άνετη. Ο πρωτοεμφανιζόμενος σε ντέρμπι Βολιώτης επιθετικός του Ολυμπιακού, Βασίλης Μποτίνος, άνοιξε το σκορ στο 20ο λεπτό και στο 47’ ο Νίκος Γιούτσος έκανε το 0-2, σε μια φάση όπου οι γηπεδούχοι διαμαρτυρήθηκαν έντονα στο Γερμανό διαιτητή για οφσάιντ το οποίο, όπως σημείωναν οι εφημερίδες της εποχής, «ήτο φανερόν και αναμφισβήτητον»! Στο 53’ ήταν η σειρά του Γρηγόρη Αγανιάν να σκοράρει και στο 74’ ο Γιώργος Σιδέρης βρήκε κι αυτός δίχτυα δίνοντας διαστάσεις θριάμβου στην επικράτηση των «ερυθρόλευκων».

Εκείνο το 0-4, στις 27 Ιανουαρίου 1965, παραμένει η μεγαλύτερη σε έκταση νίκη του Ολυμπιακού στην Τούμπα.

1968: «ΤΟ ΞΥΛΟ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΜΠΑ»!

Παραμονή της 25ης Μαρτίου 1968, η Θεσσαλονίκη έχει «φορέσει τα καλά της» για την παρέλαση της επομένης ημέρας, καθώς το καθεστώς Γ. Παπαδόπουλου, θέλει να έχει λάμψη και μεγαλείο… Αυτό μπορεί να το διακρίνει κανείς από τις λιγοστές αναφορές των εφημερίδων στο ντέρμπι ΠΑΟΚ - Ολυμπιακός, έστω κι αν τα δύο σωματεία βρίσκονται σε… πόλεμο!

Ο Γιώργος Κούδας συνεχίζει να παραμένει «κάτοικος Πειραιά», χωρίς δικαίωμα συμμετοχής, ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του («της ζωής μου το παιχνίδι») χρεώνει στον Τύπο τα δημοσιεύματα της εποχής που τον ήθελαν να δηλώνει γι’ αυτόν και την οικογένειά του: «Είμαστε Ολυμπιακοί και θα πεθάνουμε Ολυμπιακοί»: Πώς μπορεί να είσαι Ολυμπιακός ενώ έχεις γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη κι έχεις πάει 11,5 χρονών στον ΠΑΟΚ; Μπορεί να θαυμάζεις κάτι, όπως την ομάδα που διέθετε τότε ο Ολυμπιακός, αλλά δεν μπορείς να είσαι Ολυμπιακός. Αυτά είναι παιχνίδια των δημοσιογράφων και της τότε κατάστασης…».

Όλα αυτά έφταναν για να φουντώσει η αιώνια έχθρα ανάμεσα στους ΠΑΟΚτσήδες και τους Πειραιώτες. Ο «Δικέφαλος» έχει ξεκινήσει το χτίσιμο μιας νέας ομάδας, που κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, αλλά σε λίγα χρόνια θα μάγευε ολόκληρη την ποδοσφαιρική Ελλάδα. Κι όμως, στην Τούμπα δεν πέφτει καρφίτσα! Οι κερκίδες γεμίζουν ασφυκτικά από τη 1 το μεσημέρι, με 35.000 κόσμο, τρεις ώρες πριν από την σέντρα του αγώνα. Η ατμόσφαιρα είναι ηλεκτρισμένη κι αυτό μεταφέρεται από την εξέδρα στον αγωνιστικό χώρο. Οι «ερυθρόλευκοι, που είχαν δει την προηγούμενη ημέρα, την ΑΕΚ να «σκοντάφτει» στην Κύπρο, μένοντας στο 1-1 με τον Ολυμπιακό Κύπρου, γνώριζαν πως με νίκη θα την έπιαναν στην πρώτη θέση της βαθμολογίας. Το ντέρμπι παραμένει κλειστό, οδεύει προς την ισοπαλία, αλλά λίγο πριν από το τέλος του ο Ονούφριος Χαραλαμπίδης με κεφαλιά, ύστερα από σέντρα του Σαράφη (αφού… άδειασε τον

Γκαϊτατζή), σκοράρει για τον ΠΑΟΚ. Με τα πολλά, ο διαιτητής Φαμέλης σφυρίζει τη λήξη, για να αρχίσει το… τρίτο ημίχρονο. Ο αγωνιστικός χώρος μετατρέπεται σε ρωμαϊκή αρένα. Οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων μετατρέπονται σε «μονομάχους», ενώ παράγοντες, προπονητές και αστυνομικά όργανα προσπαθούν να τους χωρίσουν.

Τελικά, «η τάξις αποκατεστάθη», με την αστυνομία να οδηγεί στο αστυνομικό τμήμα, ως πρωταίτιους των επεισοδίων, Ζαντέρογλου, Αγανιάν, Μποτίνο, ενώ ο προπονητής Θανάσης (Κίνλεϊ) Σούλης έπαθε εξάρθρωση ωμοπλάτης μετά από μια έντονη λογομαχία με τον αντιπρόεδρο του ΠΑΟΚ, Μαρδικιάν. Οι τρεις συλληφθέντες ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού, μετά τις καταθέσεις, αφήνονται ελεύθεροι, παίρνουν το δρόμο της επιστροφής για την Αθήνα και εκεί, μέσα στο αεροπλάνο, θα πέσουν πάνω στον ρέφερι Φαμέλη. Το ξύλο συνεχίζεται (!) με τα μέλη του πληρώματος να σώζουν τον διαιτητή στην κυριολεξία «από του χάρου τα δόντια», ενώ το ίδιο βράδυ η διοίκηση της πειραιώτικης ομάδας υποβάλει την παραίτηση της (θα την ανακαλέσει την επομένη) στον γενικό γραμματέα αθλητισμού, Ιωάννη Ασλανίδη. Είναι ο άνθρωπος, ο οποίος με προσωπική παρέμβαση και απόφαση, θα βάλει λίγους μήνες αργότερα τέλος στο «σήριαλ Κούδα» στέλνοντας την 1η Αυγούστου 1968 τον ποδοσφαιριστή πίσω στη Θεσσαλονίκη και στον ΠΑΟΚ…

1969: Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΙΚΗ ΠΡΙΝ ΤΗΝ… ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Η Ελλάδα των συνταγματαρχών γνώριζε καλά πως ο αθλητισμός αποτελεί το όπιο του λαού. Ετσι, εν έτη 1969, αποφασίζει και φιλοξενεί στο στάδιο Καραϊσκάκη τους 9ους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες στίβου. Η προσοχή της κοινής γνώμης, αν δει κανείς τα πρωτοσέλιδα της εποχής, είναι στραμμένη πάνω στον Χρήστο Παπανικολάου. Ο Ελληνας επικοντιστής αποτελεί η μοναδική ελπίδα για ένα μετάλλιο, αλλά τελικά δεν θα τα καταφέρει και θα μείνει τέταρτος και εκτός βάθρου. Στον υπόλοιπο κόσμο, οι «χίπις» απομακρύνονται από μια παλιά έπαυλη στο Piccadilly του Λονδίνου, ενώ στην Κίνα αναλαμβάνει την ηγεσία του κράτους, καθώς ο Μάο Τσε Τουγκ είναι σοβαρά άρρωστος και δεν μπορεί να ασκήσει τα καθήκοντά του.

Υπάρχει, όμως, και ποδόσφαιρο με την πρεμιέρα του πρωταθλήματος σε εννιά γήπεδα της Α’ Εθνικής κατηγορίας. Σ’ ένα από αυτά, υπάρχει sold out πολλές μέρες πριν την σέντρα. Ο ΠΑΟΚ υποδέχεται τον Ολυμπιακό και οι χιλιάδες ΠΑΟΚτσήδες δεν αφήνουν ούτε ένα εισιτήριο απούλητο, έστω κι αν γνωρίζουν ότι η ομάδα τους βρίσκεται στη φάση της αναδημιουργίας. Αν ρίξει κάποιος μια ματιά στο ρόστερ των 26 ποδοσφαιριστών, που δηλώθηκαν από την τότε διοίκηση, θα δει να απουσιάζουν οι Ιωσηφίδης, Γούναρης, Στέφας, οι οποίοι θα έρθουν να προστεθούν λίγο αργότερα στον κορμό που αποτελούσαν οι Κούδας, Σαράφης, Αποστολίδης, Ασλανίδης, Τερζανίδης. Σιγά – σιγά φτιαχνόταν η σπουδαία ομάδα της επόμενης δεκαετίας.

Ο Στέφαν Μπόμπεκ την παραμονή του αγώνα δηλώνει πως θα είναι ευχαριστημένος κι από την ισοπαλία, μιας και ο Ολυμπιακός ταξιδεύει στη Θεσσαλονίκη χωρίς τους τιμωρημένους Μποτίνο και Αγανιάν. Ο ΠΑΟΚ, ήδη, έχει «χτίσει» μια μικρή παράδοση τεσσάρων ετών χωρίς ήττα, αλλά μπροστά σε 40.000 φίλους του «Δικεφάλου» (35.740 εισιτήρια) οι ερυθρόλευκοι βρίσκουν έναν απρόσμενο ήρωα, τον τερματοφύλακα τους, Βαγγέλη Λιαδέλλη (πατέρας του μπασκετμπολίστα Παναγιώτη Λιαδέλλη), ο οποίος τη διετία 1968-1970 αγωνίστηκε στην ομάδα του Πειραιά. Μετά το ματς ο Μπόμπεκ δηλώνει πως «ο Λιαδέλλης εθύμισε τον Ζαμόρα» (ο θρυλικός Ισπανός τερματοφύλακας της προπολεμικής εποχής), αλλά ούτε αυτός, ούτε και οι συμπαίκτες του, γνώριζαν ότι, μετά από εκείνη τη νίκη με 1-2, ο Ολυμπιακός θα κάνει 23 ολόκληρα χρόνια για να φύγει και πάλι νικητής (με το ίδιο σκορ) από την Τούμπα!

Το μυστικό για την επικράτηση ήταν τόσο απλό, όσο αν στα μάτια των πολλών έμοιαζε περίπλοκο. Ο Κροάτης τεχνικός ήξερε καλά τι είδους εντολές θα έδινε και τι έπρεπε να κάνουν οι ποδοσφαιριστές του: να σταματήσουν τον Κούδα! Η συνταγή αποδείχθηκε πετυχημένη, καθώς ο σούπερ σταρ του ΠΑΟΚ και υπ’ αριθμόν 1 κίνδυνος για την ερυθρόλευκη άμυνα, δεν ακούμπησε την μπάλα με εξαίρεση μια δύο φάσεις. Στον αντίποδα η άμυνα του ΠΑΟΚ έκανε το ένα λάθος, μετά το άλλο. Η επική … «λούφα» του Φουντουκίδη έδωσε την ευκαιρία στον Κουμαριά να ανοίξει το σκορ, ενώ στο δεύτερο γκολ του Ολυμπιακού, ο Σιδέρης πήδηξε ανενόχλητος για την κεφαλιά με τρεις αμυντικούς των γηπεδούχων να περιορίζουν αισθητά την ορατότητα του τερματοφύλακα Πίρτσου. Ο Αφεντουλίδης με πέναλτι απλά μείωσε το σκορ στο τελευταίο λεπτό του αγώνα.

Στα αξιοσημείωτα: η παρουσία περίπου 8.000 φίλων του Ολυμπιακού (!) στις κερκίδες της Τούμπας. Σύμφωνα δε με την «Αθλητική Ηχώ» «Οι Ολυμπιακοί οπαδοί «καίνε» την Θεσσαλονίκη, πρωτοφανείς αι εκδηλώσεις των μετά τον αγώνα εις την πλατείαν Ελευθερίας». Κι αν δεν γνωρίζετε, η Πλατεία Ελευθερίας είναι μια από τις, πλέον, κεντρικές πλατείες της Θεσσαλονίκης!

1976: ΚΟΚΚΙΝΗ ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΤΟΥΜΠΑ

Η χρονιά του ΠΑΟΚ! Τρεις μήνες νωρίτερα, τον Ιανουάριο του 1976, ο θρίαμβος με 4-0 μέσα στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» έμοιαζε με τη πιο βαριά πιστοποίηση, ότι στο τέλος του δρόμου ο «Δικέφαλος» θα σήκωνε για πρώτη φορά την κούπα του πρωταθλητή.

Ο πανέξυπνος Μαγυάρος, Γκιούλα Λόραντ, είχε χτίσει ένα σύνολο, που έμοιαζε ακαταμάχητο και σχεδόν αχτύπητο. Όμως, η επίσης σπουδαία ΑΕΚ

της εποχής, ήταν «κολλημένη» πίσω από τον ΠΑΟΚ, με τη διαφορά να είναι στους δύο βαθμούς Μέσα σε μια εβδομάδα όλα θα ξεκαθάριζαν. Ο ΠΑΟΚ θα υποδεχόταν τη Δευτέρα του Πάσχα, 26 Απριλίου, τον Ολυμπιακό και την Κυριακή 2 Μαϊου, την ΑΕΚ. Δύο ντέρμπι – φωτιά που θα έκριναν τον πρωταθλητή.

Για καλή τύχη του ΠΑΟΚ, στο στρατόπεδο των ερυθρόλευκων, παραμονές του αγώνα στην Τούμπα, επικρατεί αναταραχή. Στην τελευταία προπόνηση αρκετοί παίκτες του Ολυμπιακού δεν κατέβηκαν στο γήπεδο (!) διαμαρτυρόμενοι για οφειλόμενα χρήματα προς αυτούς από τη διοίκηση. Ορισμένοι αποχώρησαν από την προπόνηση και εξεδήλωσαν την επιθυμία να μην αγωνιστούν εναντίον του ΠΑΟΚ.

Στο ασπρόμαυρο στρατόπεδο δεν έδειχναν να ασχολούνται με την ερυθρόλευκη κρίση. Ο Λόραντ είδε τους Κούδα και Τερζανίδη, το «μηχανάκι» του ΠΑΟΚ δεν είχαν αγωνιστεί στο 0-3 με την Παναχαϊκή, να επιστρέφουν στις προπονήσεις και ο «Δικέφαλος» θα κατέβαινε πάνοπλος στο μεγάλο παιχνίδι. Το μοναδικό πρόβλημα παρέμεινε να είναι ο Δημήτρης Παρίδης, που λόγω συμπεριφοράς είχε τεθεί στο περιθώριο από τον προπονητή του. Ο Μαγυάρος προπονητής ήξερε, και το είπε στους παίκτες του, ότι σε όποια κατάσταση και να ήταν ο Ολυμπιακός θα παρουσιαζόταν παθιασμένος για ένα θετικό αποτέλεσμα στην Τούμπα. Δικαιώθηκε εν μέρει, καθώς οι ερυθρόλευκοι μπήκαν δυνατά στο ματς, προηγήθηκαν μόλις στο 13ο λεπτό με το αυτογκόλ του Κούλη Αποστολίδη, σε μια προσπάθεια να αποκρούσει το πλασέ του Μάικ Γαλάκου, αλλά μετά ανέλαβε δράση ο Παναγιώτης Κερμανίδης.

Ο γεννημένος στην Πολωνία, αλλά μεγαλωμένος από γονείς πολιτικούς πρόσφυγες στην Ουγγαρία, επιθετικός του ΠΑΟΚ, έκανε το παιχνίδι της ζωής του! Μέσα σε δέκα λεπτά (27’ – 36’) κατάφερε να σκοράρει, το γκολ με το οποίο οι γηπεδούχοι ισοφάρισαν σε 1-1, ενώ δημιούργησε το δεύτερο ασπρόμαυρο γκολ, που πέτυχε (με αρκετή δόση τύχης) ο Σταύρος Σαράφης. Στο τρίτο γκολ του ΠΑΟΚ… κρύφθηκε η μπάλα! Κούδας και Γκουερίνο έπαιξαν δύο τρεις φορές το «ένα – δυο» πριν ο Βραζιλιάνος νικήσει με δεξί ευθύβολο σουτ τον Παναγιώτη Κελεσίδη.

Το 3-1 του πρώτου ημιχρόνου δεν άλλαξε στα επόμενα 45 λεπτά. Στο 62’ ο Τάκης Συνετόπουλος σημάδεψε το κάθετο δοκάρι του Μλάντεν Φούρτουλα, ενώ λίγο πριν το τέλος ο Κούδας αστόχησε σε κενή εστία! Συνέβαιναν κι αυτά… Ο ΠΑΟΚ πήρε τη νίκη που ήθελε και μια εβδομάδα αργότερα θα σφράγιζε την κατάκτηση του πρώτου του τίτλου με τη νίκη 1-0 επί της ΑΕΚ.

1981: ΟΤΑΝ ΞΕΨΥΧΗΣΕ Ο ΓΚΙΟΥΛΑ ΛΟΡΑΝΤ

Εννιά ολόκληρα χρόνια είχε να πάρει ο Ολυμπιακός βαθμό στην Τούμπα. Δυστυχώς, για τους ερυθρόλευκους, η αρνητική παράδοση θα συνεχιζόταν, σ’ ένα ματς που έμεινε στην ιστορία εξαιτίας ενός θανάτου.

Σε μια περίοδο, όπου το πρωτάθλημα είχε μπει σε δεύτερη μοίρα για τον ΠΑΟΚ, λόγω της πρόκλησης για την παρουσία στον τελικό του κυπέλλου, το ντέρμπι της 32ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος θα περνούσε μάλλον απαρατήρητο από τους ΠΑΟΚτσήδες, αν ο Γκιούλα Λόραντ δεν ξεψυχούσε στον πάγκο της ομάδας κατά τη διάρκεια του αγώνα.

Ήταν Κυριακή 31 Μαΐου 1981. Στη γεμάτη Τούμπα ο «Δικέφαλος» υποδέχεται τον Ολυμπιακό. «Κάπου στο 15ο λεπτό», όπως θυμάται σαν τώρα ο Γιώργος Κούδας, «θα χάσω μια ευκαιρία για να σκοράρω. Με την άκρη του ματιού μου γυρνάω στον πάγκο και βλέπω να επικρατεί αναστάτωση. Λέω από μέσα μου, “Γιώργο, κάτι δεν πάει καλά”. Ενστικτωδώς η σκέψη μου πήγε στον Λόραντ, αλλά το παιχνίδι συνεχιζόταν…».

Ο Μαγυάρος προπονητής θα χάσει τις αισθήσεις του . Ο γιατρός του ΠΑΟΚ, Παναγιώτης Γιγής, καλείται από την κερκίδα. Θα πέσει επάνω του για να του προσφέρει τις πρώτες βοήθειες. Το ίδιο και ο καρδιοχειρουργός, Βασίλης Χαλβατζούλης Όμως, ήταν αργά… Ηταν ανθρωπίνως αδύνατο να γίνει οπωσδήποτε. Μεταφέρθηκε στα αποδυτήρια και από εκεί στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, όπου τελικά και άφησε την τελευταία πνοή του.

«Κάποια στιγμή ο Βασίλης Βασιλάκος νοιώθει τον προπονητή του να γέρνει επάνω του. Περίεργος τον ανασηκώνει, αλλά ο Μαγυάρος είχε σχεδόν ξεψυχήσει. Και η μοίρα συνέχισε το παιχνίδι της. Ο Βασιλάκος μπήκε σαν αλλαγή και πέτυχε το μοναδικό γκολ στο 1-0. Θαρρείς πως η ψυχή του Λόραντ τον οδήγησε σ' αυτή τη μεγάλη στιγμή...», έγραψε σ’ ένα αφιέρωμα της η εβδομαδιαία εφημερίδα των Συνδέσμων «Ο ΠΑΟΚΤΣΗΣ».

Στο ημίχρονο του αγώνα έγινε γνωστό, ότι βρισκόταν στο νοσοκομείο. Αυτή ήταν η… μισή αλήθεια. Μετά το τέλος του αγώνα έγινε γνωστή η άλλη μισή αλήθεια: ο Γκιούλα Λόραντ είχε φύγει από τη ζωή την ώρα του αγώνα με καρδιακή προσβολή, λόγω συγκινησιακής φόρτισης. Τα πρώτα ανησυχητικά σημάδια είχαν φανεί στην Κατερίνη. Εκεί είχε πάει την ομάδα για μίνι προετοιμασία ενόψει των ημιτελικών του κυπέλλου με την ΑΕΚ. Οι κοντινοί του άνθρωποι υποστηρίζουν, ότι από τότε ένιωσε τις πρώτες ενοχλήσεις στην καρδιά. Όμως, λόγω χαρακτήρα, δεν έδωσε σημασία. Ο Σταύρος Σαράφης δεν είχε πάει στην Κατερίνη, λόγω μιας κόντρας του με τον οξύθυμο Μαγυάρο προπονητή, αλλά θυμάται πολύ καλά, ότι δεν σήκωνε και πολλά, πολλά…

Ο Λόραντ ήρθε στη Θεσσαλονίκη, ουσιαστικά για να διαδεχθεί τον Λες Σάνον, στα μέσα της περιόδου (για 8 ματς είχε καθίσει στον πάγκο ο Λάκης Πρόγιος) 1974-’75. Κουβαλούσε μαζί του τη φήμη του σκληρού προπονητή κι αυτό το απέδειξε από τις πρώτες ημέρες του στο τιμόνι του «Δικεφάλου».

Εφάρμοσε τους δικούς του κανόνες. Δεν δίστασε να πάει κόντρα στις βεντέτες της εποχής. Μέχρι και να μαλώσει με την μεγάλη πριμαντόνα του «Δικεφάλου», τον Γιώργο Κούδα. Όμως, απ’ όλους τους παίκτες, ακόμη και από τον «Μεγαλέξανδρο» του ελληνικού φουτμπόλ, είχε καταφέρει να κερδίσει την εκτίμηση και τον σεβασμό. Ο Άγγελος Αναστασιάδης, δύστροπος στον χαρακτήρα, του πήγαινε ανοικτά κόντρα! Κι ο Δημήτρης -«κάνω άτακτη ζωή»- Παρίδης. Όμως, όλοι τους τον λάτρευαν…

1983: ΤΟ «STANDING OVATION» ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΚΟΛΑΡΑ

Τα όσα κορυφαία γεγονότα επικρατούσαν, τον Σεπτέμβριο του 1983, στην ελληνική επικαιρότητα μπορεί να μας φαίνονται τόσο μα τόσα παρόμοια ή σχεδόν ίδια με την σημερινή πραγματικότητα. Η κυβέρνηση Παπανδρέου, συμπληρώνοντας σχεδόν δύο χρόνια στην εξουσία, προβάλει «τέσσερα τα σημεία διαφωνίας με τους εταίρους της ΕΟΚ», όπως γράφεται στις εφημερίδες «από κανένα δε δέχεται «υποδείξεις» η κυβέρνηση», ενώ με ελληνικό αίτημα προς τη γαλλική κυβέρνηση οι έχοντες στα χέρια τους την εκτελεστική εξουσία ζητούσαν «τον κατάλογο - Καταθετών στην Ελβετία». Ακόμη, έρχεται…

Στην ποδοσφαιρική Ελλάδα ο πρωταθλητής Ολυμπιακός πανηγυρίζει για την εκτός έδρας «λευκή ισοπαλία» με τον Αγιαξ, αποτέλεσμα που θα του δώσει μετά από δύο εβδομάδες την πρόκριση στον επόμενο γύρο του κυπέλλου πρωταθλητριών, αλλά εντός συνόρων θα γευτεί τη δωδέκατη ήττα σε δεκατρείς σερί (είχε μεσολαβήσει η ισοπαλία 1-1 τον Ιανουάριο του ’83) αγώνες από τον ΠΑΟΚ.

Ο «Δικέφαλος» κουβαλούσε ποινή δύο αγωνιστικών της έδρας του, για τα επεισόδια στον τελικό του κυπέλλου με την ΑΕΚ τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς, με την κληρωτίδα να του παίζει άσχημο παιχνίδι. Το πρώτο εντός έδρας ματς ήταν με την Ένωση και το δεύτερο με τον Ολυμπιακό! Αγώνες «κεκλεισμένων των θυρών» δεν υπήρχαν τότε, με τη διοίκηση Παντελάκη να επιλέγει για τα δύο ντέρμπι το δημοτικό στάδιο των Σερρών. Κι ως μέτρο αντίδρασης για την ποινή από την ΕΠΟ αποφάσισε να μην επιτρέψει την είσοδο τηλεοπτικών συνεργείων (τα τηλεοπτικά δικαιώματα δεν υπήρχαν καν ως σκέψη στην Ελλάδα…) στο γήπεδο. Ο αείμνηστος πρόεδρος του ΠΑΟΚ, που κάτι ανάλογο είχε πράξει κι ως γενικός γραμματέας στη μοναδική ευρωπαϊκή παράσταση το 1973 στο 4-0 επί της Λυών, δεν μπορούσε να γνωρίζει από τι ακριβώς θα στερούσε την ποδοσφαιρική Ελλάδα.

Το πρώτο ντέρμπι με την ΑΕΚ κρίθηκε, χάρη σ’ ένα γκολ του Γιώργου Κωστίκου, υπέρ της ομάδας του Παλ Τσερνάι, του Ούγγρου προπονητή, ο οποίος πήγε στην Τούμπα, το καλοκαίρι του 1983, από την Μπάγερν Μονάχου (με την οποία κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και ένα κύπελλο!) και ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα που έχουν καθίσει στον πάγκο του ΠΑΟΚ. Στην Τούμπα δεν έμεινε περισσότερο από μια σεζόν, καθώς στο

πρωτάθλημα της σεζόν 1983-’84 ο Δικέφαλος τερμάτισε στην 5η θέση. Υπάρχουν ωστόσο, πολλοί που του πιστώνουν, ότι εκείνος προετοίμασε την ομάδα, που την επόμενη χρονιά κατέκτησε το πρωτάθλημα υπό τις οδηγίες του Αυστριακού, Βάλτερ Σκότσικ.

Ο Τσερνάι πέρασε στην ιστορία ως ο τελευταίος προπονητής του Γιώργου Κούδα και στα χέρια του ο 37άρης, πλέον, βιρτουόζος των γηπέδων έκανε καταπληκτικά πράγματα. Ένα από τα highlights της καριέρας του «Μεγαλέξανδρου» ήταν το γκολ-ποίημα που πέτυχε στις Σέρρες στο 4-0 επί του Ολυμπιακού λίγους μήνες πριν κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά παπούτσια του. Ο ΠΑΟΚ είχε ανοίξει από νωρίς το σκορ με τον Χρήστο Δημόπουλο (10’) πριν φτάσουμε στη στιγμή, που ένα ολόκληρο γήπεδο σηκώθηκε και όρθιο αποθέωσε τον Κούδα για την γκολάρα. Οσοι ήταν παρόντες (είχαν κοπεί 13.138 εισιτήρια) έχουν να λένε για το πόσο τυχεροί αισθάνονται που είδαν «ζωντανά» ένα από τα πιο ωραία γκολ στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το τρίλεπτο (και βάλε) standing ovation φαντάζει λίγο για να περιγράψει τις εικόνες, που ελέω Παντελάκη, δεν υπάρχουν πουθενά, πέρα από το μυαλό όσων το έζησαν.

Ας προσπαθήσουμε να τη μεταφέρουμε, όσο μπορούμε καλύτερα, στο… χαρτί. Η φάση ξεκίνησε από τον Κυριάκο Αλεξανδρίδη, ο οποίος από τα δεξιά είδε τον Κούδα έξω από τη μεγάλη περιοχή. Με την ποδοσφαιρική ευφυΐα του το «δεκάρι» του ΠΑΟΚ, έριξε ένα απροσδόκητο χάδι στην μπάλα με το τακουνάκι, περνώντας την πάνω από τα κεφάλια των αμυντικών (Μίχος και Παπαδόπουλος) που τον πλησίαζαν και οι οποίοι κυριολεκτικά έμειναν «άγαλμα» και πριν η μπάλα αναπηδήσει στο χόρτο εκτέλεσε με «βολ πλανέ» τον Νίκο Σαργκάνη από μικρή απόσταση.

Ο Γιώργος Σιδέρης παρακολουθούσε μαζί με τον πατέρα του Κούδα, Γιάννη, το παιχνίδι από τις εξέδρες, αφού εκείνο το διάστημα εργαζόταν ως σχολιογράφος για την εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ». Με το που είδε την μπάλα στα δίχτυα πετάχτηκε σαν ελατήριο από τη θέση του. Χειροκροτούσε ασταμάτητα το γκολ. Έδειχνε το θαυμασμό του για ένα μεγάλο αντίπαλο. «Εδώ σταματάει το ποδόσφαιρο. Τι περιμένουμε να δούμε, πλέον, μετά από αυτό το γκολ; Η απαράμιλλη τεχνική του σε χορταίνει ποδόσφαιρο. Πρέπει να το βλέπουν τα μικρά παιδιά για να κατανοήσουν πως παίζεται, τέλος πάντων, το μεγάλο ποδόσφαιρο και να διδάσκονται απ’ αυτόν. Χαλάλι τα χιλιόμετρα που έκανα για να έρθω από την Αθήνα», είπε ο «Φώτακας» και σύμφωνα με τον μύθο της εποχής αποχώρησε από το γήπεδο.

1987: «ΕΚΑΤΟ, ΕΚΑΤΟ, ΚΑΤΟΣΤΑΡΑ ΕΚΑΤΟ…»

Το δεύτερο στην ιστορία, ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός στις Σέρρες, αποτελεί σημείο αναφοράς. Κάτι, σαν το «Αγιον Δισκοπότηρο» των 40 και άνω σήμερα ΠΑΟΚτσήδων. Για τους «ερυθρόλευκους» η ξεγυρισμένη εξάρα από τα «αμούστακα παιδιά» του Τάις Λίμπρεχτς παραμένει η μεγαλύτερη ήττα στην 90χρονη ιστορία τους. Ας πάρουμε τα πράγματα κάπως ανάποδα. Αλλωστε για το επιβλητικό 6-1 των Σερρών έχει «χυθεί πολύ μελάνι», ακόμη και τα πιτσιρίκια σήμερα, ευτυχώς, μπορούν να μπουν στο YouTube, να γράψουν «ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός 6-1 Σέρρες» στην αναζήτηση και να δουν τα επτά γκολ με την κάμερα της ΕΡΤ να τραβάει εικόνα από μία υπερυψωμένη κατασκευή, που έμοιαζε, ο θεός να τα κάνει, με δημοσιογραφικά θεωρεία.

Βρισκόμαστε στα τέλη Νοεμβρίου 1987. Η ΠΑΕ Ολυμπιακός, πριν μια εβδομάδα, είχε περάσει από τα χέρια του Σταύρου Νταϊφά σ’ αυτά του Γιώργου Κοσκωτά. Ο νέος ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού, μαζί με τον αδερφό του Σταύρο, σαρώνουν τα πάντα και αγοράζουν τον ένα μετά τον άλλο τους ποδοσφαιριστές. Ομάδα, όμως, δεν υπάρχει για να λέμε την πάσα αλήθεια και αποδείχθηκε πως ούτε με τα λεφτά φτιάχνεις ομάδα, όσα κι αν διαθέσεις, είτε είναι, είτε δεν είναι δικά σου τα χρήματα…

Το «ΦΩΣ» γράφει πως «ο Κοσκωτάς ετοιμάζει τον Ολυμπιακό του 2000» αδιαφορώντας ακόμη και για το γεγονός, ότι μετά το τέλος της 9ης αγωνιστικής η ομάδα έχει μόλις 5 βαθμούς, είναι χωρίς νίκη και μαζί με Παναχαϊκή και Διαγόρα ισοβαθμεί στην τελευταία θέση του βαθμολογικού πίνακα! Ο Ολυμπιακός, μια εβδομάδα πριν από τη βαριά ήττα από τον ΠΑΟΚ στις Σέρρες, γνωρίζει την ήττα 2-1 από τον Ηρακλή του Χατζηπαναγή, του Κωφίδη και του… Αλέφαντου στο ΟΑΚΑ. Όμως, οι αδερφοί Κοσκωτά συνεχίζουν το… βιολί τους. Στο περιθώριο εκείνης της αναμέτρησης με τον Ολυμπιακό έκλεισε αντί 55 εκατομμυρίων δραχμών το Μουστακίδη από τη Δόξα Δράμας, τον Κριεζή από την Ξάνθη, τον Πλίτση από τη Λάρισα, ενώ είχε ήδη συμφωνήσει με Νεντίδη και Τσαλουχίδη: 5 μεταγραφές σε 10 μέρες! Ακολούθησε, αντί 120 εκατομμυρίων δραχμών ο Κωφίδης, ενώ το απίστευτο είναι πως μέχρι και ο Χάρης Σαββίδης «έψησε», μετά την εξάρα των Σερρών, τον Σταύρο Κοσκωτά και του πούλησε «πακέτο», αντί 80 εκατομμυρίων δραχμών, Λίμπρεχτς και Μπανιώτη!

Ο ΠΑΟΚ ήταν σε μια φάση αναδημιουργίας εξ ου και η συμφωνία του Χάρη Σαββίδη με τον Ολλανδό προπονητή, Τάις Λίμπρεχτς, ο οποίος είχε τη φήμη, ότι επενδύει στους μικρούς ποδοσφαιριστές και δεν διστάζει να τους ρίξει στο γήπεδο απέναντι σε οποιαδήποτε ομάδα. Οπερ και εγένετο. Ο Ολλανδός ρίχνει στο λασπωμένο τερέν των Σερρών παίκτες, που ούτε οι ΠΑΟΚτσήδες δεν είχαν ξαναδεί να αγωνίζονται! Λεοντιάδης (ντεμπούτο), Τσιπλάκης, Σερέτης παρατάσσονται μαζί με τους εμπειρότερους Σίγγα, Μπορμπόκη, Μπάνον, Γκιτσιούδη απέναντι στον Ολυμπιακό των 5-6 μεταγραφών, που την εποχή εκείνη είχαν δικαίωμα συμμετοχής με τη νέα ομάδας τους από την 1η Δεκεμβρίου.

Η παρουσία του Σταύρου Κοσκωτά μαζί με την ερυθρόλευκη αποστολή δεν ήταν αυτή που εξόργισε εκείνο το απόγευμα τους ΠΑΟΚτσήδες, όσο η εικόνα του Γιάννη Γούναρη στον πάγκο του Ολυμπιακού. Ο ξανθομάλλης πρώην διεθνής (και του ΠΑΟΚ) αμυντικός δεν είχε πάρει το χρίσμα του πρώτου προπονητή, ο Παύλος Γρηγοριάδης είναι αυτός που «στα χαρτιά» χρεώνεται την συντριβή, αλλά λίγες μήνες μετά θα αναλάμβανε την τεχνική ηγεσία των ερυθρόλευκων, αφού η συνεργασία με τον Τάις Λίμπρεχτς, που τον αγόρασε ο Κοσκωτάς από τον ΠΑΟΚ, κράτησε για μόλις οκτώ αγώνες και συνολικά 49 ημέρες!

Το τελετουργικό για τους εκστασιασμένους ΠΑΟΚτσήδες ολοκληρώθηκε με το άναμμα κεριών και αναπτήρων, αλλά και φωνάζοντας το δημοφιλές «έλεος, έλεος», πριν η ευρηματική ασπρόμαυρη κερκίδα αποφασίσει, μέσα στη βροχή μέσα στη βροχή και μετά το 5-1 από τον Στέφανο Μπορμπόκη, να φωνάζει διαρκώς ως το τέλος: «εκατό εκατό κατοστάρα εκατό, κατοστάρα εκατό»!

Στο «τρίτο ημίχρονο» ο Τάις Λίμπρεχτς ρίχνει τα καρφιά του για τον Κοσκωτά: «Οι ομάδες δεν αγοράζονται, γίνονται με δουλειά και με νέα παιδιά, όπως κάνουμε τώρα εμείς στον ΠΑΟΚ». Λόγια του… αέρα! Λίγες μέρες αργότερα θα κατηφορίσει από τη Θεσσαλονίκη στον Πειραιά για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού.

1992: «ΕΑΛΩ» Η ΤΟΥΜΠΑ

Σε μια πολύ περίεργη συγκυρία ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός ήρθαν αντιμέτωποι τρεις φορές μέσα σε διάστημα μιας εβδομάδας. Ανάμεσα στους διπλούς τελικούς του κυπέλλου υπήρχε και ο αγώνας πρωταθλήματος στην Τούμπα. Μέσα σε επτά ημέρες οι ερυθρόλευκοι πέτυχαν δύο άθλους: στέφθηκαν κυπελλούχοι Ελλάδας και έσπασαν την παράδοση που τους ήθελε «να χάνουν απ’ τα Τέμπη» επί 23 ολόκληρά χρόνια κόντρα στον ΠΑΟΚ!

Πριν από τον αγώνα πρωταθλήματος, με τον ΠΑΟΚ του Θωμά Βουλινού να βρίσκεται στα… πρόθυρα του «εμφύλιου πολέμου» με τους σκληροπυρηνικούς της Θύρας 4, έγινε στην Τούμπα ο πρώτος τελικός του κυπέλλου. Η ατμόσφαιρα «μυρίζει μπαρούτι» στις κερκίδες και με το που εμφανίστηκαν (κάπου κοντά στο 40ο λεπτό!) οι περίπου 1.500 οπαδοί του Ολυμπιακού έγινε ο κακός χαμός. Οι ρίψεις αντικειμένων και οι μάχες «σώμα με σώμα» των ΠΑΟΚτσήδων με τις δυνάμεις των ΜΑΤ οδηγούν πέντε αστυνομικούς στο 424 στρατιωτικό νοσοκομείο και πέντε οπαδού του ΠΑΟΚ στον εισαγγελέα.

Ο Ολυμπιακός του Ολεγκ Μπλαχίν είχε δείξει από τον πρώτο τελικό, ότι «έχει πάρει τον αέρα» του ΠΑΟΚ, που είχε ως υπηρεσιακό προπονητή τον Γιάννη Γούναρη. Μέσα σε τέσσερις ημέρες υπήρχε το ματς του πρωταθλήματος και ακολουθούσε ο δεύτερος τελικός στο Φάληρο. Στον αγώνα της 24ης Μαΐου 1992 ελάχιστοι φίλοι του «Δικεφάλου» θα βρεθούν στο γήπεδο, ενώ περίπου 100 φίλοι των «ερυθρόλευκων» ήταν παρόντες στο ιστορικό –για λόγους παράδοσης- ματς.

Στο ασπρόμαυρο στρατόπεδο, μετά τον τελικό του κυπέλλου, είχαν «αρχίσει τα όργανα» με αποκορύφωμα την «ανταρσία» βασικών ποδοσφαιριστών στο ημίχρονο του αγώνα πρωταθλήματος! Ο Μπλαχίν κοιτάζοντας τον δεύτερο τελικό αφήνει βασικότατους ποδοσφαιριστές (Τσαλουχίδης, Προτάσοφ, Τσιαντάκης, Λιτόφτσενκο) εκτός ενδεκάδας, με τους ερυθρόλευκους να προηγούνται στο 42ο λεπτό με την απευθείας εκτέλεση του Ηλία Σαββίδη.

Η κερκίδα των λιγοστών ΠΑΟΚτσήδων χρέωσε ως υπεύθυνο για εκείνο το γκολ τον Τόντσι Γκάμπριτς, με τον Κροάτη τερματοφύλακα να ζητάει στον ημίχρονο την αντικατάστασή του από τον Γούναρη επικαλούμενος «ψυχολογικό πρόβλημα», ενώ ο ίδιος ο προπονητής του ΠΑΟΚ αποκάλυψε, ότι «τέσσερις παίκτες ζήτησαν αλλαγή, επικαλούμενοι τραυματισμούς...

Ο Γκάμπριτς, πάντως, δεν αντικαταστάθηκε από τον προπονητή του, μόνον ο Μήτογλου πέρασε στη θέση του Αλεξίου με την έναρξη του δευτέρου μέρους, ενώ οκτώ λεπτά μετά ο Γιώργος Βαϊτσης σφράγισε ουσιαστικά τη νίκη για τους «ερυθρόλευκους», καθώς ούτε το γκολ του Κώστα Λαγωνίδη στο 75ο λεπτό άλλαξε και πολλά…

Υστερα από 23 χρόνια, παρά τέσσερις μήνες, δεκαεννιά ήττες και δύο ισοπαλίες, ο Ολυμπιακός έφευγε και πάλι νικητής από την Τούμπα!

​

1998: «ΣΦΥΡΑ ΤΟ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ…»

Στην μακρόχρονη ιστορία των ντέρμπι, ΠΑΟΚ – Ολυμπιακού, έχουν συμβεί τα πάντα. Κι όταν λέμε τα πάντα το εννοούμε. Μέχρι και ματς που δεν τελείωσε ποτέ! Ένα ντέρμπι που στα χαρτιά ολοκληρώθηκε στο 82ο λεπτό, και έμεινε στην ιστορία για την αλήστου μνήμης ατάκα του παρατηρητή της ΕΠΑΕ, Λευτέρη Γενεράλη προς τον Γιάννη Παπαπέτρου να περνάει μέσα από τα μικρόφωνα της ΕΤ1 και να ακούγεται να λέει: «σφύρα το να φύγουμε».

Ολα έγιναν μέσα ένα δίλεπτο. Από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός προηγήθηκε με 2-1 μέσα στην Τούμπα (81'), με… παραμυθένιο πέναλτι, όπως έλεγαν οι ΠΑΟΚτσήδες, ώς την ώρα που ο «Δικέφαλος» ισοφάρισε (83') και το δικό του γκολ ακυρώθηκε σαν χέρι του σκόρερ, του Μίρκο Τάκολα. Ακόμη και σήμερα ο Iταλός επιμένει να μην αποκαλύπτει δημόσια τι ακριβώς είχε γίνει στη φάση που οδήγησε στη… πρόωρη λήξη του αγώνα και στον ξυλοδαρμό του βοηθού Νίκου Φεσόπουλου. Ο οποίος, παρεμπιπτόντως, δεν ήταν αυτός που ακύρωσε το γκολ, αλλά την «πλήρωσε» από τους εξαγριωμένους ΠΑΟΚτσήδες για τη φάση του πέναλτι, που κέρδισε ο Γκόγκιτς από τον Κατσαμπή. Ήταν μια περίπτωση στην οποία οι οπαδοί του ΠΑΟΚ δεν ξέρουν με ποιον να τα βάλουν: Με το διαιτητή που σφύριξε το πέναλτι ή με το βοηθό του, που κατάπιε το οφσάιντ;

Με το που ο δεύτερος βοηθός Βλάχος σήκωσε τη σημαία για χέρι του Τάκολα έγινε ο κακός χαμός. Ο Τουρσουνίδης έτρεξε στον Βλάχο, έβγαλε τη φανέλα του και του είπε: «Θα την ζητήσεις αμέσως μετά, αλλά πάρ' την από τώρα». Κομφούζιο. Οι διαιτητές «συνεδρίαζαν» στο κέντρο του γηπέδου. Η αστυνομία προσπαθούσε να κρατήσει τον κόσμο μακριά, ενώ το διαιτητικό τρίο συνεδρίαζε στο κέντρο του γηπέδου. Με το που πλησίασαν στην καταπακτή δέχθηκαν βροχή αντικειμένων, ενώ κάποιοι τους πρόλαβαν και τους υποδέχθηκαν με… κλωτσιές πριν τα αποδυτήρια. Ο πρώτος βοηθός, Φεσόπουλος, εξαιτίας και των πολλών παραπανίσιων

κιλών, έλεγαν στον ΠΑΟΚ δεν πρόλαβε να μπει στα αποδυτήρια και κατέληξε στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ!

Ο επίσημος ΠΑΟΚ αντέδρασε και ζήτησε λεπτομερή ιατρικό έλεγχο του βοηθού, καθώς υπήρχαν υποψίες ότι προσποιούταν τον τραυματία για να αποφύγει τα χειρότερα. Το πανεπιστημιακό νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ δηλώνει ότι ήταν απόλυτα υγιής και εκεί πάνω πάτησε αρχικά ο ΠΑΟΚ ζητώντας αρχικά να επαναληφθεί ο αγώνας ή να παιχτούν τα 10 τελευταία λεπτά μαζί με τις καθυστερήσεις.

Το ίδιο βράδυ συνεδριάζουν από κοινού Μπατατούδης, Καλύβας, Κατσαρής, χωρίς να αλλάξει κάτι. Ο Παπαπέτρου δήλωσε ότι διέκοψε προσωρινά τον αγώνα για ν' αποκατασταθεί η τάξη στον αγωνιστικό χώρο, αλλά αναγκάστηκε να τον διακόψει οριστικά, επειδή ο πρώτος του βοηθός παραπονέθηκε ότι ζαλιζόταν ύστερα από επίθεση που δέχτηκε στην είσοδο των αποδυτηρίων.

Η Θεσσαλονίκη μοιάζει με ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί. Οι δύο διαιτητές φυγαδεύονται από την Τούμπα, ενώ έχει πέσει το μαύρο σκοτάδι και π Φεσόπουλος πήγε με αστυνομική συνοδεία από το νοσοκομείο απευθείας στο αεροδρόμιο Μακεδονία και... κατηφόρισε στην Αθήνα. Ο Παπαπέτρου, όπως δήλωσε ο Αθηναίος παρατηρητής Φιλιππόπουλος, εφάρμοσε τον κανονισμό, τον ΚΑΠ, παρ' ότι ο αναπληρωτής διαιτητής δήλωσε πρόθυμος να αντικαταστήσει τον «τραυματία» επόπτη.

Ο ΠΑΟΚ «πλήρωσε» εκείνα τα επεισόδια με αφαίρεση τριών βαθμών και ποινή τριών αγωνιστικών στο γήπεδο της Τούμπας.