Τα “Golden Boys” που δε... μεγάλωσαν

Άντερσον

Μόλις στα 18 του έκανε το υπερατλαντικό ταξίδι, προκειμένου να αγωνιστεί στην Πόρτο. Μόλις μία σεζόν με τους «δράκους» ήταν αρκετή για να μπει στα ραντάρ του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον και να τον αποκτήσει η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 2007. Στην πρώτη του σεζόν στο Ολντ Τράφορντ, ο Βραζιλιάνος χαφ είχε μεγάλη συμμετοχή στην κατάκτηση του Champions League και της Premier League. Η συνέχεια δεν ήταν εξίσου εντυπωσιακή, όμως ο ίδιος βρισκόταν στο rotation του Φέργκιουσον. Με την αποχώρηση του «τσιχλάκια» από το Ολντ Τραφορντ, στην ουσία τελείωσαν και τα... ψωμιά του Άντερσον στην ομάδα. Συνολικά έμεινε οκτώ χρόνια στο Μάντσεστερ, όμως ποτέ δεν εξελίχθηκε στον παίκτη, που το 2008 κατέκτησε το Golden Boy Award και θεωρείτο ως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής στην Ευρώπη κάτω των 21 ετών.

Αλεσάντρ Πάτο

Δεν είχε κλείσει καν τα 18 του χρόνια, το καλοκαίρι του 2007, όταν η Μίλαν τον απέκτησε από την Ιντερνασιονάλ. Ο Πάτο θεωρήθηκε τότε το “next big thing” του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου, με τον ίδιο να αφήνει μεγάλες υποσχέσεις στο ξεκίνημά του στους «ροσονέρι». O Βραζιλιάνος φορ κατέκτησε το Golden Boy Award για το 2009, ενώ την ίδια χρονιά αναδείχθηκε καλύτερος νέος ποδοσφαιριστής στη Serie A. Ωστόσο, τα προβλήματα τραυματισμών που αντιμετώπισε στη συνέχεια δεν του επέτρεψαν να συνεχίσει με τους ίδιους ρυθμούς. Έμεινε για μεγάλα διαστήματα εκτός αγωνιστικών χώρων, με αποτέλεσμα το 2013 να επιστρέψει στην πατρίδα του. Παρά τις προσπάθειες να επανέλθει στο υψηλότερο επίπεδο, ο Πάτο δεν ήταν ποτέ ξανά ο ίδιος παίκτης που ήταν στα 20 του χρόνια.

Μάριο Μπαλοτέλι

Σχεδόν όλος ο ποδοσφαιρικός πλανήτης παραδέχεται πως ο κύριος λόγος που δεν έκανε τεράστια καριέρα ο Ιταλός επιθετικός ήταν ο αλλοπρόσαλλος χαρακτήρας του και όχι η έλλειψη ταλέντου. Παρά το γεγονός ότι αγωνίστηκε σε κάποια από τα κορυφαία κλαμπ της Ευρώπης, ο Μπαλοτέλι επέδειξε αυτοκαταστροφικές τάσεις. Το 2010, στα 20 του χρόνια, κατέκτησε το Champions League με την Ίντερ, το ίδιο καλοκαίρι πήρε μεταγραφή για τη Μάντσεστερ Σίτι και στη συνέχεια έκανε δικό του το Golden Boy Award. Μέχρι και σήμερα, που αγωνίζεται στην Τουρκία, το σκηνικό είναι το ίδιο για τον «τρελο-Μάριο». Μπορεί να κάνει απίθανα πράγματα εντός γηπέδου (π.χ. οδήγησε σχεδόν μόνος του την Ιταλία στον τελικό του Euro 2012), όμως εξωαγωνιστικά εμπλέκεται σε καβγάδες και δημιουργεί εντάσεις στα αποδυτήρια με τους προπονητές και τους συμπαίκτες του.

Άντονι Μαρσιάλ

Η σεζόν 2014-15 με τη φανέλα της Μονακό κυριολεκτικά «εκτόξευσε» το Γάλλο φορ. Οι εμφανίσεις του στο πριγκιπάτο έκαναν μεγάλο ντόρο στην Ευρώπη, όμως ακόμα μεγαλύτερο έκανε μεταγραφή του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το καλοκαίρι του 2015. Κι αυτό γιατί το κόστος της έφτασε τα 60 εκατομμύρια ευρώ, σε ένα ποσό που ήταν το μεγαλύτερο που είχε δοθεί για παίκτη κάτω των 20 ετών. Ο Μαρσιάλ έκανε δικό του μετά από λίγους μήνες το Golden Boy Award, όμως η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Μέχρι σήμερα παραμένει στο Ολντ Τράφορντ, όμως σε καμία περίπτωση δεν κατάφερε να γίνει ηγέτης της Γιουνάιτεντ. Καλύτερη του σεζόν ήταν το 2019-20, ενώ φέτος μετρά ελάχιστες εμφανίσεις, όσο ήταν ο Σόλσκιερ στον πάγκο.

Ρενάτο Σάντσες

Ονειρεμένο ήταν το 2016 για τον Πορτογάλο μέσο. Συγκεκριμένα, από τα τέλη του 2015 άρχισε να καθιερώνεται στην αρχική ενδεκάδα της Μπενφίκα, στην παρθενική του σεζόν στην πρώτη ομάδα του συλλόγου. Το Μάρτιο κλήθηκε για πρώτη φορά στην εθνική Πορτογαλίας, το Μάιο πήρε μεταγραφή για την Μπάγερν Μονάχου και τον Ιούλιο κατέκτησε το Euro στα γήπεδα της Γαλλίας. Και όλα αυτά σε ηλικία μόλις 19 ετών. Εκτός από κορυφαίος νέος παίκτης του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, ο Ρενάτο Σάντσες κατέκτησε λίγο αργότερα το Golden Boy Award. Τα πάντα συνηγορούσαν σε μία λαμπρή καριέρα, όμως κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα. Ο Πορτογάλος χαφ παραχωρήθηκε δανεικός στη Σουόνσι το 2017, ενώ από το 2019 μέχρι σήμερα αγωνίζεται στη γαλλική Λιλ. Τουλάχιστον, παραμένει στις επιλογές του Φερνάντο Σάντος στην εθνική Πορτογαλίας.