Τζάκα: Ο αφανής ήρωας πίσω από την επιτυχία της Λεβερκούζεν

• Το τέλος ενός δύσκολου κύκλου
• Μια νέα αρχή
• Ένα (ακόμα) τρομερό δίδυμο

To φετινό success story της Λεβερκούζεν, έχει μαγέψει την ποδοσφαιρική Ευρώπη. Μια ομάδα που εδώ και χρόνια βρίσκοταν ναι μεν σχετικά κοντά στην κορυφή, αλλά της έλειπε... αυτό το κάτι για να κάνει τη διαφορά. Αυτό το κάτι μπορεί να μην ήταν (μόνο) ο Γκράνιτ Τζάκα, ο οποίος ταίριαξε αμέσως στη νέα του ομάδα. Κάτι που τα τελευταία χρόνια έμοιαζε σχεδόν αδύνατο, για έναν... outsider σαν τον Έλβετο.

Το τέλος ενός δύσκολου κύκλου

Μόλις λίγους μήνες νωρίτερα, ο Τζάκα είδε το κεφάλαιο του στη Άρσεναλ να ολοκληρώνεται. Τα τελευταία 7 χρόνια στο Λονδίνο δεν μπορούν να χαρακτηριστούν κάτι λιγότερο από ταραχώδη για τον ίδιο, καθώς είχαν κυριολεκτικά... τα πάντα. Από κορυφές όπως οι κατακτήσεις κυπέλλων, μέχρι πολύ δύσκολες καταστάσεις, όπως η καθαίρεση της αρχηγίας και η περιθωριοποίηση του από τους φίλους των κανονιέρηδων.

Από την πρώτη του μέρα στα αγγλικά γήπεδα, ο Γκράνιτ είχε πολύ δύσκολο έργο. Έχοντας γίνει η τρίτη ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του συλλόγου το καλοκαίρι του 2016, έπρεπε από πολύ νωρίς να τραβήξει κουπί για την ομάδα του. Με τον Μίκελ Αρτέτα να έχει μόλις αποσυρθεί από την ενεργό δράση, η Άρσεναλ έψαχνε την «μηχανή» της στη μεσαία γραμμή.

Η μεταγραφή αυτή ήρθε μετά από μερικές εξαιρετικές σεζόν στη Γερμανία, κάτω από τη στέγη της Γκλάντμπαχ. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, ο Λουσιέν Φαβρ τον εμπιστεύθηκε αρκετές φορές να φορέσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Σε μια εξαιρετικά ταλαντούχα και overachieving ομάδα, ο Τζάκα είχε τον ρόλο ενός εκ των ηγετών, λόγω του δυναμικού και αποφασιστικού χαρακτήρα του. Ένα στοιχείο ωστόσο, που αρκετές φορές θα γύριζε μπούμερανγκ στον ίδιο.

Αυτός ο δυναμισμός του, σε συνδυασμό με την ταχύτητα που δεν διέθετε, αλλά και τακτικές που δεν ταίριαζαν στο ποδοσφαιρικό στυλ του, αποτυπώνονται στις 76 κίτρινες και 5 απευθείας κόκκινες κάρτες που αντίκρισε ως μέλος της Άρσεναλ, σε κάτι λιγότερο από 300 συμμετοχές. Με μοναδική εξαίρεση ίσως την τελευταία του σεζόν στα κόκκινα, οι υπόλοιπες χρονιές του στο Λονδίνο ακροβατούσαν σε εξαιρετικές, αλλά και εφιαλτικές εμφανίσεις.

Αποκορύφωμα φυσικά αποτέλεσε το περιστατικό της 27ης Οκτωβρίου, πίσω στο 2019. Η Άρσεναλ έχει χάσει προβάδισμα δύο τερμάτων κόντρα στην Κρίσταλ Πάλας και ο Τζάκα βγαίνει ως αλλαγή, με το Έμιρειτς να τον αποδοκιμάζει. Ο ίδιος απαντάει σε εξίσου έντονο ύφος, πριν πετάξει τη φανέλα του και φύγει για τα αποδυτήρια. Μόλις έναν μήνα και κάτι ημέρες μετά τον ορισμό του ως αρχηγός της ομάδας, καθαιρείται τον καθηκόντων του. Το γυαλί ανάμεσα σε αυτόν και τον κόσμο της ομάδας έχει ραγίσει. Και δεν πρόκειται ποτέ ξανά να αποκατασταθούν πλήρως οι σχέσεις του μαζί τους.

Μια νέα αρχή

Όπως προαναφέρθηκε, η περσινή σεζόν έφερε την «καμπή λύτρωσης» του Ελβετού. Όντας ένας από τους εμπειρότερους παίκτες στο νεανικό σύνολο του Αρτέτα και με νέο ρόλο στις τακτικές του, ο... Τζάκα 2.0 είχε φτάσει. Παρά την απώλεια του τίτλου στο φινάλε της σεζόν, οι βάσεις για την νέα Άρσεναλ είχαν μπει. Και το «αντίο» του με δύο γκολ κόντρα στη Γουλβς ήταν το ιδανικό, με τον κόσμο να αναγνωρίζει την προσφορά του και να τον αποθεώνει στο τελευταίο του ματς.

Παρά τη «λύτρωση» του τους τελευταίους μήνες, έχοντας πατήσει ήδη στα 30, ο Τζάκα ήταν η ηλικιακή «παραφωνία» των Λονδρέζων, με μια νέα αρχή να κρίνεται απαραίτητη. Λίγες εβδομάδες αργότερα, επισημοποιήθηκε η μετακόμιση του στη Λεβερκούζεν του φιλόδοξου Τσάμπι Αλόνσο. Ο νεαρός τεχνικός των Ασπιρίνων, στην πρώτη του γεμάτη σεζόν στη Ρηνανία, ήθελε να κάνει τον ιδανικό συνδυασμό εμπειρίας και νεανικού ταλέντου. Η χημεία όμως που θα έβρισκε με τον παρτενέρ του στα χαφ της Λεβερκούζεν, ήταν αδύνατο να την προβλέψει κανείς.

Ένα (ακόμα) τρομερό δίδυμο

Στη σπουδαία φετινή σεζόν που κάνει η ομάδα του Αλόνσο, τόσο σε πρωτάθλημα, κύπελλο και Europa League, υπάρχουν πολλοί ήρωες που μπορεί να διακρίνει κανείς. Από τους εξαιρετικούς Γκριμάλδο και Φρίμπονγκ στις θέσεις των χάφ μπακ, στον άριστο Μπονιφάς του πρώτου γύρου που σκόραρε ακατάπαυστα και τον μαεστρικό Βιρτς που «φωνάζει» στους μεγάλους της Ευρώπης για μεταγραφή.

Τα δύο κομβικά για τη Λεβερκούζεν πιόνια ωστόσο, βρίσκονται στον χώρο του κέντρου. Η ακούραστη μηχανή της είναι ο τρομερός Παλάσιος και ο εγκέφαλος της είναι φυσικά ο Τζάκα. Από τα πόδια του Ελβετού ξεκινάει σχεδόν κάθε ενέργεια της ομάδας. Με 92,4 πάσες κατά μ.ο ανά αγώνα και 91,6% σε ευστοχία, οι μόνοι παίκτες με τους οποίους μπορεί να συγκριθεί είναι ο Ρόδρι της Μάντσεστερ Σίτι και ο Φρένκι Ντε Γιονγκ της Μπαρτσελόνα. Παράλληλα, με περίπου 10,5 προωθητικές πάσες ανά 90', ο 31χρονος χαφ κατατάσσεται στους κορυφαίους της φετινής σεζόν σε ολόκληρη την Ευρώπη. Και όλα αυτά αγωνιζόμενος 2.304 λεπτά στην Bundesliga, ή αλλιώς το 99% των λεπτών που θα μπορούσε να αγωνιστεί.

Πως κατάφερε όμως ο Τσαμπί Αλόνσο να ξεκλειδώσει έτσι τον παίκτη του; Το 3-4-2-1 που εφαρμόζει ο Ισπανός, ταιριάζει γάντι στο στυλ του. Τις περισσότερες φορές που ο Τζάκα αγωνιζόταν με έναν παρτενέρ στον άξονα, οι αμυντικές αδυναμίες του ήταν το σημείο στο οποίο χτυπούσαν οι αντίπαλοι. Όμως με έναν άριστο ανασταλτικό μέσο, όπως ο Παλάσιος (3,15 τάκλιν, 1,6 κλεψίματα ανά 90') και έναν επιπλέον στόπερ στην πλάτη του, η δημιουργική ελευθερία του είναι σαφώς μεγαλύτερη.

Περίπου 2 μήνες πριν πέσει η αυλαία της σεζόν, η Λεβερκούζεν φουλάρει όχι μόνο για ένα εντυπωσιακό και σχεδόν σίγουρο νταμπλ, ούσα στο +10 από την Μπάγερν και στα ημιτελικά του Κυπέλλου (με δύο ομάδες από β' και μια από τη γ΄κατηγορία), αλλά βρίσκεται και στα προημιτελικά του Europa League. Μια εμβληματική σεζόν στη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου, ο οποίος τα τελευταία χρόνια είχε πάρει φθίνουσα πορεία. Ακριβώς όπως και ο Τζάκα.