Όταν ξύπνησαν Μαρτίνς και παίκτες, βρήκαν μπροστά τους το «κομάντο» της UEFA

Με έπιασα να σκέφτομαι στη διάρκεια του α΄ ημιχρόνου: Καλά που είναι όλοι αυτοί οι καλοί παίκτες που έχει ο Ολυμπιακός; Ο Ελ Αραμπί, ο Ονιεκούρου, ο Βάτσλικ, ο Παπασταθόπουλος, ο Εμβιλά, ο Τικίνιο, ο Φορτούνης, ο Μπουχαλάκης…

Τέλος πάντων, για να ξεκινήσω από τα βασικά: το αποτέλεσμα, το 1-1 με τη Λούντογκορετς, ήταν καλό για τον Ολυμπιακό, με βάση την εικόνα των δύο ομάδων και τον αριθμό καθαρών ευκαιριών που είχαν. Οι Βούλγαροι τραβούσαν τα μαλλιά τους στο τέλος του αγώνα, στα αποδυτήρια, πολύ απλά γιατί ήξεραν ότι θα μπορούσαν να είχαν πάρει την πρόκριση, έστω ένα τεράστιο προβάδισμα, από χθες. Θεωρούν ότι αδίκησαν τους εαυτούς τους με τις ευκαιρίες που έχασαν-αποκορύφωμα εκείνη στο 91’, που είναι από αυτές που λες δεν χάνονται.

Δικαιολογία υπάρχει για τον Ολυμπιακό, την ξέρουμε, αλλά δεν μπορεί να καλύψει τα πάντα: ναι, πάρα πολλοί παίκτες είχαν κι έχουν προβλήματα υγείας και τραυματισμών, με συνέπεια να μην είναι στα καλά τους η, και να μην παίζουν καν. Είδαμε και τον Ελ Αραμπί και τον Εμβιλά, που μπήκαν αλλαγή γρήγορα γρήγορα στο β΄ ημίχρονο, κάτω από τις δυνατότητες τους. Σημαντική δε, η απουσία του Μπουχαλάκη, αφού απόντος του Φορτούνη, η ομάδα δεν είναι καλή στη δημιουργία, βασιζόμενη μόνο στον 37χρονο Βαλμπουενά, που αντέχει σε ένα βαθμό. Λείπουν πολύ οι πάσες του Μπούχα, οι κάθετες, αλλά και οι αλλαγές στο παιχνίδι.

Από την άλλη, η δικαιολογία των προβλημάτων, δεν μπορεί να καλύψει όλο το φάσμα της εικόνας του Ολυμπιακού, που δεν είναι καλή, όπως δεν ήταν και στα παιχνίδια με μία σαφώς κατώτερη ομάδα, τη Νέφτσι, την οποία απέκλεισε με δύο οριακές νίκες (1-0). Φταίνε οι απουσίες που…

Ο Σεμέδο πάει δεύτερος πάνω στις φάσεις, κάνει πάσες σε αντιπάλους έξω από την περιοχή του Τζολάκη, δίνει φάουλ σε πλεονεκτικές θέσεις παίρνοντας κάρτες και αποτυγχάνει να κόψει μπαλιές στην πλάτη του;…

Ο Σισέ κάνει τρεις φορές λάθος χωρίς πίεση και όταν έρχεται η στιγμή να κόψει, το κάνει με φάουλ σε θέση γκολ (στο 0-1);…

Ο Λαλά δύο φορές διώχνει πάνω σε αντίπαλο και μπορεί την πρώτη να προλαβαίνει, αλλά τη δεύτερη βγαίνει «μάτι» με τον Τζολάκη ο Σωτηρίου;…

Ο Μπα απομακρύνει κι αυτός δύο φορές την μπάλα πάνω σε αντίπαλο και δεν μπορεί να βρει την μπάλα να διώξει σε μία εκτέλεση φάουλ;

Ο Ρέαμπτσιουκ, ο Λαλά κι ο Ανδρούτσος, δηλαδή τα τρία ακραία μπακ, είναι ζήτημα αν πέρασαν τρεις καλούτσικες σέντρες σε ολόκληρο το 90λεπτο (ο Όλεγκ καμία!);…

Ο Χασάν δύο φορές σε θέση γκολ στέλνει την μπάλα με το κεφάλι πάνω στον γκολκίπερ, άλλες δύο κόβεται γιατί καθυστερεί να πλασάρει ενώ βρίσκεται σε θέση γκολ και τέλος στέλνει την μπάλα στην εξέδρα στο 95’ στην τελευταία ευκαιρία της ομάδας;…

Μην κρυβόμαστε: ο Ολυμπιακός για 55 λεπτά δεν ήταν ομάδα για να φτάνει στα πλέι οφς του Τσάμπιονς Λιγκ. Είχε την καλή αντεπίθεση του Λαλά στο 3’ (με τη διπλή ευκαιρία Μασούρα και Χασάν) και έτερον ουδέν επιθετικά!!! «Ξύπνησε» μόνο μετά το 0-1, με τον αποκλεισμό πλέον να πλανάται πάνω από το Καραϊσκάκη, σε μία νύχτα με λιοπύρι που δεν έχει ξαναγίνει.

Όπως «ξύπνησε» και ο προπονητής του τότε. Κι άλλαξε επιτέλους ένα σύστημα (3-4-3) που είναι τόσο φανερό ότι δεν ξέρει να το παίζει και που με τα μπακ αυτά δεν μπορεί και να το παίζει, βγάζοντας τον Σισέ και περνώντας τον Αραμπί, σε 4-4-2 πιά. Από την ανάπαυλα είχε κάνει την πρώτη του παρέμβαση, με τον Εμβιλά αντί του Κουντέ, σε μία λανθασμένη κατά την γνώμη μου αλλαγή. Ο Σισέ έπρεπε να είχε βγει από το ημίχρονο, με τον Ολυμπιακό να δυναμώνει τη μεσαία του γραμμή, παίζοντας 4-3-3, με Εμβιλά, Κουντέ και Καμαρά…

Με τον Ολυμπιακό επιτέλους να ξυπνάει είδαμε ένα άλλο παιχνίδι ως το τέλος. Όχι ότι η ομάδα του Μαρτίνς έκανε σπουδαία πράγματα: μία ευκαιρία από στημένη φάση (κεφαλιά Χασάν), μία ευκαιρία του Μασούρα από καλή πάσα του Μαντί και το γκολ από την καραμπόλα με τον Αγκιμπού (μία πραγματικά καλή έμπνευση του Μαρτίνς, που τον προτίμησε από Βρουσάι και Ραντζέλοβιτς) να κάνει ό,τι δεν μπορούσαν οι πολύ πιο έμπειροι και ακριβοπληρωμένοι συμπαίκτες του.

Αν μη τι άλλο ο πρωταθλητής Ελλάδας μετά το 55’ πίεσε και «ζήτησε» φάσεις. Δίνοντας, όμως, παράλληλα, και χώρους στη Λούντογκορετς να απειλήσει. Τότε, τη μία φορά ήταν εκεί ο Μπα, να σώσει από το 0-2 στο σουτ του Σωτηρίου κι άλλες δύο φορές ήταν ο Τζολάκης, στη μία να διορθώνει με έξοχη εκτίναξη ένα δικό του λάθος (διώξιμο με στραβοκλοτσιά) και στη δεύτερη να έχει όλη την τύχη του κόσμου με το μέρος του, με την πολύ κακή επιλογή του στο 91’ να βγει τόσο μακριά από την εστία του (επανειλημμένως το κάνει το ίδιο λάθος), ενώ υπήρχαν στη φάση οι δύο στόπερ έστω έναντι του πιο γρήγορου Ντεσπόντοφ.

Ένας Τζολάκης που ήταν άλλος στο α΄ ημίχρονο (όταν έπιανε και τα οφσάιντ, κερδίζοντας και τον άλλο μοιραίο της Λούντογκορετς, τον Σωτηρίου, στο τετ α τετ) και άλλος στο β΄ ημίχρονο, με ευθύνη κατά την άποψη μου στο γκολ, το 0-1, αφού δεν ήταν κανένα άπιαστο σουτ το φάουλ.

Το κακό, ωστόσο, για τον Ολυμπιακό δεν ήταν μόνο ο κακός εαυτός του. Όταν «ξύπνησαν» ο προπονητής και οι παίκτες του, βρήκαν αντίπαλο το «κομάντο» της ΟΥΕΦΑ, τον Σκώτο διαιτητή Μάντεν, για τον οποίο είχα προϊδεάσει από το χθεσινό άρθρο μου, εκφράζοντας τους φόβους μου για τον ορισμό του, από την στιγμή που ο νικητής αυτού του ζευγαριού θα παίξει με το νικητή του ζευγαριού Μάλμε-Ρέιντζερς, άρα πιθανότατα με ομάδα της Σκωτίας…

Ο Μάντεν δεν ήξερε τι σφύριζε, από ένα σημείο και μετά, δίνοντας όλες τις φάσεις υπέρ της Λούντογκορετς, λες και αντίπαλος του Ολυμπιακού ήταν η…Μπαρτσελόνα κι ο διαιτητής έβλεπε μόνο την ομάδα θηρίο. Ούτε ένα σφύριγμα δεν υπήρξε για τον Ολυμπιακό!!! Ούτε καν πέναλτι στην αγκωνιά πάνω στον Χασάν, να γεμίζει αίμα το πρόσωπο του…Ούτε καν αποβολή του Βούλγαρου αρχηγού για το φάουλ-αίσχος πάνω στον Μαντί (παρεμπιπτόντως, η δική του άνοδος βοήθησε πολύ την ομάδα στο β΄ μέρος), σε μία απόφαση πρόκληση του διαιτητή, γιατί έγινε στο 93΄, άρα δεν θα επηρέαζε την εξέλιξη του ματς η κόκκινη, όπερ σημαίνει ότι ήθελε ο Μάντεν ακριβώς να μην χάσει τη ρεβάνς…Αφού δεν έδωσε αυτά ο τραγικός απεσταλμένος της UEFA, τι συζητάμε για την αποβολή του στόπερ της Λούντογκορετς στο 64’ στην αντεπίθεση του Ελ Αραμπί από την φοβερή πάσα του Μασούρα…Και για το τράβηγμα στον Χασάν στο 60’…

Ένα πραγματικά αίσχος της UEFA ο ορισμός του γελοίου διαιτητικά, όπως είδαμε και χθες, Μάντεν.

Άσχετο: Δεν προκύπτει από πλευράς Ολυμπιακού ότι ισχύουν οι πληροφορίες από την Τουρκία περί αναθέρμανσης του ενδιαφέροντος για τον Φεγκουλί. Αυτό που μπορώ εγώ να πω είναι ότι τον Τιάγκο Σίλβα ο Ολυμπιακός όντως θα τον δώσει στη Γκιμαράες, κρατώντας ποσοστό μεταπώλησης 50%. Μόνο που δεν πρέπει να βλέπουμε αυτή την κίνηση ως προεόρτιο μίας μεταγραφής του Έντουαρντς στους «ερυθρόλευκους», αφού οι Πορτογάλοι επιμένουν και τον κοστολογούν στα πέντε εκ. Ευρώ και τον Πέπε, για το 50% του…