H κατάντια της Μπαρτσελόνα και η ευκαιρία του Μέσι

• Λέο, να η ευκαιρία!

Υπήρξα αυτόπτης μάρτυρας της κορυφαίας (βάσει αποτελέσματος, όχι απόδοσης) στιγμής για την τριάδα «MSN» της Μπαρτσελόνα (Messi – Suarez – Neymar): Την κατάκτηση του Champions League, στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου κόντρα στην Γιουβέντους, τον Ιούνιο του 2015.

Έκτοτε, πέρασαν έξι χρόνια, αλλά για τους Μπλαουγκράνα μοιάζει σαν να έχει περάσει μισός… αιώνας, αφού σχεδόν τίποτα δεν θυμίζει την ομάδα που διέθετε εκείνη την τριάδα - τρόμος.

Το 2017, ο Νέι είπε «oui» στα πετροδόλαρα της Παρί Σεν Ζερμέν και την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια. Το περυσινό καλοκαίρι, οι Καταλανοί πέταξαν σαν στημένη λεμονόκουπα τον Λουίς Σουάρες, επειδή είχε μεγάλο συμβόλαιο (κάποιος του το έδωσε όμως). Αυτός, ο τελειωμένος, ως απάντηση οδήγησε την Ατλέτικο Μαδρίτης στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Και το κακό τρίτωσε, με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, πριν από λίγες εβδομάδες, όταν ο χρεοκοπημένος σύλλογος της Βαρκελώνης παραδέχθηκε την αδυναμία του να ανανεώσει το συμβόλαιο του Λιονέλ Μέσι και τον άφησε να πάει τσάμπα σε, θεωρητικά, έναν από τους μεγάλους αντιπάλους του στο Champions League (Παρί).

Θεωρητικά, βεβαίως, γιατί μετά και το νέο δωράκι στην Ατλέτικο με όνομα Αντουάν Γκριεζμάν, η τωρινή Μπαρτσελόνα όχι απλά ΔΕΝ είναι ομάδα επιπέδου Champions League αλλά, αν δεν ήταν απελπιστικά χαμηλό πλέον το επίπεδο της La Liga, θα είχα πολλές αμφιβολίες για το αν θα κατάφερνε να εξασφαλίσει θέση στην τετράδα που οδηγεί στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση!

Ένα αποκαρδιωτικό στοιχείο για να ενισχύσει αυτή την άποψη, αρκεί. Προ εξαετίας, η τριάδα της επίθεσης ήταν Νεϊμάρ, Σουάρες, Μέσι. Τώρα μια πιθανή τριάδα, ελλείψει του (ευπαθούς και γερασμένου) Σέρχιο Αγουέρο θα αποτελείται από τους Μπρέιθγουεϊτ, Ντε Γιονγκ, Ντεπάι! Στο Βιλαμπάχο γελάνε, στην Βαρκελώνη κλαίνε…

Η κατάντια της Μπαρτσελόνα, η οποία εξαιτίας της κακοδιαχείρισης της διοίκησης Μπαρτομέου χρωστάει πάνω από 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ, δεν έχει να κάνει μόνο με τα πρόσωπα.

Την τελευταία ημέρα των μεταγραφών, ο διευθυντής ποδοσφαίρου Ματέου Αλεμάιν καθόταν σε αναμμένα κάρβουνα για να ξεφορτωθεί τον Γκριεζμάν. Όχι μόνο επειδή ο Γάλλος δεν έχει δικαιολογήσει ούτε στο ελάχιστο τα 127 εκατομμύρια ευρώ που στοίχισε προ διετίας, αλλά γιατί ο σύλλογος «καιγόταν» να πετάξει, μετά το βαρύτατο συμβόλαιο του Μέσι, και αυτό του «Γκρίζι».

Όταν η επιστροφή του στην Ατλέτικο πήγε να χαλάσει, η κάμερα εντόπισε τον Αλεμάιν να πιάνει το κεφάλι του απελπισμένος και, όταν εντέλει έγινε, να χειροκροτεί ανακουφισμένος! Η κατάντια, όμως, δεν σταματάει εκεί.

Η συμφωνία των δύο ομάδων είναι για δανεισμό με υποχρεωτική οψιόν αγοράς ύψους… σαράντα εκατομμυρίων ευρώ. Το 1/3, δηλαδή, απ’ όσο στοίχισε στην Μπάρτσα ο Γκριεζμάν πριν από δύο χρόνια!

Ακόμα και με αυτά τα χάλια, πάντως, έχει (λίγους) λόγους να χαμογελάει η Μπάρτσα. Ο Ντεπάι δείχνει ικανός να την κρατήσει όρθια (όχι μόνος του βεβαίως), διαθέτει μια νεανική και ποιοτική μεσαία γραμμή (Πέδρι, Ντε Γιονγκ και ο μικρός Νίκο ως μελλοντικός «αντί – Μπουσκέτς») και, εφόσον επιστρέψει «κανονικός» ο Ανσού Φατί, ύστερα από σχεδόν έναν χρόνο εκτός (!), θα είναι ανταγωνιστική. Εντός συνόρων πάντα.

Παρεμπιπτόντως, μεγάλο θράσος και μεγάλη μαγκιά ταυτόχρονα του πιτσιρικά να πάρει την φανέλα με το «10» του Μέσι (την οποία… ντρίμπλαρε ο «πολύς» Φιλίπε Κοουτίνιο), αφού ο σύλλογος δεν είχε την ευθιξία να την αποσύρει. Αυτό, βεβαίως, το έκανε και σκεπτόμενος το εμπορικό κομμάτι για μελλοντικές μεταγραφές, αφού το «10» και τα «9» είναι τα πιο κλασικά και εμπορικά νούμερα.

Λέο, να η ευκαιρία!

Στην σκιά της παρωδίας που ακούει στο όνομα Μπαρτσελόνα (από κάθε άποψη), το πιο απολαυστικό μεταγραφικό παζάρι των τελευταίων ετών μας αφήνει πολλά ερωτηματικά για το τι θα δούμε από εδώ και πέρα στην σεζόν, αλλά και σημαντικά δεδομένα:

- Η Παρί Σεν Ζερμέν επέλεξε να… τρολάρει την Ρεάλ Μαδρίτης με τον Κιλιάν Μπαπέ, τον κράτησε και θα κάνει φουλ επίθεση προς το Champions League με μια ονειρική τριάδα (Μέσι – Μπαπέ – Νεϊμάρ), η οποία περιστοιχίζεται από ένα εξαιρετικό σύνολο, ακόμα πιο δυνατό με τον πλέον ανερχόμενο αριστερό μπακ στην Ευρώπη, τον Πορτογάλο Νούνο Μέντες. Αν δεν τον πάρει φέτος η Παρί, η οποία λογικά του χρόνου θα χάσει τσάμπα τον Μπαπέ, πιθανόν δεν θα το πάρει ΠΟΤΕ.

- Η Τσέλσι ήταν μια καλοκουρδισμένο μηχανή που κατέκτησε την κούπα με τα μεγάλα αυτιά και απέκτησε έναν σέντερ φορ παγκόσμιας κλάσης (Ρομελού Λουκάκου) που έχει χίλιους και έναν τρόπους για να σκοράρει, αλλά και για να σερβίρει γκολ στους συμπαίκτες του. Η κύρια αντίζηλος της Παρί, αλλά και το φαβορί στην Premier League, έστω και αν δεν πήρε τον Ζιλ Κουντέ για να «δέσει» οριστικά το κέντρο της άμυνάς της.

- Η Γιουβέντους έμεινε «ορφανή» από τον Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Μουαζέ Κεν θα της δώσει γκολ, αλλά δεν είναι «CR7». Δύσκολη η αποστολή του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι, για μια ομάδα που δείχνει να ζορίζεται ήδη στο πρωτάθλημα, πόσω μάλλον στο Champions League.

- Η Μάντσεστερ Σίτι δεν κατάφερε να πάρει «αντί – Αγουέρο», πάλεψε αλλά δεν έκανε δικό της Χάρι Κέιν ή Κριστιάνο Ρονάλντο και, αναμφίβολα, της λείπει ένα σημείο αναφοράς στο σκοράρισμα. Διαθέτει λύσεις σε όλες τις άλλες θέσεις, ο Τζακ Γκρίλις μπορεί να της δώσει πολλά σε δημιουργία – εκτέλεση, αλλά δεν ξέρω αν θα είναι αρκετά.

- Η Μπάγερν Μονάχου έκανε μια πολύ ποιοτική πρόσθεση στην μεσαία γραμμή με τον Μάρτσελ Ζάμπιτσερ και, παρ’ ότι «ψάχνεται» ακόμα με τον νέο προπονητή (Γιούλιαν Νάγκελσμαν), θα… κανονίσει εκείνη πότε θα κατακτήσει το πρωτάθλημα στην Γερμανία και θα είναι φουλ ανταγωνιστική στην Ευρώπη. Ας είναι καλά ο Πολωνός κύριος με το «9».

- Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δείχνει γεμάτη παντού. Και, με το κερασάκι του Κριστιάνο Ρονάλντο, δεν δικαιούται να μην παλέψει μέχρι τέλους για το πρωτάθλημα, αλλά και για μια καλή πορεία στο Champions League, μετά από χρόνια. Έχει πολλές και ποιοτικές λύσεις.

- Η Ρεάλ Μαδρίτης δεν πήρε τον Κιλιάν Μπαπέ, αλλά πιθανόν να το κάνει τσάμπα (!) το επόμενο καλοκαίρι. Στο μεταξύ, επένδυσε σε παρόν και μέλλον με τον 18χρονο Εντουάρντο Καμαβινγκά, παιδί – θαύμα με προοπτική να διαδεχθεί τους συγκλονιστικούς Λούκα Μόντριτς – Τόνι Κρόος στην μεσαία γραμμή. Και, επειδή είναι Ρεάλ, δεν την αποκλείω ακόμα και από την διεκδίκηση της κούπας που έχει κατακτήσει 13 φορές.

- Η Λίβερπουλ επέλεξε να ποντάρει στο υλικό που ήδη διέθετε, φρόντισε να πάρει μια πολύ καλή λύση στα μετόπισθεν (Ιμπραΐμα Κονατέ) και, εφόσον δεν έχει τις περυσινές αναποδιές, μπορεί με την απαιτούμενη φρεσκάδα να φωνάξει «παρών» σε όλα τα μέτωπα.

- Η Ίντερ έχασε τον παίκτη – σημείο αναφοράς του περυσινού Σκουντέτο (Ρομελού Λουκάκου), αλλά με Έντιν Τζέκο – Χοακίν Κορέα μπορεί να «καλύψει» το κενό του Βέλγου, ο Ντάμφρις είναι μπακ επιπέδου Χακίμι και ο Τσαλχάνογλου βελτιώνει την δημιουργική ποιότητα της ομάδας – φαβορί για την Serie A, χωρίς όμως πολλές πιθανότητες για μεγάλη πορεία στο Champions League.

- Η Ατλέτικο Μαδρίτης, τέλος, έχασε τον Σαούλ, τον οποίο όμως δεν υπολόγιζε ιδιαιτέρως ο Ντιέγκο Σιμεόνε, έφτιαξε μια απίστευτα γεμάτη επιθετική γραμμή με Αντουάν Γκριεζμάν – Ματέους Κούνια και, με τον Ροντρίγκο Ντε Πάουλ στα χαφ, είναι και πάλι το φαβορί για την La Liga, αλλά ικανή να προχωρήσει μακριά και στην Ευρώπη.