Είναι τόσο μεγάλοι παίκτες ο Αθανασιάδης και ο Κολοβός;

Είναι ο Γιώργος Αθανασιάδης ο καλύτερος Έλληνας τερματοφύλακας και δεν το είχαμε καταλάβει; Είναι ο Δημήτρης Κολοβός τέτοιο δεκάρι και δεν τον εκτιμήσαμε στην Ελλάδα; Έχει τρία χέρια ο Έλληνας τερματοφύλακας της Σέριφ και δεν μπορεί να τον νικήσει ολόκληρη Ρεάλ; Μήπως όλο αυτό που συνέβη είναι υπερβολικό ή μήπως δεν ξέρουμε τι να κάνουμε με τους Ελληνες παίκτες στο ελληνικό ποδόσφαιρο;

Αυτά είναι μερικά μόνο, από τα απλά ερωτήματα που προκύπτουν από χθες το βράδυ μετά τον απόλυτο θρίαμβο, πρώτα του ποδοσφαίρου και μετά της Σέριφ στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης. Διότι στη Μαδρίτη η Σέριφ, πρώτα δόξασε το ποδόσφαιρο και μετά την Σέριφ, την Μολδαβία, τον Αθανασιάδη και όποιον άλλον. Λίγους μήνες μετά τη φράση του δύσμοιρου του Φλορεντίνο Πέρεθ «Τι να τα κάνει ο κόσμος και η διοργάνωση, τα Ρεάλ – Σέριφ, δεν έχουν κανένα νόημα και κανείς δεν θέλει να τα βλέπει, δεν είναι Τσάμπιονς Λιγκ αυτό, πάμε να φτιάξουμε την European Super League…», έρχεται μία ομάδα από την Μολδαβία, η οποία είναι ιδιοκτησία μίας εταιρείας σεκιούριτι και κερδίζει την Ρεάλ στο «Μπερναμπέου», στη μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ, δείχνοντας στον Πέρεθ και στον κάθε Πέρεθ τι ακριβώς είναι το ποδόσφαιρο.

Επιστρέφοντας στα αρχικά ερωτήματα τώρα και στα δύο δικά μας παιδιά, η απάντηση στα μάτια μου είναι πάντα το ίδιο εύκολη. Τον Ελληνα ποδοσφαιριστή το ελληνικό ποδόσφαιρο και οι ελληνικοί σύλλογοι σε γενικές γραμμές δεν τον εμπιστεύονται και δεν του δείχνουν τον απαιτούμενο σεβασμό. Όχι δεν είναι ο Αθανασιάδης ο καλύτερος Ελληνας τερματοφύλακας, αλλά η ΑΕΚ δεν του έδειξε ποτέ σεβασμό επειδή ήταν Ελληνας. Είναι κλισέ, αλλά είναι απολύτως αληθές. Αν τον έλεγαν Αθανασίεβιτς και είχε έρθει με μεταγραφή στην ΑΕΚ, θα είχε καθιερωθεί ως βασικός τερματοφύλακας της. Δεν ξέρω αν θα έκανε την σπουδαία καριέρα, δεν ξέρω αν θα έπαιζε χρόνια βασικός σε αυτήν, δεν ξέρω αν θα έφτανε στην Εθνική Ελλάδας, αλλά πάντως θα είχε στηριχτεί. Και το παράδειγμα της ΑΕΚ είναι τυχαίο. Το ίδιο ισχύει για τον Κολοβό και τον Παναθηναϊκό. Αν είχε πάει με μεταγραφή, αν είχε στηριχτεί, αν έπαιζε στη θέση του, πίσω από τον φορ για 10 συνεχόμενα ματς, δεν ξέρω τι θα είχε καταφέρει, αλλά για παράδειγμα δεν πιστεύω ότι θα τα είχε πάει χειρότερα από τον Βιγιαφάνιες που έχει κοστίσει στον Παναθηναϊκό τα πενταπλάσια χρήματα.

Ο Αθανασιάδης και ο Κολοβός δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από έναν ακόμη Γιακουμάκη, από έναν ακόμη Τσιμίκα, ο οποίος αν δεν είχε επιμείνει να πάει δανεικός στην Ολλανδία και εκεί να βγάλει μάτια, μάλλον δεν θα είχε παίξει ποτέ στον Ολυμπιακό και την Λίβερπουλ και τώρα θα ήταν ένας απλά καλός παίκτης του ΠΑΣ ή της Λαμίας. Κάθε φορά που ρωτάω τον Κολοβό, γιατί έβγαλες μάτια στον Πανιώνιο, στην Ομόνοια, στην Σέριφ και όχι στον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό, μου απαντάει. «Το έχω πει πολλές φορές, είναι η εμπιστοσύνη που μου δείχνουν και η θέση που παίζω, εγώ είμαι παίκτης του άξονα, δεν είμαι εξτρέμ…». Ένα παιδί που σε δύο συνεχόμενες σεζόν στον Πανιώνιο παίζοντας ως μεσοεπιθετικός έβαλε 18 γκολ σε 60 ματς πρωταθλήματος πώς γίνεται να μην παίρνει καμία ευκαιρία στον Ολυμπιακό;

Αλλά εδώ, δεν είναι μόνο θέμα ομάδας, είναι και κοινού. Πρώτα και πάνω από όλα το ελληνικό κοινό δεν θέλει, χωρίς να μπορώ να το εξηγήσω, τον Ελληνα παίκτη. Ο Μασούρας και ο Μπουχαλάκης είναι οι δύο πρώτοι παίκτες που θα ακούσεις ότι πρέπει να βγουν από την ενδεκάδα του Ολυμπιακού, αν κάνεις γκάλοπ; Ο Μασούρας και ο Μπουχαλάκης; Ο Πέλκας έπρεπε να φύγει κακήν κακώς από τον ΠΑΟΚ ως φταίχτης, ο Μπακασέτας έκανε και δεν έκανε στην ΑΕΚ και τελικά έφυγε και ο Μάνταλος φταίει πάντα για όλα, όταν φυσικά δεν φταίει ο Μπακάκης.

Είναι μία νοοτροπία, μία κουλτούρα υποτίμησης του Ελληνα ποδοσφαιριστή που έχει τη ρίζα της πολλά χρόνια πίσω και η οποία δυστυχώς δεν αλλάζει. Και το αστείο της υπόθεσης είναι ότι οι ελληνικές ομάδες παραχωρούν με σοβαρά ποσά, σχεδόν αποκλειστικά Ελληνες ποδοσφαιριστές, και τις καλύτερες τους σεζόν στην Ευρώπη, διαχρονικά τις έχουν, μόνο όταν υπάρχουν αρκετοί Ελληνες παίκτες στην ενδεκάδα τους. Είναι πραγματικά ανεξήγητο πως δεν το βλέπουν…

Ναι προφανώς ο Αθανασιάδης και ο Κολοβός που είναι πρωταγωνιστές αυτής της εκπληκτικής πορείας της Σέριφ, που νίκησαν την Ρεάλ Μαδρίτης στο «Μπερναμπέου», δεν είναι για να παίζουν στη Μπαρτσελόνα, αλλά δεν είναι και για να μην τους δίνει σημασία και να μην τους δείχνει σεβασμό το ελληνικό ποδόσφαιρο. Μπορεί να μην έκαναν καριέρα στην ΑΕΚ ή στον Ολυμπιακό αν τους είχε δοθεί η ευκαιρία, αλλά δεν τους δόθηκε ποτέ αυτή η δυνατότητα στην πραγματικότητα και έπρεπε να μετακομίσουν στη Μολδαβία για να μάθουν ακόμη και οι ίδιοι μέχρι που μπορούν να φτάσουν…