ΠΑΟΚ ο πρέσβης, Τσιμίκας ο... «πρεσβύτερος» για το 2022!

Ο Kώστας Τσιμίκας ήταν, είναι και θα παραμείνει ο αναπληρωματικός αριστερός μπακ της Λίβερπουλ. Είχε τη μεγάλη τύχη να τον επιλέξει ένας εκ των κορυφαίων προπονητών παγκοσμίως σ’ ένα από τα μεγαλύτερα clubs παγκοσμίως. Ο Κώστας Τσιμίκας δεν αγωνίστηκε στους ημιτελικούς και τον τελικό του EFL Cup. Πιθανότατα δεν θα αγωνιστεί ως βασικός στο σαββατιάτικο ημιτελικό του FA Cup με τη Μάντσεστερ Σίτι (ποιος ξέρει…) και σίγουρα αν ο Αντι Ρόμπερτσον είναι υγιής δεν θα αγωνιστεί ούτε στους ημιτελικούς του Champions League με τη Βιγιαρεάλ, ούτε στον τελικό εναντίον της Μάντσεστερ Σίτι ή της Ρεάλ Μαδρίτης.

Ξέρετε πόσο δύσκολο είναι να έχεις «αντίπαλο» στην ίδια σου την ομάδα έναν παίκτη ο οποίος σπανίως απουσιάζει λόγω τραυματισμών/τιμωριών και είναι μεταξύ των 3-4 καλύτερων στη θέση του παγκοσμίως; Μόνο οι τερματοφύλακες μπορούν να το αντιληφθούν πλήρως! Κι’ όμως! Ο Τσιμίκας ο οποίος πέρυσι αγωνίστηκε σε επτά ματς όλα κι όλα με τη φανέλα της σμπαραλιασμένης αμυντικά Λίβερπουλ που πήγε να παίξει προημιτελικό Champions League στο «Μπερναμπέου» με δίδυμο στόπερ Κάμπακ - Φίλιπς, ο Τσιμίκας που αγωνίστηκε πέρυσι μόλις έξι λεπτά σ’ ολόκληρη την Premier League (ως αλλαγή πέντε λεπτά στο 1-4 από τη Μάντσεστερ Σίτι και… μισό λεπτό εναντίον της Μπέρνλι) και έκανε απλώς τα «ρεπό» του Ρόμπερτσον στο Champions Leagu, εφέτος έχει ήδη αγωνιστεί σε 21 παιχνίδια!

Εφέτος, που η Λίβερπουλ είναι «μέσα» και στις τέσσερις διοργανώσεις (κατέκτησε ήδη το Λιγκ Καπ), ο «Τσίμι» αξιοποίησε κατά τον καλύτερο τρόπο την ευκαιρία που του δόθηκε στην εκκίνηση της σεζόν με τον μίνι τραυματισμό του Ρόμπερτσον και έπεισε Κλοπ, τεχνικό τιμ και συμπαίκτες (τα media δεν παίζουν τόσο μεγάλο ρόλο στη Λίβερπουλ) ότι αξίζει μεγαλύτερης εμπιστοσύνης. Πέρυσι ήταν «νέος». Ετυχε σε μια σεζόν που η Λίβερπουλ διαλύθηκε από τους τραυματισμούς μεσοαμυντικά και ο Κλοπ έψαχνε βασικούς με το κυάλι: ο iron man Ρόμπερτσον έκλεισε τη σεζόν με 47 συμμετοχές, παρότι η ομάδα του αποκλείστηκε γρήγορα - γρήγορα και από το EFL Cup (Αρσεναλ) και από το FA Cup (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ). Μια σεζόν στην οποία η εξασφάλιση θέσης στο Champions League έμοιαζε με θρίαμβο για μια ομάδα που αρνήθηκε να κάνει μεταγραφές «βασικών» τον Ιανουάριο παρότι έβλεπε πώς κυλούσε η χρονιά.

Ο «Τσίμι» δούλεψε πολύ πέρυσι. Με την ομάδα και με τον εαυτό του. Με τα αγγλικά του και με την προπόνησή του. Ναι, ήταν ανέκαθεν «παιδί της προπόνησης». Στον Πανσερραϊκό, στην Κ-19 του Ολυμπιακού, στην Εσμπιεργκ, τη Βίλεμ, στον Ολυμπιακό του Μαρτίνς, ο οποίος τον βοήθησε αφάνταστα! Όμως άλλη η προπόνηση ακόμα και στον Ολυμπιακό, άλλο η προπόνηση με τον Φαν Ντάικ και τον Σαλάχ, με τον Μανέ, τον Ζότα, τον Ντίας, τον Φιρμίνο, με τον Αλεξάντερ - Αρνολντ, τον Φαμπίνιο, τον Ρόμπερτσον και τον Κλοπ. Διαφορετικού επιπέδου σε απαιτήσεις τα ματς της Λίβερπουλ σε όλες τις διοργανώσεις. Και τόσο μα τόσο πιεστική η «υποχρέωση» να «αποδεικνύει» σε κάθε ματς, σε κάθε λεπτό, σε κάθε απόκρουση, σε κάθε σέντρα, πάσα, ενέργεια ότι αξίζει περισσότερο χρόνο! Είτε παίζει με τη Λίνκολν στο Λιγκ Καπ, είτε με τη Μίλαν στο «Σαν Σίρο» για το Champions League.

Ακόμα κι αν δεν είστε fan της Λίβερπουλ προσέξτε στα παιχνίδια το positioning του Τσιμίκα πλέον. Προσέξτε την εκτέλεση των στατικών φάσεων. Πόσο έχει βελτιωθεί με το δεξί πόδι. Την ταχύτητα στη λήψη αποφάσεων. Τον αριθμό των σπριντ. Τις επιλογές του στη διείσδυση ή στο «1-2» ή στη σέντρα. Ο οπαδός του Ολυμπιακού θα αντιληφθεί πιο εύκολα τη βελτίωσή του: 6 ασίστ σε 28 ματς με τη Λίβερπουλ, 12 ασίστ σε 86 ματς με τους Ερυθρόλευκους στην καλύτερη διετία τους την τελευταία εξαετία (κι ας μην κατέκτησαν τον τίτλο το 2019).

Μέσα σ’ όλα τ’ άλλα, κατάφερε να αποτινάξει και το «ψάρωμα». Δεν ήταν εύκολο. Είναι αρκούντως ντροπαλός και η Λίβερπουλ έχει πολλούς «παλιούς» για πολλά χρόνια μαζί! Τον βοήθησε η εξέλιξη στη χρήση γλώσσας, τον βοήθησε ο Σαλάχ και κάποιοι συμπαίκτες του, να’ το και το τραγουδάκι που… δεν είχε έως τώρα ν’ ακούγεται στο Anfield. Εκεί όπου το βράδυ της Τετάρτης μας πρόσφερε τη μεγαλύτερη διαφήμιση του ελληνικού ποδοσφαίρου εφέτος. Σε ματς του οποίου τα highlights έστω, παρακολούθησαν εκατοντάδες εκατομμύρια φίλαθλοι, είτε στο διαδίκτυο, είτε στον τηλεοπτικό δέκτη τους.

Στις μέρες που έχουμε φτάσει να πανηγυρίζουμε (δικαίως) επειδή μια ελληνική ομάδα έφτασε στους «8» του Conference League αποκλείοντας τη Mίντιλαντ στα πέναλτι και τη Γάνδη. Στις μέρες που γουστάρουμε επειδή η Ελλάδα θα έχει ξανά πέντε ομάδες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις από τη μεθεπόμενη σεζόν. Στις μέρες που στόχος της εθνικής ομάδας είναι η πρώτη θέση στον όμιλο του Nations League. Στις μέρες που η καλύτερη και ακριβότερη ελληνική ομάδα αποκλείεται από τη «μισή» Αταλάντα στο Europa (και όχι στο Champions) League με εντός έδρας 3-0. Στις μέρες που οι δυο από τις τρεις ομάδες δεν κατάφεραν καν να φτάσουν στους ομίλους του Conference διότι αποκλείστηκαν από τη Bελέζ Μόσταρ και την Αστάνα. Στις μέρες που η πιο επιτυχημένη ελληνική ομάδα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις δίνει μάχη για να παίξει (ναι, σ’ αυτό!) το Conference League, για να συμμετάσχει μετά από πέντε χρόνια σε επίσημο και όχι φιλικό ματς εκτός Ελλάδας.

Σ’ αυτό το «στιγμιότυπο» είμαστε. Χίλια μπράβο αξίζουν στον ΠΑΟΚ που με στόπερ τον Κρέσπο (no comment), αριστερό μπακ τον 36χρονο Βιεϊρίνια, πρώτο σκόρερ του έναν από τους πιο βραδυκίνητους χαφ του πρωταθλήματος, δίχως γκολτζή φορ, με τραυματία τον Ολιβέιρα από την εκκίνηση της σεζόν, καλύτερους χαφ του τον 34χρονο Μπίσεσβαρ και τον Χάρη Τσιγγάρα που εφέτος μπήκε ουσιαστικά στην ομάδα, έφτασε εδώ που έφτασε και αποκλείστηκε μόνο λόγω της ανικανότητάς του στην τελική προσπάθεια. Παίζοντας, μάλιστα, το καλύτερο ματς του στο εφετινό Conference League, κι ας απουσίαζαν τέσσερις «βασικοί» της Μαρσέιγ. Εφέτος με τρομερό leader τον Ραζβάν Λουστέσκου έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε μ’ αυτό το ρόστερ στη διοργάνωση στην οποία συμμετείχε και ήταν άξιος πρεσβευτής του ελληνικού ποδοσφαίρου, το οποίο όμως αντιλαμβανόμαστε όλοι σε ποιο επίπεδο βρίσκεται.

Γι' αυτό και διαφημίζεται πολύ περισσότερο από τους «Τσιμίκες» και τους «Βλαχοδήμους». Από τους «Μπακασέτες» και τους «Σιώπηδες». Από τους «Γιακουμάκηδες», τους «Χατζηδιάκους» τους «Παυλίδηδες», τους «Μαυροπάνους» και τους «Κυριακόπουλους». Από τους «Αθανασιάδηδες» και τους «Κολοβούς». Παρά από τους συλλόγους του και την εθνική ομάδα του...