
- Καλώς τα παιδιά… 1-0!
- Κοκλέν και… 2-0!
- Ανάσα από Φαμπίνιο, 2-1
- Το… τελείωσε ο Ντίας, 2-2
- Ο Μανέ την ανατροπή και 2-3
Για ένα ημίχρονο, η Λίβερπουλ ήταν σε… άλλο γήπεδο. Όταν, όμως, η απίθανη Βιγιαρεάλ την έφερε με την πλάτη στον τοίχο, προηγούμενη με 2-0, η ομάδα του Γιούργκεν Κλοπ αντέδρασε, βρήκε τον πραγματικό ποδοσφαιρικό εαυτό της και έφτασε στην ανατροπή και τη δεύτερη νίκη (3-2), παίρνοντας πανάξια το εισιτήριο για τον τελικό του Champions League στο «Σταντ ντε Φρανς» του Παρισιού (Σάββατο 28/05, 22:00), όπου θα αντιμετωπίσει μια εκ των Ρεάλ Μαδρίτης ή Μάντσεστερ Σίτι.
Αυτός θα είναι ο τρίτος τελικός για τους Κόκκινους τα τελευταία πέντε χρόνια, μετά τον χαμένο του 2018 (κόντρα στην Ρεάλ) και ο κερδισμένος του 2019 (κόντρα στην Τότεναμ), αλλά και ο δέκατος συνολικά, με την ομάδα του αγγλικού λιμανιού να ψάχνει το έβδομο στέμμα, ώστε να πιάσει στην δεύτερη θέση της λίστας την Μίλαν, πίσω μόνο από την... παρταόλα Ρεάλ των 13 τροπαίων.
Σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι, ο Ουνάι Έμερι άλλαξε το επιθετικό του δίδυμο, ξεκινώντας τον Ζεράρ Μορένο και τον Μπουλαγιέ Ντιά αντί των Σάμου Τσουκβουέζε και Αρνό Ντανζούμα, με τον τελευταίο να ταλαιπωρείται από τραυματισμό.
Ο Γιούργκεν Κλοπ, από την άλλη, έκανε και αυτός δύο αλλαγές στην ενδεκάδα, με Ναμπί Κεϊτά και Ντιόγκο Ζότα να αντικαθιστούν Τζόρνταν Χέντερσον και Λουίς Ντίας αντίστοιχα σε μεσαία γραμμή και επιθετική τριάδα.
Καλώς τα παιδιά… 1-0!
Οι γηπεδούχοι μπήκαν πολύ πιο δυνατά σε σχέση με τον αγώνα στο «Άνφιλντ», κάτι που άλλωστε δεν ήταν και πολύ… δύσκολο, απέναντι σε μια Λίβερπουλ που έψαχνε να βρει τα πατήματά της στο «Εστάδιο ντε λα Θεράμικα».
Και, προτού καταφέρουν κάτι τέτοιο οι Κόκκινοι, η Βιγιαρεάλ είχε ανοίξει το σκορ! Πριν καν συμπληρωθεί το τρίτο λεπτό, η ομάδα του Έμερι συνδυάστηκε άψογα, ο Πέρβις Εστουπινιάν βρήκε με βαθιά μπαλιά τον Ετιέν Καπουέ στο δεύτερο δοκάρι, η στραβοκλωτσιά του Γάλλου μετατράπηκε σε ασίστ για τον Ντιά, ο οποίος από κοντά δεν δυσκολεύτηκε να νικήσει τον Άλισον για το 1-0.
Το γκολ του Σενεγαλέζου επιθετικού, στα δύο λεπτά και 51 δευτερόλεπτα, είναι το τρίτο πιο γρήγορο για το Κίτρινο Υποβρύχιο σε αγώνα Champions League, μετά από αυτά του Ντιέγκο Φορλάν (στα 44 δευτερόλεπτα κόντρα στην Ίντερ, το 2006) και του Αρνό Ντανζούμα (στα δύο λεπτά 29 δευτερόλεπτα, κόντρα στην Αταλάντα, το 2021).
Ήταν, ταυτόχρονα, το πιο γρήγορο τέρμα που δέχθηκε η Λίβερπουλ στο Champions League από τον Γκαμπριέλ Ζεσούς και την Μάντσεστερ Σίτι τον Απρίλιο του 2018 (ένα λεπτό και 57 δευτερόλεπτα), σε ένα ματς που εντέλει νίκησε με 2-1, σφραγίζοντας την πρόκρισή της στα ημιτελικά.
Η αντίδραση των φιλοξενούμενων, οι οποίοι έκαναν πολλά και στη πλειοψηφία αβίαστα λάθη στην κυκλοφορία με… χειρότερο τον MVP του πρώτου αγώνα, Τιάγκο Αλκάνταρα, δεν ήρθε όπως αναμενόταν. Η Βιγιαρεάλ εξακολουθούσε να έχει τον έλεγχο και, με την συμπλήρωση του πρώτου 15λεπτου, άγγιξε το 2-0, σε κεφαλιά του Ζεράρ Μορένο η οποία σταμάτησε… κατά τύχη πάνω στο κεφάλι του Άντι Ρόμπερτσον.
Κοκλέν και… 2-0!
Η πίεση των γηπεδούχων ήταν καλά μοιρασμένη και δυσκόλευε την ούτως ή άλλως ασταθή Λίβερπουλ (ο Φαμπίνιο υπέφερε πολύ στο πρώτο ημίωρο), η οποία κατάφερνε τουλάχιστον να παίζει σωστά το οφσάιντ για να περιορίζει τις… εστίες κινδύνου για τον Άλισον.
Ο Βραζιλιάνος τερματοφύλακας έπεσε με δύναμη στα πόδια του Τζιοβάνι Λο Σέλσο ύστερα από λάθος γύρισμα του Ναμπί Κεϊτά και κάθετη πάσα του Ζεράρ Μορένο στον Αργεντινό, η πτώση του οποίου δεν συγκίνησε τον Ολλανδό διαιτητή Ντάνι Μάκελι και το τιμ του (37’).
Η Λίβερπουλ αλλού πατούσε και αλλού βρισκόταν, η Βιγιαρεάλ κέρδιζε όλες τις μονομαχίες και πίστευε στην επική ανατροπή, ειδικά από την στιγμή που, πριν καν φτάσει το ημίχρονο, κατάφερε να ισοφαρίσει το σκορ του πρώτου αγώνα.
Ο Καπουέ, για άλλη μια φορά, σέντραρε (αυτή την φορά με το αριστερό) στο κέντρο της άμυνας και ο Φρανσίς Κοκλέν, με εξαιρετική κεφαλιά και εντελώς αμαρκάριστος από το ύψος του πέναλτι, έστειλε την μπάλα στο βάθος της εστίας και τους φίλους της ομάδας του στα ουράνια (41’).
Ανάσα από Φαμπίνιο, 2-1
Ο Κλοπ, ο οποίος είχε μόλις δει τα χειρότερα 45 λεπτά της ομάδας του τη φετινή σεζόν με μόλις 66% ποσοστό επιτυχημένων μεταβιβάσεων (μεγάλο ρόλο σε αυτό, βεβαίως, έπαιξε και η καταπληκτική Βιγιαρεάλ), αντέδρασε καταρχήν με την είσοδο του Λουίς Ντίας αντί του Ντιόγκο Ζότα, με τον Κολομβιανό να πηγαίνει αριστερά και τον Σαντιό Μανέ να παίζει πλέον κεντρικά.
Οι Κόκκινοι πήραν την κατοχή, εξαιτίας βεβαίως και της οπισθοχώρησης της Βιγιαρεάλ, η οποία πλέον απείχε ένα γκολ από την μεγαλύτερη βραδιά στην ιστορία της, μεγαλύτερη ενδεχομένως και από την κατάκτηση ενός ευρωπαϊκού τίτλου, όπως συνέβη πέρυσι με το Europa League κόντρα σε μια άλλη, θρυλική αγγλική ομάδα (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ).
Ο Τρεντ Αλεξάντερ - Άρνολντ, από τους πιο φιλότιμους παίκτες των φιλοξενούμενων, άγγιξε… κατά λάθος το γκολ της ανάσας για την Λίβερπουλ, όταν το σουτ του κόντραρε στον Κοκλέν και η μπάλα σταμάτησε στο οριζόντιο δοκάρι της εστίας του Χερόνιμο Ρούγι, ο οποίος άρχισε να νιώθει την πίεση (54’).
Η Βιγιαρεάλ έδωσε γήπεδο στη Λίβερπουλ και αυτή δεν το άφησε ανεκμετάλλευτο. Ωραίος, ομαδικός συνδυασμός και η μπάλα καταλήγει στον Φαμπίνιο, ο οποίος με σουτ μέσα από την περιοχή νικάει τον Ρούγι, με την μπάλα να περνάει κάτω από τα πόδια του για το… λυτρωτικό 2-1 (62’).
Το… τελείωσε ο Ντίας, 2-2
Το γκολ του Βραζιλιάνου υποχρέωνε την Βιγιαρεάλ να αναθεωρήσει την τακτική της για την τελική ευθεία του ματς, με τον Ντίας να δίνει πνοή με την είσοδό του και να αγγίζει το 2-2 στο 65ο λεπτό, με το σουτ του μέσα από την περιοχή να περνάει ελάχιστα άουτ.
Αυτό, εντέλει, ήρθε στο 67ο λεπτό, όταν ο Αλεξάντερ Άρνολντ σέντραρε και ο Ντίας, εντελώς αμαρκάριστος, έσπασε το τεχνητό οφσάιντ για να νικήσει τον Ρούγι, βάζοντας οριστικά τέλος στα όνειρα του Κίτρινου Υποβρυχίου για επική ανατροπή.
Ο Έμερι έβγαλε τον τραυματία Ζεράρ που έπαιζε σφίγγοντας τα δόντια, δίνοντας χρόνο συμμετοχής στον Αλφόνσο Πεδράθα και τον Σάμουελ Τσουκβουέζε, με την ομάδα να κερδίζει δικαίως το χειροκρότημα των φίλων της για την μυθική της πορεία στη διοργάνωση.
Ο Μανέ την ανατροπή και 2-3
Το υπόλοιπο του παιχνιδιού έμοιαζε και επί της ουσίας ήταν τυπικό, αν και φρόντισε να το κάνει τέτοιο ο Μανέ. Ο Κεϊτά έψαξε με βαθιά μπαλιά τον Σενεγαλέζο, ο Ρούγι βγήκε λανθασμένα και ο Μανέ, αφού τον ξεπέρασε, πέτυχε ένα από τα πιο εύκολα γκολ της καριέρας του, για την σφραγίδα πρόκρισης (74’).
Ο ανακουφισμένος Κλοπ ένιωθε πλέον και με τα… δύο πόδια στο Παρίσι και έβαλε Κώστα Τσιμίκα, Κέρτις Τζόουνς, Χέντερσον και Τζέιμς Μίλνερ, ώστε να φρεσκάρει μια ομάδα που τα… χρειάστηκε για ένα ημίχρονο, αλλά μοιάζει ασταμάτητη και ικανή να κάνει το «4 στα 4», με Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Champions League και Λιγκ Καπ.
Απογοητευμένος ο Καπουέ, ο πρώτος παίκτης στην ιστορία της Βιγιαρεάλ που δίνει δύο ασίστ σε αγώνα Champions League, αποβλήθηκε στο 85’ με δεύτερη κίτρινη κάρτα, για μια ομάδα όμως που φεύγει με το κεφάλι ψηλά (παρά την πρώτη εντός έδρας ήττα της σε νοκ άουτ αγώνα της διοργάνωσης) και περήφανη για ό, τι κατάφερε στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.
Βιγιαρεάλ (Ουνάι Έμερι): Ρούγι - Φόιθ, Ραούλ Αλμπιόλ (79’ Οριέ), Πάου Τόρες, Εστουπινιάν (79’ Μάνου Τριγέρος) - Κοκλέν (69’ Αλφόνσο Πεδράθα), Καπουέ, Ντάνι Παρέχο - Λο Σέλσο, Ζεράρ Μορένο (70’ Τσουκβουέζε), Ντιά (81’ Αλκάθερ).
Λίβερπουλ (Γιούργκεν Κλοπ): Άλισον - Αλεξάντερ Άρνολντ, Κονατέ, Φαν Ντάικ, Ρόμπερτσον (81’ Τσιμίκας) - Φαμπίνιο (84’ Μίλνερ), Κεϊτά (81’ Χέντερσον), Τιάγκο Αλκάνταρα (80’ Τζόουνς) - Σαλάχ, Ντιόγκο Ζότα (46’ Ντίας), Μανέ.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
Real United
Με τόσες ευνοϊκές κληρώσεις στα νοκ άουτ, ήταν λογικό να φτάσει τελικό. Η Ιντερ στους 16 δεν ήταν καμιά σπουδαία ομάδα, η Μπενφικα και η Βιγιαρεαλ ήταν ξεκάθαρα αουτσάιντερ, οπότε οι κόκκινοι έφτασαν σχετικά εύκολα στον τελικό. Θα μου πείτε, το πάλεψε η Βιγιαρεαλ και μάλιστα έπαιξε πολύ καλά στο πρώτο ημίχρονο. Έλα όμως που είχε απαράδεκτο τερματοφυλακα που ευθύνεται και για τα 3 γκολ. Ακόμα και στο δεύτερο, μπορεί η άμυνα να κοιμήθηκε, ομως και ο ίδιος έκανε κάτι τραγικές κινήσεις και έφαγε το γκολ. Το ματς χάθηκε ξεκάθαρα από τον Ρουλι, η Λίβερπουλ ανέβασε ρυθμό στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά δεν έκανε και καμιά τεράστια ευκαιρία για γκολ. Τώρα στις δηλώσεις Σαλαχ που λέει ότι θέλει Ρεαλ για εκδίκηση στον τελικό, εδώ γελάμε. Ο Σαλαχ έχει να παίξει καλό ματς 3 μήνες, όχι μόνο στο τσλ, αλλά και στην Πρεμιερ. Έκανε τα απίστευτα στην αρχή της σεζόν και το τελευταίο τρίμηνο σέρνεται...
LFC1892YNWAA
Μια ομάδα παίζει με έντεκα παίκτες, οπότε και ο τερματοφύλακας είναι μέρος της ομάδας..Εδώ χάσαμε ολόκληρο ΤΣ.Λ από τον τερματοφύλακα μας. Επίσης δεν φταίει η Λίβερπουλ που Μπάγερν, Αγιαξ και Γιουβέντους δεν κατάφεραν να αποκλείσουν Βιγιαρεάλ και Μπεφνικα..Εκτός κι αν πιστεύεις ότι οι τρεις αυτές ομάδες που ανέφερα, θα απέκλειαν την φετινή Λίβερπουλ.
Real United
Κάλλιστα θα μπορούσαν. Όπως χθες μπορούσε να σε αποκλείσει η Βιγιαρεαλ, όπως τις προάλλες η Μπενφικα έφερε από το πουθενά 3-3, ναι θα μπορούσαν και αυτοί να σας αποκλείσουν
Steven_Kenny
Εσύ είδες χτες το ματς και λες ότι η Βιγιαρεάλ μπορούσε να αποκλείσει τη Λίβερπουλ. Εσύ είδες το ματς με τη Μπενφίκα όπου παίξαμε με 2 βασικούς και λες ότι η Μπενφίκα μπορούσε να αποκλείσει τη Λίβερπουλ. Ναι, εντάξει, πάμε στον επόμενο φίλο.
Real United
Είδα το πρώτο ημίχρονο που σε έπαιζε μονότερμα η Βιγιαρεάλ. Η πρώτη φάση της Λίβερπουλ έγινε στο 55+. Τα γκολ ήταν τυχερά, όσο και αν δεν σου αρέσει. Επίσης, αποσυντονίστηκε τελείως η Βιγιαρεάλ μετά τα δύο γκολ. Λογικό ήταν λοιπόν να αποκλειστεί. Μέχρι εκείνη την ώρα, ναι θα σε απέκλειε και μάλλον εσύ δεν έβλεπες το ματς. Τα λέμε στον τελικό λοιπόν...
Robbie Fowler 9
Επόμενη γραμμούλα
Steven_Kenny
Άρα από μία ομάδα που έχει παίξει 57 ματς φέτος και θα παίξει σύνολο 63 είδες ένα ημίχρονο. Το οποίο έτυχε να είναι και το χειρότερο ημίχρονό της στη χρονιά. Και μετά το φοβερό «είδα τη ρεβάνς με τη Μπενφίκα», λολ, τώρα έρχεται το ανεπανάληπτο επιχείρημα ότι αν στο ποδόσφαιρο τα παιχνίδια είχαν ένα ημίχρονο, η Λίβερπουλ θα είχε αποκλειστεί. Ναι, πάμε στον επόμενο φίλο.
Real United
Είπα πουθενά ότι τα παιχνίδια έχουν ένα ημίχρονο; Ό,τι θες λες μου φαίνεται. Είπα ότι στο πρώτο ημίχρονο ήταν σαφώς καλύτερη η Βιγιαρεάλ και στην αρχή του δεύτερου επίσης. Ανέβασε στροφές η Λίβερπουλ και μετά το πρώτο γκολ, τελείωσαν οι άλλοι. Προφανέστατα μιλάμε για πολύ καλύτερη ομάδα και ήταν λογικό να περάσει, αλλά μέχρι το 55 δεν το δικαιούταν όχι. Ξαναγράφω τα ίδια με πάνω γιατί φαίνεται ότι δεν καταλαβαίνετε πάρα πολλά. Απαντάω με ειρωνεία στην ειρωνεία λοιπόν και σε περιμένω στον τελικό να δούμε ποιος "φίλος" θα πάει στον επόμενο...
TLGR
Μετά το 1-0 ο Διαιτητής έπνιξε 2 πέναλτυ υπέρ της Βιγιαρεάλ! ειδικά το 2ο ο παίκτης τσιμπά την μπάλα και ο τερματοφύλακας της Λίβερπουλ τον σηκώνει ολόκληρο μάρς πέναλτυ! επίσης ο τερματοφύλακας της Βιγιαρεάλ τρώει 2 γκόλ μέσα από τα πόδια του!!! και στο τρίτο βγαίνει στην σέντρα να κάνει τί ? και αφού χάνει παίκτη και μπάλα ούτε σκέφτεται να τον ανατρέψει έστω και αν αποβληθεί!
Γκουλιτ
Θα έπρεπε να αποβάλει τον Αλισον γι'αυτό ούτε στο βαρ πήγε