Αυτοί που κατέκτησαν το Champions League με διαφορετικές ομάδες

Κριστιάν Πανούτσι: Ο κορυφαίος Ιταλός ακραίος μπακ της δεκαετίας του ’90, με πρωταγωνιστικό ρόλο και στις δύο ομάδες που κατέκτησε το Champions League. Τα κατάφερε με τη Μίλαν στον τελικό της Αθήνας το 1994 και με τη Ρεάλ Μαδρίτης, στο Άμστερνταμ, το 1998.

Πάουλο Σόουζα: Ο παλιός μας γνώριμος, από την παρουσία του στον Παναθηναϊκό, είχε κατακτήσει δύο φορές το Champions League, πριν έρθει στη χώρα μας. Και μάλιστα, σε δύο διαδοχικές χρονιές. Το 1996 με τη Γιουβέντους και το 1997 με την Ντόρτμουντ (νικώντας στον τελικό τη Γιουβέντους).

Μαρσέλ Ντεσαγί: Ο πρώτος ποδοσφαιριστής που κατέκτησε το Champions League με δύο διαφορετικές ομάδες. Και δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού το κατάφερε στις δύο πρώτες σεζόν της νεοσύστατης διοργάνωσης. Το 1993 με τη Μαρσέιγ και το 1994 με τη Μίλαν.

Ντιντιέ Ντεσάμπ: Μπορεί οι περισσότεροι να τον έχουν στο μυαλό τους για τις επιτυχίες με την εθνική Γαλλίας, τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής, όμως ο Ντεσάμπ έχει γράψει τη δική του ιστορία και στο Champions League. Το κατέκτησε το 1993 με τη Μαρσέιγ και το 1996 με τη Γιουβέντους.

Ζοσέ Μποσίνγκουα: Ο Πορτογάλος αμυντικός μπορεί να μην ήταν βασικός στην Πόρτο του Μουρίνιο το 2004, όμως είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην Τσέλσι του Ντι Ματέο το 2012. Κοινός παρανομαστής, η κατάκτηση του Champions League και στις δύο περιπτώσεις.

Πάουλο Φερέιρα: Αντιστρόφως ανάλογη ήταν η πορεία του σε σχέση με αυτή του Μποσίνγκουα. Κι αυτό γιατί ο Φερέιρα ήταν βασικός στην Πόρτο του Μουρίνιο το 2004, όμως δε διατηρήθηκε στο ίδιο υψηλό επίπεδο και το 2012 ήταν αναπληρωματικός στην Τσέλσι. Πάντως, σήκωσε και στις δύο περιπτώσεις το Champions League.

Ντέκο: Πρωταγωνιστής στην εκπληκτική Πόρτο του Μουρίνιο, που έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης το 2004. Στη συνέχεια, ο Ντέκο πήρε μεταγραφή για την Μπαρτσελόνα και το 2006 σήκωσε για μία ακόμη φορά το Champions League.

Τιάγκο Μότα: Το 2006 κατέκτησε το Champions League με την Μπαρτσελόνα, χωρίς να χρησιμοποιηθεί δευτερόλεπτο στον τελικό. Το ίδιο συνέβη και το 2010, όταν στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης με την Ίντερ. Μόνο που τότε ήταν τιμωρημένος, λόγω της κόκκινης κάρτας απέναντι στην πρώην ομάδα του στον ημιτελικό.

Όουεν Χάργκριβς: Ο κοινός παρανομαστής για τον Άγγλο μέσο, στους δύο τελικούς που έφτασε στην επιτυχία, ήταν η διαδικασία των πέναλτι. Τόσο στην κατάκτηση του 2001 με την Μπάγερν, όσο και σε αυτή του 2008 με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, οι κατακτήσεις τροπαίων για τις ομάδες του Χάργκριβς ήρθαν μέσα από τη «ρώσικη ρουλέτα».

Έντβιν Φαν Ντερ Σαρ: Ο ποδοσφαιριστής, που οι δύο κατακτήσεις Champions League στην καριέρα του έχουν τη μεγαλύτερη χρονική απόσταση από κάθε άλλον. Η αρχή για τον Ολλανδό τερματοφύλακα έγινε το 1995 με τον Άγιαξ, ενώ το 2008 στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Δηλαδή, 13 χρόνια μετά.

Φερνάντο Ρεδόνδο: Ο ποδοσφαιριστής που έχει πραγματοποιήσει την πιο χαρακτηριστική ντρίμπλα στην ιστορία της διοργάνωσης. Ο Αργεντινός κατέκτησε δύο φορές το Champions League με τη Ρεάλ Μαδρίτης (1998, 2000), με τον ίδιο να είναι πρωταγωνιστής. Αντίθετα, με τη Μίλαν δεν ήταν στην πρώτη γραμμή, όμως στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης το 2003.

Κλάρενς Ζέεντορφ: Αποτελεί το μοναδικό ποδοσφαιριστή στην ιστορία του Champions League, που έχει κατακτήσει το τρόπαιο, όχι με δύο ομάδες, αλλά με τρεις. Η αρχή έγινε το 1995 με τον Άγιαξ. Τρία χρόνια μετά, το 1998, στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Ολλανδός μέσος τα κατάφερε άλλες δύο φορές, αλλά με μία ομάδα. Το 2003 και το 2007 με τη Μίλαν.

Ζεράρ Πικέ: Οι συμμετοχές του μπορεί να ήταν ελάχιστες με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όμως ο ίδιος πήρε το μετάλλιο του πρωταθλητή Ευρώπης το 2008. Αντίθετα, ο Ισπανός στόπερ ήταν στυλοβάτης στην άμυνα της Μπαρτσελόνα, στις τρεις κατακτήσεις Champions League από τους «μπλαουγκράνα» το 2009, το 2011 και το 2015.

Σάμουελ Ετό: Πρωταγωνιστής σε δύο κατακτήσεις Champions League από την Μπαρτσελόνα (2006, 2009), καθώς σκόραρε και στους δύο τελικούς. Η συνέχεια βρήκε τον Καμερουνέζο επιθετικό στην Ίντερ, με την οποία ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης το 2010. Μάλιστα, σε δύο συνεχόμενες σεζόν, έκανε ισάριθμα τρεμπλ. Το 2008-09 με τους «μπλαουγκράνα» και το 2009-10 με τους «νερατζούρι».

Σερντάν Σακίρι: Μπορεί να μην είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στις ομάδες, με τις οποίες έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης, όμως ο Ελβετός άσος έχει στην κατοχή του δύο μετάλλια Champions League. Το 2013 το κατέκτησε με την Μπάγερν και το 2019 με τη Λίβερπουλ. Και μάλιστα, δεν αγωνίστηκε ούτε δευτερόλεπτο σε κανέναν τελικό.

Ντάνιελ Στάριτζ: Ένας ακόμη ποδοσφαιριστής με μικρή παρουσία και μηδαμινή συμμετοχή στους δύο νικηφόρους τελικούς των ομάδων του. Ο Άγγλος φορ κατέκτησε το Champions League το 2012 με την Τσέλσι και το 2019 με τη Λίβερπουλ.

Τιάγκο Αλκάνταρα: Λίγο έλειψε να φτάσει τον Κλάρενς Ζέεντορφ, στις κατακτήσεις Champions League με τρεις διαφορετικές ομάδες. Ο Τιάγκο Αλκάνταρα δεν τα κατάφερε με τη Λίβερπουλ και έμεινε στις δύο. Αυτές από 2011 με την Μπαρτσελόνα και το 2020 με την Μπάγερν.

Ματέο Κόβασιτς: Μπορεί να μην αγωνίστηκε δευτερόλεπτο σε κανέναν από τους τρεις τελικούς, όμως ο Κροάτης μέσος στέφθηκε ισάριθμες φορές πρωταθλητής Ευρώπης με τη Ρεάλ Μαδρίτης (2016, 2017, 2018). Αντίθετα, με την Τσέλσι έπαιξε στον τελικό του 2021, με την κατάληξη πάντως να είναι η ίδια και να κατακτά το Champions League ξανά.

Τσάμπι Αλόνσο: Ένα από τα πρόσωπα του πρόσφατου τελικού, έστω κι αν πλέον δεν αγωνίζεται. Κι αυτό γιατί έχει κατακτήσει το Champions League, τόσο με τη Λίβερπουλ, όσο και με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Το 2005 με τους «κόκκινους» στο έπος της Κωνσταντινούπολης και το 2014 με τη «βασίλισσα» το decima.

Τόνι Κροος: Το πρώτο του Champions League το κατέκτησε το 2013 με την Μπάγερν Μονάχου. Ένα χρόνο μετά, έπειτα από το Μουντιάλ της Βραζιλίας, ο Γερμανός μέσος πήρε μεταγραφή για τη Ρεάλ Μαδρίτης και μέσα σε οκτώ χρόνια έχει στεφθεί τέσσερις φορές πρωταθλητής Ευρώπης (2016, 2017, 2018, 2022). Καθόλου άσχημα...

Κριστιάνο Ρονάλντο: Ο ποδοσφαιριστής που έχει σημειώσει τα περισσότερα γκολ σε τελικούς Champions League (4), άνοιξε... λογαριασμό το 2008 με τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ένα χρόνο μετά, πήρε μεταγραφή για τη Ρεάλ Μαδρίτης και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. O CR7 έφτασε άλλες τέσσερις φορές στην κορυφή της Ευρώπης (2014, 2016, 2017, 2018) με τη «βασίλισσα». Στη συνέχεια το κυνήγησε με τη Γιουβέντους, όμως δεν τα κατάφερε.