Το «εύκολο» για τον Μαρτίνς θα ήταν να μην... κόψει τον Φορτούνη

Δεν είναι μια απλή απόφαση για έναν προπονητή το να “κόψει” έναν ποδοσφαιριστή που είναι δημοφιλής. Προφανώς λοιπόν ένας προπονητής με την εμπειρία και την επίγνωση που έχει πλέον ο Πέδρο Μαρτίνς μετά από 4 χρόνια στον Ολυμπιακό ζύγισε την αγάπη του κόσμου για τον Κώστα Φορτούνη όταν ακολουθούσε την διαδικασία για την λήψη των αποφάσεων για το ρόστερ της νέας σεζόν. Ανεξάρτητα με το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με την αξιολόγησή του, ο παρατηρητής διακρίνει στην συμπεριφορά του Μαρτίνς μια ευθύτητα. Αφενός αναλαμβάνει την ευθύνη της επιλογής “προς τα έξω”, δηλαδή στην επικοινωνία με τους φίλους του Ολυμπιακού, και αφετέρου στέλνει ένα μήνυμα προς τα αποδυτήριά του ότι παραμένει συνεπής στην αρχή του να μη λογαριάζει από το βάρος των ονοματεπωνύμων όταν φτιάχνει τα αγωνιστικά σχέδιά του.

Στη θέση του Μαρτίνς στην δεδομένη στιγμή ένας “διπλωμάτης” θα έκανε έναν ελιγμό. Δηλαδή ακόμη και αν δεν υπολόγιζε τον Φορτούνη, θα τον άφηνε να υπάρχει μέχρι τον ερχόμενο Ιανουάριο προκειμένου να μην κληθεί να λειτουργήσει με τον εκνευρισμό της δυσαρέσκειας ενός μέρους της κερκίδας σε μια περίοδο που ο προπονητής χρειάζεται να είναι συγκεντρωμένος στον στόχο της πρόκρισης στην φάση των ομίλων του Champions League και έχει ανάγκη από ένα περιβάλλον που θα μεταδίδει όσο το δυνατόν πιο θετική ενέργεια. Φαίνεται όμως ότι ο Πορτογάλος δεν λειτούργησε έτσι, δηλαδή δεν νοιάστηκε για τις δημόσιες σχέσεις. Νοιάστηκε περισσότερο να είναι ειλικρινής προς τον Φορτούνη, και νοιάστηκε για να κρατήσει στα αποδυτήρια ποδοσφαιριστές που θα νιώθουν καλά με τις επιλογές του.

Για να έρθουμε στη θέση του Μαρτίνς θα χρειαστεί προηγουμένως να τον ακούσουμε, όταν κάποτε θα αναφερθεί στο σκεπτικό της επιλογής του, αλλά και να δούμε τις επιλογές που θα κάνει για το νέο αγωνιστικό μοντέλο του Ολυμπιακού. Σήμερα δεν γνωρίζουμε αν “κόβει” τον Φορτούνη για να βρει “δεκάρι” με διαφορετικά χαρακτηριστικά και να τον έχει, μαζί με τον Αγκιμπού Κάμαρα, για αυτή τη θέση ή αν η επιλογή να “κόψει” τον Φορτούνη δείχνει ότι σκοπεύει να δουλέψει σε μια νέα τοποθέτηση των ποδοσφαιριστών και ανάθεση ρόλων στα συστήματα ανάπτυξης των επιθέσεων, δηλαδή να παίξει χωρίς “δεκάρι”.

Αυτό εδώ είναι ένα πάρα πολύ απαιτητικό καλοκαίρι για τον προπονητή του Ολυμπιακού. Δουλεύει ήδη με τη συνείδηση ότι σε περίπου έναν μήνα θα πρέπει να έχει ωριμάσει την ομάδα του ώστε να τη βάλει όσο πιο έτοιμη στην β’ προκριματική φάση του Champions League. Κι ύστερα, σε περίπου ενάμιση μήνα από σήμερα, θα τον περιμένουν, καλώς εχόντων, τα παιχνίδια της γ’ προκριματικής φάσης απέναντι σε έναν, κατά τεκμήριο, ακόμη πιο δυνατό αντίπαλο. Αυτή η προσπάθεια, που θα ολοκληρωθεί ιδανικά για τον Ολυμπιακό στις 23/24 Αυγούστου με την ρεβάνς των playoffs του Champions League είναι μια σειρά 6 αγώνων που κρίνουν πολλά για τον σύλλογο και τον προπονητή του. Ο Μαρτίνς ξέρει καλά ότι σε αυτή την προσπάθεια, προκειμένου να αυξήσει τις πιθανότητες επιτυχίας, του χρειάζονται όσο το δυνατόν περισσότερα στοιχεία και πρόσωπα της “πεπατημένης”. Με άλλα λόγια, προφανώς υπήρχαν αγωνιστικοί λόγοι για να τον οδηγήσουν προς την επιλογή να παίξει με τον Φορτούνη και κάθε άλλο “περσινό” ποδοσφαιριστή σε αυτά τα ματς. Όσο περισσότερο αναλύει κανείς την απόφαση που έλαβε ο Πορτογάλος προπονητής τόσο καλύτερα αντιλαμβάνεται ότι δεν πρόκειται για μια αβίαστη επιλογή, σαν αυτές που εμείς κάνουμε όταν φτιάχνουμε ενδεκάδες και λίστες σε μια ποδοσφαιρική συζήτηση. Και δεν πρόκειται για μια ‘εύκολη” απόφαση, από αυτές που δεν έχουν “πολιτικό κόστος”. Είναι μια σκληρή απόφαση, από αυτές που συχνά οι προπονητές αποφεύγουν. Απόφαση που δεν θα έπαιρνε ένας προπονητής που λειτουργεί με τη νοοτροπία ότι αφήνει τον χρόνο να κυλά προκειμένου να εισπράττει την αμοιβή του. Θα την λάμβανε μόνο προπονητής που λειτουργεί με την αποφασιστικότητα κάποιου που καίγεται για να πετύχει.