Όταν ένας άσχετος αξιολογεί έναν προπονητή

Είχε τύχει να παρακολουθήσω τη συνέντευξη που “κόστισε” στον Τόμας Τούχελ και αποτέλεσε έναν από τους λόγους που οδήγησαν τους νέους ιδιοκτήτες της Τσέλσι στην επιλογή να τον απολύσουν. Αν γνωρίζεις τον Τούχελ, δηλαδή αν τον έχεις παρακολουθήσει με συνέπεια στην πορεία του από την Ντόρτμουντ μέχρι την Τσέλσι, ο τρόπος με τον οποίο τοποθετήθηκε στο θέμα της συνεργασίας του με τον Τοντ Μπόελι και τους υπόλοιπους νέους ιδιοκτήτες του κλαμπ σου φαινόταν διπλωματικός. Διότι ο 49χρονος προπονητής δεν είναι κάποιος που λειτουργεί με όραμα το να μη γίνεται δυσάρεστος στο “αφεντικό” του. Και δεν άλλαξε ποτέ αυτή τη νοοτροπία του. Ούτε όταν η στάση του απέναντι στη διοίκηση της Ντόρτμουντ μετά την επιλογή της να βάλει την ομάδα να παίξει σε αγώνα Champions League μετά από την τρομοκρατική επίθεση που είχε δεχθεί το λεωφορείο της αποστολής τον οδήγησε στην έξοδο. Ούτε όταν η στάση του απέναντι στην διοίκηση και τον τεχνικό διευθυντή της Παρί Σεν Ζερμέν τον άφησε χωρίς δουλειά. Μέχρι εδώ, ο Τούχελ ήταν ένας επαγγελματίας που έδειχνε με τη δημόσια συμπεριφορά του ότι δεν ανέχεται να του συμβαίνει να κρίνεται και να αξιολογείται το έργο του από ανθρώπους που δεν έχουν επαρκείς γνώσεις και επαρκή κατανόηση για να το κάνουν - ακόμη και αν πρόκειται για τους εργοδότες του. Στον πρώτο του καιρό στην Τσέλσι, μήνες προτού κατακτήσει το Champions League, είχε αυτοσαρκαστεί δημόσια σχετικά με την επιλογή που έκανε να βάλει το κεφάλι του στον ντορβά, δηλαδή να συνεργαστεί με τον “προπονητοφάγο” Ρομάν Αμπράμοβιτς. Μέσες άκρες είχε πει ότι “ξέρω πού πάω και με ποιον μπλέκω, αλλά πρόκειται για ένα κλαμπ του μεγέθους της Τσέλσι, δηλαδή για μια μεγάλη ευκαιρία και εγώ ήμουν χωρίς δουλειά, οπότε αποφάσισα να την αποδεχθώ”.

Στην “επίμαχη” συνέντευξη, δίχως να χάσει την ηρεμία του, με τρόπο ευγενικό και δίχως να κουνάει το δάχτυλο, ο Τούχελ είχε μιλήσει για την δυσκολία που είχε πλέον η φύση της δουλειάς του - δηλαδή η προσπάθεια να συνεννοηθεί με ανθρώπους που δεν είχαν ποτέ τους διοικήσει έναν ποδοσφαιρικό σύλλογο. Ανέφερε πόσο του κόστισε που έχασε από το πλευρό του τον Πετρ Τσεχ, ο οποίος λειτουργούσε ως κάποιος που βοηθούσε τον προπονητή να συνεννοείται με τη διοίκηση, και έδειχνε ότι ο ίδιος έχει την ανεκτικότητα να υπομείνει την διαδικασία προσαρμογής των νέων αφεντικών στην νέα πραγματικότητά τους. Τον έβλεπες δηλαδή σε αυτή τη συνέντευξη και σκεφτόσουν ότι του αρέσει τόσο που εργάζεται στην Τσέλσι που αλλοιώνει βασικά στοιχεία της προσωπικότητας και της ιδιοσυγκρασίας του προκειμένου να καταφέρει να μείνει στη θέση του και να συνεχίσει το έργο του.

Αφήνοντας στην άκρη το αν η αγωνιστική εικόνα της Τσέλσι δικαιολογεί, στις εντυπώσεις, την επιλογή που κάνει μια διοίκηση να αλλάξει προπονητή πάνω που έχει ξοδέψει περισσότερα λεφτά από οποιαδήποτε άλλη ομάδα για να του δώσει τους παίκτες που εκείνος ήθελε για να μετασχηματίσει την Τσέλσι, δεν μπορείς να δεχθείς ότι ένας τύπος που μπλέκει για πρώτη φορά στη ζωή του με τη διοίκηση ενός ποδοσφαιρικού κλαμπ είχε όλη τη γνώση και την εμπειρία για να αποφασίσει. Διότι εξ ορισμού οι σπουδές του και η επιχειρηματική εμπειρία του δεν τον δείχνουν ως κάποιον που έχει την γνώση και την εμπειρία για να αξιολογήσει τη δουλειά ενός μάνατζερ στο ποδόσφαιρο.

Αυτή είναι μια από τις πιο κλασικές ιστορίες του ποδοσφαίρου εδώ και δεκαετίες. Η ιστορία με πρωταγωνιστή έναν “άσχετο”, που είναι πρόεδρος και επειδή είναι πρόεδρος ή χρηματοδότης έχει αγοράσει το προνόμιο να κάνει την απόλυτη κρίση σχετικά με το αν ένας προπονητής “κάνει” ή “δεν κάνει” για μια ομάδα. Και παρ’ όλο που το ποδόσφαιρο και η διοίκηση ποδοσφαίρου έχει εξελιχθεί τόσο που να δίνει εργαλεία που μετατρέπουν την αξιολόγηση του μάνατζερ από αφηρημένη σε συγκεκριμένη και από υποκειμενική σε αντικειμενική, οι ιδιοκτήτες των ποδοσφαιρικών εταιρειών συχνά απαξιώνουν τα εξελιγμένα εργαλεία, τα βαφτίζουν “θεωρίες” και συνεχίζουν να κάνουν του κεφαλιού τους.

Φυσικά όλο αυτό δεν συμβαίνει μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά και σε πάρα πολλά άλλα πεδία της αγοράς. Στην Ελλάδα έχω κουραστεί να ακούω ιστορίες επαγγελματιών που αξιολογήθηκαν και απολύθηκαν ή προβιβάστηκαν από ανθρώπους που δεν είχαν ιδέα και δεν είχαν επάρκεια γνώσεων και εμπειριών για να αξιολογήσουν το έργο τους. Δυστυχώς για όλους αυτούς, έτυχε να κρατάει κάποιος άλλος τη δύναμη που του δίνει το χρήμα. Ευτυχώς για τον Τούχελ, αυτός έχει βγάλει αρκετό χρήμα για να μη χάσει τον ύπνο του και σίγουρα να μη χάσει την ποιότητα της ζωής του.