Λίβερπουλ: Γι αυτό αποδοκιμάζουν οι οπαδοί το Στέμμα

Tα βλέμματα στραμμένα στο Ανφιλντ και δεν είναι μόνο το αγωνιστικό που «καίει» τους Άγγλους, αλλά και οι αντιδράσεις των οπαδών, όταν θα υπάρξει ενός λεπτού σιγή στη μνήμη της βασίλισσας Ελισάβετ Β' η οποία «έφυγε» σε ηλικία 96 ετών. Ο λόγος; Υπάρχει αντιπάθεια προς τη μοναρχία σε ορισμένες περιοχές στο Μέρσεϊσαϊντ, ενώ κανείς δεν ξεχνά τις έντονες αποδοκιμασίες στο πρόσωπο του πρίγκιπα Γουίλιαμ, πριν τον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας τον Μάιο.

Ο Γιούργκεν Κλοπ, ο Σερ Κένι Νταλγκλίς, αλλά και η Ένωση Υποστήριξης Επιζώντων του Χίλσμπορο καλούν τους οπαδούς της ομάδας να δείξουν σεβασμό. Μάλιστα, ο Γερμανός τεχνικός τόνισε πως δεν ανησυχεί για τη συμπεριφορά των οπαδών «Είναι η μόνη Βασίλισσα που γνώρισα ποτέ. Δεν την ήξερα, αλλά ήταν μια πολύ ζεστή, συμπαθητική, αγαπημένη κυρία και αυτό είναι το μόνο που πρέπει να μάθω. Σέβομαι πολύ τη θλίψη τους και γι' αυτό θα δείξω το σεβασμό μου» τόνισε ο κόουτς των Reds.

Γι αυτό αποδοκιμάζουν οι οπαδοί της Λίβερπουλ το «Στέμμα»

Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε στη θέση του για τη συνέντευξη Τύπου γνώριζε πως η συγκεκριμένη ερώτηση περίμενε αναπαυτικά στα μπλοκάκια των δημοσιογράφων. «Πως θα αντιδράσουν οι οπαδοί της Λίβερπουλ στον εθνικό ύμνο μετά τον θάνατο της Βασίλισσας Ελισάβετ»; Με διπλωματικούς ελιγμούς, ο Γιούργκεν Κλοπ κατάφερε να εμφανιστεί σίγουρος πως οι Scousers θα σεβαστούν τη μνήμη της χωρίς έκτροπα, όμως η πραγματικότητα υπαινίσσεται μέσω της ιστορίας πως δεν υπάρχουν εγγυήσεις.

Οι οπαδοί της Λίβερπουλ άλλωστε έχουν μποϊκοτάρει πολλές φορές στο παρελθόν τον εθνικό ύμνο και ο χαμός της Ελισάβετ ενδεχομένως αποτελεί την ιδανική αφορμή για να το πράξουν ξανά!

Από που πηγάζει όμως αυτή η αντίδραση των φιλάθλων; Οι ρίζες του προβλήματος ουσιαστικά πάνε δεκαετίες πίσω. Από τις αρχές των 70s και την άνοδο των Συντηρητικών κομμάτων στην εξουσία, η πόλη του Λίβερπουλ και οι κάτοικοί της ένιωσαν παραμελημένοι. Όλες οι κυβερνήσεις, προεξέχοντος εκείνης της Μάργκαρετ Θάτσερ, υποβάθμισαν ολόκληρη την περιοχή του Μέρσεϊσαϊντ μέσω της πλήρους αδιαφορίας τους για τη βιομηχανική παρακμή που βίωνε προοδευτικά η κομητεία.

Σαν αποτελέσματα η σοβαρή ανεργία και η φτώχεια που επικρατούσε εντός της πόλης, τη στιγμή που η κυβέρνηση έδειχνε με κάθε τρόπο απρόθυμη να βοηθήσει, οδήγησε τους κατοίκους να αγκαλιάσουν την ιδεολογία του τοπικισμού. Αποκομμένοι από κάθε έννοια πατριωτισμού και εθνισμού, οι Scousers ουσιαστικά δεν θεωρούν τους εαυτούς τους ως Άγγλους.

Αντιθέτως η πλειοψηφία δηλώνει αντικαθεστωτική και μποϊκοτάρει τον εθνικό ύμνο ανά περιστάσεις, με το «Ανφιλντ» φυσικά να μην αποτελεί εξαίρεση. Πανό που δηλώνουν «Είμαι Scouser, όχι Άγγλος» εμφανίζονται συχνά - πυκνά στις κερκίδες του γηπέδου και αποτελούν το καλύτερο παράδειγμα της ιδεολογικής ταυτότητας ολόκληρης της πόλης. Ουσιαστικά το Λίβερπουλ πλέον αντιστέκεται σε κάθε είδος Συντηρητισμού στη χώρα, με αποτέλεσμα ο εθνικός ύμνος και η Βασίλισσα Ελισάβετ να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του πυρός.

Επιπλέον, ακόμη ένας λόγος αυτής της κόντρας έχει να κάνει με την ιδιότητα του Λίβερπουλ ως μιας πόλης μεταναστών. Τα λιμάνια του άλλωστε αποτελούν διαχρονικά καταφύγιο για κόσμο από κάθε άκρη της Γης, με τις αφρικανικές και κινέζικες κοινότητες να έχουν αναπτυχθεί εδώ και χρόνια στους κόλπους του. Το ίδιο ισχύει και με την κοινότητα των Ιρλανδών που έχει αποκτήσει μια ιδεολογική και εθνική συνείδηση σε αγγλικά εδάφη. Αποτέλεσμα; Μεγάλος πληθυσμός του Λίβερπουλ συνδέεται ουσιαστικά μόνο σε... γεωγραφικό και γλωσσολογικό επίπεδο με την υπόλοιπη Αγγλία.