Πώς πέτυχε η Ντόρτμουντ σε αυτό που σήμερα προσπαθεί να κάνει ο ΠΑΟΚ

Κατά την προετοιμασία της Ντόρτμουντ για τον αγώνα με την Μάντσεστερ Σίτι για το Champions League, παρακολουθώντας τις ιστορίες που ετοίμασε η UEFA για την αναμέτρηση βρισκόμουν για ακόμη μια φορά μπροστά στην αξιοπρόσεκτη μέθοδο marketing που εφαρμόζει η Ντόρτμουντ για τους ποδοσφαιριστές που ετοιμάζει προς πώληση. Βλέποντας πόσο καλές εντυπώσεις δημιουργεί στην ευρωπαϊκή αγορά σχετικά με την προσωπικότητα του Τζουντ Μπέλινγκχαμ, που είναι το νέο μεγάλο προϊόν, των 90 εκατ. ευρώ, έκανα μια σύγκριση της προσωπικότητας που βγάζει σήμερα ο 19χρονος Άγγλος μέσος με αυτή που έβγαζε περίπου δύο χρόνια πίσω, όταν πρωτοεμφανιζόταν στο Ντόρτμουντ. Στη δημόσια συμπεριφορά του ο Μπέλιγγκχαμ ήταν τόσο άγουρος όσο ήταν και το παιχνίδι του εκείνο τον καιρό. Σήμερα, περίπου δύο χρόνια μετά, ο 19χρονος είναι “άλλος παίκτης” και “άλλος άνθρωπος” - δηλαδή κάποιος που έχει βελτιωθεί σε κάθε πτυχή της επαγγελματικής του υπόστασης.

Μερικά χρόνια πίσω, όχι πολύ μακριά, το επιχειρηματικό μοντέλο της Ντόρτμουντ βασιζόταν στην ιδέα ότι μπορεί να ανταγωνίζεται την Μπάγερν στο εθνικό πρωτάθλημα και να πρωταγωνιστεί στο Champions League, δηλαδή να έχει απαιτήσεις να φτάσει στις νοκ άουτ φάσεις και όλα αυτά να τα κάνει με μικρότερο - αλλά πάντως “συγκρίσιμο” μπάτζετ με την Μπάγερν. Όταν τα νούμερα άρχισαν να μη βγαίνουν, ο προβληματισμός οδήγησε την Ντόρτμουντ σε μια συνειδητή αλλαγή του επιχειρηματικού μοντέλου. Άλλαξε στρατηγική, αποφάσισε ότι πρέπει να αντιληφθεί τον εαυτό της περισσότερο ως ένα κλαμπ που “φτιάχνει” ποδοσφαιριστές, και άρχισε να εκπέμπει με συνέπεια αυτό το μήνυμα προς την ευρωπαϊκή αγορά.

Σήμερα, από μακριά, το μοντέλο δείχνει ότι λειτουργεί με επιτυχία. Στη σεζόν 2021 -’22 η Borussia Dortmund GmbH & Co. KGaA δημιούργησε συνολικά ακαθάριστα ενοποιημένα έσοδα 456,9 εκατομμυρίων ευρώ (οικονομικό έτος 2021/22). Αυτό αντιπροσωπεύει αύξηση 27% σε σχέση με το προηγούμενο έτος (358,6 εκατ. ευρώ). “Επιστρέφουμε στην παλιά μας δύναμη όσον αφορά τα έσοδα. Η ακαθάριστη ενοποιημένη απόδοση είναι πολύ κοντά στην τελευταία οικονομική χρονιά πριν από την Covid. Αυτό μεταφράζεται σε αύξηση των κερδών κατά περίπου 40 εκατομμύρια ευρώ”, είπε ο διευθύνων σύμβουλος Χανς Γιόακιμ Βάτσκε.

Πώς όμως έφτασε η Ντόρτμουντ σε αυτό που επιτυγχάνει σήμερα; Για να φτάνει να πείθει προ διετίας τον μπαμπά του Μπέλινγκχαμ να την προτιμήσει για το μέλλον του γιου του, η Ντόρτμουντ έδωσε με συνέπεια χρόνο συμμετοχής σε ένα σωρό ποδοσφαιριστές κάτω των 20 ετών. Για να δει ο μπαμπάς του Μπέλινγκχαμ τον Τζέιντον Σάντσο, να μπαίνει στα 17 του στην πρώτη ομάδα της, η Ντόρτμουντ είχε βάλει με υπομονή και επιμονή σε εφαρμογή το πλάνο προώθησης νεαρών ποδοσφαιριστών. Υπέμεινε τις απώλειες νικών και τίτλων, υπέμεινε την δοκιμασία της αποτυχίας σε αγωνιστικούς στόχους και έμεινε πιστή στο πλάνο παρόλο που άλλαζε τον πρώτο προπονητή. Και χάρη σε αυτή την υπομονή και την στήριξη προς αυτούς που είχαν αναλάβει την ευθύνη για να δημιουργήσουν και έπειτα να βελτιώσουν τις διαδικασίες επιλογής των ποδοσφαιριστών, η Ντόρτμουντ, που δουλεύει πολύ μεθοδικά στην βελτίωση των παικτών, έχει φτάσει σήμερα στην εποχή να τροφοδοτεί σταθερά την πρώτη ομάδα και συγχρόνως να πουλά ποδοσφαιριστές.

Πρώτα ήταν ο Ουσμάν Ντεμπελέ, που “έφερε” 140 εκατ. € το 2017. Μετά ήταν ο Κρίστιαν Πούλισικ, που έφερε 64 εκατ. € το 2019. Ακολούθησε ο Τζέιντον Σάντσο, που έφερε 85 εκατ. € το 2021. Και τελευταίος ήταν ο Ερλινγκ Χάλαντ, με τα 75 εκατ. € που έφερε το περασμένο καλοκαίρι. Και θα μπορούσε κανείς να βάλει κοντά σε όλους αυτούς και ποδοσφαιριστές που έφεραν λιγότερα, αλλά όχι λίγα, στο ταμείο της Ντόρτμουντ, όπως ο Ντιαλό, που της έφερε 32 εκατ. € το καλοκαίρι του 2019, ή ο Ακάνζι, τον οποίο απέκτησε στα 23 του, τον χρησιμοποίησε για μια 4ετία και τον πούλησε το περασμένο καλοκαίρι για 17 εκατ. €.

Είτε έρχονται από τις ακαδημίες της, είτε τους αγοράζει σε U21 ηλικία, η Ντόρτμουντ βασίζεται στους νέους και ψάχνει διαρκώς μια ισορροπία με 3-5 μεγαλύτερης ηλικίας ποδοσφαιριστές στο βασικό της σχήμα, ζητώντας από τους “μεγάλους” να καθοδηγούν ψυχικά και πνευματικά τους “νέους” και να δίνουν στην ομάδα τα στοιχεία που έχει ανάγκη προκειμένου να διατηρεί τον χαρακτήρα της μεγάλης ομάδας.

Όλα τα παραπάνω είναι εύκολο να τα θαυμάσεις μέσα από ένα επιτυχημένο παράδειγμα. Το δύσκολο είναι να υπομένεις και να επιμένεις, στον καιρό που δοκιμάζεσαι, όταν προσπαθείς να βάλεις σε εφαρμογή αυτό το επιχειρηματικό μοντέλο λειτουργίας. Αυτό είναι που ζει αυτόν τον καιρό ο ΠΑΟΚ. Και η ιστορία της Ντόρτμουντ σου δημιουργεί την αίσθηση ότι ο κρίσιμος και πιο καθοριστικός παράγοντας για την επιτυχημένη λειτουργία αυτού του μοντέλου δεν είναι το όνομα ενός προπονητή, ενός τεχνικού διευθυντή ή ενός ή και μερικών ποδοσφαιριστών που έχουν αποκτηθεί. Είναι το αν είναι ή όχι αποφασισμένος αυτός που έχει επιλέξει το μοντέλο για να υπομείνει και να επιμείνει στην εφαρμογή του και να στηρίξει τις επιλογές του.