Στο Champions League ένα κακό κοντρόλ “αποφασίζει” μια πρόκριση στους “4”

Ήταν το 43’ο λεπτό σε έναν αγώνα ρεβάνς της προημιτελικής φάσης του Champions League. Η Νάπολι ήταν στην επίθεση, με την μπάλα στην κατοχή της, στα όρια του επιθετικού τρίτου στο τερέν. Μια κακή πρώτη επαφή με την μπάλα από τον Εντομπελέ με το δεξί του πόδι, που είναι το “καλό”, ήταν αρκετή για να καθορίσει τη μοίρα της Νάπολι και της Μίλαν σε αυτή την αναμέτρηση και να “αποφασίσει” την ομάδα που πήρε την πρόκριση στους 4 της διοργάνωσης. Η κακή επαφή και η απώλεια του ελέγχου της μπάλας έδωσε την ευκαιρία στον Ραφαέλ Λεάο, που διάβασε καλά την κατάσταση του παιχνιδιού, να πάρει την μπάλα και να ξεκινήσει την επίθεση.

Στην εξέλιξη της φάσης διαβάζεις μια σειρά από καλές τακτικές ενέργειες που κάνουν οι Τονάλι και Ζιρού για να υποστηρίξουν τον Λεάο. Θαυμάζεις φυσικά όλη αυτή την “μαραντονική”, όπως την βάφτισε η τεχνική επιτροπή της UEFA κούρσα του Πορτογάλου μέχρι την ασίστ στον Ζιρού, διαβάζεις και τις κακές αποφάσεις που λαμβάνουν οι τρεις παίκτες της Νάπολι που βρίσκει στο διάβα του ο Λεάο. Πριν από όλα όμως κοιτάζεις το πώς μια ομάδα που βρισκόταν τοποθετημένη για να αναπτύξει και να ολοκληρώσει μια επίθεση, και είχε στο μυαλό της την αμυντική μετάβαση, βρέθηκε μετά από 13’’ με την μπάλα στα δικά της δίχτυα.

Αυτή η φάση μοιάζει με ένα στιγμιότυπο που εξηγεί το τι συνέβη στη ρεβάνς, αν όχι και στην διπλή παρτίδα της Μίλαν με τη Νάπολι. Η πρόκριση δεν πήγε στην ομάδα που είχε υπεροχή με μέτρο τους όγκους, δηλαδή αυτή που κράτησε περισσότερο την μπάλα, έκανε περισσότερες επιθέσεις ή περισσότερες τελικές προσπάθειες. Την πρόκριση πήρε η ομάδα της οποίας ο προπονητής και οι ποδοσφαιριστές έδειξαν μεγαλύτερη ικανότητα στην διαχείριση των συναισθημάτων τους και έλαβαν, τελικά, καλύτερες αποφάσεις.

Προφανώς σε ένα τόσο σύνθετο και τόσο πολύπλοκο παιχνίδι σαν το ποδόσφαιρο έχουν παίξει ρόλο ένα σωρό φανεροί ή κρυφοί παράγοντες στην διαμόρφωση των συνθηκών διεξαγωγής αυτών των αγώνων. Στην μεγάλη εικόνα όμως, όπως σχολίασε ο Λουτσιάνο Σπαλέτι, η Νάπολι έφυγε από το Champions League όχι τόσο επειδή βρέθηκε “ξεφούσκωτη” σε αυτά τα δύο παιχνίδια αλλά κυρίως επειδή δεν είχε προλάβει να ωριμάσει τόσο που να διαχειριστεί με πιο καθαρό μυαλό τις καταστάσεις του παιχνιδιού και να λαμβάνει καλύτερες αποφάσεις. Με άλλα λόγια ναι, όπως λέει το κλισέ, πλήρωσε ακριβά την απειρία της.

Απέναντι βεβαίως δεν είχε ένα πολύ έμπειρο γκρουπ ποδοσφαιριστών. Για την ακρίβεια, η ενδεκάδα της Μίλαν είχε ελαφρώς χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας από αυτή της Νάπολι. Συνέβη όμως οι ποδοσφαιριστές του Στέφανο Πιόλι να διαχειριστούν με μεγαλύτερη ψυχραιμία και τα δύο παιχνίδια με τη Νάπολι. Σε μια ρεβάνς με δύο ομάδες που είχαν την ίδια αποφασιστικότητα, το ίδιο πάθος, την ίδια φλόγα για να τα καταφέρουν, η Νάπολι δεν είχε καθαρό μυαλό - ενώ η Μίλαν είχε. Αυτό το στοιχείο, το οποίο αποτυπώνεται στην φάση του 0-1, φαίνεται καθαρά και στην ακρίβεια των εκτελέσεων. Στο 20% η ευστοχία στις εκτελέσεις της Νάπολι, στο 66.6% η ευστοχία στις εκτελέσεις της Μίλαν.

Ο Σπαλέτι το απλοποίησε λέγοντας “εμείς δεν ήμασταν εύστοχοι μπροστά από την εστία τους, εκείνοι ήταν πιο εύστοχοι μπροστά από την δική μας”. Αυτή είναι η απλή αλήθεια της ιστορίας των αναμετρήσεων ανάμεσα σε μια ομάδα την οποία ο Πεπ Γκουαρδιόλα αντιλαμβανόταν ως ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση του Champions League και μία που οι στοιχηματικές εταιρείες δεν “πίστευαν” για την πρόκρισή της στην ημιτελική φάση της διοργάνωσης.

Στην λήξη της περσινής πορείας της Μίλαν στο Champions League η ομάδα δημιουργούσε την αμφιβολία σχετικά με το αν ο Στέφανο Πιόλι είναι κάποιος που μπορεί να χτίσει μια ομάδα που θα έχει τον χαρακτήρα για να κάνει επόμενα βήματα και να δείξει ποιότητα στο κορυφαίο επίπεδο ώστε να ξαναβρεί το ιστορικό μέγεθός της στο Champions League. Το βράδυ της Τρίτης βρήκε τον 57χρονο προπονητή να κρατά στα χέρια του μια πρόκριση - απόδειξη της ικανότητάς του να καθοδηγήσει αποτελεσματικά, ψυχικά και πνευματικά, την Μίλαν που έχει φτιάξει για να τη φτάσει μέχρι την ημιτελική φάση του Champions League. Παρουσίασε μια ομάδα που είχε την ανθεκτικότητα για να ξεχάσει το χαμένο πέναλτι του Ζιρού και να κρατήσει το μυαλό της καθαρό για να εκμεταλλευτεί, με πολύ λιγότερες επιθέσεις, τις αδυναμίες της Νάπολι ώστε να πετύχει τον στόχο της.

Κάποτε στο ποδόσφαιρο έχανες την μπάλα στα όρια της αντίπαλης περιοχής και άκουγες τον προπονητή να φωνάζει “γυρίζουμε” χωρίς άγχος. Δεν είχε άγχος ούτε ο προπονητής ούτε οι ποδοσφαιριστές για την επιστροφή, ειδικά σε μια κατάσταση σαν την χθεσινή - με 5 αμυνόμενους απέναντι σε 3 επιτιθέμενους. Στο σημερινό ποδόσφαιρο αυτού του επιπέδου μια κακή επιλογή έξω από την αντίπαλη περιοχή είναι ένα από τα πιο συχνά συμβάντα που φέρνουν γκολ για τον αντίπαλο, σύμφωνα με την ανάλυση της απόδοσης. Η Μίλαν είχε την ποιότητα του Λεάο για να τιμωρήσει αυτό το λάθος. Η Νάπολι πλήρωσε ακριβά μια κακή επαφή που έκανε με την μπάλα ένας σχετικά έμπειρος ποδοσφαιριστής, που πριν από 4 χρόνια κόστιζε 60 εκατ. €, χάνοντας σε μια στιγμή τις περισσότερες ελπίδες της για μια ιστορική υπέρβαση.