Ο Έμερσον και οι παλαιότεροι «μίδες» των ευρωπαϊκών γηπέδων

Πριν από λίγες ημέρες, ένας από τους σύγχρονους αστέρες των ευρωπαϊκών γηπέδων, ο Ζλάταν Ιμπραϊμοβιτς είπε «αντίο» στο ποδόσφαιρο. Ένας εκ των κορυφαίων, που δεν κατέκτησαν ποτέ στην καριέρα τους το πολυπόθητο Champions League. Όπως είχε συμβεί στο παρελθόν με τον Ρονάλντο, τον Μπουφόν, τον Καντονά και πολλούς άλλους. Αυτή είναι η μία κατηγορία ποδοσφαιριστών, των άτυχων. Που βρέθηκαν στη λάθος ομάδα, τη λάθος στιγμή. Αντίθετα, υπάρχει και η κατηγορία των «Έμερσον» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Παικτών, δηλαδή, που τα έφερε έτσι η καριέρα τους και έγιναν... συλλέκτες τροπαίων. Και μάλιστα των κορυφαίων τροπαίων σε συλλογικό επίπεδο. Κι αν ο μπακ της Γουέστ Χαμ είναι ο μοναδικός κάτοχος όλων των «σύγχρονων» τίτλων της UEFA (Champions League, Europa League, Europa Conference League), στο παρελθόν έχουν υπάρξει και άλλοι, που έχουν κάνει το 3/3. Με κύπελλο πρωταθλητριών, κύπελλο κυπελλούχων και κύπελλο UEFA.

Γκαετάνο Σιρέα-Αντόνιο Καμπρίνι-Μάρκο Ταρντέλι
Οι τρεις Ιταλοί συνυπήρξαν στην Γιουβέντους τις δεκαετίες του ’70 και του ’80. Ήταν η περίοδος που η «Μεγάλη Κυρία» κατέκτησε τους πρώτους ευρωπαϊκούς τίτλους της. Το 1977, Σιρέα, Καμπρίνι και Ταρντέλι σήκωσαν την παρθενική ευρωπαϊκή κούπα των «μπιανκονέρι», το κύπελλο UEFA, ενώ ήταν παρόντες και στην κατάκτηση του κυπέλλου κυπελλούχων το 1984 και του κυπέλλου πρωταθλητριών το 1985, στον αιματοβαμμένο τελικό του Χέιζελ.

Άρνολντ Μιούρεν
Ο Ολλανδός μέσος αγωνίστηκε σε δύο διαφορετικές περιόδους στον Άγιαξ και σε καθεμία από αυτές κατέκτησε από ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο. Το 1973, ήταν μέλος της ομάδας που έπαιξε ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο, φτάνοντας στην κατάκτηση του κυπέλλου πρωταθλητριών. Επέστρεψε στον «Αίαντα» στα μέσα της δεκαετίας του ’80 και το 1987 σήκωσε το κύπελλο κυπελλούχων, στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας. Ενδιάμεσα, είχε βρεθεί στην αγγλική Ίπσουιτς, με την οποία έκανε δικό του και το κύπελλο UEFA, το 1981.

Σέρτζιο Μπρίο-Στέφανο Τακόνι
Μεταγενέστεροι των Σιρέα, Καμπρίνι και Ταρντέλι, με τους οποίους, όμως, σήκωσαν μαζί το κύπελλο κυπελλούχων το 1984 και κύπελλο πρωταθλητριών το 1985. Ο αμυντικός Σέρτζιο Μπρίο και ο τερματοφύλακας Στέφανο Τακόνι ήταν η επόμενη φουρνιά των τριών προαναφερθέντων, φορώντας μέχρι και τη δεκαετία του ’90 τη φανέλα της Γιουβέντους. Στο ξεκίνημα αυτής της δεκαετίας, μάλιστα, το 1990, κατέκτησαν με τη «Μεγάλη Κυρία» το ευρωπαϊκό τρόπαιο που έλειπε από τη συλλογή τους, το κύπελλο UEFA.

Ντάνι Μπλιντ
Ο ηγέτης της άμυνας του Άγιαξ από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 και σε όλη του ’90, διάστημα στο οποίο κατέκτησε και τα τρία ευρωπαϊκά τρόπαια. Η αρχή έγινε το 1987, με το κύπελλο κυπελλούχων, στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας. Πέντε χρόνια μετά, το 1992, ο Μπλιντ σήκωσε – ως αρχηγός – το κύπελλο UEFA, ενώ το 1995 ήταν ο καθοδηγητής στα «τρομερά μωρά» του Λουίς Φαν Χααλ, που στέφθηκαν πρωταθλητές Ευρώπης.

Τζιανλούκα Βιάλι
Έκανε όνομα στη Σαμπντόρια της δεκαετία του ’80 και στο τέλος της (1989-90) σήκωσε το πρώτο του ευρωπαϊκό τρόπαιο, αυτό του κυπέλλου κυπελλούχων. Στη συνέχεια πήρε μεταγραφή στην Γιουβέντους, με τον Ιταλό επιθετικό να κατακτά το κύπελλο UEFA, το 1993, ενώ τρία χρόνια μετά, στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης με τη «Μεγάλη Κυρία». Ωστόσο, ο Βιάλι έφτασε σε ευρωπαϊκό τρόπαιο και με τρίτη ομάδα στην καριέρα του. Το 1998, κατέκτησε το κύπελλο κυπελλούχων με την Τσέλσι, ως παίκτης-προπονητής των «μπλε».

Βίτορ Μπαΐα
Όταν η Πόρτο κατέκτησε το κύπελλο πρωταθλητριών το 1987, ο Πορτογάλος γκολκίπερ ήταν ακόμη στη δεύτερη ομάδα των «δράκων». Στις κατακτήσεις, όμως, του κυπέλλου UEFA το 2003 και του Champions League ένα χρόνο μετά, ο Βίτορ Μπαΐα ήταν ο βασικός τερματοφύλακας της ομάδας του Ζοσέ Μουρίνιο. Νωρίτερα, το 1997, ο Πορτογάλος είχε σηκώσει και το κύπελλο κυπελλούχων, ως ποδοσφαιριστής της Μπαρτσελόνα.