Σεναριογράφος ο Μιχάλης, πρωταγωνιστής ο Αραούχο και η ΑΕΚ πέρασε!

Με το που ισοφαρίζει ο Ντομαγκόι Βίντα, γιατί αυτός έπρεπε να το βάλει, διότι μετά το Ζάγκρεμπ και τις δύο κεφαλιές που του έβγαλε ο Λιβάκοβιτς, ήρθε η τρίτη και ήταν όντως φαρμακερή, ακούω τον Μιχάλη Τσόχο τώρα που βλέπω ξανά το ματς να λέει χαρακτηριστικά και μεταξύ άλλων: "ποιος το 'γραψε αυτό το σενάριο"! Θέλει και ρώτημα όμως; Σωστά το είπε ο Μάικ, όπως και όλα όσα ανέφερε περιγράφοντας το 2-2 της ΑΕΚ που την έστειλε στα play off του Champions League. Όμως η απάντηση είναι τόσο εύκολη αν το καλοσκεφτούμε. Διότι η πρωταθλήτρια Ελλάδας όσα δεν πήρε σε δύο ματς ολόκληρα, απέναντι στην Ντινάμο, τα πήρε στα τελευταία 8 λεπτά της αναμέτρησης στην Νέα Φιλαδέλφεια.

Ο σεναριογράφος αυτής της επικής, ιστορικής και συγκλονιστικής πρόκρισης, ήταν ο Μιχάλης από εκεί ψηλά, ο Κατσούρης. Αυτός έγραψε το σενάριο, ο Θεός το ενέκρινε και φυσικά επιλέχθηκε για τον ρόλο του πρωταγωνιστή, ποιος άλλος; Ο Σέρχιο Αραούχο... Ο αγαπημένος όλων, ο αρχηγός της ΑΕΚ, ο Αργεντινός ποδοσφαιριστής ο οποίος συνιστά το ΑΠΟΛΥΤΟ κόσμημα του ελληνικού πρωταθλήματος, βασικά λάθος μου, του ελληνικού ποδοσφαίρου! Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά αφού επιλέχθηκε αυτό το ...σενάριο πρόκρισης, δεν θα ήταν κανένας άλλος παίκτης που θα είχε τον πρώτο ρόλο, δεν γινόταν να είναι άλλος ο παίκτης που θα καθόριζε την πρόκριση!

Ο "Τσίνο" μπήκε αλλαγή στην Κροατία και ήταν καθοριστική η συμμετοχή του στη φάση του δεύτερου γκολ της ΑΕΚ, σε μια μπάλα που δεν άφησε να φύγει, τροφοδότησε τον Πισάρο και εκείνος βρήκε τον Γαλανόπουλο για το 1-2. Έτσι και στης Φιλαδέλφειας τα μέρη: ο Αργεντινός αρχηγός της Ένωσης ήρθε ξανά από τον πάγκο και χάρισε στην ομάδα την πρόκριση στα play off του Champions League. Διότι σημείωσε το γκολ της ισοφάρισης με ένα υπέροχο τελείωμα με μονοκόμματο σουτ μέσα από την περιοχή και το ύψος του πέναλτι, αλλά σα να μην έφτανε αυτό, πήρε και το πέναλτι, υποχρέωσε τον Λούμπισιτς στην παράβαση με το χέρι, για να έρθει από τη λευκή βούλα το 2-2 χάρη στο ριμπάουντ του Κροάτη Βίντα (στην πρώην ομάδα του στην πατρίδα του) και την κεφαλιά του.

Δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά. Δεν το επέτρεψε ο Λιβάκοβιτς και η αναποτελεσματικότητα στην παραγωγικότατη σε δύο ματς ΑΕΚ, τα πρώτα δύο επίσημά της βέβαια! Τόσο στην Νέα Φιλαδέλφεια, όσο και στο Ζάγκρεμπ, ο Δικέφαλος έχασε σπουδαίες ευκαιρία για να σημειώσει μίνιμουμ από ένα ακόμη γκολ σε κάθε ματς! Δεν τα κατάφερε όμως, ωστόσο, δεν γινόταν να χει βάλει τέσσερα γκολ σε μια τόσο καλή ομάδα όπως είναι η Ντινάμο Ζάγκρεμπ και να μην προκριθεί στην επόμενη φάση! Αυτό δεν το ήθελε ούτε ο Θεός, ούτε ο Διάβολος... Για αυτό και έστω στο φινάλε αποδόθηκε ποδοσφαιρική δικαιοσύνη.

Η ΑΕΚ του Αλμέιδα δεν τα παρατάει!

Εννοείται πως κύριο λόγο παίζει και η νοοτροπία της ομάδας που χει δημιουργήσει ο Ματίας Αλμέιδα. Αυτός ο άνθρωπος που θαρρείς και τον έστειλε ο Θεός στην ΑΕΚ αφού πρώτα τη δοκίμασε σκληρά, την έφτασε στην... απόγνωση στο θέμα του ηγέτη στον πάγκο της, για να της φέρει τον Πελάδο, το απόλυτο πρόσωπο που ταίριαζε στην ιστορία της ομάδας, στο dna αυτής, λες και (προπονητικά) δημιουργούνταν για να έρθει η μέρα που θα καθίσει στον πάγκο της ΑΕΚ! Ακριβώς τη στιγμή που έπρεπε, με την ομάδα να επιστρέφει στην πόλη της, στην Νέα Φιλαδέλφεια, στο γήπεδο της, όπου χθες για πολλοστή φορά απέδειξε πόσο της είχε λείψει.

Αυτή η νοοτροπία δεν επέτρεψε σε κανέναν να μην πιστέψει ότι έως το τέλος της αναμέτρησης δεν θα βρει γκολ η ΑΕΚ. Παίζοντας πάντα με το τρόπο που ξέρει και θέλει, δίχως να επιδιώξει να διαχειριστεί το αποτέλεσμα του πρώτου αγώνα, μα παίζοντας για τη νίκη κάθε φορά. Είτε καλά, είτε μέτρια, είτε καλούτσικα, όπως είπε και ο ίδιος ο Αλμέιδα, δεν διαπραγματεύεται στο χορτάρι για το αν θα τα δώσουν όλοι όλα έως το τελευταίο δευτερόλεπτο! Κάτι που φάνηκε όλη τη χρονιά πέρυσι και το θυμήθηκαν όλοι και στα πρώτα δύο επισημα ματς: στο Ζάγκρεμπ δεν της έφτανε το 1-1, ούτε καν το 1-2, από τύχη και ελέω Λιβάκοβιτς δεν βρήκε τρίτο και τέταρτο γκολ αν και το δεύτερο το σημείωσε στο 90'...

Έτσι και τώρα στην έδρα της. Δεν έψαξε να παίξει πίσω, για το μηδέν και αν της κάτσει μια καλή κόντρα, δεν δύναται η ΑΕΚ του Αλμέιδα να παίξει έτσι, σε καμιά περίπτωση. Διότι η λογική είναι να παίξουμε όπως ξέρουμε και αν δεν τα καταφέρουμε να γίνει με το δικό μας τρόπο! Έχει ποτίσει σε όλη την ομάδα αυτό όπως και το: δεν τα παρατάμε! Έτσι λειτουργεί η αγέλη του Πελάδο. Δίνει και παίζει τη... ζωή της για κάθε χαμένη και διεκδικούμενη μπάλα, για κάθε μέτρο, για κάθε σπιθαμή, ο ένας για τον άλλον και όλοι μαζί. Έβαλε το γκολ της ισοφάρισης ο Αραούχο και όλοι λέγαμε στο γήπεδο: θα προκύψει μια ακόμη στιγμή, μια ακόμη προσπάθεια, μία ακόμη φάση! Ήταν όλοι πεπεισμένοι πάρα το γεγονός ότι βλέπαμε πως η μοίρα έδειχνε να είναι με τους Κροάτες (στην πρώτη τους φάση στο δεύτερο 45λεπτο βρήκαν δεύτερο γκολ).

Διότι η αγέλη του Αλμέιδα διακρίνεται και ξεχωρίζει γιατί δεν γνωρίζει να τα παρατάει. Να σταματάει. Να διαχειρίζεται. Οποιαδήποτε άλλη ομάδα στο γκολ που έστελνε το ματς στην παράταση θα ικανοποιούνταν. Οχι η ΑΕΚ του Αλμέιδα. Ποτέ... Στόχος ήταν μόνο να βρεθεί και το δεύτερο γκολ, να μην υπάρξει παράταση, να μην προκύψουν πέναλτι και τα κατάφερε. Στο τέλος της ημέρας μεταξύ δύο καλών ομάδων αναμφίβολα, όλοι συμφωνούν, ότι πέρασε εκείνη που ήταν καλύτερη του ζευγαριού. Διότι αυτή είναι η πραγματικότητα και επιβεβαιώθηκε στο χορτάρι με όλα τα δεδομένα σε βάρος της ΑΕΚ και όμως ούτε αυτά τη λύγισαν... Η χαρά είναι μεγάλη, ο χρόνος όμως για να μείνει σε αυτή η Ένωση ελάχιστος, από τώρα, από σήμερα κιόλας, τέλος. Την Δευτέρα οι νταμπλούχοι πάνε στην Αμβέρσα και αντιμετωπίζουν τους επίσης νταμπλούχους του Βελγίου.

Υγ: Άριστα πήρε και μάλιστα σε ματς επιπέδου Champions league και το νέο γήπεδο της ΑΕΚ, η έδρα της, που επιβεβαιώθηκε κόντρα στα ...πιστόλια, ότι είναι ένα απόλυτα ασφαλές γήπεδο! Δεν έγινε το παραμικρό παρατράγουδο, ούτε καν σε επίπεδο παρεξήγησης, τη στιγμή που το γήπεδο έβραζε και η έδρα ήταν από τις καλύτερες και πιο δυνατές της ΑΕΚ από την ημέρα που επέστρεψε στην Νέα Φιλαδέλφεια. Όσο το πίστευαν οι παίκτες της Ένωσης άλλο τόσο και παραπάνω το πίστευε και ο κόσμος που από το 0-2 και ειδικά από το 75' και μετά έπαιξε... μπαλάρα και έσπρωξε την ΑΕΚ στην πρόκριση. "Παίξαμε σε μια Αρένα πραγματική, η έδρα έπαιξε το ρόλο της", ψέλλισε μεταξύ άλλων ο Ιγκόρ Μπίστσαν... Η δύναμη και η σημασία της έδρας σε όλο το μεγαλείο της! Μπράβο σε όλους...