Το όνειρο είναι εδώ!

Ο Ρόνι Λόπες περνά την μπάλα πάνω από το σώμα του Αλμπέρτο Μπρινιόλι, την στέλνει στο πλεκτό στο 94' και η Μπράγκα νικά τον Παναθηναϊκό με 3-0, βάζοντας και τα δύο πόδια στους ομίλους του Champions League από το πρώτο παιχνίδι του ζευγαριού. Αυτό θα μπορούσε να είναι το φινάλε στο ποδοσφαιρικό σενάριο που ζήσαμε το βράδυ της Τετάρτης στη Πορτογαλία. Θα ήταν δίκαιο; Όχι. Θα ανταποκρινόταν στην εικόνα της αναμέτρησης; Δέκα φορές όχι. Το Τριφύλλι έδειξε τάσεις αυτοκτονίας, παραλίγο να βγάλει τα μάτια του αλλά η επέμβαση του τεράστιου Αλμπέρτο Μπρινιόλι και η γκολάρα του Μαντσίνι στο φινάλε, του έδωσαν πίσω κάτι από όσα άξιζε βάσει της εικόνας και της απόδοσής του στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα. Δεν ήταν για να το χάνει αυτό το ματς ούτε με 3-0, ούτε με 2-0 ο Παναθηναϊκός αλλά ''this is fucking football'' που ακούστηκε από το στόμα του Χουάνκαρ έξω από τα αποδυτήρια, στην πιο σωστή απάντηση για το πως θα μπορούσε να καταλήξει τόσο αρνητικά ένα τέτοιο παιχνίδι.

Θα ήταν κρίμα και άδικο να πληρώσει τόσο ακριβά το σύνολο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς το μεγάλο λάθος του Γεντβάι στο 2-0, την απίθανη χαμένη ευκαιρία του Σπόραρ στο 1-0 και την κατασπατάληση σπουδαίων προϋποθέσεων στο πρώτο ημίχρονο για δημιουργία ευκαιριών. Σε αυτό το επίπεδο, όμως, τα λάθη δεν συγχωρούνται. Νόμος. Και μάθημα μεγάλο τόσο για την ρεβάνς όσο για την φετινή ευρωπαϊκή παρουσία της ομάδας. Ένα πούλημα της μπάλας στη μεσαία γραμμή από τον Βιλένα στο 43' άλλαξε το μομέντουμ του ματς και έδωσε θάρρος στη Μπράγκα που μέχρι το φινάλε του ημιχρόνου από το πουθενά έγινε απειλητική. Ένα black out στις αρχές του δευτέρου μέρους έφερε μια κλασσική ευκαιρία και ένα γκολ. Ένα τραγικό τελείωμα σε κενό τέρμα, μπορεί αντί για το 1-1, να σου φέρει το 2-0 μέσα σε λίγες στιγμές. Κάθε λεπτό που χάνεις την συγκέντρωσή σου, κάθε στιγμή που δεν ανταποκρίνεσαι, μπορεί να αποδειχθεί μοιραίο. Αυτό είναι το κορυφαίο επίπεδο.

Ο Παναθηναϊκός, όμως, είναι μια ομάδα που δεν τα παρατά ποτέ. Ποτέ. Ξέρεις, από πέρσι κιόλας, ότι μέχρι το τελευταίο λεπτό μπορεί να σηκωθεί από το έδαφος, να σταθεί στα πόδια του και να πάρει και την παρτίδα. Το έκανε και στη Μπράγκα. Με ένα υπέροχο ομαδικό γκολ, με άρτιες κινήσεις από τους παίκτες στο επιθετικό τρίτο, με μία μαγική μπαλιά του clutch Ιωαννίδη, ο οποίος με την εικόνα που έχει ως αλλαγή στα προκριματικά, του αξίζει να επανέλθει στην βασική ενδεκάδα. Και φυσικά με ένα υπέροχο τελείωμα του mvp, Ντάνιελ Μαντσίνι.

Ο Αργεντινός εξτρέμ έκανε πράγματα και θαύματα πάνω στο χορτάρι, διέλυσε την άμυνα των Πορτογάλων στην άχαστη ευκαιρία του Σπόραρ και στο φινάλε το ''κόλλησε'', πραγματοποιώντας ένα ιδανικό πλασέ. Το παιχνίδι ήταν κομμένο και ραμμένο για τους μεσοεπιθετικούς του Παναθηναϊκού. Η Μπράγκα ως μια φύσει επιθετική ομάδα στα όρια της αφέλειας, αφήνει πάρα πολλούς χώρους. Αν το Τριφύλλι ήταν πιο προσεκτικό, ειδικά στο πρώτο μέρος θα είχε δημιουργήσει πολύ περισσότερες ευκαιρίες. Οι αποφάσεις, όμως, στα τελευταία μέτρα δεν ήταν αυτές που έπρεπε και έτσι χαλούσε ότι καλό χτιζόταν, ειδικά σε καταστάσεις επιθετικού τρανζίσιον.

Οι Πορτογάλοι είναι... φωτιά έξω από την περιοχή, σε μικρούς χώρους παράγουν συνδυαστικό ποδόσφαιρο ενώ είναι εξαιρετικοί και στο ανοιχτό γήπεδο αλλά πίσω έχουν μεγάλα ζητήματα, τα οποία θα είναι αυτοκτονικό αν δεν τα εκμεταλλευθεί το βράδυ της επόμενης Τρίτης στο ΟΑΚΑ ο Παναθηναϊκός.

Στο τέλος της ημέρας, πάντως, το μόνο που έχει αξία και σημασία είναι πως το όνειρο είναι εδώ. Μετά τον αποκλεισμό της Ντνίπρο όπου η αποστολή ήταν υποχρεωτική, μετά την πρόκριση επί της Μαρσέιγ στη μεγαλύτερη καλοκαιρινή υπέρβαση της ιστορίας του, το Τριφύλλι έχει φτάσει μια νίκη μακριά από την επιστροφή στους ομίλους του Champions League, το κατάμεστο ΟΑΚΑ περιμένει την Μπράγκα. Στην Καλογρέζα τον Μαϊο του 2022 ο σύλλογος επέστρεψε στους τίτλους μετά από οκτώ χρόνια, για να δούμε αν τον Αύγουστο του 2023, στο ίδιο μέρος, σφραγίσει το τεράστιο come back στη κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.

Το όνειρο έμεινε ζωντανό, το όνειρο είναι εδώ, ομάδα και κόσμος μία γροθιά το βράδυ της Τρίτης θα πρέπει να δώσουν τα πάντα, όλο τους το είναι για να επιστρέψει ο Παναθηναϊκός εκεί που ανήκει. Για να ακούμε όλο τον χειμώνα αυτόν τον υπέροχο ύμνο, για να βλέπουμε το σεντόνι να τεντώνει τουλάχιστον μέχρι τον Δεκέμβριο, για να αλλάξει η ζωή ολόκληρου του οργανισμού σε κάθε επίπεδο, με την υλοποίηση ενός απόλυτα υπερβατικού στόχου που θα ισοδυναμεί με κατάκτηση πρωταθλήματος.

Μην το ξεχνάμε αυτό. Μην φτάσουμε, πάλι, στο ισοπέδωμα των πάντων. Υπέρβαση ψάχνει ο Παναθηναϊκός. Ακόμη μία. Το βασικό του ζητούμενο το έχει εξασφαλίσει από τις αρχές του Αυγούστου. Επέστρεψε σε ευρωπαϊκό όμιλο. Με τον αποκλεισμό της Μαρσέιγ έβαλε 5 εκατομμύρια στα ταμεία του και έφτασε στη πηγή. Αν πιει νερό, αποκλείοντας και την Μπράγκα θα μιλάμε για το τέλειο. Αν δεν τα καταφέρει, αυτή η μεγάλη προσπάθεια θα πρέπει να αναγνωριστεί και να μπει στην σωστή της διάσταση.

Θα έχουμε χρόνο να τα συζητήσουμε όλα αυτά από την Κυριακή. Το Σάββατο ο Παναθηναϊκός έχει πρεμιέρα στο πρωτάθλημα κόντρα στον Βόλο και είναι υποχρεωμένος να κάνει ιδανικό ξεκίνημα, βάζοντας το πρώτο τρίποντο στο σακούλι...