Αυτοί μπορούν να απειλήσουν την Σίτι στο Champions League

Δύο αγωνιστικές της φάσης των ομίλων, και όσα έχουμε προλάβει να δούμε από τις ομάδες και στα εγχώρια πρωταθλήματα, δεν αποτελούν ένα ασφαλές δείγμα για να βασιστεί κανείς σε αυτό και να επιχειρήσει μια προεκτίμηση για τις διεκδικήτριες του Champions League. Ή, με άλλα λόγια, δεν είναι εύκολο να διακρίνεις μέχρι εδώ την ομάδα που θα βάλεις στο ίδιο ύψος με την Μάντσεστερ Σίτι για την κατάκτηση του τροπαίου. Μετά από δύο αγωνιστικές όμως αρχίζει να γίνεται ευδιάκριτη η δυναμική που δημιουργούν η Ρεάλ και η Μπάγερν.

Αν βασιστείς στις πιθανότητες που λαμβάνουν υπόψη οι στοιχηματικές εταιρείες για να ορίσουν τις αποδόσεις, μένεις με την αίσθηση ότι η Μπάγερν είναι το 2ο φαβορί. Αν σήμερα έπρεπε να κάνω πρόβλεψη, θα έλεγα ότι η Μπάγερν και η Ρεάλ βρίσκονται στο ίδιο σημείο. Και οι δύο αλλάζουν, συγκριτικά με τις περσινές τους εκδόσεις. Και οι δύο σου δημιουργούν την αίσθηση ότι εφόσον οι προπονητές επιτύχουν στην διαδικασία του μετασχηματισμού και φτάσουν στην βελτιστοποίηση της απόδοσης, και εφόσον δεν έχουν μεγάλα απρόοπτα με σοβαρούς τραυματισμούς των καθοριστικών ποδοσφαιριστών, θα αναπτύξουν δυναμική που θα τις δείχνει ικανές να φτάσουν μέχρι τον τελικό.

Αυτό που συμβαίνει στην Ρεάλ είναι εντυπωσιακό. Αυτό που κάνει ο Κάρλο Αντσελότι, δηλαδή η υλοποίηση της ιδέας του να τοποθετήσει τον Τζουντ Μπέλινγκχαμ σε ρόλο δεκαριού στον 4-3-1-2 σχηματισμό που επιλέγει (κατά 75%, στα 8 επίσημα παιχνίδια που έχει δώσει), αποτελεί μια επιβεβαίωση της ευφυίας του στο τακτικό κομμάτι του. Είναι σαν να βλέπει τον αγωνιστικό χώρο σαν σκακιέρα ο 64χρονος προπονητής και να διακρίνει πώς πρέπει να στήσει τους ποδοσφαιριστές του και ποιο ρόλο να τους δώσει προκειμένου να επιτύχει τον στόχο του. Στην διάρκεια των τελευταίων περίπου 7 ετών έχουν ειπωθεί, γραφτεί, ακουστεί πολλά σχετικά με το πόσο επικαιροποιημένες είναι οι μέθοδοι και οι διαδικασίες που ακολουθεί ως μάνατζερ ο Αντελότι για να βοηθά τις ομάδες του να ανταποκρίνονται στις φυσικές απαιτήσεις του παιχνιδιού. Αφήνοντας αυτό στην άκρη, είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού ότι ο Αντσελότι εξακολουθεί να “βλέπει” πράγματα που δεν μπορεί να δει η συντριπτική πλειονότητα των συναδέλφων του στο τακτικό κομμάτι.

Μολονότι του λείπουν πολύ ο Κουρτουά και ο Μιλιτάο, με την ποιότητα και την ενέργεια που διαθέτει στη μεσαία γραμμή και με τον Βινίσιους να ξαναμπαίνει στον ρυθμό, ο Ιταλός προπονητής έχει τα υλικά για να παρουσιάσει μια “αποχαιρετιστήρια” έκδοση της Ρεάλ που θα μας αναγκάσει να τον θυμόμαστε. Αν υπάρχει μια αίρεση, είναι σχετική με τον Μπέλινγκχαμ και το πόσο έτοιμος είναι να “πετάξει” στο ίδιο ύψος σε όλη την πρώτη σεζόν του με την Ρεάλ. Συζητάμε για ένα παιδί 20 ετών.

Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Μπάγερν δεν είναι εντυπωσιακό - τουλάχιστον όχι ακόμη. Εδώ το ζήτημα είναι πιο σύνθετο και πιο απαιτητικό, διότι σε αντίθεση με τον Μπέλινγκχαμ ο Χάρι Κέιν παίζει όσο πιο ψηλά στο τερέν. Του χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να εξοικειωθεί με το παιχνίδι των συμπαικτών και να αφομοιώσει τα συστήματα ανάπτυξης του Τόμας Τούχελ. Και τους παίρνει, των ποδοσφαιριστών περισσότερο χρόνο να μάθουν τον Κέιν και να τον αξιοποιήσουν όσο ο Τούχελ οραματίζεται. Με αυτά όμως που βλέπεις στην αρχή της σεζόν από τον Τζαμάλ Μουσιάλα, όταν παίζει πίσω από τον Κέιν στο 4-2-3-1 του Τούχελ, σκέφτεσαι ότι εφόσον συνδεθούν οι Κέιν - Μουσιάλα - Σανέ, ο προπονητής θα πάψει να πονοκεφαλιάζει για το επιθετικό κομμάτι και θα συγκεντρωθεί στο πώς η ομάδα του θα έχει ισορροπία στις δύο φάσεις παιχνιδιού και καλύτερη συμπεριφορά στις αμυντικές μεταβάσεις. Ναι, θα σκέφτεται και τον τερματοφύλακα, όπως άλλωστε σκέφτεται και τον δεύτερο κεντρικό μέσο δίπλα στον Κίμιχ, αλλά η απόδοση στο επιθετικό κομμάτι θα του δίνει χρόνο και αυτοπεποίθηση για να βρει την λύση μέχρι την άνοιξη του 2024, όταν θα αρχίσει να κρίνεται η μοίρα της Μπάγερν στο Champions League.

Είναι πάρα πολύ νωρίς για να αποκλείσεις όλες τις υπόλοιπες ομάδες από την διεκδίκηση του τροπαίου, αλλά είναι το ίδιο νωρίς για να μιλήσεις και να ξεχωρίσεις κάποιο από τα μακρινά φαβορί. Δύο αγωνιστικές μετά την έναρξη της φάσης των ομίλων, αμέσως μετά από την ολοκλήρωση μιας συναρπαστικής αγωνιστικής που μας δίνει λόγο για να αναπολούμε το group stage προτού ακόμη το χάσουμε για πάντα, η Σίτι είναι το φαβορί και έχουμε δει μπροστά μας δύο ομάδες που εξελίσσονται για να την απειλήσουν.