Τώρα είναι που πρέπει να μείνει στην Μπάρτσα ο Τσάβι

Βλέποντας τον Πάου Κουμπαρσί να κάνει ένα αδιανόητης ωριμότητας παιχνίδι, στα 17 του χρόνια, στο επίπεδο της φάσης των 16 του Champions League και σε έναν αγώνα με μεγάλη ψυχολογική και αγωνιστική πίεση το βράδυ της Τρίτης στο Μπαρτσελόνα - Νάπολι σκεφτόμουν πόσο καθαρός είναι ο ποδοσφαιρικός - εταιρικός δρόμος στον οποίο θα έπρεπε να βαδίζει εδώ και 2,5 χρόνια η Μπάρτσα αν είχε η διοίκησή της καθαρό μυαλό.

Ένας 17χρονος κεντρικός αμυντικός έκανε ντεμπούτο στο Champions League, και το έκανε απέναντι σε έναν αντίπαλο που είχε και την ποιότητα και την τακτική για να βάλει μεγάλη πίεση στην άμυνα της Μπαρτσελόνα κατά το πρώτο στάδιο ανάπτυξης των επιθέσεών της. Και ο Τσάβι όχι απλώς δεν “έκρυψε” τον Κουμπαρσί από το build up, αλλά είχε σχεδιάσει ένα μοτίβο για την αρχή της επιθετικής ανάπτυξης το οποίο βασιζόταν στις επιλογές που θα έκανε αυτό το παιδί. Ένας δεξιοπόδαρος κεντρικός αμυντικός αγωνιζόταν ως αριστερός στόπερ, το έκανε για πρώτη φορά στο Champions League και ολοκλήρωσε το παιχνίδι με 86% επιτυχημένες ενέργειες, με 94% ακρίβεια σε 63 πάσες και με 75% ακρίβεια σε 12 μακρινές πάσες. Αυτές οι μακρινές πάσες ήταν ο βασικός τρόπος για να φεύγει με πλεονέκτημα η Μπαρτσελόνα από το πρέσινγκ που έκανε στην μπάλα ψηλά στο τερέν η Νάπολι.

Σκεφθείτε το λίγο, ο προπονητής της Νάπολι, ο Φραντσέσκο Καλτσόνα βλέπει έναν 17χρονο στόπερ να κάνει ντεμπούτο στο Champions League, ζητάει από τους παίκτες του να τον σημαδέψουν και αυτός αναδεικνύεται σε MVP του παιχνιδιού.

Ο Κουμπαρσί δεν ήταν ο μόνος στυλοβάτης της Μπαρτσελόνα σε αυτό το ματς, ή πιο σωστά δεν ήταν το μόνο “προϊόν” της ακαδημίας της που είχε συνεισφορά στην επιστροφή της Μπάρτσα στην προημιτελική φάση του Champions League μετά από 4 χρόνια. Ο 20χρονος Φερμίν Λόπεθ είχε ανοίξει το σκορ, ο 16χρονος Λαμίν Γιαμάλ είχε χτίσει την επίθεση που έφερε το δεύτερο γκολ, ο 32χρονος Σέρτζι Ρομπέρτο, δηλαδή ένας παλαιότερος μαθητής της ακαδημίας της έχτισε το τρίτο γκολ.

Βλέποντας όλα αυτά είναι εύκολο να κάνεις την ελαφριά σκέψη ότι ο Τσάβι έκανε λάθος που εδώ και 2,5 χρόνια δεν βασιζόταν στα παιδιά που βγάζει η Μπαρτσελόνα από την ακαδημία της και προσπαθούσε να χτίσει ομάδα με αγορασμένες λύσεις. Σου μοιάζει ότι τώρα, που έχει πει ότι θα φύγει, βάζει τους μικρούς για την υστεροφημία του. Όλοι εμείς όμως δεν έχουμε ιδέα αν υπήρχαν ή όχι “έτοιμα” παιδιά για να προωθηθούν και κυρίως για να βασιστεί σε αυτά ο προπονητής από την αρχή της θητείας του. Ακούγοντάς τον και βλέποντας τις εκφράσεις του και τη γλώσσα του σώματος όταν απαντούσε στις ερωτήσεις σχετικά με αυτά τα παιδιά καταλάβαινα ότι στον προηγούμενο καιρό δεν ήταν ότι “έβλεπε” έτοιμους πιτσιρικάδες και δεν τους μονιμοποιούσε. Άλλωστε ο μικρός ήρωας αυτής της βραδιάς, ο Κουμπαρσί, προβιβάστηκε στην πρώτη ομάδα επειδή αποτελούσε επιλογή του Τσάβι και κάπως έτσι έφτασε να υπογράψει το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο.

Στο τέλος Ιανουαρίου, όταν τον άκουσα να ανακοινώνει την απόφασή του να αποχωρήσει στο τέλος της σεζόν από τον πάγκο, σκεφτόμουν ότι πλήρωσε μια βιαστική επιλογή να αναλάβει την Μπαρτσελόνα σε μια εποχή που ούτε ο ίδιος ήταν απολύτως έτοιμος ούτε η Μπάρτσα είχε, κυρίως για λόγους οικονομικούς, γόνιμο έδαφος για να ανθήσουν οι ιδέες του. Με το παιχνίδι που είδα απέναντι στη Νάπολι και τους πρωταγωνιστές που αυτό είχε, σκεφτόμουν ότι τόσο ο Τσάβι όσο και η διοίκηση της Μπαρτσελόνα θα έπρεπε να αξιοποιήσουν αυτό το ερέθισμα για να κάνουν μια επανεκκίνηση. Ο Τσάβι στον πάγκο, οι μικροί μέσα, μαζί με Τερ Στέγκεν, Γκιντογκάν, Λεβαντόφσκι - δηλαδή με αυτούς που μπορούν να καθοδηγήσουν τους νεότερους και να καλύψουν το ομαδικό έλλειμα σε εμπειρία και προσωπικότητα, και όραμα την επιστροφή της Μπάρτσα στην εποχή που σε γοήτευε με την ιδέα της για το ποδόσφαιρο και την ποιότητα των ποδοσφαιριστών που εκπαίδευε.