Ευτυχώς, είναι δικός μας ο Ζαφείρης!

Και ξαφνικά ανακαλύπτουμε, εμείς οι πολλοί, έναν κεντρικό χαφ που μας ενθουσιάζει και μας γεμίζει ελπίδες σχετικά με την προοπτική της Εθνικής Ομάδας. Μαθαίνουμε τον Χρήστο Ζαφείρη, και τον βλέπουμε να κάνει εντυπωσιακά πράγματα στο επίπεδο των playoffs του Champions League και μάλιστα απέναντι σε μια ισχυρή αντίπαλο - την Λιλ.

Αλήθεια είναι ότι ο Ζαφείρης είχε δείξει ενδιαφέροντα στοιχεία και στο πρώτο παιχνίδι των δύο ομάδων, μόνο που η τροπή εκείνου του αγώνα δεν τον είχε ευνοήσει, διότι η ομάδα του είχε αφήσει (ή είχε χάσει) την μπάλα στην Λιλ και είχε βάλει τον εαυτό της σε θέση να αμύνεται και όχι να δημιουργεί. Ο Ζαφείρης δείχνει μεν ισορροπημένος, αλλά, αν τον έχω καταλάβει αρκετά μέσα από δύο παιχνίδια και την μελέτη του από το Wyscout, το δυνατό του κομμάτι είναι στην αξιοποίηση της κατοχής της μπάλας.

Το highlight του ήταν το πανέμορφο και τόσο δύσκολο, στην εκτέλεση, γκολ που πέτυχε επί της Λιλ. Κι αν έδειξε τόσο μεγάλη συναρμοστική ικανότητα αλλά και αυτοπεποίθηση σε μια εκτέλεση με το - θεωρητικά - “αδύναμο” πόδι, το αριστερό, ο νους φαντάζεται τι μπορεί να κάνει με το “καλό” δεξί. Αν και οι εκτελέσεις του με το αριστερό, όπως αυτή που έκανε για να σκοράρει με σουτ εκτός περιοχής στο ματς πρωταθλήματος με την Τέπλιτσε πριν από 12 μέρες, σε αφήνουν να νομίζεις ότι δεν έχει “αδύναμο” πόδι.

Τα στοιχεία του Wyscout τον περιγράφουν ως έναν κεντρικό μέσο με 65,2% επιτυχημένες ενέργειες στην διάρκεια του τελευταίου ημερολογιακού έτους. Έναν χάφ με 55% επιτυχία στις ντρίμπλες, περίπου 2 σουτ ανά ματς και με 70% ακρίβεια στις μεταβιβάσεις στο επιθετικό 1/3 του τερέν. Στον καιρό του στην Σλάβια ο Ζαφείρης είναι ένας χαφ που βλέπει τον χώρο και αλλάζει πλευρά ανάπτυξης με μια μακρινή μεταβίβαση με μια επαφή, αλλά και κάποιος που μπορεί να οδηγήσει την μπάλα, να ντριμπλάρει, να μπει στην περιοχή και να πασάρει ή να τελειώσει μόνος του την επίθεση. Ένας χάφ με ροπή προς την επίθεση και επιθυμία να αναλαμβάνει την οργάνωση των επιθέσεων από το πρώτο ή το δεύτερο στάδιο της ανάπτυξης, ο οποίος έχει παίξει και στο 6 και στο 10.

Απέναντι στην Λιλ καταλάβαμε ότι έχει καλές απευθείας εκτελέσεις φάουλ - με μια τέτοια σημάδεψε το δοκάρι. Στην προηγούμενη φάση των προκριματικών, απέναντι στην Σεντ Ζιλουάζ, μια δική του εκτέλεση κόρνερ με το δεξί έγινε ασίστ για γκολ.

Με όσα τον βλέπεις να κάνει από τον Ιανουάριο του 2023 μέχρι σήμερα με την Σλάβια Πράγας σε ψήνουν ότι αυτό το παιδί, στα 21 του, είναι επαρκώς ώριμο για να πάρει ευθύνες στο παιχνίδι της Εθνικής Ομάδας. Και κάπου εκεί αντιλαμβάνεσαι πόσο σημαντικό είναι που η ΕΠΟ και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν έμειναν ασυγκίνητοι όταν έμαθαν ότι αυτό το παιδί, που γεννήθηκε και μεγάλωσε εδώ, δεν ήθελε να συνεχίζει να παίζει για τις εθνικές ομάδες της Νορβηγίας, στην οποία βρέθηκε με τους γονείς του από τα 10 του χρόνια, επειδή επιθυμούσε να παίξει για την πατρίδα του.

Η ιστορία σε αφήνει με την εντύπωση ότι τον “προλάβαμε” στις “καθυστερήσεις” - δηλαδή ότι αν η Ομοσπονδία και ο προπονητής δεν έδιναν σημασία και δεν είχαν κινηθεί εγκαίρως αυτός θα είχε ήδη προσκληθεί από την Εθνική Νορβηγίας των Ανδρών και θα είχαμε χάσει έναν δημιουργικό μέσο που τόσο πολύ μας λείπει από την Εθνική τα τελευταία χρόνια.

Κανείς θα αναρωτηθεί πώς γίνεται να τον “έπιασε” το ραντάρ της Σλάβια τον Ιανουάριο του 2023, όταν τον αγόρασε για 1,5 εκατ. € από την νορβηγική Χάουγκεσουντ και δεν τον “εντόπισε”, στα 20 του, μια μεγάλη ελληνική ομάδα για να τον κάνει δικό της. Η ιστορία μάλλον θα μας δείξει ότι κάποιος Έλληνας τον είχε εντοπίσει και παρακολουθήσει αλλά κανείς δεν είχε δώσει τόση σημασία ώστε να αντιληφθεί ότι αξίζει να επενδύσει πάνω του αυτό το ποσό. Πολύ μικρός είχε περάσει από τον Παναθηναϊκό, λίγο μεγαλύτερος είχε περάσει από τον Ολυμπιακό, αλλά τελικά δεν είχε ποτέ μια πρόταση. Σίγουρα πάντως η ιστορία λέει ότι ο Ζαφείρης βγήκε ευνοημένος από την ελληνική άγνοια, διότι πήγε σε έναν οργανωμένο σύλλογο που δουλεύει ακολουθώντας διαδικασίες για την προώθηση νεαρών ποδοσφαιριστών και την δημιουργία ή την αύξηση των υπεραξιών. Η Σλάβια τον έβαλε αμέσως στα παιχνίδια, του έδωσε γεμάτες σεζόν από την πρώτη στιγμή, και σήμερα έχει έναν ποδοσφαιριστή με αξία αγοράς που υπερβαίνει τα 7 εκατ. €.

Ακούγοντας την ιστορία σχετικά με το πόσο γρήγορα έδωσε σημασία και πόση σημασία έδωσε στην περίπτωση του Ζαφείρη ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς σκέφτομαι ότι αυτό είναι το πρώτο όφελος που αποκομίζει η Εθνική από την δουλειά του Σέρβου προπονητή. Προτού καν καθίσει στον πάγκο για παιχνίδι, ο Γιοβάνοβιτς μας έχει βοηθήσει να κάνουμε δικό μας ή να μη χάσουμε έναν από τους πιο αξιόλογους Έλληνες κεντρικούς χαφ που έχουν εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια στο ποδόσφαιρο. Και δεν χρειάζεται μεγάλη τεκμηρίωση αυτό. Αρκεί να ξέρεις ότι η Ελλάδα είχε πάψει να τον καλεί από τον καιρό της Κ15 ομάδας και είχε μείνει ασυγκίνητη όταν μάθαινε ότι η Νορβηγία φτάνει να δίνει στον Ζαφείρη το περιβραχιόνιο του αρχηγού στην Κ21 ομάδα της. Μέχρι τον περασμένο Ιανουάριο, ο Ζαφείρης όχι απλώς δεν είχε επιλέξει την Ελλάδα αλλά έκλεινε προς την Νορβηγία που του είχε δώσει πολύ μεγαλύτερη σημασία στην διάρκεια των προηγούμενων χρόνων και που είχε να του προσφέρει και το όραμα να βρεθεί συμπαίκτης του Χάλαντ. Με άλλα λόγια, αν δεν είχε ασχοληθεί ο Γιοβάνοβιτς…