Ο τελικός θέλει προσωπικότητες και… «mentality»

Ο ΠΑΟΚ δίνει την Τρίτη έναν αγώνα το αποτέλεσμα του οποίου θα του χαρακτηρίσει όλη τη χρονιά. Έναν νοκ άουτ αγώνα χωρίς αύριο, ματς που κρίνει την πορεία του, μία αναμέτρηση 8-10 εκατομμυρίων ευρώ! Ε, τι άλλο χρειάζεται ένα παιχνίδι για να χαρακτηριστεί ως τελικός;

Από το 2017 και μετά αυτή η ομάδα έχει δώσει πολλούς τέτοιους τελικούς. Αλήθεια είναι ότι εντός Ελλάδας έχει κερδίσει τους περισσότερους από αυτούς, κάτι που δεν έχει καταφέρει εκτός συνόρων. Το… γιατί δεν είναι εύκολο να απαντηθεί, γιατί μάλλον είναι θέμα μυαλού. Εκτός κι’ αν πιστεύει κανείς ότι η Βίντι και η Σλόβαν Μπρατισλάβας είναι καλύτερες από Ολυμπιακό και ΑΕΚ.

Είναι η ομάδα των Μάτος, Βαρέλα, Κρέσπο, Μπίσεσβαρ, Πέλκα (φυσικά και του αρχηγού Βιεϊρίνια) αλλά και όλων των άλλων που προστέθηκαν στην πορεία, ένα σύνολο που ειδικά στην περίοδο Λουτσέσκου δούλεψε πολύ και πέτυχε πάρα πολλά στο κομμάτι... «μεντάλιτι» όπως έλεγε επί καθημερινής βάσης ο Ρουμάνος.

Η νοοτροπία νικητή που απέκτησε αυτή η ομάδα φάνηκε στο σερί των 51 αγώνων που ο ΠΑΟΚ κράτησε το αήττητο! Τότε που ο ΠΑΟΚ κέρδιζε ή δεν έχανε, ακόμη και αν...

- έπαιζε χάλια

- είχε πολλές απουσίες και προβλήματα

- έμενε πίσω στο σκορ

- αδικούνταν από τη διαιτησία, ακόμη και αν έπαιζε με παίκτη λιγότερο

- ο αντίπαλος ήταν πιο φορμαρισμένος και περίμενε τον ΠΑΟΚ στο γήπεδό του

- ακόμη και αν έφθανε στα τελειώματα του ματς και ήταν πίσω στο σκορ...

Αυτός είναι ο ορισμός της σωστής νοοτροπίας. Να μην αποδέχεσαι την ήττα, ο τι και να σε βρει μέσα στο 90λεπτο.

Κάτι τέτοιο χρειάζεται και την Τρίτη. Σε τέτοια ματς, σε τόσο μεγάλες αναμετρήσεις, με αυτή την πίεση που επικρατεί, νομίζω ότι η τακτική έρχεται σε δεύτερη μοίρα.

Αν οι μεγάλοι της ομάδας, οι πιο ισχυρές προσωπικότητες περάσουν αυτό το πνεύμα και στους άλλους, αν στο γήπεδο εμφανιστεί μία ομάδα που θα... πεθάνει για την πρόκριση, όποια αναποδιά και αν τη βρει, τότε όλα τα άλλα πάνε περίπατο.

Προφανώς και θεωρώ πολύ κομβικό τον ρόλο των προσωπικοτήτων που έχουν μείνει στην ομάδα και πιστεύω ότι αυτοί έχουν να δώσουν πάρα πολλά πριν αλλά και κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης.

* Η ανανέωση του Κούτσια όσο... υποχρεωτική και να φάνταζε με την ρήτρα του ενός εκατομμυρίου που υπήρχε, αποτελεί τώρα μία μεγάλη μεταγραφή και επένδυση για τον ΠΑΟΚ. Δεν υπάρχουν λόγια και εκφράσεις να χαρακτηρίσουν το ταλέντο του 16χρονου, με την τρομερή σωματοδομή και τα εκπληκτικά τελειώματα. Ένα τεράστιο ποδοσφαιρικό δημιούργημα του ΠΑΟΚ και των ακαδημιών του, ένας επιθετικός με φοβερή νοοτροπία, αφού μιλάμε για τον ορισμό του νικητή σε όποια ηλικιακή ομάδα και αν συμμετείχε, αν και είναι γνωστό ότι σχεδόν πάντα έπαιζε με πολύ μεγαλύτερούς του. Τέτοιο ταλέντο δεν έχει ξαναβγάλει η χώρα, ένα ΠΑΟΚτσάκι (με ότι αυτό και αν σημαίνει) τον οποίο όλοι προσέχουν για να γράψει ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και... ναι, όσο συγκρατημένος και αν είμαι πάντα, εδώ πρόκειται για κάτι ξεχωριστό, γι αυτό και δεν διστάζω να... ξεφύγω στους χαρακτηρισμούς μου για τον Κούτσια, τον οποίο ο ΠΑΟΚ έφθασε μέχρι εδώ και ο ΠΑΟΚ θα τον εκτοξεύσει ακόμη ψηλότερα.

* Για τον Στοχ και εγώ διαψεύστηκα! Και όμως είχε δίκιο εκείνος ο ποδοσφαιράνθρωπος που όταν μας έβλεπε ενθουσιασμένους πέρυσι τον Ιούλιο, έλεγε... «τον έχει ξεπεράσει το ποδόσφαιρο». Ο Σλοβάκος βέβαια δεν τα δέχεται αυτά, γι αυτό και δεν κάθισε στο συμβόλαιό του και επεδίωξε να φύγει για να πάει να παίξει ποδόσφαιρο.

Όσος αφορά τον Βέρνμπλουμ, κρίμα για τον ΠΑΟΚ που δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί ποδοσφαιρικά έναν ηγέτη, έναν νικητή, έναν πολύ σκληρό παίκτη που θα τον ανέβαζε επίπεδο. Η γκαντεμιά του ΠΑΟΚ εμφανίστηκε και σε αυτή την περίπτωση.

* Έχω τη διαίσθηση ότι ο ΠΑΟΚ θα παραμείνει για πολύ καιρό ακόμη κυπελλούχος Ελλάδας. Έχει κλείσει 39 μήνες και βλέπω να πηγαίνει κι’ άλλο…