You’ ll never score alone…
Δεν είναι εύκολο να το εξηγήσεις. Ναι, είναι εμφανές, ότι στους παίκτες του Κλοπ, έχει δημιουργηθεί ψυχολογικό πρόβλημα με το γκολ στο «Ανφιλντ», είναι προφανές ότι το τέρμα το βλέπουν πλέον σαν τη μύτη της βελόνας, αλλά ακόμη και έτσι είναι δύσκολο να εξηγήσεις, πως εδώ και μήνες, σε όποια διοργάνωση κι’ αν παίζουν, αδυνατούν να βρουν δίχτυα στο «Ανφιλντ» οι παίκτες της Λίβερπουλ.
Ένα πρόβλημα, το οποίο σε μεγάλο βαθμό της κόστισε την πρόκριση στον επαναληπτικό προημιτελικό με την Ρεάλ, ένα πρόβλημα που την έχει φέρει σε πολύ δύσκολη θέση στην Premier League, ακόμη και για να τερματίσει στην πρώτη τετράδα.
Η Λίβερπουλ βαδίζει προς ολοταχώς για μία καταστροφική χρονιά που όχι μόνο δεν θα κατακτήσει κάποιο τίτλο, αλλά κινδυνεύει να βάλει σε μπελάδες το οικοδόμημα και σε ότι έχει να κάνει με την επόμενη σεζόν. Μη συμμετοχή στο επόμενο Τσάμπιονς Λιγκ, θα ισοδυναμεί με τεράστιες οικονομικές απώλειες, επιπλέον των απωλειών του covid-19, αλλά ίσως προκαλέσει ζήτημα ακόμη και στο εσωτερικό της ομάδας, σε σχέση με τους ποδοσφαιριστές που ενδεχομένως να εκδηλώσουν ενδιαφέρον για αποχώρηση, αν η ομάδα δεν παίζει στο Τσάμπιονς Λιγκ της επόμενης σεζόν.
Και ενώ όλοι θα μπορούσαν να υποθέσουν ότι το κυρίαρχο πρόβλημα, είναι αυτό στην άμυνα, λόγω των μακροχρόνιων τραυματισμών των Φαν Ντάικ, Γκόμεζ και Ματίπ, το βασικό πρόβλημα είναι το γκολ. Η Λίβερπουλ, η οποία στα χέρια του Κλοπ εξελίχθηκε σε μία μηχανή μαζικής παραγωγής γκολ και θεαματικού ποδοσφαίρου, είναι μία ομάδα που εδώ και μήνες, αν και όποτε σκοράρει στο «Ανφιλντ», το κάνει με το σταγονόμετρο.
Στην φετινή Premier League η Λίβερπουλ έχει 53 γκολ σε 31 αγώνες, δηλαδή βάζει κατά μέσο όρο περίπου 1,75 γκολ ανά παιχνίδι. Πέρυσι είχε 85 γκολ σε 38 ματς, πρόπερσι 89 γκολ σε 38 ματς και τη σεζόν 2017-18 που τερμάτισε τέταρτη και 25 βαθμούς μακριά από την κορυφή (κάτι αντίστοιχο δηλαδή με την εφετινή σεζόν) είχε 84 γκολ σε 38 ματς.
Σε όλες τις περιπτώσεις λοιπόν ο μέσος όρος ξεπερνούσε κατά πολύ τα 2 γκολ σε μέσο όρο. Αμφιβάλει κανείς ότι αυτά τα 25 γκολ που θα λείψουν από τη Λίβερπουλ στο φετινό πρωτάθλημα σε σχέση με τα τρία προηγούμενα είναι που της κάνουν τη ζημιά; Αλλά το ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα, προκύπτει τους τελευταίους μήνες, τότε που άρχισε και η κατάρρευση της Λίβερπουλ.
Μετά από εκείνο λοιπόν το εκκωφαντικό 7-0, με το οποίο νίκησε η Λίβερπουλ στο Λονδίνο την Κρίσταλ Πάλας, έχουν ακολουθήσει 17 ματς για την Premier League, στα οποία η Λίβερπουλ έχει πετύχει 17 γκολ. Αυτή είναι μία από τις χειρότερες επίδοσεις, όλων των ομάδων στην Premier League για αυτό το διάστημα και για σχεδόν ένα ολόκληρο γύρο (σχηματικά το αναφέρω, μισό πρωτάθλημα περίπου δηλαδή), οι επιθετικές επιδόσεις της Λίβερπουλ είναι τέτοιες που θα έθεταν σε αμφιβολία την παραμονή της στην κατηγορία.
Το ακόμη πιο σοκαριστικό σε αυτό το χρονικό διάστημα είναι αυτό που συμβαίνει στο «Ανφιλντ», όπου η Λίβερπουλ έχει πετύχει στα τελευταία εννιά εντός έδρας παιχνίδια της για το πρωτάθλημα, μόλις τέσσερα γκολ, επίδοση που είναι μία από τις χειρότερες στην ιστορία της.
Στο ίδιο χρονικό σημείο και με μία πρόχειρη ματιά, διαπιστώνει κανείς ότι η αντίστοιχη πτώση στις τελικές προσπάθειες της Λίβερπουλ ανά ματς είναι σημαντική, αλλά σε καμία περίπτωση τόσο μεγάλη. Ναι μεν η Λίβερπουλ δημιουργεί λιγότερο, αλλά σε ποσοστά περίπου της τάξης του 30% και όχι στα επίπεδα του 70% που φτάνει η μείωση στα εντός έδρας γκολ τους τελευταίους μήνες…
Αλλά για να μην σας ζαλίζω ακόμη περισσότερο με τα νούμερα, ή για να μην μπω στην διαδικασία να μιλήσω και για τις ευκαιρίες, τις οποίες χάνει η Λίβερπουλ από σημεία που τα ποσοστά ευστοχίας είναι πολύ μεγάλα, ας μείνω στο ματς με τη Ρεάλ Μαδρίτης.
Ποιος αμφιβάλει, όχι πάντως ο Ζιντάν ή ο Κουρτουά, όπως φάνηκε από τις δηλώσεις τους, ότι η Λίβερπουλ δεν μπόρεσε όχι να πάρει κατ΄ ανάγκη, αλλά να διεκδικήσει μέχρι τέλους την πρόκριση, επειδή δεν σκόραραν οι παίκτες της από ευνοϊκή θέση σε 3-4 περιπτώσεις;
Νομίζω κανείς. Ποιος αμφιβάλει ότι αν η Λίβερπουλ μείνει εκτός τετράδας στο πρωτάθλημα, αυτό θα οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στην αδυναμία της να σκοράρει και όχι στην άμυνά της και στις πολλές απουσίες που είχε εκεί κατά τη διάρκεια της σεζόν; Νομίζω κανείς, αφού και ο Κλοπ πλέον το ομολογεί δημοσίως ότι αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα της ομάδας.
Γιατί όμως προέκυψε ως τέτοιο από την στιγμή που η Λίβερπουλ παίζει με τον ίδιο τρόπο, που έπαιζε τα προηγούμενα χρόνια και στηρίζεται στα ίδια πρόσωπα που στηρίχτηκε και τα προηγούμενα χρόνια;
Προφανώς η απάντηση είναι σύνθετη και δεν έχει να κάνει με έναν παράγοντα, αλλά πιθανότατα φέτος φάνηκε περισσότερο από κάθε άλλη φορά η απουσία ενός φορ περιοχής. Ούτε τις προηγούμενες σεζόν είχε, αλλά τις προηγούμενες σεζόν το τέλειο παιχνίδι της ομάδας του Κλοπ στους κενούς χώρους και οι εντυπωσιακές μεταβάσεις από την άμυνα στην επίθεση σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, επέτρεπαν στη Λίβερπουλ να σκοράρει κατά ριπάς.
Φέτος που η πανδημία και τα συνεχόμενα ματς, έχουν αφαιρέσει αρκετή από την ενέργεια και την ένταση στο παιχνίδι της Λίβερπουλ, ο φορ περιοχής ήταν περισσότερο απαραίτητος από κάθε άλλη φορά, ειδικά στα εντός έδρας ματς που ο αντίπαλος έμεινε πίσω από την μπάλα. Και εκεί η Λίβερπουλ δεν είχε κανέναν που να μπορούσε έστω να προσποιηθεί αυτόν τον ρόλο και αυτό της κόστισε αφάνταστα…
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
