Το βήμα παραπάνω του Ολυμπιακού στην Ευρώπη και μία προσομοίωση του νέου Champions League!

Βρισκόμαστε σχεδόν στη μέση των πλέι οφς κι αυτό που βλέπουμε σε σχέση με τα ντέρμπι των τεσσάρων παραδοσιακών μεγάλων ομάδων του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι ότι συνεχίζεται το στόρι της κανονικής διάρκειας της σεζόν: διπλό σε ντέρμπι βλέπουμε με τα κιάλια!

Ο Ολυμπιακός στο Καραϊσκάκη έχει μόνο νίκες με ΠΑΟΚ (3-0), ΑΕΚ (3-0), ΠΑΟ (3-1 και 1-0), ο ΠΑΟΚ στην Τούμπα έχει κερδίσει Ολυμπιακό, ΑΕΚ και ΠΑΟ κι έχει φέρει ισοπαλία με την ΑΕΚ, ο Παναθηναϊκός στη Λεωφόρο έχει κερδίσει δύο φορές τον ΠΑΟΚ, μία τον Ολυμπιακό κι έχει μία ισοπαλία με την ΑΕΚ και μόνο η ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ έχει χάσει από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό κι έχει φέρει ισοπαλία με τον ΠΑΟΚ.

Αναφορικά με τον Ολυμπιακό δεν ξέρω αν είμαι υπερβολικός, αλλά εγώ δεν είμαι ευχαριστημένος από την εικόνα του μακριά από το Καραϊσκάκη-και θα το πήγαινα κι ένα βήμα παραπέρα, ότι δεν νομίζω ότι μπορούμε να είμαστε ευχαριστημένοι από την εικόνα του εκτός έδρας ούτε στην Ευρώπη, ούτε καν στο Κύπελλο.

Ο Ολυμπιακός εκτός έδρας στο πρωτάθλημα έχει χάσει 0-2 από τον ΠΑΟΚ και 1-2 από τον Παναθηναϊκό, έχει φέρει ισοπαλία 1-1 με την ΑΕΚ και 1-1 με τον ΠΑΟΚ και υπάρχει κι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, το 5-1 επί της ΑΕΚ, όπου αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές πρέπει να παραδεχθούμε ότι ήταν ένα ντέρμπι στο οποίο όλα πήγαν όπως τα ήθελε ο Ολυμπιακός και όλα πήγαν στραβά για την ΑΕΚ…Κι ανεξάρτητα, όμως, από τα αποτελέσματα, ο πρωταθλητής δεν εντυπωσίασε κιόλας σε κανένα από τα άλλα τέσσερα ματς που δεν κέρδισε: είχε κάποια διαστήματα καλά και κάποια διαστήματα άσχημα. Αν πάμε δε και στο Κύπελλο, θα καταγράψουμε δύο ισοπαλίες 1-1 με το ζόρι, μία στο Χαριλάου που έφερε και την πρόκριση στα ημιτελικά χάρη σε εκείνο το γκολ του Μπουχαλάκη που δεν ξαναμπαίνει ποτέ και μία στα Γιάννινα με τον ΠΑΣ, πάλι με ισοφάριση προς το τέλος.

Ας προσέξουμε ότι σε όλα αυτά τα παιχνίδια ο Ολυμπιακός πρώτον έφαγε γκολ, δεύτερον δεν σκόραρε πάνω από ένα (εξαίρεση το ένα ματς με την ΑΕΚ) και προχθές δεν σκόραρε καν εις βάρος του ΠΑΟΚ και τρίτον ήταν σχεδόν πάντα πίσω στο σκορ και κυνηγούσε να ισοφαρίσει (κι εδώ εξαίρεση μόνο τα ματς με την ΑΕΚ). Με βάση αυτά τα δεδομένα, δεν βλέπω πώς μπορούμε να είμαστε πολύ ευχαριστημένοι από την παρουσία του Ολυμπιακού μακριά από το Καραϊσκάκη…

Κι επειδή κάποιοι θα αναρωτηθούν, «μα όλα τα παιχνίδια θα τα κερδίζει ο Ολυμπιακός;» η, τέλος πάντων, «δεν θα χάνει πουθενά;», η απάντηση είναι η εξής: κατ΄ αρχάς δεν αναφερόμαστε μόνο στα αποτελέσματα, αλλά και στις εμφανίσεις και στη συνέχεια το πιο σημαντικό είναι κάτι άλλο: όταν θες να κάνεις το κάτι παραπάνω στην Ευρώπη, εξυπακούεται ότι θα πρέπει να παίρνεις και αποτελέσματα εκτός έδρας στο Champions League και στο Europa League. Πώς όμως θα πάρεις αποτελέσματα μακριά από το Καραϊσκάκη στην Ευρώπη, όταν δυσκολεύεσαι τόσο πολύ να τα πάρεις στο πρωτάθλημα και στο Κύπελλο;…

Να υπενθυμίσω ότι φέτος ο Ολυμπιακός στην Ευρώπη έχασε εκτός έδρας όχι μόνο από τη Σίτι (0-3) κι από την Πόρτο (0-2) κι από τη Μαρσέιγ (1-2) κι από την PSV (1-2), έφερε 0-0 στην Ομόνοια και κέρδισε μόνο την Άρσεναλ (1-0), μία μεγάλη νίκη με τη διαφορά ότι ήταν μία νίκη με τελειωμένη την πρόκριση από το πρώτο ματς, το 1-3 στο Καραϊσκάκη, καθώς ο Ολυμπιακός για να περνούσε έπρεπε να κέρδιζε 3-0 στο Λονδίνο…

Πέρυσι έχασε όχι μόνο από την Μπάγερν 0-2 και την Τότεναμ 2-4, αλλά κι από τον Ερυθρό Αστέρα 1-3 κι από την Γουλβς 0-1, ενώ έφερε ισοπαλία 0-0 στην Πλίζεν και κέρδισε 2-1 την Κράσνονταρ (σε τελειωμένη την πρόκριση από το πρώτο ματς με το 4-0 στο Καραϊσκάκη), 1-0 την Μπασάκσεχιρ (με απόκρουση πέναλτι του Σα στο 92΄) και 2-1 την Άρσεναλ σε μία πραγματικά απίστευτη νίκη, που μάλλον την λες κι εξαίρεση στον κανόνα για την τελευταία τριετία εκτός έδρας. Διότι και πρόπερσι, ο Ολυμπιακός είχε ήττες εκτός έδρας 1-3 από τη Μίλαν, 0-1 από την Μπέτις, 0-1 από την Ντινάμο Κιέβου, μία ισοπαλία στην Μπέρνλι 1-1 και νίκες επί της Λουκέρνης και της Ντουντελάνζ.

Προσέξτε, ο Ολυμπιακός του Πέδρο Μαρτίνς ασφαλώς και έχει κάνει βήματα προς τα εμπρός αυτή την τριετία στην Ευρώπη με τη συνεπή παρουσία του-οποιαδήποτε άλλη ανάγνωση θα συνιστά αδικία, έως και…αχαριστία. Αλλά από την στιγμή που όλοι στην οικογένεια του μεγαλύτερου ελληνικού συλλόγου ζουν και αναπνέουν, και το δηλώνουν αυτό σε κάθε ευκαιρία, με την προοπτική για το κάτι παραπάνω στην Ευρώπη, θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι για να συμβεί αυτή η εξέλιξη πρέπει η ομάδα να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο, για την ακρίβεια πολύ περισσότερο, εκτός έδρας.

Τι λείπει από τον Ολυμπιακό του Μαρτίνς μακριά από το Καραϊσκάκη; Μία είναι η λέξη κλειδί: αποφασιστικότητα. Χρειάζεται μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και στο αμυντικό και στο επιθετικό κομμάτι. Ατυχώς δε αυτό συμβαίνει και στις εσωτερικές διοργανώσεις, σε ένα σημαντικό βαθμό. Πέρυσι, έκανε τη διαφορά η ομάδα σε σχέση με πρόπερσι, με τα δύο διπλά στην Τούμπα, τις νίκες 1-0 επί του ΠΑΟΚ σε πρωτάθλημα και πλέι οφς, αλλά φέτος δεν υπήρξε ανάλογη συνέχεια.

Επιμένω δε και στέκομαι στα εκτός έδρας αποτελέσματα στα ντέρμπι του πρωταθλήματος και τα πιο κρίσιμα του Κυπέλλου, ακριβώς γιατί αυτά είναι τα πιο δύσκολα και σε αυτά ουσιαστικά ο Ολυμπιακός τεστάρει τις δυνάμεις του για να πάει να παίξει τα ακόμη πιο δύσκολα, στην Ευρώπη. Κι όταν θέλεις να κάνεις το παραπάνω βήμα, δεν χάνεις 1-3 από τον Ερυθρό Αστέρα, ούτε 1-3 από τη φετινή Μαρσέιγ, ειδικά όταν έχεις προηγηθεί στο σκορ…

Άσχετο: Δείτε αυτή την φωτογραφία, από την ισπανική εφημερίδα Sport της Βαρκελώνης.

Είναι μία προσομοίωση του νέου Champions League, με τέσσερις ομίλους ανάλογα με την κατάταξη των κλαμπ στο ranking της UEFA. Βλέπουμε π.χ. τον Ολυμπιακό στο γ΄ όμιλο. Και με πιο έντονα γράμματα τα δέκα παιχνίδια που θα δώσει η Μπαρτσελόνα σε πρώτη φάση-δύο η, τρία με αντιπάλους από κάθε όμιλο. Και να διευκρινίσω και κάτι άλλο: στο νέο Champions League δεν θα μπορείς να συνεχίσεις μετά στο Europa League, όπως συμβαίνει εδώ και χρόνια! Αποκλείεσαι από το Champions League και πας σπίτι σου…