Η… ευρωπαία Τσέλσι «γεννήθηκε» στην Ελλάδα σαν σήμερα πριν από 50 χρόνια (pics&vid)

Από τις 10 Μαρτίου του 1905, ημερομηνία που ιδρύθηκε η Τσέλσι, χρειάστηκε να περάσουν 66 χρόνια για να «γευτεί» τον πρώτο της Ευρωπαϊκό τίτλο. Εναν πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο που ήρθε σαν σήμερα, πριν από μισό αιώνα ακριβώς στο Κύπελλο Κυπελλούχων και μάλιστα επί ελληνικού εδάφους, καθώς στον τελικό αντιμετώπισε την Ρεάλ Μαδρίτης στο στάδιο «Γ. Καραϊσκάκης»…

Μια σεζόν που συμπτωματικά είχε ξεκινήσει επί ελληνικού εδάφους, καθώς οι Λονδρέζοι στον πρώτο γύρο της διοργάνωσης, είχαν αποκλείσει τον Αρη (1-1 στην Θεσσαλονίκη, 5-1 στο Λονδίνο).

Ακολούθησαν οι αποκλεισμοί των ΤΣΣΚΑ Σόφιας, Μπριζ και Μάντσεστερ Σίτι, πριν βρεθεί στο διάβα τους η Ρεάλ Μαδρίτης…

Διαδρομή Θεσσαλονίκη - Αθήνα

Οι «μπλε» από την αρχή της σεζόν ήταν από τα φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Μάλιστα, μετά την παρουσία τους στην Θεσσαλονίκη, ο υφυπουργός παρά τω πρυθυπουργώ της χούντας, που εκτελούσε και χρέη άτυπου υφυπουργού Αθλητισμού εκείνη την περίοδο, Κωσνταντίνος Ασλανίδης, δήλωνε πως θα χαιρόταν να υποδεχτεί ξανά την Τσέλσι στην Αθήνα τον Μάιο. Ο ελληνικός Τύπος λάτρευε τότε το επιθετικό ποδόσφαιρο των παικτών του Ντέιβ Σέξτον, χαρακτηρίζοντας τον ως μία «ατσαλένια μηχανή, ατρόμητη δύναμη που είναι τόσο ισχυρή όσο ο Δούρειος Ιππος στην Τροία»

Η Τσέλσι έξι μήνες μετά τα κατάφερε και αφού απέκλεισε την Μάντσεστερ Σίτι, ετοιμάστηκε για το ταξίδι στην Αθήνα…

Ο πρώτος τελικός

Η αποστολή έφτασε στην Αθήνα, έχοντας την στήριξη του ελληνικού κοινού. Ο λόγος που ισχυρίστηκαν τα βρετανικά ΜΜΕ πως έγινε αυτό, ήταν γιατί ήλπιζαν ότι το ίδιο θα κάνουν και οι Βρετανοί ένα μήνα μετά στο Γουέμπλεϊ, όπου ο Παναθηναϊκός θα αντιμετώπιζε τον Αγιαξ στον τελικό του Πρωταθλητριών…Αλλοι πίστευαν πως τα χρήματα της Τσέλσι (μπλε και λευκό) ήταν… αρκετά για να τους υποστηρίξουν οι Ελληνες.

Ο τελικός είχε προγραμματιστεί για τις 19 Ιουνίου και η ομάδα της Τσέλσι έφτασε μία ανάσα από την κατάκτησή του, αλλά το γκολ του Οσγκουντ στο 56’ ισοφαρίστηκε στο 90’ από τον Ζόκο.

Ο αγώνας είχε χαρακτηριστεί ως η «μάχη των Τιτάνων» στις ελληνικές εφημερίδες μετά το 1-1.

Η αποστολή της Τσέλσι επέστρεψε στη βάση της, στο ξενοδοχείο «Απέργη» στην Κηφισιά μετά τον πρώτο τελικό, γνωρίζοντας πως στις 21 του μηνός θα έπρεπε να δώσει και δεύτερο αγώνα με την «βασίλισσα». Ο προπονητής της ομάδας στην διαδρομή προς το ξενοδοχείο, πέρασε μπροστά από μία πινακίδα που αναφερόταν στον Μαραθώνα. Ο μύθος του Φειδιππίδη ήταν αυτός που σύγκριναν τα ΜΜΕ τότε με αυτή την τιτανομαχία, αναφέροντας πως θα έπρεπε οι δύο ομάδες να «διανύσουν κι άλλα μίλια» προκειμένου να φτάσουν ως την... πηγή (τρόπαιο).

Η ρεβάνς και η κατάκτηση του τροπαίου

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, για πρώτη φορά στην ιστορία των ευρωπαϊκών διοργανώσεων, χρειάστηκε να γίνει επαναληπτικός στην ίδια έδρα, όπως αποφάσισε η UEFA, 48 ώρες αργότερα.

Αυτό που ανησυχούσε όμως τον προπονητή της Τσέλσι όμως, ήταν οι τραυματισμοί των βασικών του παικτών. Ντέμπσι, Χόλινς, Χάουσμαν, Οσγκουντ, ΜακΚρίντι και Γουέλερ, όλοι τους υπέφεραν, ενώ την ίδια ώρα οι υπόλοιποι… τα έπιναν στο μπαρ του ξενοδοχείου, παρά το γεγονός πως γνώριζαν ότι είχαν μπροστά τους τον επαναληπτικό. Την επόμενη ημέρα, οι περισσότεροι από αυτούς, την πέρασαν στην παραλία της Βουλιαγμένης, χαλαρώνοντας πριν το μεγάλο παιχνίδι.

Την ίδια ώρα, 5.000 οπαδοί της Τσέλσι είχαν… κατασκηνώσει στην πλατεία Ομονοίας, περιμένοντας να έρθει η ώρα του δεύτερου αγώνα. Ούτε οι μισοί δεν κατάφεραν να βρουν όμως τα έξοδα για να μείνουν για άλλες δύο ημέρες και να βρουν εισιτήρια για το ματς. Για ορισμένους, βοήθησαν οι παίκτες της Τσέλσι που κάλυψαν έναν συγκεκριμένο αριθμό εισιτηρίων, πληρώνοντας σε δραχμές…

Για… καλή τύχη των Αγγλων, ο αγώνας στις 21 Μαΐου θα ξεκινούσε στις 21:30 καθώς η ζέστη νωρίτερα ήταν αφόρητη και ήταν κάτι που ήθελαν να αποφύγουν καθώς θεωρούσαν ότι ο καιρός θα ευνοούσε την ομάδα της Μαδρίτης. Τσέλσι και Ρεάλ μπήκαν στο «Καραϊσκάκης» με λιγότερους θεατές, αλλά αυτό λίγο τους απασχολούσε. Οι Λονδρέζοι πήραν προβάδισμα με 2-0 χάρη στα τέρματα των Ντέμπσι (33’) και Οσγκουντ (39’). Ο Φρέιτας μείωσε για την Ρεάλ στο 75’ όμως το τελικό σφύριγμα βρήκε την Τσέλσι κυπελλούχο Ευρώπης, στον πρώτο της ευρωπαϊκό τίτλο. Και μάλιστα με το σκορ που είχε προβλέψει ο προπονητής της πως θα κερδίσει (2-1)…

Η Ρεάλ παρέμενε μεγάλη ομάδα, αλλά δεν ήταν το φόβητρο της εποχής του Ντι Στέφανο και του Πούσκας που είχαν αποχωρήσει προ πενταετίας, ενώ άλλοι θρύλοι της ομάδας, όπως ο Πάκο Τζέντο, ήταν στη δύση της καριέρας τους. Παράλληλα, ποδοσφαιριστές όπως οι Αμάντσιο, Πίρι, Γκρόσο, Ζόκο και Βελάσκες, απασχολούσαν περισσότερο τους κοσμοπολίτικους κύκλους απ’ ότι τον ποδοσφαιρικό κόσμο...

Ο Μιγκέλ Μουνιόθ είχε ρίξει στο ματς τους Φλέιτας και Γκράντε με σκοπό να ανατρέψει το παιχνίδι, αλλά οι κεντρικοί της Τσέλσι τους περιόρισαν σημαντικά και η ανατροπή δεν έγινε ποτέ για τους Ισπανούς.

Η Τσέλσι για πρώτη φορά κατέκτησε έναν ευρωπαϊκό τίτλο. 50 χρόνια μετά, μετρά έξι (Champions League 2011-12, Europa League 2012-13, 2018-19, Κυπελλούχων 1970-71, 1997-98 και Super Cup 1998), ενώ στις 29 Μαϊου θα διεκδικήσει άλλον έναν, αυτόν του Champions League απέναντι στην Μάντσεστερ Σίτι…

Photo Credits: chelseafc.com