Ατλέτικο Μαδρίτης: Τα πάρτι που έχει στήσει στο Μπερναμπέου

1959-60: Την πρώτη φορά στην ιστορία τους που οι δύο ομάδες αναμετρήθηκαν σε τελικό κυπέλλου ήταν πριν 63 χρόνια, όταν ακόμα η διοργάνωση ονομαζόταν Copa del Generalísimo. Περίπου ένα μήνα πριν τη συγκεκριμένη αναμέτρηση, η Ρεάλ είχε κατακτήσει για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά το κύπελλο πρωταθλητριών και φάνταζε ως το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του εγχώριου κυπέλλου. Παρά το γεγονός πως η αναμέτρηση διεξαγόταν στο Σαντιάγο Μπερναμπέου και ο Πούσκας έδωσε προβάδισμα στο σκορ στη «βασίλισσα», η Ατλέτικο κατάφερε στην επανάληψη να κάνει τη μεγάλη ανατροπή. Έφτασε στο τελικό 3-1 (Σολάρ, Μιγκέλ, Πέιρο) και κατάκτησε για πρώτη φορά στην ιστορία της το τρόπαιο.

1960-61: Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, ο τελικός του κυπέλλου Ισπανίας διεξήχθη με τις ίδιες ομάδες, ξανά στο Σαντιάγο Μπερναμπέου. Και το κυριότερο, με την ίδια νικήτρια. Αυτή τη φορά, η Ρεάλ Μαδρίτης δεν είχε κατακτήσει το κύπελλο πρωταθλητριών, όμως προερχόταν από την κατάκτηση του ισπανικού πρωταθλήματος και «διψούσε» για ρεβάνς, για την ήττα από την Ατλέτικο ένα χρόνο πριν. Όπως και την προηγούμενη χρονιά, ο Φέρεντς Πούσκας έβαλε μπροστά στο σκορ τη «βασίλισσα» και οι «ροχιμπλάνκος» έφτασαν στην ανατροπή. Μάλιστα, λίγο έλειψε ο τελικός να ολοκληρωθεί με το ίδιο σκορ (3-1), όμως στην εκπνοή ο Ντι Στέφανο μείωσε για τη Ρεάλ, στο τελικό 3-2, με την Ατλέτικο να πανηγυρίζει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά μέσα στο σπίτι της μισητής συμπολίτισσας.

1991-92: Με την εθνική Ισπανίας να μην είναι παρούσα στο Euro 1992, η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας αποφάσισε ο τελικός του Copa del Rey να διεξαχθεί μία ημέρα μετά τον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, στις 27 Ιουνίου. Έπειτα από το κάζο που είχε υποστεί στο πρωτάθλημα, χάνοντας τον τίτλο στην τελευταία αγωνιστική (με ήττα από την Τενερίφη), η Ρεάλ Μαδρίτης ήθελε να απαλύνει τις εντυπώσεις με την κατάκτηση του κυπέλλου. Στο Σαντιάγο Μπερναμπέου βρέθηκαν 70 χιλιάδες θεατές, όμως η Ατλέτικο Μαδρίτης ήταν αυτή που πανηγύρισε. Με τα γκολ των Σούστερ και Φούτρε, οι «ροχιμπλάνκος» νίκησαν με 2-0 και κατέκτησαν για όγδοη φορά στην ιστορία τους το τρόπαιο. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι είχε αγωνιστεί για όλο το 90λεπτο, με τη φανέλα της Ρεάλ, ο νυν προπονητής του Ολυμπιακού, Μίτσελ.

2012-13: Με την Μπαρτσελόνα να έχει κάνει περίπατο στο πρωτάθλημα, οι δύο ομάδες της Μαδρίτης είχαν ως μοναδική διέξοδο το κύπελλο, ώστε να φτάσουν στην κατάκτηση ενός τροπαίου. Η Ρεάλ Μαδρίτης του Ρονάλντο, του Τσάμπι Αλόνσο, του Ράμος, του Μπενζεμά και του Μόντριτς έμοιαζε ως το φαβορί στον τελικό, απέναντι στην Ατλέτικο. Ωστόσο, ο Ντιέγκο Σιμεόνε είχε αρχίσει να βάζει τη σφραγίδα του στους «ροχιμπλάνκος», οδηγώντας τους την προηγούμενη σεζόν στην κατάκτηση του Europa League. Με τα γκολ των Κριστιάνο και Ντιέγκο Κόστα, το 90λεπτο ολοκληρώθηκε ισόπαλο, με τις δύο ομάδες να οδηγούνται στην παράταση. Εκεί, ο Μιράντα έγραψε το τελικό 2-1 για την Ατλέτικο Μαδρίτης, μέσα σε αποθέωση από 30 χιλιάδες φίλους της, που βρέθηκαν στο Σαντιάγο Μπερναμπέου.

Υ.Γ. Μόλις μία φορά στην ιστορία τους οι δύο ομάδες έχουν αναμετρηθεί σε τελικό, στον οποίο έχει επικρατήσει η Ρεάλ Μαδρίτης. Ήταν τη σεζόν 1974-75 και το οξύμωρο είναι πως εκείνο το παιχνίδι διεξήχθη στην έδρα της Ατλέτικο (!), το Βιθέντε Καλντερόν.