ΑΕΚ: Μια υπέροχη βραδιά σε γη ελληνική και... κιτρινόμαυρη!

Συνήθως οι φιλικές αναμετρήσεις και δη εκείνες που προβλέπεται να δοθούν μακριά από τη βάση σου, τη χώρα σου, την έδρα σου, αποτελούν για τις ομάδες, όλα τα πρόσωπα που συνιστούν την αποστολή, αγγαρεία και αντιμετωπίζονται ως τέτοια καθ' όλη τη διάρκεια της παραμονής της εκάστοτε ομάδας στο τόπο διεξαγωγής... Όχι όμως τούτη τη φορά, όχι για την ΑΕΚ στο Νησί της Αφροδίτης και το φιλικό της με αντίπαλο τον Απόλλωνα Λεμεσού, όχι με τέτοιο υπέροχο κόσμο και τέτοιες εκδηλώσεις λατρείας και αγάπης, όχι με τέτοια φιλοξενία και έπειτα από τόσο υπέροχη βραδιά που διοργάνωσαν και οι γηπεδούχοι... Αυτή τη φορά η όλη κατάσταση συνιστούσε και τελικά αποτέλεσε ένα ταξίδι και ένα ματς εμπειρία ζωής το οποίο έδωσε πολλά περισσότερα πράγματα στην Ένωση από όσα ίσως είχαν φανταστεί οι άνθρωποί της ότι θα πάρουν πριν φτάσουν στην Κύπρο.

Κάτι που φάνηκε από τις δηλώσεις του Ματίας Αλμέιδα στην άφιξη της αποστολής των νταμπλούχων στην μαρτυρική νήσο και από όσα είπε μετά το τέλος της αναμέτρησης. Αποδείχτηκε ωστόσο και στο χορτάρι, ειδικά στο πρώτο 45λεπτο, από την εικόνα που έβγαλαν οι κιτρινόμαυροι στη δικάρκεια της αναμέτρησης, αφού υπήρξαν μεγάλα διαστήματα όπου πραγματικά κρύφτηκε η μπάλα από τους παίκτες του Πελάδο. Άριστη νοοτροπία σε αυτό το διάστημα από τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ, απόλυτη εφαρμοφή της αγωνιστικής φιλοσοφίας του Αργεντινού τεχνικού στο χορτάρι, στιγμές που εντυπωσίασαν όλους τους φίλους του ποδοσφαίρου που βρέθηκαν στο γήπεδο και υποχρέωσαν τον αντίπαλο προπονητή να αναγνωρίσει πως «αυτή η ΑΕΚ είναι σε άλλο επίπεδο, είναι τοπ επίπεδο αυτό που παίζει η ΑΕΚ»...

Αν υπήρχε κάτι για να... γκρινιάξει κανείς, πώς το καταφέρνει σε τέτοια βραδιά δεν το καταλαβαίνω, είναι ότι δεν βρήκε τρία με τέσσερα γκολ τα οποία και άξιζε (μίνιμουμ) βάση της εικόνας της. Όμως δεν γίνεται να προσπεράσεις τα καλά για να σταθείς σε αυτό και μόνο τη στιγμή που η Ένωση έπαιζε έχοντας εκτός το ένα τρίτο του ρόστερ της και οι περισσότεροι από αυτούς βασικοί! Για να σταθούμε ελάχιστα στο ματς, αφού αυτό το πράξαμε με την ολοκλήρωσης της αναμέτρησης, ο Αλμέιδα οφείλει να είναι (όπως και το δήλωσε) ικανοποιημένος από τη διάθεση, την ένταση και τη νοοτροπία των νταμπλούχων, ενώ και σε επίπεδο προσώπων πρέπει να σταθεί κανείς στην ετοιμότητα του Μουκουντί και τη σούπερ εικόνα των Γιόνσον, Λιούμπισιτς, Πισάρο και Αραούχο.

Αλμέιδα: ένας υπέροχος άνθρωπος και προπονητής...

Ωστόσο επανέρχομαι: σημασία έχει η βραδιά και τα όσα βίωσε η ΑΕΚ εκεί στην Κύπρο που συνιστά γη ελληνική και κιτρινόμαυρη! Θέλω να σταθώ αρχικά στις δηλώσεις του Ματίας Αλμέιδα στους Κύπριους και στο περιοδικό που μοίρασαν με αφορμή τα 70 χρόνια του Απόλλωνα Λεμεσού όπου υπογράμμισε ότι γνωρίζει τη σχέση της Ελλάδας με την Κύπρο, όλες τις ιδιαιτερότητες που την αφορούν και ανέδειξε τη σημασία της παρουσίας του Δικέφαλου στο Νησί της Αφροδίτης. Είναι σπουδαίο πράγμα να 'χεις έναν προπονητή που γνωρίζει την ιστορία, ο οποίος σέβεται το τόπο που ζει και επιδιώκει να μαθαίνει για αυτόν κι ας έρχεται από την άλλη άκρη του κόσμου! Ένας υπέροχος άνθρωπος (εννοείται και εκπληκτικός προπονητής) που κερδίζει και τους αντιπάλους του και καταφέρνει δίχως να κάνει τίποτα σε επίπεδο ...λαϊκισμού να ξεχωρίζει και να κάνει τους Ενωσίτες να αισθάνονται υπερήφανοι που τους εκπροσωπεί!

Εξίσου και παραπάνω σημαντικό από την εικόνα της ομάδας ήταν η παρουσία του κόσμου στην Κύπρο και όσα κατάφεραν να περάσουν σε όλα τα πρόσωπα της αποστολής των νταμπλούχων. Αντιλαμβάνεστε πόσο σημαντικό είναι να είσαι ένας ξένος ποδοσφαιριστής και να ταξιδεύεις σε έναν άλλο τόπο από εκείνον που συνιστά τη βάση και τη χώρα της ομάδας που ανήκεις και να βλέπεις αυτό το κόσμο να είναι στο πλευρό σου; Προφανώς και σημαίνει πολλά ειδικά για αυτούς που με αυτές τις εκδηλώσεις και αυτή τη παρουσία καταλαβαίνουν το μέγεθος του συλλόγου που εκπροσωπούν, που έχουν τη τύχη, το προνόμιο και τη τιμή να φορούν την φανέλα του, πολύ σπουδαίο πράγμα. Κάτι που το κατέστησαν σαφές οι φίλοι της ΑΕΚ από την Κύπρο από το πρώτο λεπτό της άφιξης της κιτρινόμαυρης αποστολής στο νησί τους...

Αλλά και όλη τη διάρκεια του αγώνα η εξέδρα και οι οπαδοί της Ένωσης έδωσαν ρεσιτάλ και παρέδωσαν μαθήματα οργάνωσης κερκίδας. Ήταν οι μόνοι που ακούγονταν, «έκλεψαν» τη... γιορτή του Απόλλωνα Λεμεσού και την έκαναν δική τους, παράσταση με έναν ρόλο! Την αγάπη την ένιωσαν στην ΑΕΚ στο πετσί του οι ποδοσφαιριστές και όλα τα μέλη της αποστολής και στο τέλος βγήκε αυτή η υπέροχη φωτογραφία που στολίζει το κείμενό μου... Η διακοπή αυτή δεν ήταν καλή για την ΑΕΚ, αυτό το αναγνωρίζουν και οι αντίπαλοί της, αλλά το συγκεκριμένο ταξίδι και ματς ίσως να αποτελέσει το αντίβαρο και όπως διαπιστώσαμε από τα όσα έβγαλαν στο χορτάρι οι παίκτες του Αλμέιδα (ειδικά στο πρώτο 45λεπτο), ο ρυθμός, η ένταση και η καλή αγωνιστική κατάσταση δεν λείπουν. Την ίδια ώρα οι δήθεν ...δεύτερες επιλογές απέδειξαν ότι είναι έτοιμες για να δώσουν όσα πρέπει για το δεύτερο σερί πρωτάθλημα!

Υγ: Είναι υπέροχο να μαθαίνεις για αγαπημένα πρόσωπα, δικά μας, ΑΕΚτζήδικα ότι ήταν εκεί, δίπλα στην ομάδα, έχοντας περάσει πολλά με την ομάδα, ή λίγα άλλοι, έχει περάσει το μικρόβιο μέσα τους. Όπως ο τεράστιος Παύλος Παπαϊωάννου και φυσικά όλη η οικογένειά του (την αγάπη μου στη Μαρία, την Ραμόνα και τον Πολύβιο), ο μεγάλος Γιώργος Σαββίδης (ο κουμπάρος!) και φυσικά οι Κρασσάς, Τόφας... Αλλά ήταν χαρά μεγάλη να βλέπω και τον Πόλυς Χατζηιωάννου, έναν υπέροχο Ενωσίτη (και Απολλωνιστή Λεμεσού) τον οποίο όταν είδα να βραβεύει τον Ματίας Αλμέιδα. Από όπου και να το δεις το φιλικό αυτό μόνο χαμόγελα και χαρά σε γεμίζει..

Υγ2: Σε αγωνιστικό επίπεδο από το φιλικό παιχνίδι αν υπήρξαν πρόσωπα από τα οποία περίμενα προσωπικά κάτι παραπάνω στην ευκαιρία που τους δόθηκε ήταν οι Ζίνι και Πάολο Φερνάντες. Ο διεθνής Ανγκολέζος μου έδειξε μια στασιμότητα και όχι εξέλιξη γεγονός που με προβλημάτισε, ενώ ο Πάολο ήταν μέσα στο ματς, έκανε ωραία πράγματα αλλά στο τέλος δεν... Φυσικά και δεν είναι δυνατό να κρίνουμε από το ένα φιλικό και το χρόνο που πήραν σε αυτό. Όμως επαναλαμβάνω προσωπικά περίμενα παραπάνω. Σίγουρα ο Πάολο Φερνάντες όσο παίρνει χρόνο, τώρα που θα 'ρχεται από τον πάγκο, θα δίνει περισσότερα (του ταιριάζει να 'ρχεται από τον πάγκο από το να ξεκινάει το ματς).