Ο «Τεν Τεν» σου θυμίζει ότι υπάρχουν ακόμα παίκτες που το παίρνουν μόνοι τους!

Το μεσημβρινό παιχνίδι του καθημερινού προγράμματος στο Euro, ελάχιστοι το παρακολουθούν στις 16.00. Εύλογο. Και το απογευματινό, των 19.00, όμως, λίγοι το προλαβαίνουν. Και απ΄αυτή την οπτική γωνία, ναι, για ένα μήνα θα ήθελαν όλοι να είναι αθλητικοί συντάκτες. Θες – δεν θες, το βλέπεις κύριε! Και είτε σιχτιρίζεις, είτε το απολαμβάνεις. «Σιχτίρισμα», αυθεντικό σιχτίρισμα για το (μη) θέαμα σε κάποιο από τα εφετινά ματς του Euro, ακόμα δεν έχουμε ρίξει. Οχι λόγω της... περιέργειας της πρώτης αγωνιστικής, όταν θες να ρίξεις μια ματιά και να πάρεις την πρώτη γεύση από όλες τις ομάδες. Ακόμα και το Ρωσία – Φινλανδία είχε το ενδιαφέρον του! Πολύ περισσότερο, όμως, αυτό το Δανία – Βέλγιο 1-2. Ανατροπή, νίκη, πρόκριση. Και από την άλλη θέαμα, ήττα, φάσμα αποκλεισμού αν όχι οριστικός αποκλεισμός.

Ενα ματς υπέροχο, που μας θύμισε ότι ακόμα και στο «αυτοματοποιημένο» και «ρομποτοποιημένο» ποδόσφαιρο του 2021, «επιζούν» κάποιοι παίκτες που μπορούν να πάρουν ένα ματς μόνοι τους. Να φέρουν τα πάνω – κάτω, να αλλάξουν όλες τις ισορροπίες, να το πάρουν πάνω τους ολοκληρωτικά, να αναδιαμορφώσουν τις συνθήκες του και τη μορφή του και να καθορίσουν το τελικό αποτέλεσμα. Τα έκανε σήμερα όλα αυτά ο Κέβιν Ντε Μπρόινε. Ο κορυφαίος χαφ στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ενα δεκάρι μοντέρνας, ολόφρεσκης κοπής. Ταχύς και τεχνίτης. Δυνατός και μυαλωμένος. Φαντεζί και ομαδικός.

Μπήκε στο 46' αντί του Μέρτενς, 19 ημέρες μετά την αποχώρησή του από τον τελικό του Champions League από το χτύπημα του Αντόνιο Ρούντιγκερ. Αρχικά «έσπασε» την καταιγίδα των Δανών και έσωσε την παρτίδα με την υπέροχη ενέργεια και τη no look ασίστ στον Αζάρ. Και εν συνεχεία την πήρε κιόλας, με το θαυμάσιο σουτ στη γωνία του Κάσπερ Σμάιχελ. Ατι άπιαστο! Ως «οκτάρι» και ως «δεκάρι» και ως... τα πάντα όλα. Απελευθέρωσε τον Λουκάκου, σέρβιρε την ισοφάριση, έκανε την ανατροπή με το πρώτο γκολ σε Euro (είχε σκοράρει στα δύο προηγούμενα Μουντιάλ, ποτέ σε Euro), ρύθμισε την κυκλοφορία και αυτόματα κόλλησε και πάλι την ταμπέλα του «φαβορί» στους Βέλγους. Ναι, έχουν κι αυτοί τα γεροντοπαλίκαρα πίσω (Αλντερβάιρελντ – Φερτόνχεν), όπως και οι Ιταλοί (Κιελίνι – Μπονούτσι), αλλά σιγά – σιγά θα αρχίσουν στα νοκ άουτ να ξεχωρίζουν οι ομάδες που έχουν σπουδαίους χαφ και killers στην επίθεση. Το Βέλγιο έχει κι απ τα δύο. Η Δανία όχι.

Ομως αξίζει κάποια στιγμή να παρακολουθήσετε το πρώτο ημίχρονο της αναμέτρησης, αυτό που προηγήθηκε της ραψωδίας του «Τεν – Τεν». Να δείτε το pressing των Δανών, τις κινήσεις του Πόουλσεν, την αυτοπεποίθηση του Κίερ με τον Λουκάκου, τη ωριμότητα του Βας και πάνω απ΄ όλα να παρατηρήσετε τον παικταρά Μίκελ Ντάμσγκααρντ.Aυτόν τον υπέροχο 20χρονο χαφ που κόστισε πέρυσι (στα 19 του) 6,5 εκατ. Ευρώ στη Σαμπντόρια και θυμίζει... Γιέσπερ Ολσεν στα ντουζένια του. Πάσα, ντρίμπλα, press, ενέργεια, κλεψίματα, τα πάντα! Ενας θαυμάσιος πολλά υποσχόμενος Δανός χαφ στο «8» που θα είναι κρίμα να μην τον δούμε στη φάση των «16», αλλά θα τον περιμένουμε στα επόμενα μεγάλα τουρνουά, αν ασφαλώς είναι οι Δανοί παρόντες. Αλλιώς, θα τον καμαρώνουμε σύντομα σε κάποια «Γιουβέντους», «Ιντερ», «Μίλαν» ή σε Ρόμα – Λάτσιο – Νάπολι. Στο αντίθετο δρομολόγιο του Λοκατέλι, δηλαδή, τον οποίο η Μίλαν που παρέπαιε βιάστηκε να αξιολογήσει στα 21 του και τώρα στα 23 του, μετά από δυο τούρμπο σεζόν στη Σασουόλο, θα έδινε τα πάντα για να τον πάρει πίσω.

Οι Ιταλοί, παρεμπιπτόντως, σε «τριάρες» δεν μας είχαν συνηθίσει ποτέ. Ούτε εμάς, ούτε τους μπαμπάδες μας, ούτε τους παππούδες μας. Ναι, είναι ως τώρα η πιο ευχάριστη έκπληξη ενός Euro όπου συνεχίζουν να νικούν τα φαβορί. Μόνο οι Ισπανοί την έχουν «πατήσει» με τους Σουηδούς. Αλλά ακόμα είναι νωρίς. Και οι Ισπανοί δεν είναι καν φαβορί τώρα πια...