Θεέ της μπάλας, γιατί είσαι τόσο σκληρός;

Ο Μάρκο Φαν Μπάστεν υπήρξε ένας ιδιαίτερος, χαρισματικός επιθετικός, με ένα αέριο, αρχοντικό στιλ μέσα στο γήπεδο, το οποίο του χάρισε το παρατσούκλι «ο κύκνος της Ουτρέχτης».

Ο Ολλανδός στράικερ, ο οποίος έμεινε στην ιστορία (και) για τα ασύλληπτης ομορφιάς γκολ του, υποχρεώθηκε ουσιαστικά να σταματήσει το ποδόσφαιρο στα 27 του, αν και για δύο χρόνια, μέχρι τα 29, πάλευε για να επιστρέψει στην δράση.

Οι «γυάλινοι» αστράγαλοι έβαλαν πρόωρο και άδοξο τέλος στην καριέρα ενός μοναδικού ποδοσφαιριστή, ο οποίος έγινε ο τρίτος παίκτης που πήρε τρεις φορές την «Χρυσή Μπάλα» (μετά τους Μισέλ Πλατινί – Γιόχαν Κρόιφ) και προτού εμφανιστούν οι… εξωγήινοι Λιονέλ Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο.

Παρόμοιας καλλιτεχνικής, ποδοσφαιρικής πάστας, είναι ο γείτονας (λόγω γεωγραφικής εγγύτητας) Βέλγος Κέβιν Ντε Μπρόινε, ο οποίος στην καριέρα του (ευτυχώς) δεν έχει τις μακρόχρονες αναποδιές που ταλαιπώρησαν τον Φαν Μπάστεν, αλλά αντιμετωπίζει συνεχώς μικρά, οδυνηρά προβλήματα τραυματισμού.

Ο μαέστρος της Μάντσεστερ Σίτι και των Κόκκινων Διαβόλων δεν μπορεί, παρ’ ότι το θέλει, να… αγιάσει. Στα τέλη Μαΐου, ένα πολύ σκληρό μαρκάρισμα του Αντόνιο Ρούντιγκερ, του έσπασε (κυριολεκτικά) τα μούτρα και έθεσε σε κίνδυνο την συμμετοχή του στο Euro2020.

Έκανε επέμβαση, έσφιξε τα δόντια και, παρ’ ότι θα έχει πόνους στο πρόσωπο για τουλάχιστον ένα εξάμηνο (!), μπήκε στο γήπεδο και έκανε την διαφορά σε ενάμισι παιχνίδι κόντρα στην Ρωσία και την Φινλανδία.

Στα νοκ άουτ, ο καλλιτέχνης (χωρίς εισαγωγικά) από το Ντρόγκεν έδειχνε έτοιμος να ηγηθεί της προσπάθειας της πιο ταλαντούχας γενιάς του Βελγίου να διεκδικήσει, με αξιώσεις και μέχρι τέλους, τον πρώτο μεγάλο τίτλο της ιστορίας της.

Ένα άτσαλο μαρκάρισμα του Παλίνια, όμως, οδήγησε σε ένα χτύπημα στον αστράγαλο, το οποίο τον έθεσε νοκ άουτ από το δεύτερο μισό του αγώνα με την Πορτογαλία και, ενδεχομένως, από τον προημιτελικό – φωτιά με την Ιταλία στο Μόναχο (Παρασκευή 02/07, 22:00).

Θεέ της μπάλας (ξέρω ότι υπάρχεις κάπου εκεί έξω), γιατί είσαι τόσο αδυσώπητα σκληρός με έναν από τους πιο πιστούς αποστόλους σου; Όταν ο Ντε Μπρόινε, με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου, ζήτησε να γίνει αλλαγή, μια μόνο λέξη ήρθε στο μυαλό μου: Γιατί;

Το Βέλγιο, χωρίς τον φυσικό του ηγέτη και με συγκινητικό τον Εντέν Αζάρ (μέχρι που τραυματίστηκε και αυτός…), επέλεξε να παίξει σαν… Πορτογαλία κόντρα στην Πορτογαλία, ρισκάροντας με το να δώσει την μπάλα στην πρωταθλήτρια Ευρώπης, η οποία σε λίγες ημέρες θα χάσει τα κεκτημένα της.

Γιατί, η ομάδα του Φερνάντο Σάντος θα μπορούσε κάλλιστα να αποκλείσει το Βέλγιο, αλλά πλήρωσε την αναποτελεσματικότητα στην τελική προσπάθεια, την αδυναμία (πλην του Κριστιάνο Ρονάλντο) να προβληματίσει τον Τιμπό Κουρτουά και την ενδεχομένως καθυστερημένη είσοδο του Αντρέ Σίλβα, όταν ήταν εμφανές ότι η ομάδα χρειαζόταν ένα σημείο αναφοράς μέσα στην περιοχή.

Ο Ντε Μπρόινε ελπίζει ότι οι πέντε ημέρες που μεσολαβούν μέχρι τον προημιτελικό θα είναι αρκετές για να ξεπεράσει το πρόβλημα στον αστράγαλο και θα του δώσει την ευκαιρία να κρατήσει ζωντανό το όνειρο μιας μεγάλης κούπας σε εθνικό επίπεδο, όπως αυτή που κατέκτησε ο Φαν Μπάστεν με την Ολλανδία το 1988, όταν ξόρκισε την πορτοκαλί «κατάρα» με το Euro.

Στον τελικό με την Σοβιετική Ένωση, ο Μάρκο πέτυχε το πιο ωραίο γκολ όλων των εποχών στην ιστορία των Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων, όσα γκολ και αν μπουν τις επόμενες… χιλιετίες: Ένα απίστευτο εναέριο σουτ από απίθανη γωνία, το οποίο αιφνιδίασε έναν τερματοφύλακα παγκόσμιας κλάσης όπως ο Ρινάτ Ντασάεφ.

Εκείνη η Ολλανδία είχε έναν σέντερ φορ ανώτερου επιπέδου, αυτή η Ολλανδία ψάχνει ακόμα να τον βρει. Ακόμα και αν τον είχε, πάντως, φαντάζει απίθανο να είχε… ταϊστεί σωστά στο ματς με την Τσεχία, η οποία έκλεισε άψογα όλους τους διαδρόμους.

Ο Γιάροσλαβ Σίλχαβι, με οδηγό πιθανότατα την «ατσάλινη» Σλάβια Πράγας που στο φετινό Europa League απέκλεισε Λέστερ, Ρέιντζερς και ζόρισε την Άρσεναλ, έστησε μια ομάδα που τρέχει ασταμάτητα και, κυρίως, το κάνει με τον ιδανικό τρόπο.

Ο Φρένκι Ντε Γιονγκ είχε πάντα επάνω του έναν αντίπαλο για να μην μπορέσει να κάνει παιχνίδι, ο Σίλχαβι άφησε επίτηδες τους συμπαίκτες του να αναλάβουν (ανεπιτυχώς) αυτόν τον ρόλο και απενεργοποίησε τις επελάσεις του «πυραυλοκίνητου» Ντένζελ Ντάμφρις (με ελάχιστες εξαιρέσεις).

Συν τοις άλλοις, είχε την τύχη που πάντα χρειάζεται μια θεωρητικά κατώτερη ομάδα, για να λυγίσει μια ανώτερη: Το λεπτό στο οποίο ο Ντόνιελ Μάλεν έχασε μια απίστευτη ευκαιρία για να ανοίξει το σκορ και, στη συνέχεια, ο Ματάις Ντε Λιχτ αποβλήθηκε δικαίως μέσω VAR.

Η τετράδα του φετινού, συναρπαστικού Euro2020 θα έχει σίγουρα μια από τις «μικρές» Τσεχία ή Δανία, οι οποίες θα τεθούν αντιμέτωπες στο Μπακού (Σάββατο 03/07, 19:00).

Μικρό, βεβαίως, είναι το… μάτι σου, θα απαντήσει εύλογα κάποιος. Γιατί οι δύο ομάδες κέρδισαν με το σπαθί τους την θέση στα προημιτελικά, ξεπέρασαν πολύ υψηλά εμπόδια με το πάθος και την θέλησή τους και, γιατί όχι, δικαιούνται να κάνουν μεγάλα όνειρα. Η Ελλάδα, άλλωστε, απέδειξε το 2004 ότι τίποτα, μα τίποτα δεν είναι αδύνατο.