Φέρτε μπύρες, όσο κρατάει…
Ο Γκάρεθ Σαουθγκέιτ είχε χάσει το μοιραίο πέναλτι κόντρα στους Γερμανούς, όταν ήταν παίκτης. Τώρα ως ομοσπονδιακός προπονητής, μπορούμε να πούμε ότι οδήγησε την Αγγλία στη μεγαλύτερη νίκη τους τον 21ο αιώνα. Κάποιοι θα μιλήσουν για εκδίκηση, στην ουσία όμως στο μυαλό του Σαουθγκέιτ δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο. Είναι τόσο ήρεμος, τόσο cool αυτός ο τύπος που γύρω του, δίπλα του, ακόμη και επάνω του, στους πανηγυρισμούς των γκολ, γίνεται ο κακός χαμός και ο ίδιος είναι ατσαλάκωτος.
Αυτή η ηρεμία του, αυτή η μη μετάδοση του άγχους και της πίεσης που στους Αγγλους όταν μιλάμε για την Εθνική ομάδα, περισσεύει διαχρονικά, είναι πιθανόν το πρώτο και μεγάλο συστατικό της επιτυχίας των Αγγλων τα τελευταία χρόνια. Ένα Παγκόσμιο Κύπελλο που έφτασαν μέχρι τα ημιτελικά, και τώρα ένα Euro, που επιτέλους αποκλείουν σε ένα μεγάλο ζευγάρωμα τους Γερμανούς, είναι σίγουρα μία πρώτη μεγάλη επιτυχία. Αν θα έρθει και η μεγαλύτερη έχουμε χρόνο για να το διαπιστώσουμε…
Και όλα αυτά ενώ με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, δεν είχε στη διάθεσή του στα κρίσιμα ματς με Τσεχία και Γερμανία, Φόντεν και Μάουντ, δύο παιδιά που είχε χτίσει επάνω τους την ομάδα, και όλα αυτά ενώ δεν υπάρχει μέρα που να βγαίνει ο ήλιος στην Αγγλία και η κουβέντα να μην ξεκινά από τον Σαουθγκέιτ και τις «λάθος» επιλογές του… Γιατί δεν παίζει ο Γκρίλις, πως είναι δυνατόν να μην προτιμά τον Σάντσο, αλλά τον Σακά, γιατί δεν βάζει στην κορυφή Ράσφορντ, αφού δεν τα βάζει ο Κέιν και ότι άλλο θέλετε μπορείτε να φανταστείτε, σίγουρα ο Σαουθγκέιτ το έχει ακούσει.
Ο Αγγλος δεν είναι κάποιος σπουδαίος προπονητής, δεν έχει κάτι νέο να μας πει με το ποδόσφαιρό του, δεν θα μείνει στην ιστορία ως μέντορας, η μέθοδός του δεν θα αντιγραφεί από κανέναν, το ποδόσφαιρο του δεν έχει εκπλήξεις, φαντασία ή κάποια έξτρα γοητεία, αλλά είναι μάλλον ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη στιγμή, στην κατάλληλη θέση. Και αυτό ισχύει ότι κι’ αν έχει η συνέχεια για την Αγγλία…
Διότι όποιος πιστεύει ότι οι Αγγλοι είναι πλέον φαβορί για να το πάρουν, δεν ξέρει την Αγγλία. Οποιος πιστεύει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μην περάσουν πάνω από Σουηδούς ή Ουκρανούς, Δανούς ή Τσέχους και να φτάσουν μέχρι τον τελικό, δεν ξέρουν τίποτα. Οι Αγγλοι μπορούν να αποκλειστούν από οποιονδήποτε. Ακόμη και από την Ισλανδία, όπως συνέβη πρόσφατα. Οι Αγγλοι δεν θα είναι ποτέ φαβορί να πάρουν κάτι, μέχρι να το πάρουν αυτό το κάτι. Συνεπώς έχουν ακόμη πολύ δρόμο για να μην ζήσουν ένα ακόμη μεγάλο δράμα, από αυτά που τους σημαδεύουν, τους στοιχειώνουν και διασκεδάζουν όλους τους υπόλοιπους. Δεν είναι τυχαίο ότι με αυτό το ποδόσφαιρο και αυτούς τους παίκτες που είχαν διαχρονικά δεν το πήραν ποτέ το Euro και κάποιος που δεν το έχει πάρει ποτέ, δεν θα γίνει ποτέ και φαβορί…
Από την άλλη ο δρόμος τους άνοιξε. Είναι έξω από το τουρνουά οι Γάλλοι, που ήταν το μεγάλο φαβορί, είναι έξω από το τουρνουά οι Πορτογάλοι και ο Κριστιάνο, ακόμη και οι Ολλανδοί σκόνταψαν, κυρίως όμως είναι έξω από το τουρνουά οι Γερμανοί, αυτοί που τους το είχαν πάρει την τελευταία φορά που ο τελικός έγινε στο σπίτι των Αγγλων.
Και οι Γερμανοί ήταν φανερό πριν από την έναρξη του τουρνουά, ότι δύσκολα θα την πάνε μακριά την βαλίτσα. Με προπονητή που έφευγε και με παίκτες που αποχαιρετούσαν ή επέστρεφαν πίσω την τελευταία στιγμή, έμοιαζε δύσκολο, ακόμη και οι Γερμανοί να τα καταφέρουν. Στο ματς με την Ουγγαρία που επιβεβαιώθηκε η πρόκριση για τα «πάντσερ», στα μάτια μου επιβεβαιώθηκε και ότι δεν θα πάνε μακριά. Μία Γερμανία που ισοφαρίζει στο τέλος την Ουγγαρία και κάνει καθυστερήσεις για να πάρει τον βαθμό και την πρόκριση και δεν παίζει για τη νίκη και την πρωτιά στον όμιλο, είναι μία Γερμανία ξένη προς τα πιστεύω της και το ποδόσφαιρό της…
Οι Γάλλοι αλήθεια είναι ότι δεν κατάλαβα πως έμειναν έξω. Ηθελε κόπο και τρόπο. Δεν ήταν συγκεντρωμένοι, τους καταπόνησε ο δύσκολος όμιλος, ήταν η κακιά η ώρα, ότι και να πεις μέσα είσαι. Στην πραγματικότητα ήταν το ποδόσφαιρο. Αυτό το μαγικό σπορ που σε back to back ματς επέτρεψε στα αουτσάιντερ να κάνουν στο τελευταίο δεκάλεπτο το 3-1, 3-3. Πρώτα οι Κροάτες που τελικά λύγισαν στην παράταση από τους Ισπανούς και μετά οι Ελβετοί που πέταξαν έξω τους Γάλλους στα πέναλτι. Ποδόσφαιρο φίλοι μου, ποδόσφαιρο σε όλες τις διαστάσεις και εκφάνσεις του. Σε όλο του το μεγαλείο. Δεν χρειάζεται κάποια άλλη εξήγηση, φτάνει αυτή…
