EURO 2024: Οι φανέλες - αριστουργήματα κι εκείνες που θύμισαν στυλιστικά λάθη
Ο λόγος της καθιέρωσης των ποδοσφαιρικών εμφανίσεων ήταν ένας: Το να ξεχωρίζει η μία ομάδα από την άλλη εντός των τεσσάρων γραμμών.
Ήταν απλά ένα ύφασμα.
Με την πάροδο των χρόνων, κι αφού το marketing άρχισε να είναι μέρος του παιχνιδιού, οι φανέλες έγιναν μόδα και πλέον μπορούν να φορεθούν από τον καθένα ακόμα και στην καθημερινή του ζωή, ως streetwear.
Από τη δεκαετία του ‘60, όταν διοργανώθηκε για πρώτη φορά το EURO, έχουμε δει πολλές και διαφορετικές στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Άλλες αποτελούν πολύτιμα ευρήματα για τους συλλέκτες, κι άλλες έμειναν στις μνήμες μας για τους λάθος λόγους. Συγκεντρώσαμε μερικές από κάθε κατηγορία.
Αυτές που ξεχώρισαν
Γαλλία 1984
Οι Γάλλοι κινούνται αρκετά safe όσον αφορά τη δημιουργία εμφανίσεων, έχοντας ως βασική έμπνευση εκείνες που φόρεσε ο Μισέλ Πλατινί και οι συμπαίκτες του στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1984, το οποίο κατέκτησαν.
Ο χαρακτηριστικός βαθύς γιακάς με τη λαιμόκοψη και το υπερμεγέθες σήμα στο στήθος, ίσως στις μέρες μας να μην είναι ο ιδανικός συνδυασμός, αυτή η φανέλα όμως, με τις οριζόντιες ρίγες της, άφησε εποχή.
Το ίδιο σχέδιο, σε μία πιο σύγχρονη έκδοση, φόρεσαν οι παίκτες του Ντιντιέ Ντεσάν στο EURO 2020, ωστόσο αυτή τη φορά δεν ήταν τόσο γούρικο.
Κροατία 1996
Η ερυθρόλευκη σκακιέρα στη φανέλα της Κροατίας είναι σήμερα μία από τις πιο ιδιαίτερες εμφανίσεις εθνικής ομάδας. Φορέθηκε για πρώτη φορά στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1996 και έκτοτε είναι σχεδόν η ίδια σε κάθε τουρνουά, με μικρές παραλλαγές.
Πρόκειται για ένα σχέδιο που δεν θα έπρεπε να βγάζει τόσο νόημα, ακριβώς αυτό όμως έκανε εκείνη την εμφάνιση τόσο ξεχωριστή. Ήταν τολμηρή, διότι ο εμπνευστής της δεν αρκέστηκε στο να πετάξει λίγο κόκκινο πάνω σε ένα άσπρο ύφασμα.
Το χρώμα, το μοτίβο και ο γιακάς συνθέτουν μία από τις πιο ιδιάζουσες φανέλες που έχουμε δει μέχρι στιγμής στα EURO.
Δανία 1992 (τερματοφύλακας)
Ο «κέρβερος» της Δανίας και μεγάλος πρωταγωνιστής του θριάμβου της στο EURO του 1992, Πίτερ Σμάιχελ, είναι μία από τις πιο εμβληματικές μορφές της διοργάνωσης.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του έχει φορέσει τις πιο ευφάνταστες στολές τόσο στην Premier League, όσο και σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Φυσικά, δεν απογοήτευσε ούτε στο Ευρωπαϊκό εκείνης της χρονιάς.
Η πολύχρωμη φανέλα με το πολύ ιδιαίτερο σχέδιο, το οποίο έμοιαζε με μαύρο δίχτυ έγινε σήμα κατατεθέν του και συνδέθηκε άρρηκτα με τις ασύλληπτες εμφανίσεις που ο ίδιος πραγματοποίησε στα γήπεδα της Σουηδίας.
Ιταλία 2020
Εκ πρώτης όψεως, η φανέλα των Ιταλών για το EURO του 2020 δεν έκανε μεγάλη εντύπωση. Με μία πιο προσεκτική ματιά όμως μπορεί κάποιος να ξεχωρίσει ένα διακριτικό μοτίβο που «αναδύεται» από το μπλε της φόντο.
Αυτό το μαύρο φλοράλ σχέδιο παρέπεμπε σε σύμβολα της ιταλικής Αναγέννησης. Η συγκεκριμένη εμφάνιση, με τον χαρακτηριστικό γιακά της προοριζόταν για τη νέα γενιά των «ατζούρι», η οποία γεμάτη προοπτικές ήταν έτοιμη να φτάσει μέχρι την κατάκτηση του τροπαίου, πράγμα που έκανε άλλωστε.
Ολλανδία 1988
Κατά γενική ομολογία, η καλύτερη φανέλα που έχει φορεθεί σε EURO (και όχι μόνο) ήταν αυτή των «οράνιε», το 1988.
Οι «ψυχεδελικές» μπλούζες ήταν μεγάλο ρίσκο, αλλά σε αυτή την περίπτωση δεν πήγε τίποτα λάθος. Το σχέδιο δεν είναι καθόλου μινιμαλιστικό, όμως το έντονο πορτοκαλί σε συνδυασμό με τα ξεθωριασμένα γεωμετρικά σχήματα δημιούργησαν την τέλεια ισορροπία, κάνοντας τη φανέλα αυτή αριστούργημα.
Με… μοντέλα μερικούς από τους πιο γνήσιους θρύλους του αθλήματος, όπως ο Γκούλιτ, ο Φαν Μπάστεν και ο Ράικαρντ, η μυθική αυτή εμφάνιση είναι συνυφασμένη με τους ασταμάτητους Ολλανδούς, που έβαλαν τέλος στη μακρά αναμονή των συμπατριωτών τους για την κατάκτηση ενός τροπαίου.
Τα «φάουλ»
Αγγλία 1996 (τερματοφύλακας)
Ξεπερνώντας όλους τους… διεκδικητές του αμφίβολου τίτλου της χειρότερης στολής σε EURO, η εκτός έδρας του γκολκίπερ της Αγγλίας το 1996 αποτελεί το ναδίρ της ποδοσφαιρικής μόδας.
Ο Ντέιβιντ Σίμαν ήταν ο άτυχος που εμφανίστηκε στα γήπεδα της χώρας του (που ήταν η οικοδέσποινα), φορώντας ένα εντελώς αψυχολόγητο σχέδιο το οποίο από την πρώτη στιγμή άφησε τους θεατές έκπληκτους.
Αντιφατικά χρώματα και ανούσια μοτίβα συνέθεταν την χειρότερη φανέλα όλων των εποχών, που έμοιαζε με μία αποτρόπαια δημιουργία, χωρίς καμία λογική πίσω από τον σχεδιασμό της.
Σοβιετική Ένωση 1960
Οι δημιουργοί της φανέλας της Σοβιετικής Ένωσης για το EURO του 1960 πήραν πολύ σοβαρά το κόνσεπτ του μινιμαλισμού, όμως παρουσίασαν μία εμφάνιση που έμοιαζε περισσότερο ημιτελής παρά απλή.
Η total black στολή του τερματοφύλακα μπορεί να είχε κάποια γοητεία, εκείνη των παικτών όμως θύμιζε ένα υποτυπώδες κόκκινο ύφασμα, χωρίς καμία απολύτως έμπνευση.
Ο συμβολισμός της και η ιστορική της σημασία υπάρχουν, ωστόσο η εμφάνιση αυτή μνημονεύεται κυρίως λόγω της αποτυχημένης εκτέλεσής της.
Ισπανία 2016
Κάτι πήγε πολύ λάθος με τη φανέλα της Ισπανίας στο EURO του 2016. Στο μπροστινό μέρος το χάος, με τρίγωνα σε τυχαία διάταξη και μία χρωματική παλέτα που ήταν αδιάφορη σε σχέση με εκείνες που η «Φούρια Ρόχα» είχε παρουσιάσει σε προηγούμενα τουρνουά.
Ο κόσμος ήταν διχασμένος όταν κυκλοφόρησαν φωτογραφίες από το kit, με την Adidas να δηλώνει ότι υπήρξε μελέτη πίσω από τη δημιουργία του, καθώς και ότι κύρια πηγή έμπνευσής της ήταν η αντίστοιχη του Μουντιάλ το 1994.
Παρά την όποια… φιλοσοφία της, το twitter «κατακεραύνωσε» την εκτός έδρας μπλούζα αμέσως μόλις αυτή διέρρευσε.
Βέλγιο 1984
Οι «κόκκινοι διάβολοι» δεν μάς έχουν συνηθίσει σε κακές εμφανίσεις, η επιλογή τους για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1984 όμως είναι αρκετά αμφιλεγόμενη.
Στην ουσία ήταν ένα πουκάμισο, με μαύρους, κόκκινους και κίτρινους ρόμβους πάνω σε μία άσπρη γραμμή και στη μέση το εθνόσημο. Έμοιαζε σαν ένα σχέδιο αρκετά συγχυσμένο και φυσικά, παλιομοδίτικο.
Παρά το ότι η φανέλα αυτή δεν είναι η πιο ελκυστική που έχουν φορέσει οι Βέλγοι, σχεδιάστηκε ξανά σε πιο μοντέρνα εκδοχή, ντύνοντας την αποστολή για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018.
Κροατία 2024
Η φανέλα της εθνικής Κροατίας για το EURO 2024 στη Γερμανία, χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως «απόκλιση από την παράδοση αλλά και από το… γούστο».
Έχει προκαλέσει απογοήτευση για τον πρόχειρο σχεδιασμό της και απέχει πολύ από εκείνη την εμφάνιση που έγινε σήμα κατατεθέν της ομάδας ήδη από τη δεκαετία του ‘90.
Μένει να τη δούμε φορεμένη από τον Λούκα Μόντριτς και την παρέα του, για να διαπιστώσουμε εάν αξίζει μία δεύτερη ευκαιρία.