EURO 2024: Το φάντασμα της τρομοκρατίας πλανάται στον γερμανικό ουρανό
Αποστολή στη Γερμανία: Γιάννης Σαπουντζάκης
Τοπική ώρα περί της 7 το απόγευμα. Δύο, δηλαδή, ώρες πριν την πρώτη σέντρα στην πρεμιέρα του Euro 2024. Έχοντας ολοκληρώσει τις όποιες υποχρεώσεις είχα πέριξ του γηπέδου στο Μόναχο, είχε έρθει η ώρα να περάσω τον πρώτο έλεγχο και να κατευθυνθώ προς το Κέντρο Τύπου και εν συνεχεία προς την εξέδρα των εκπροσώπων των ΜΜΕ.
Η αλήθεια είναι, πως έχοντας φτάσει απευθείας από το αεροδρόμιο, μιας και η μεσημεριανή πτήση για την Βαυαρία έφτασε λίγο πριν τις 18:00, είχα μαζί μου την βαλίτσα μου. Δεν είναι δα και η πιο μικρή. Άλλωστε, δεν ήρθαμε και για 2-3 μέρες!
Πριν τον πρώτο έλεγχο, οι ουρές που είχαν σχηματιστεί ήταν τεράστιες. Προκειμένου να μην γίνει κάποιο «ντου», οι υπεύθυνοι για την ασφάλεια, άφηναν σταδιακά τον κόσμο να κατευθύνεται προς τον έλεγχο. Το παράδοξο, ίσως, ήταν πως η είσοδος των δημοσιογράφων ήταν ακριβώς δίπλα σε εκείνη των οπαδών και έτσι δεν υπήρχε δυνατότητα να προχωρήσουμε ξεχωριστά από τις χιλιάδες του κόσμου που έχει έρθει για να παρακολουθήσει τον αγώνα.
Η ουσία, όμως, τούτων εδώ των γραμμών, δεν είναι αυτή. Αν αναρωτιέστε ποιο ήταν το πιο πολυσυζητημένο θέμα όση ώρα περιμέναμε μαζί με τον κόσμο στην ουρά, η απάντηση είναι «η βαλίτσα του Γιάννη Σαπουντζάκη». Στην αρχή, θεώρησα πως ο κόσμος απλά έκανε την πλάκα του. Και πράγματι υπήρχαν αρκετοί που γελούσαν. Υπήρχαν και άλλοι που εκνευρίστηκαν, καθώς θεωρούσαν πως η πραμάτεια μου, εμπόδιζε και καθυστερούσε την όλη διαδικασία της εισόδου τους.
Δεν τους πήρα στα σοβαρά. Δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα στη θέση τους. Μέχρι που ένας συμπαθέστατος Σκωτσέζος, μπήκε στον κόπο να μου πει δύο κουβέντες παραπάνω. Να μου εξηγήσει το σκεπτικό κάποιων από εκείνους που ως τότε αγνοούσα. «Τους προκαλείς φόβο», μου ανέφερε χαρακτηριστικά.
Έβγαλα τα ακουστικά που μέχρι εκείνη την ώρα είχα στα αυτιά μου. Άρχισα να καταλαβαίνω πως το φάντασμα της τρομοκρατίας περιπλανιόταν πάνω από την Αρένα του Μονάχου. Κόσμος καχύποπτος. Κόσμος που αναζητά καθετί περίεργο, καθετί που ενδέχεται να θεωρήσει πως θέτει σε κίνδυνο την ασφάλειά του.
Όχι, για αυτό δεν μπορείς να κατηγορήσεις κανέναν. Η εποχή στην οποία ζούμε και τα όσα συμβαίνουν στον πλανήτη μας, δικαιολογούν την στάση και τον φόβο αυτών των ανθρώπων. Αυτή η αίσθηση της απειλής υπάρχει παντού ανάμεσά μας. Ουδείς μπορούσε με ασφάλεια να πει γιατί ανάμεσα στο πλήθος υπήρχε κάποιος με μία μεγάλη βαλίτσα. Ουδείς γνώριζε την ιδιότητά μου ή το περιεχόμενο της βαλίτσας.
Μέχρι και που έφτασα στο τέλος της διαδρομής, δεν σταμάτησα να εξηγώ σε όποιον μου έριχνε περίεργες ματιές, τι ακριβώς ισχύει. Όχι, ότι τους έπεισα όλους. Προσπάθησα, όμως. Και κάπως έτσι, σας μεταφέρω και την πρώτη εμπειρία μου από την στιγμή που πάτησα το πόδι μου σε γερμανικό έδαφος. Εδώ θα είμαστε να τα λέμε μέσα από το Gazzetta για το σπουδαίο τουρνουά που τώρα ξεκινάει.
