Προσοχή στα μωρά της Ισπανίας και στα… γερόντια της Πορτογαλίας
Σήμερα Κυριακή (23/06) εκκινεί η τρίτη αγωνιστική της φάσης ομίλων και τρία πράγματα είναι σίγουρα. Πρώτον, οι μοναδικές ομάδες που έχουν εξασφαλίσει μαθηματικά την παρουσία τους στους «16» είναι Γερμανία, Ισπανία και Πορτογαλία.
Δεύτερον, δεν χάνουν την πρόκριση Ελβετία, Αγγλία, Γαλλία και Ολλανδία αφού με τέσσερις βαθμούς, στην χειρότερη περίπτωση, κάποιες εξ’ αυτών (όχι όλες) θα πάρουν το εισιτήριο ως καλύτερες τρίτες.
Και τρίτον, αυτές που έχουν εξασφαλίσει την πρόκριση είναι και οι ομάδες που καλύτερες εντυπώσεις και περισσότερες υποσχέσεις έχουν αφήσει για την συναρπαστική συνέχεια, εκεί όπου ένα λάθος μπορεί να σε αφήσει έξω ή μια σωστή κίνηση να σε στείλει ακόμα πιο μακριά.
Ο Γιούλιαν Νάγκελσμαν δείχνει να έχει βρει την κατάλληλη χημεία και τον συνδυασμό έμπειρων (Κρόος, Γκιντογκάν) και νέων (Βιρτς, Μουσιάλα), αλλά οι τελικές απαντήσεις θα δοθούν στα ματς – τελικοί που κρίνουν προκρίσεις και τίτλους.
Τι γίνεται, όμως, με τις δύο εκπροσώπους της Ιβηρικής; Παραδοσιακά, η Ισπανία στήριζε την κυριαρχία της μέσα από την κατοχή και την κυκλοφορία της μπάλας. Αυτή την αρετή δεν την έχει χάσει, αλλά πλέον δεν αποτελεί την προτεραιότητά της, παρότι διαθέτει μια καταπληκτική τριάδα στα χαφ με Ρόδρι, Φαμπιάν Ρουίθ και Πέδρι.
Τι την διαφοροποιεί από την προβλέψιμη έως κουραστική εκδοχή (της) προηγούμενων ετών; Οι δύο… διάβολοι που έχει στα άκρα της επίθεσης. Ο Λαμίν Γιαμάλ κάνει στα 16 του πράγματα που δεν έκανε ο Λιονέλ Μέσι (όχι, δεν είναι υπερβολή), ενώ ο Νίκο Γουίλιαμς στα 21 του δείχνει ήδη ότι θα ξεπεράσει τον μεγάλο του αδελφό, Ινιάκι, ο οποίος πρώτος (λόγω ηλικίας βεβαίως) είχε κάνει το «μπαμ».
Σε μια εποχή όπου το ένας εναντίον ενός τείνει να εξαφανιστεί, οι δύο νεαροί προκαλούν ανισορροπία στις αντίπαλες άμυνες με το θράσος και τις ικανότητές τους. Ο… κακόμοιρος ο Τζιοβάνι Ντι Λορέντσο, ο αρχηγός της Νάπολι, θα βλέπει για καιρό εφιάλτες με τον Νίκο.
Τι λείπει στην Ισπανία, την μοναδική ομάδα μαζί με την Γαλλία που δεν έχει δεχθεί γκολ; Έναν αξιόπιστο σκόρερ, που θα μετουσιώσει το κυριαρχικό της παιχνίδι σε γκολ. Είναι απίθανο πως το ποδοσφαιρικό ρεσιτάλ απέναντι στην Ιταλία κρίθηκε με ένα αυτογκόλ του Ρικάρντο Καλαφιόρι, όταν ο Τζανλουίτζι Ντοναρούμα έκανε εμφάνιση καριέρας με οκτώ σωτήριες αποκρούσεις.
Οι Φούριας Ρόχας δεν το πλήρωσαν με την Σκουάντρα Ατζούρα, αλλά ενδέχεται να τους στοιχίσει ακριβά σε κάποιο από τα νοκ άουτ όπου, όπως επισημάναμε και παραπάνω, ένα λάθος μπορεί να αποβεί μοιραίο.
Την ίδια ώρα, η Πορτογαλία έχει ως σημεία αναφοράς δύο ποδοσφαιριστές που μαζί φτάνουν τα 80 χρόνια ζωής. Ο 41χρονος Πέπε και ο 39χρονος Κριστιάνο Ρονάλντο προσφέρουν την τεράστια εμπειρία και κλάση τους σε ένα καλοδουλεμένο σύνολο από τον (φρονώ υποτιμημένο) Ρομπέρτο Μαρτίνεθ.
Ο Πέπε δίνει ασφάλεια στα μετόπισθεν με τις τοποθετήσεις του και ο «CR7», πιο ώριμος από ποτέ, προκαλεί πάντα σεβασμό (έως και φόβο) στην αντίπαλη άμυνα, τραβάει επάνω του την προσοχή και βοηθάει στο να… αλωνίζουν οι γεμάτοι ποιότητα και ποδοσφαιρική οξυδέρκεια Μπρούνο Φερνάντες, Ραφαέλ Λεάο και Μπερνάρντο Σίλβα.
Η Πορτογαλία έχει μόνο νίκες σε επίσημα παιχνίδια με τον Ισπανό προπονητή στον πάγκο της (δώδεκα) και, αυτή την στιγμή, μαζί με Γερμανία και Ισπανία αμφισβητούν σφόδρα τον φαβοριτισμό που ο υπογράφων είχε δώσει απλόχερα σε Γαλλία και Αγγλία πριν από την σέντρα του EURO2024.
Σε αυτό, βεβαίως, «βοηθούν» με την εικόνα τους και οι Τρικολόρ με τα Τρία Λιοντάρια. Αναστατωμένη και από την περιπέτεια με την σπασμένη μύτη του Κιλιάν Μπαπέ, αλλά και αιχμάλωτη από την συντηρητική προσέγγιση του Ντιντιέ Ντεσάν, η φιναλίστ του Παγκοσμίου Κυπέλλου πρέπει να κάνει ένα βήμα πιο μπροστά για να μην την πατήσει σε κάποιο από τα πρώτα νοκ άουτ. Ποιότητα και ταλέντο έχει σε αφθονία, αλλά αυτή την στιγμή βρίσκεται στα… ρηχά.
Ακόμα πιο χαμηλά, όμως, βρίσκεται η ομάδα του Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, ο οποίος προσπαθεί να χωρέσει με το έτσι θέλω τον Τρεντ Αλεξάντερ Άρνολντ στην μεσαία γραμμή. Ο υπό διαρκή αμφισβήτηση ομοσπονδιακός προπονητής δεν έχει βρει την κατάλληλη χημεία και αποδοτικότητα στην γεμάτη ταλέντο τετράδα της επίθεσης (Τζουντ Μπέλινγκχαμ, Μπουκάγιο Σάκα, Φιλ Φόντεν και Χάρι Κέιν), ενώ δεν… ντρέπεται να δηλώσει ότι λείπει από την ομάδα του ο Κάλβιν Φίλιπς (συγνώμη, ο ποιος;).
Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την δεδομένη κούραση από μια πολύ απαιτητική σεζόν στην Premier League (τουλάχιστον για την πλειοψηφία των διεθνών, αφού Μπέλινγκχαμ και Κέιν παίζουν εκτός), δημιουργούν εύλογα ερωτηματικά για το μέχρι που μπορεί να φτάσει η αιώνια υποψήφια για την δόξα.
Η τρίτη και τελευταία αγωνιστική θα βάλει οριστικά κάθε κατεργάρη στον πάγκο του, αφήνοντας πιθανότατα και εκτός συνέχειας «βαριά» ονόματα, όπως μια Ιταλία, μια Κροατία ή ακόμα και ένα Βέλγιο. Και, από το Σάββατο (29/06), προσμένουμε με αγωνία τα νοκ άουτ, εκεί όπου ξεχωρίζουν οι άνδρες από τα αγόρια…
