EURO 2024: Τι λέει το τραγούδι που επέλεξε η Σκωτία για εθνικό ύμνο και γιατί το μισούν οι Άγγλοι

Αν ρωτήσει κανείς έναν Σκωτσέζο ποιος είναι ο ύμνος της χώρας του, σίγουρα θα απαντούσε το "Flower of Scotland", ένα από τα πιο διάσημα σκωτσέζικα τραγούδια.

Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι αυτό είναι ευρέως αποδεκτό ως εθνικός ύμνος της χώρας, στην πραγματικότητα είναι απλά ένα επαναστατικό τραγούδι, καθώς η κυβέρνηση της Σκωτίας δεν το έχει υιοθετήσει ποτέ και έτσι η χώρα δεν έχει έναν επίσημα αναγνωρισμένο ύμνο! Υπενθυμίζεται ότι η Σκωτία ως ένα μέρος του Ηνωμένου Βασιλείου, χρησιμοποιεί επισήμως το "God Save The King" για τις περισσότερες εκδηλώσεις, κάτι που ενοχλεί ιδιαίτερα τους Σκωτσέζους.

Ανεξάρτητα από αυτό, ο ανεπίσημος ύμνος των Σκωτσέζων αυξάνει ολοένα και περισσότερο τη δημοτικότητά του και τραγουδιέται σε σημαντικές εκδηλώσεις όπως και το EURO 2024. Τόσο στην πρεμιέρα της διοργάνωσης με την Γερμανία, όσο και στη 2η αγωνιστική με την Ελβετία, οι Σκωτσέζοι τραγούδησαν τόσο δυνατά το αγαπημένο τους τραγούδι που έκαναν τους πάντες να μείνουν με το στόμα... ανοιχτό.

@optussport Scotland turned Cologne into a home game at the EUROs 🏴󠁧󠁢󠁳󠁣󠁴󠁿 Flower of Scotland is IMMENSE. #EURO2024 ♬ original sound - Optus Sport

Γιατί, λοιπόν, το "Λουλούδι της Σκωτίας" έχει αγαπηθεί τόσο πολύ από τους Σκωτσέζους;

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι το τραγούδι αναφέρεται στον William Wallace. Ο σερ Γουίλιαμ Γουάλας ήταν ένας τρομερός Σκωτσέζος ιππότης, ένας από τους κύριους ηγέτες κατά τη διάρκεια του Πρώτου Πολέμου της Σκωτσέζικης Ανεξαρτησίας. Ωστόσο, το τραγούδι αναφέρεται στους μεσαιωνικούς πολέμους ανεξαρτησίας της Σκωτίας, στους οποίους συμμετείχε ιδίως ο Robert the Bruce, βασιλιάς της Σκωτίας, ο οποίος αναμετρήθηκε με τον Εδουάρδο Β', βασιλιά της Αγγλίας, στη μάχη του Μπάνοκμπερν το 1314.

Σύμφωνα με το Live Breathe Scotland: «Το βασικό θέμα του τραγουδιού είναι η εξέγερση του λαού για την ανεξαρτησία της χώρας και η εκδίωξη του Άγγλου βασιλιά στην πατρίδα του μετά από μια βαριά ήττα. Είναι τόσο ισχυρό στις καρδιές των Σκωτσέζων γιατί ο αγγλικός στρατός του βασιλιά Εδουάρδου Β', παρότι φέρεται να ήταν διπλάσιος από τον στρατό του Μπρους και καλύτερα εξοπλισμένος, εντούτοις ηττήθηκε. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που δεν αρέσει καθόλου στους Άγγλους οπαδούς».

Το τραγούδι και οι στίχοι γράφτηκαν τη δεκαετία του 1960 από τον Roy Williamson, ο οποίος ήταν ένας γνωστός μουσικός στο σκωτσέζικο συγκρότημα The Corries. Το συγκρότημα ερμήνευσε για πρώτη φορά το τραγούδι το 1967.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο εθνικός ύμνος του Ηνωμένου Βασιλείου είναι το "God Save The King" και ισχύει για όλα τα βρετανικά έθνη, δηλαδή τη Σκωτία, την Ουαλία, τη Βόρεια Ιρλανδία και την Αγγλία. Παρ' όλα αυτά, το κάθε έθνος έχει τον δικό του ανεπίσημο ύμνο, όπως ακριβώς και η Σκωτία π.χ. "Hen Wlad Fy Nhadau" για την Ουαλία ή "Londonderry Air / Danny Boy" για τη Βόρεια Ιρλανδία.

@explorescotland13 Flower of scotland 🏴󠁧󠁢󠁳󠁣󠁴󠁿💙@KirsteenHarvey stunning as always 🏴󠁧󠁢󠁳󠁣󠁴󠁿💙🏴󠁧󠁢󠁳󠁣󠁴󠁿#flowerofscotland #scottishsong #scottishsinger #scottishmusic #flowerofscotland ♬ original sound - KirsteenHarvey

Τι λένε οι στίχοι του "Flower of Scotland"

«Ω Λουλούδι της Σκωτίας

Πότε θα ξαναδούμε όμοιό σου;

Που πολέμησε και πέθανε για το μικρό σου κομμάτι Hill και Glen

Και στάθηκε απέναντί του ο περήφανος στρατός του Εδουάρδου

Και τον έστειλε πίσω στην πατρίδα να σκεφτεί ξανά (αν θα ξαναέρθει να κατακτήσει τη χώρα μας)

Οι λόφοι είναι γυμνοί τώρα

Και τα φθινοπωρινά φύλλα είναι πυκνά και ακίνητα

Σε μια γη που έχει χαθεί τώρα

Που εκείνοι που τόσο αγαπούσαν...

Που στάθηκαν απέναντί στον περήφανο στρατό του Εδουάρδου και τον έστειλαν στην πατρίδα να το σκεφτεί ξανά

Εκείνες οι μέρες είναι παρελθόν τώρα

Και στο παρελθόν πρέπει να παραμείνουν

Αλλά μπορούμε ακόμα να σηκωθούμε τώρα

Και να ξαναγίνουμε το έθνος

που στάθηκε απέναντί του και τον έστειλε στην πατρίδα να σκεφτεί ξανά

Οι λόφοι είναι γυμνοί τώρα

Και τα φθινοπωρινά φύλλα είναι πυκνά και ακίνητα

Σε μια γη που έχει χαθεί τώρα...

Ω λουλούδι της Σκωτίας

Πότε θα ξαναδούμε το όμοιό σου;

Που πολέμησες και πέθανες για

Για το μικρό σου κομμάτι, τον λόφο και το γκλεν...»