Το “μονοπάτι” που βγάζει το φαβορί του Euro 2024

Ας αφήσουμε στην άκρη το αν περάσαμε ή όχι καλά ως εδώ, με όρους ψυχαγωγικούς, στο Euro 2024, και ας κοιτάξουμε αυτά που έχουμε μπροστά μας. Στις προδιαγραφές μας περιμένουν αρκετοί “τελικοί” - δηλαδή παιχνίδια που θα ήμασταν χαρούμενοι αν προέκυπταν στον τελικό του Euro. Δεν είναι άσχημα να σε περιμένει ένα Ισπανία - Γερμανία, ένα Πορτογαλία - Γαλλία, όπως και τα ντέρμπι που θα προκύψουν στους ημιτελικούς και τον τελικό.

Μου κάνει εντύπωση που ακόμη παραμένει φαβορί, με όρους στοιχηματικούς, η Αγγλία - πιθανόν το φαβορί που έχει “πείσει” λιγότερο μέχρι εδώ με την απόδοσή του. Ναι, της κάθισε το ευνοϊκό μονοπάτι και έχει αποφύγει μέχρι τον τελικό τα 4 επόμενα στοιχηματικά φαβορί (Ισπανία, Γαλλία, Γερμανία, Πορτογαλία, με αυτή τη σειρά), αλλά ποιος νιώθει σίγουρος σήμερα ότι αυτό που - δεν - παίζει η Αγγλία θα αποδειχθεί αρκετό για να αποκλείσει την Ελβετία και μια εκ των Ολλανδίας - Τουρκίας που θα συναντήσει, στην περίπτωση πρόκρισης, στον ημιτελικό;

Προφανώς οι στοιχηματικές εταιρείες πρέπει να ορίσουν τις αποδόσεις. Στην πραγματικότητα όμως δεν υπάρχει “μεγάλο φαβορί”. Διότι “σκοτώνονται” μεταξύ τους στην προημιτελική και την ημιτελική φάση οι μεγάλες ομάδες που έχουν παίξει καλύτερα (Ισπανία - Γερμανία) και αυτές που έχουν αποδεδειγμένη τεχνογνωσία - δηλαδή ποδοσφαιριστές που έχουν κατακτήσει τίτλο με την Εθνική Ομάδα (Γαλλία - Πορτογαλία).

Θεωρητικά, το μυαλό γεννά εύκολα τον συνειρμό ότι η ομάδα που θα καταφέρει να φτάσει στον τελικό από αυτό το μονοπάτι θα κατακτήσει τον τίτλο, αλλά ποιος μπορεί να είναι κατηγορηματικός σε αυτό; Στο δικό μου μυαλό η ομάδα που θα φτάσει στον τελικό από αυτό το μονοπάτι θα είναι το φαβορί, αλλά μέχρι εκεί.

Αν ο δείκτης της ποιότητας του ποδοσφαίρου που έχουν παρουσιάσει μέχρι σήμερα στην Γερμανία οι ομάδες ήταν κριτήριο για την ανάδειξη των φαβορί, μετά από Ισπανία και Γερμανία θα έπρεπε να βάλουμε την Ελβετία και την Τουρκία. Διότι οι Πορτογάλοι “έπεισαν” σε λιγότερα ματς, οι Γάλλοι “έπεισαν” λιγότερο, οι Ολλανδοί εμφανίστηκαν μόνο στο ματς με τη Ρουμανία και οι Άγγλοι δεν έχουν ακόμη εμφανιστεί.

Μέχρι εδώ, δεν έχουμε περάσει στο Euro όσο καλά είχαμε περάσει στο τελευταίο Μουντιάλ. Μπορούμε όμως να είμαστε αισιόδοξοι. Την Παρασκευή μας περιμένουν δύο “τελικοί”. Και το Ολλανδία - Τουρκία, λογικά, δεν θα μας νυστάξει. Αν μας έχει απομείνει ένα ματς για να μας νυστάξει είναι το Αγγλία - Ελβετία λόγω του κουρασμένου στατικού ποδοσφαίρου που παίζει μέχρι σήμερα η Αγγλία του Σάουθγκεϊτ. Έχουμε όμως όλοι την προσδοκία ότι τώρα, που “ταρακουνήθηκε” απέναντι στην Σλοβακία, η Αγγλία θα “μπει” στο τουρνουά.

Διαχρονικά, η τελική φάση μιας διοργάνωσης λειτουργεί ως έκθεση στην οποία παρουσιάζονται οι νέες ιδέες της προπονητικής. Σε αυτό το τουρνουά όμως δεν είναι πολλά τα νέα στοιχεία. Αν τελείωνε εδώ η διοργάνωση, θα κρατούσα τον τρόπο της Ελβετίας για να “σπάει” το πρέσινγκ που έκανε ψηλά η Γερμανία στο τερέν, σηκώνοντας την μπάλα και σημαδεύοντας στην πλάτη του πρώτου μπλοκ της πίεσης για να μπει στο δεύτερο στάδιο της επιθετικής ανάπτυξης με την μπάλα στο έδαφος, και τα διαφορετικά μοτίβα επιθετικής ανάπτυξης στην αριστερή πλευρά της Ισπανίας με τις συνεχείς αλλαγές στην τοποθέτηση του Νίκο Γουίλιαμς και του Κουκουρέγια. Μέχρι εδώ δεν έχουμε δει άλλους “νεωτερισμούς”. Όμως δεν έχουμε ακόμη φτάσει στο τέλος. Μακάρι οι προπονητές να μας έχουν φυλάξει τα καλύτερα για το φινάλε.